Chapter 2

Tahimik na nakaupo si Asia habang nakaharap sa salamin, pilit niyang tinatagan ang loob habang nakating sa sariling repleksyon. Malamig ang kanyang tingin at matatag ang kanyang loob. The woman whose fixing her hair sighed.

"Bakit bumalik kapa dito?"

Hindi umimik si Asia. Nanatili siyang walang kibo at nakatingin lamang sa salamin.

"May mas magandang buhay ka pa kaysa dito, dapat hindi kana bumalik."

Mapait na ngumiti si Asia, kung puwede lang ay nunkang babalik siya sa lugar na ito.

"Kailangan ko ng pera." Simple niyang wika. "Ikaw? Bakit ka nandito?"

Malalim na bumuntong hininga ang babaeng kausap. Tumayo ito at kumuha ng sigarilyo sa bag, she light it up and even gave Asia one but she didn't accept it.

"Ganito na ang naging buhay ko."

Asia nodded.

"Wala na rin naman akong ibang pupuntahan kung hindi dito, beside malaki nga ang kita. Suwerte ka na lang kung may bibili sa oras mo na mabait."

Napayuko na lang si Asia, she remembered that woman earlier. Hanggang ngayon ay naririnig parin niya ang iyak nito at hiyaw sa sakit, Asia gulp she felt. Cold feet but remembering her mother she can't step back.

"Anong pangalan mo?"

"Asia..." Mahina niyang bulong. "Ikaw?"

"Joan. Bakit kaba napadpad dito Asia? Maganda ka, mukha karin namang matalino at may pinag aralan bakit napunta ka dito?"

Malungkot na napangiti si Asia. Hindi na siya sumagot at inalala na lang ang ina, she need her now after all those years.

"Mag sisimula na ang show!"

Asia's heart beat erratically fast when she heard that. Akala niya ay handa na siya sa mang yayari pero nag kamali siya, napapitlag na lang si Asia ng may kamay na humawak sa braso niya.

"Tumayo kana Asia." Wika ni Joan na pilit na ngumiti. "Sundin mo na lang lahat ng sasabihin nila."

Walang nagawa si Asia kung hindi ang tumayo, her body is trembling in fear as she walks through the hall way and heard those same noises that she heard earlier.

Tila napako si Asia ng makita ang entablado, the light is dim and place is dark may maliit ma entablado ang lugar at tatlong pole na nakatayo sa gitna. Asia's eyes roamed around and saw the two women fixing their make up na tila sanay na sila sa trabahong iyon.

"Asia puwede ka pang umatras."

The tear on Asia's eyes fell, hanggang sa naging sunod sunod ang luha na iyon nanginginig ang kanyang katawan ngunit tinatagan niya ang dibdib the only thing that is keeping her sane is her family.

"Pumasok na kayo!" Sigaw ng lalaking nakaitim na tila nag o-organize pa.

"Go Asia." Wila ni Joan at ngumiti. "Ipikit mo na lang yung mga mata mo kapag hindi mo na kaya."

Asia nodded, kahit nanginginig ay dahan dahan niyang hinakbang ang mga paa papasok sa stage. Whistle from those people makes her want to vomit halos gusto na niyang tumakbo paalis dahil tila mga hayok sa laman ang mga taong nakatingin sa kanila. She wants to hide her exposed skin but her outfit limits her, the cold wind from the AC gives her more shiver.

Asia felt so dirty and force herself to dance like a whore, well she is a whore now binibenta na rin naman niya ang sarili sa ginagawa. Asia felt her tears dripping down her eyes as she swayed her hips and dance in rhythm, gusto niyang masuka sa ginagawa. She just wanted a job and she had one, a job that she didn't wish to have but she needs to.

"Puta ang sarap!" Rinig niyang wika ng isang lalaki sa kanyang gilid.

Asia close her eyes tight and stopped dancing niyakap niya ang katawan sa kahihiyan at umiyak.

"Bakit huminto?! Tumitigas palang eh!"

"Tang ina pare ang Ganda!"

Her fear grows even more, the eyes of those hungry Lion that wants to grab her make her anxiety worsen. Hindi na nakakibo si Asia ng may humaltak sa kanya palayo iminulat ni Asia ang mata at nakita ang lalaking nakaitim kanina na hila hila siya paalis sa stage. Asia felt relief but she was shock when that man slapped her face so hard.

"Tonta!"

Halos mabingi siya sa lakas ng sampal nito na sinundan pa ng isa naramdaman ni Asia ang panginginig ng tuhod hanggang sa mabuwal siya sa ikatlong sampal nito.

"P*****a ka! Sinira mo yung show ko!"

"M-madam bago palang po—"

"Manahimik ka!" Wika nito na sinampal din si Joan.

Agad na nilapitan ni Asia si Joan at umiiyak na tumingin dito. Pero napaigil siya sa sakit ng hablutin ng lalaki ang buhok niya.

"Hindi ka binayaran para mag inarte! Walang pumilit sayo na pumasok ka dito! Kaya umayos ka dahil sa oras na sirain mo ulit yung show ko papatayin kita!"

Malakas na binitawan ng lalaki ang buhok niya dahilan upang masubson siya sa sahig, Asia can already taste the blood from her lips but she doesn't care anymore umiyak lang siya ng umiiyak hanggang sa maramdaman niya ang pag hawak ni Joan sa braso niya.

"Tahan na Asia."

Ngunit tila isang waterfalls ang luha ni Asia na walang humpay sa pag bagsak. Nang makalma ay mag katabi sila ni Joan na naupo sa sofa sa dressing room.

"Pasensya kana Joan..." Malungkot niyang wika. "Nadamay ka pa sa katangahan ko."

Joan smile and nodded.

"Oo tanga ka nga talaga." Wika nito at kumuha ng sigarilyo sa bulsa. "Tanga ka na pumasok dito, pero hindi kita masisisi mahirap nga naman ang buhay ngayon."

Asia nodded, napahawak siya sa labing pumutok at malungkot na ngumiti.

"Kailangan ng pang opera ni Nanay."

Joan glance on Asia.

"Malaki yung kailangan na pera kaya nandito ako."

Hindi nag salita si Joan at nakinig lang sa kanya.

"Umuwi kana muna, bukas ka na lang bumalik kapag malamig na ang ulo ni Madam."

Marahang tumango si Asia at tumayo, kinuha niya ang mga gamit at nag bihis. Nag paalam lang siya kay Joan at nag lakas palabas ng silid, Asia heard those groan of agony again. Tinakpan na lang niya ang tainga at patuloy na nag lakad ngunit napahinto siya ng may mabangga.

"Pasensya na po."

"It's okay." A very manly voice said. "Watch where you walk next time."

Asia nodded and walk away, tahimik siyang nag lalakad sa madilim na daan ngunit wala siyang pakialam. Asia stopped infront of the hospital, ni hindi yata siya nakaramdam ng antok o pagod man lang. Pumasok siya sa loob, her eyes watered when she saw her mother lying on the hospital bed habang si Jenna ay nakayukyok sa tabi nito at natutulog. Wala sa sariling nag lakad siya palabas ng hospital at naupo sa baitang ng hagdan Asia sniff and wipe her tears away. Napaigik na lang siya ng maramdaman ang sakit mg kanyang pisngi at labi.

Hindi na lang siya umimik at yumukyok doon till she didn't notice that she already fell asleep.

"Ma'am pasensya na po gising na po kayo bawal ho ang matulog diyan."

Pupungas-pungas pa ang kanyang mata, dahan dahan siyang tumayo.

"Pasensya na po." She said. Madilim pa ang paligid pero sigurado na siyang pasikat na ang araw, dali daling pumasok si Asia sa hospital ngunit hindi siya nag pakita sa ina at kapatid.

"Excuse me? Kamag anak ba kayo ng pasiyente?"

Agad naman na tumango si Asia.

"Kailangan na ho ang down payment para sa operasyon ng Nanay niyo, but someone payed for the down payment so we will proceed with surgery as soon as possible."

"Ho? Sino?" Masaya ngunit kuyuryoso na wika ni Asia.

"Ako."

Agad na nilingon ni Asia ang lalaking nag salita, her eyes widened and saw Lucas standing behind her.

"Lucas!"

Lucas smile, nag lakad ito palapit sa kanya at ngumiti.

"Pasensya na, ayan lang yung kaya ko sa ngayon pero susubu— Asia...."

Asia immediately look away when Lucas saw her face.

"Anong nangyari sayo?!"

"Wala ito Lucas." Wika niya at hinaltak ito palayo. "Salamat pero hindi mo na—"

"Sagutin mo ako Asia! Sinong may gawa niyan?!"

"Lucas hindi na importante yon. Salamat pero kapag nag ka pera ako babayaran din kita."

"Asia..."

"Please Lucas... Ayos lang ako, maliit ma sugat lang to."

Hindi na umimik si Lucas at hinaltak na lang siya papasok sa sasakyan nito. He didn't speak which Asia prepared, kinuha ni Lucas ang first aid kit sa kanyang compartment.

"Lucas ayos lang ako..."

Ngunit hindi ito umimik at nag patuloy sa ginagawa, Lucas cleaned her wounds and put an ointment to it.

"Salamat."

"Asia..." Wika nito at hinawakan ang kamay niya. "Nandito ako, if you need my help I will help you."

Asia nodded, alam naman niya iyon pero ayaw niyang maging ugat ng pag aaway ng ina nito at ni Lucas.

Hindi na niya napigilan ang mapaiyak, she cried and Lucas let her pero hindi siya nag salita. She didn't tell him everything and she didn't planned too.

"Mahirap lang talaga yung sitwasyon ngayon pero magiging okay din naman ang lahat diba?"

Lucas nodded, hinaplos nito ang kanyang pisngi. She was lost and Lucas is her only friend that she can count on. Inaamin naman niya noon na may pag tingin siya para sa binata but she won't risk that and lose him for her feelings.

"Ihatid mo na lang ako sa bahay. Gusto ko muna mag pahinga."

Hindi na nag reklamo pa si Lucas she drove her home in silence, panaka naka ang pag sulyap ni Lucas sa dalaga na tahimik na nakamasid sa daan.

"Salamat Lucas."

Lucas nodded. Agad na bumaba si Asia sa sasakyan at nag lakad papasok but to her surprise Lucas grabe her wrist and pulled her for a kiss. Asia's eyes widened, it was just a quick kiss but her face blush.

"Lucas..."

Lucas caress her cheeks and smile.

"Gusto kita Asia." Wika ni Lucas. "I'm in love with you eversince, please be my girlfriend."

Asia's mouth hanged Open, hindi siya nakakibo not until Lucas hugs her.

"Please say Yes."

Asia's hand slowly move to his back hugging him.

"Yes."

Masayang masaya na binuhat ni Lucas ang dalaga at mahigpit na niyakap, hee kiss her lips again and smile sweetly to her.

"Thank god Asia." He said. "Akala ko basted nanaman ako."

"Pero kailangan nating ilihim to lalo na sa mommy mo."

"No, Asia kakausa—"

"Lucas pakiusap."

Walang nagawa si Lucas kung hindi ang tumango at pumayag, pumasok si Asia sa kanilang bahay na may ngiti sa labi. Her heart is pounding so fast while remembering Lucas.

Napahawak siya sa kanyang labi at matamis na ngumiti, Lucas is her first boyfriend that she hope will last. Ngunit ng maalala ang trabaho ay agad siyang kinabahan, but she shrugged that thought off bahala na.

-----

Habang nag papagaling ay waitress ang naging trabaho niya, ang mga bastos na lalaki sa loob ng bar ay hindi na rin naman maiiwasan kaya't hinayaan na lang niya ang mga ito. She just do her job well and earned money, sana nga lang ay waitress na lang talaga ang trabaho niya.

"Asia! Pauwi kana?" Wika ni Joan na nag lilinis ng lamesa. "Pagaling na pala yang pasa mo."

Asia nodded and smile.

"Oo, ikaw pauwi kanaba?"

Joan shook her head.

"Hindi pa, mamaya pa siguro eto oh." Ani Joan at inabot sa kanya ang envelope. "Pinabinigay ni Boss."

Asia took the envelope, agad niya ito g binuksan at napatanga ng makitang pera ang laman nito.

"A-ang dami..."

"Mag sisimula kana bukas, ayan ang unang sahod mo."

Hindi alam ni Asia ang mararamdaman kung matutuwa ba siya dahil sa pera na natanggap o mamatakot dahil babalik na siya sa realidad.

"Asia, tatagan mo na lang yang loob mo." Wika nito. "Kailangan sa trababo nato matatag ka."

Wala sa sariling tumango na lang si Asia, kinuha niya ang bag at nag lakad palabas ng club. Umaga na ng matapos ang shift niya pero tila nawala ang pagod niya ng makita si Lucas na naka sandal sa hood ng sasakyan nito but her smile was replaced with worry when she realize that Lucas didn't know the nature of her job.

"Hey babe." He said smiling from ear to ear, pilit na ngumiti si Asia at  hinaltak si Lucas palayo sa club. "Kumusta ang trabaho? Why are you sweating so hard?"

Alanganin na ngumiti si Asia.

"Wala pagod lang ako."

Lucas nodded and open the door for her.

"Didiretsyo kaba sa hospital?"

Agad naman na tumango si Asia at pumasok sa sasakyan, Lucas then jog towards the driver seat and started the engine before droving away.

"Kumain muna tayo bago pumunta ng hospital, I'm pretty sure that you are hungry."

Asia nods her head, gutom na nga din siya dahil wala siyang kain simula pa kagabi. They stop in a nearest fast food chain malapit sa hospital. Asia and Lucas stepped out of the car and walk towards the entrance. They look for a vacant seat and Lucas let Asia wait for him while he ordered food.

It didn't take a while when Lucas returned with a tray on his hand loads of food.

"Kumain ka ng madami pumapayat kana." He said placing her food infront of her.

Asia adores how Caring Lucas is, sana nga lang ay hindi ito mag bago sa oras na malaman nito ang trabaho niya. And she bet that was impossible, she will sell her body to someone else. Sino ba ang tanga na tatanggap sa kanya?

"Lucas...."

Lucas eyes glance to her. But she can't seems to open her mouth and tell him her situation.

"Bakit?"

Asia smile then shook her head.

"Wala, salamat sa libre."

Lucas chuckled, ginulo nito ang buhok niya at ngumiti.

"You are my girlfriend Asia, dapat lang na alagaan kita."

Matamis na ngumiti si Asia, they both ate in peace before Lucas bring her to the hospital. Night creeps, Asia's hand sweat as she walk towards the club she works in holding her backpack so tight. Balak niya na ibalik ang pera at mag hanap na lang ng bagong trabaho. She didn't even use the money at all, Lucas face came back to her mind while holding the money. She didn't want to disappoint him so she will leave this hell hole no matter what.

"Asia dito!"

Agad na lumawak ang ngiti ni Asia ng makita si Joan na kumakaway.

"Akala ko mag tatago kana e."

Asia chuckled.

"Hindi ibabalik ko lang itong pera, tama ka Joan may mas maganda at moral na trabaho kaysa dito."

"Asia..." Joan said with a fear in her voice. "Hindi puwede..."

Asia's brow furrowed.

"A-anong sinasabi mo?"

"She is just saying that once you took the money their is no turning back."

Asia's body froze dahan dahan niyang nilingon ang tao sa kanyang likuran at nagulat ng makita ang lalaking sumampal sa kanya.

"So be an obidient whore and sell your body."

Asia take a step back, tumingin siya kay Joan na may naawang mata habang nakatingin sa kanya.

"A-ayoko na po, wala po akong kinuha dyan kahit bilangin niyo pa."

The man chuckled like a devil, hinawakan nito ang buhok niya na tila pinag lalaruan bago ito malakas na hinablot dahilan upang siya ay mapaigik.

"Tonta!" Malakas nitong sigaw. "You are my property now! I invest so much to you and you can't just leave without selling your body!"

"Aray!" She screamed in pain when the man punch her stomach. Malakas na mapaubo si Asia at napaluhod. "T-tama na..."

"Do it, dress her the show is about to start!"