LOGINShare
CHAPTER ELEVEN
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56Related chapters
The Boy Next Door CHAPTER TWELVE
CALLIEPaggising ko kinaumagahan ay wala na si Ethan sa unit ko. Ni hindi ko na namalayan ang pag-alis nito kaya marahil ay maaga pa itong umalis ng unit ko. Sinilip ko pa muna ang unit nito ngunit nakasara ang pinto no'n kaya bumalik na lang ako sa unit ko kesa manggulo pa sa kaniya gayong wala naman akong sasabihin. Mag-aasikaso na sana ako sa kusina nang makitang may lutong pagkain na na nakahain sa mesa. I don't remember having some leftovers yesterday kaya paniguradong si Ethan ang naghanda nito. A peace offering dahil hindi siya umalis ng unit ko kagabi? Dahil kailangan ko na ring mag-asikaso para sa trabaho ko ay iyong inihanda niya na lang ang kinain ko bago ako naligo at nag-ayos ng sarili. Sinigurado ko na rin muna na nakasara nang maayos ang mga pinto ng sa unit ko bago ko iyon tuluyang iniwan. Habang naglalakad naman ako ay naisipan kong tawagan si Zoe para sabihin ang nangyari kagabi sa unit namin. "Hello?" she greeted me with her voice still hoarse. I checked the tim
The Boy Next Door CHAPTER THIRTEEN
CALLIE "Good morning," buo ang ngiti na bati ni Ethan sa akin nang buksan ko ang pinto ng unit ko. Napunta sa bagay na nasa kamay nito ang tingin ko bago ako muling tumingin sa kaniya. "I can cook my own breakfast, Ethan," saad ko. "I know," kaswal na sagot nito at saka pumasok ng unit ko. Pinanuod ko lang siyang ilapag sa mesa ang dala-dala niya. Siya na rin mismo ang nagsalin no'n sa isang plato. Hinila pa nito ang bangko at saka tinapik-tapik iyon habang nakatingin sa akin na animo'y pinapaupo niya ako roon. "Anong trip mo?" pataray kong tanong sa kaniya. "Kung isa na naman 'to sa mga pakulo mo para inisin ako, I'm acknowledging it. Naasar na ako. Okay na? You can stop giving me breakfast every morning, Ethan. Nababalita na tayo rito sa building just so you know." "Who cares about what they're saying?" aniya habang kumakain ng pagkain na dala nito para sa akin. Hindi ko naman napigilan ang pagrolyo ng mata ko dahil sa naging pahayag niya. "If you don't care, well, I do."
The Boy Next Door CHAPTER ONE
CALLIEMarriage―isa sa mga pinakahihintay na dumating ng kahit na sinong babae sa buhay niya at isa ako sa mga babaeng naglolook forward na mangyari 'yon sa buhay ko...and today's the last day na maghihintay ako because after this, I am officially Mrs. Williams.Napatingin akong muli sa singsing na nakalagay sa palasingsingan ko at hindi ko mapigilan ang mapangiti habang inaalala ko ang mga pinagdaanan namin ni Zander bago kami nakarating dito.My mother, brother and I migrated in Canada nang maayos na ang citizenship ni mommy rito. I was high school back then when we migrated at doon ko rin unang nakilala si Zander na isang Filipino-Canadian. He's the kind of guy na halos
The Boy Next Door CHAPTER TWO
CALLIE"Callie!" Napasinghap ako at napapitlag dahil sa lakas ng boses ni Zoe nang tawagin niya ang pangalan ko. "Ano girl? Tulala all day? Walang balak kumain man lang o umalis sa pagkakatitig sa labas ng bintana?""Sorry," halos pabulong na sinabi ko. Hindi ko namalayan na napatitig na naman ako gaya noong mga nakaraan na ginagawa ko na rin. Masyado lang ding marami ang tumatakbo sa isip ko at hindi ko alam kung alin ang uunahin ko sa mga 'yon.I heard her sighed. "Naiintindihan naman kita dahil alam kong mabigat ang dinadala mo," aniya. "Pero hindi sa lahat ng oras dapat mong ikulong sa nangyari sa nakaraan ang sarili mo, Callie. Time's moving on, sana ikaw rin."Hindi ko na lang sinagot ang sinabi nito dahil wala ring salita ang gustong lumabas pa sa bibig ko. Hindi na bago
The Boy Next Door CHAPTER THREE
CALLIE“Hoy, girl! Seryoso? Kada ba kakausapin kita, eh tinatangay ka ng imahinasyon mo?”Napabuntong-hininga ako nang marinig ang sinabi ni Zoe. Sa sobrang okupado ko sa mga nangyari ay hindi ko namalayan na kinakausap niya pala ako. Hindi na rin bago sa kaniya ang mga ganitong senaryo, that’s for sure.“Anong mayroon at parang kasama ka ni peter pan na lumilipad papuntang neverland?” pagbibiro niya pa habang nag-aasikaso ng hapunan naming dalawa na binili ko kanina.“Wala,” simpleng sagot ko at saka muling naisip ang lalaki sa convenient store kanina. He’s using the same perfume as Zander at medyo may hawig din ito sa kaniya but it is definitely not him.“Tingin mo naman ay maniniwala ako sa sinasabi mo?” Zoe said. “Seryoso, Callie, gusto ko ring malaman kung anong nangyayari sa ‘yo.”I sighed. “I met a guy earlier…” I breathed, “he’s using the same perfume as Zander. Hindi ko rin maipaliwanag kung bakit but there’s something about him na nagbibigay pag-asa sa akin na baka bumalik na
The Boy Next Door CHAPTER FOUR
CALLIE "So he's the guy na sinasabi mo sa akin?" Zoe asked me for the nth time habang ang mga mata nito ay nasa lalaking nakaupo malapit sa bintana sa hindi kalayuan sa counter kung nasaan kami. I told her about him, na siya ang lalaking nagpaalala sa akin kay Zander dahil sa pabango na gamit nito. "Callie, hindi niya kahawig si Zander kahit konti man lang. Alam mo, napapraning ka lang sa naiisip mo tungkol sa lalaking 'yan." Hindi ko magawang matanggap sa sarili ko ang sinabi nito. Alam ko na hindi ordinaryo ang pabango na ginagamit ni Zander dahil pinacucustomized pa niya 'yon at ngayong may isang lalaki na gumagamit ng kaparehong pabango ng kaniya, hindi ko magawang mapanatag na coincidence lang ang lahat. It's too impossible for two men to have the same formula for a perfume! Natigilan ako sa pag-iisip nang maramdaman ko ang kamay ni Zoe sa balikat ko. "It's been a year, Callie. Ako na ang naaawa sa 'yo sa sitwasyon mo, so I hope you'll give yourself a time to move on. He's no
The Boy Next Door CHAPTER FIVE
CALLIENapahagalpak ng tawa si Zoe nang ikwento ko sa kaniya ang nangyari kanina. Napasimangot naman ako lalo dahil sa naging reaksyon nito. I grabbed a pillow at saka iyon itinakip sa mukha ko dahil sa sobrang kahihiyan na nararamdaman ko ngayon. I admit, hindi ako nag-ingat, hindi ko pinag-isipan ang ginawa ko kanina dahil akala ko talaga, he's some random man na sinusundan ako sa daan dahil wala itong magawang matino sa buhay. He doesn't look like a man with a bad intention, but I made him look like one. "Nagsorry ka naman ba sa tao?" Zoe asked. Inalis ko ang unan na nakatakip sa mukha ko at saka ako umayos ng pag-upo. I bit my lower lip as I shook my head little by little. "Sino bang gugustuhin pang lumingon sa kaniya pagkatapos no'ng ginawa ko?" I mumbled in a small voice. "Sino rin bang tao ang gugustuhin na mapagkamalan siyang isang stalker?" Hindi ako nakasagot sa naging tanong ni Zoe. He deserved my apology pero hindi ko alam kung paano ko 'yon ibibigay sa kaniya. Ni hind
The Boy Next Door CHAPTER SIX
CALLIE"It seems like wala talaga siyang balak na patahimikin ka," bulong sa akin ni Zoe habang kumukuha ito ng orders at nasulyap sa kinaroroonan ng isang taong pamilyar na pamilyar na sa aming dalawa. I let out a hiss upon hearing her statement. Napunta sa kinaroroonan ni Ethan ang mga mata ko and when our eyes meet, he smiled at me as he raised his cup of coffee a bit. Agad naman na nag-iwas ako ng tingin. Hindi ito ang unang beses na nakita ko siya sa coffee shop na ito. Mula no'ng nagkairingan kami sa unit niya, tila ba paborito na nito ang tumambay sa pinagtatrabauhan namin. Hindi ko alam kung natataon lang na naging paborito niyang tambayan ang coffee shop o naroon lang ito dahil alam niyang naiirita ako sa presensya niya. After that night, akala ko talaga ay matatahimik na ang mundo ko ngunit mukhang isang malaking pagkakamali pala iyon. "Magtrabaho na lang tayo," sabi ko kay Zoe na agad namang sinang-ayonan nito. Naging abala rin kami sa dami ng customer na pumapasok sa cof
Latest chapter
The Boy Next Door CHAPTER THIRTEEN
CALLIE "Good morning," buo ang ngiti na bati ni Ethan sa akin nang buksan ko ang pinto ng unit ko. Napunta sa bagay na nasa kamay nito ang tingin ko bago ako muling tumingin sa kaniya. "I can cook my own breakfast, Ethan," saad ko. "I know," kaswal na sagot nito at saka pumasok ng unit ko. Pinanuod ko lang siyang ilapag sa mesa ang dala-dala niya. Siya na rin mismo ang nagsalin no'n sa isang plato. Hinila pa nito ang bangko at saka tinapik-tapik iyon habang nakatingin sa akin na animo'y pinapaupo niya ako roon. "Anong trip mo?" pataray kong tanong sa kaniya. "Kung isa na naman 'to sa mga pakulo mo para inisin ako, I'm acknowledging it. Naasar na ako. Okay na? You can stop giving me breakfast every morning, Ethan. Nababalita na tayo rito sa building just so you know." "Who cares about what they're saying?" aniya habang kumakain ng pagkain na dala nito para sa akin. Hindi ko naman napigilan ang pagrolyo ng mata ko dahil sa naging pahayag niya. "If you don't care, well, I do."
The Boy Next Door CHAPTER TWELVE
CALLIEPaggising ko kinaumagahan ay wala na si Ethan sa unit ko. Ni hindi ko na namalayan ang pag-alis nito kaya marahil ay maaga pa itong umalis ng unit ko. Sinilip ko pa muna ang unit nito ngunit nakasara ang pinto no'n kaya bumalik na lang ako sa unit ko kesa manggulo pa sa kaniya gayong wala naman akong sasabihin. Mag-aasikaso na sana ako sa kusina nang makitang may lutong pagkain na na nakahain sa mesa. I don't remember having some leftovers yesterday kaya paniguradong si Ethan ang naghanda nito. A peace offering dahil hindi siya umalis ng unit ko kagabi? Dahil kailangan ko na ring mag-asikaso para sa trabaho ko ay iyong inihanda niya na lang ang kinain ko bago ako naligo at nag-ayos ng sarili. Sinigurado ko na rin muna na nakasara nang maayos ang mga pinto ng sa unit ko bago ko iyon tuluyang iniwan. Habang naglalakad naman ako ay naisipan kong tawagan si Zoe para sabihin ang nangyari kagabi sa unit namin. "Hello?" she greeted me with her voice still hoarse. I checked the tim
The Boy Next Door CHAPTER ELEVEN
CALLIENaalimpungatan ako nang makarinig ako ng kung anong kaluskos sa loob ng unit ko. Hinayaan ko na muna ang mata ko na mag-adjust sa dilim ng paligid at nang akmang bubuksan ko na ang lamp shade na nakapatong sa bed side table malapit sa akin, somebody caught me from behind. Nakatakip ang kamay nito sa bibig ko kaya hindi ako makagawa ng kung anumang ingay. Magpupumiglas na sana ako sa pagkakahawak nito sa akin nang maamoy ko ang pamilyar na amoy na alam kong si Ethan ang nagmamay-ari. "Be quiet." Nang bumulong ito sa tenga ko, roon ko mas napagtanto na si Ethan nga ito. Anong ginagawa niya sa loob ng unit ko? Tanging ang paghinga naming dalawa ang naririnig kong ingay. He's not making any move kaya nanatili lang din ako sa pwesto ko at inihahanda na lang ang isip ko sa pwede kong gawin kung sakali man na may gawin itong masama sa akin. Natigilan ako sa pag-iisip nang marinig kong parang may kumakalikot sa sliding door ko sa balkonahe. Nang magkaroon ng konting liwanag, doon ko
The Boy Next Door CHAPTER TEN
CALLIEPaggising ko ay wala na si Zoe sa unit namin. Umalis na ito kaninang madaling araw papuntang Hawaii para samahan ang lola niya. Hindi pa rin nito sigurado kung kailan siya makakabalik. Ito rin ang unang beses na magiging mag-isa ako sa unit namin matapos ang isang buong taon. When I was a mess, Zoe won't leave my side dahil natatakot daw ito na wala na siyang balikan pag-uwi niya. Wala akong plano sa buhay ko no'n kaya hindi ko siya masisisi kung gano'n ang naramdaman niya. I did my usual routine dahil kailangan ko pa ring pumasok sa trabaho ko. Dahil wala si Zoe ay si Freya lang ang kapalitan ko sa shift kaya medyo mababago ang routine naming dalawa. "Good morning," pagbati ko sa mga kasamahan ko nang makarating ako sa shop. Medyo maaga ang pagdating ko ngayon dahil nasaktuhan ko pa na nag-aayos pa lang sila ng table sa loob. Ibinaba ko naman muna sa staff room ang mga gamit ko at nagbihis ng uniporme bago dumiretso sa counter para ayusin naman ang mga gamit doon. "How was
The Boy Next Door CHAPTER NINE
CALLIE "What are you doing?" Zoe asked me nang makabalik ako sa counter mula sa baking area. Inexcuse ko muna ang sarili ko kanina sa counter dahil may kailangan akong gawin. I glanced at Ethan at naroon pa rin ito sa usual spot niya. May hawak itong magazine habang umiinom ng usual na order nito sa amin—draft latte na ako mismo ang may gawa. "Earth to Callie, ano pong ginagawa mo sa baking area?" Awtomatikong bumalik kay Zoe ang tingin ko at tila naghihintay naman ito ng sagot galing sa akin. "I'm baking," mahinang turan ko. "You're baking?" I nodded as a response. "We've been friends for a year and yet hindi ko alam na marunong ka pa lang magbake." Ang totoo ay hindi naman talaga ako marunong magbake ng kahit na ano. Ito ang unang beses na gagawin ko 'to at tahimik kong hinihiling na sana ay maging maayos ang resulta dahil kung hindi, baka mas lalo ko lang dagdagan ang kasalanan ko kay Ethan. "First time ko lang na gagawin," pag-amin ko rito. "Now that's something," ani
The Boy Next Door CHAPTER EIGHT
CALLIE"Are you sure okay ka lang na maiwan mag-isa rito? Pwede ko rin naman iexcuse sarili ko muna tapos magpatake over na muna tayo kay Freya sa pag-assist sa counter," sabi ko kay Zoe. May sakit kasi ito at medyo nag-aalangan ako na iwan siya mag-isa. Bihira kung magkasakit si Zoe pero matindi kung bumigay ang katawan nito kapag nagkakasakit siya. I heard her let out a hiss. "How many times do I have to tell you na okay lang ako?" aniya. "You don't have to worry about me kasi trangkaso lang naman ito. Kasalanan ko rin naman dahil nagpahamog pa ako kagabi." Napalabi naman ako dahil sa tinuran nito. "But promise me that if naramdaman mo na sumama ang pakiramdam mo, you'll call me, okay?" paalala ko na tinanguan naman nito bago mag-ayos ng higa. I heard her let out a soft whimper, siguro'y dahil na rin sa sakit ng katawan na mula pa kagabi ay inirereklamo niya na. Hindi ko na ito kinulit pa at iniwan ko na siya sa unit namin gaya ng gusto niya. Pagdating na pagdating ko sa shop ay
The Boy Next Door CHAPTER SEVEN
CALLIEHindi ko maiwasang maparolyo ng mata nang makita ko na naman si Ethan sa usual na pwesto nito sa loob ng coffee shop. Kada may pasok ako sa trabaho ay lagi na rin itong naroon na tila ba nag-eenjoy ito sa ginagawa niya dahil alam niyang kinaiinis ko ang presensya niya. Tuwing wala naman akong pasok ay hindi rin ito umaalis ng apartment. Sa pang-araw-araw na nangyayari 'yon, hinihiling ko na lang na may iba naman siyang pagkaabalahan sa buhay niya. "He's here again. Kahit ata ilang beses mong sungitan at itaboy ang isang 'yan, wala siyang balak na lubayan ka," bulong ni Zoe sa akin nang mapadaan ito sa likod ko habang nag-aayos ako ng mga incoming orders. "Paano ka ba naman kasi lulubayan, you're making your coffee with love nga raw kasi," dagdag nito nang muli siyang dumaan para bumalik sa tabi ko. Narinig ko rin ang bahagyang pagbungisngis nito.Humarap ako sa kaniya at binigyan siya ng isang sarkastikong ngiti. "Come on, he said that just to piss me off," ani ko. "Maiba tay
The Boy Next Door CHAPTER SIX
CALLIE"It seems like wala talaga siyang balak na patahimikin ka," bulong sa akin ni Zoe habang kumukuha ito ng orders at nasulyap sa kinaroroonan ng isang taong pamilyar na pamilyar na sa aming dalawa. I let out a hiss upon hearing her statement. Napunta sa kinaroroonan ni Ethan ang mga mata ko and when our eyes meet, he smiled at me as he raised his cup of coffee a bit. Agad naman na nag-iwas ako ng tingin. Hindi ito ang unang beses na nakita ko siya sa coffee shop na ito. Mula no'ng nagkairingan kami sa unit niya, tila ba paborito na nito ang tumambay sa pinagtatrabauhan namin. Hindi ko alam kung natataon lang na naging paborito niyang tambayan ang coffee shop o naroon lang ito dahil alam niyang naiirita ako sa presensya niya. After that night, akala ko talaga ay matatahimik na ang mundo ko ngunit mukhang isang malaking pagkakamali pala iyon. "Magtrabaho na lang tayo," sabi ko kay Zoe na agad namang sinang-ayonan nito. Naging abala rin kami sa dami ng customer na pumapasok sa cof
The Boy Next Door CHAPTER FIVE
CALLIENapahagalpak ng tawa si Zoe nang ikwento ko sa kaniya ang nangyari kanina. Napasimangot naman ako lalo dahil sa naging reaksyon nito. I grabbed a pillow at saka iyon itinakip sa mukha ko dahil sa sobrang kahihiyan na nararamdaman ko ngayon. I admit, hindi ako nag-ingat, hindi ko pinag-isipan ang ginawa ko kanina dahil akala ko talaga, he's some random man na sinusundan ako sa daan dahil wala itong magawang matino sa buhay. He doesn't look like a man with a bad intention, but I made him look like one. "Nagsorry ka naman ba sa tao?" Zoe asked. Inalis ko ang unan na nakatakip sa mukha ko at saka ako umayos ng pag-upo. I bit my lower lip as I shook my head little by little. "Sino bang gugustuhin pang lumingon sa kaniya pagkatapos no'ng ginawa ko?" I mumbled in a small voice. "Sino rin bang tao ang gugustuhin na mapagkamalan siyang isang stalker?" Hindi ako nakasagot sa naging tanong ni Zoe. He deserved my apology pero hindi ko alam kung paano ko 'yon ibibigay sa kaniya. Ni hind
