SOPHIA POVIN THE HOSPITALNagising ako mula sa aking mahimbing na pagkakatulog ! Inikot ko ang aking mata sa buong paligid, hindi ko makita sila Mommy. Tatayo na sana ako sa aking higaan ng maramdaman ko ang matinding pagkirot mula sa aking puson. Ng tignan ko ang aking pang-ibaba ay may tubong nakakabit sa aking tagiliran, tila isang hoss ito na may nakalagay na container, may mga likidong lumalabas mula doon, naramdaman ko ding may katiter akong nakakabit. Dahil hindi ko pa kayang tumayo ay pinidot ko ang button para pumasok ang mga nurse sa aking silid, ilang segundo pa lang ang nakalipas ay hindi na ako makapaghintay. Dala na din ng aking matinding pagnanasang malaman kung anong ngyari sa akin ay pinilit ko pa ring tumayo. Nang makababa ako sa aking kama at papahakbang na sa pintuan upang lumabas sa silid na iyon ay bigla naman akong natumba dahil sa panghihina ng aking katawan, mabuti na lamang ay biglang pasok ni Wesley, nataranta ito at nagmamadaling lumapit sa akin. "Sis ok
Hindi pa man ako nakaka-recover sa sakit na dulot ng sakit na aking nararamdaman sa pagkawala ng aking sanggol ay tila may isa pang tao na mahalaga sa aming buhay ang nawala. Dahil sa sunod-sunod na rebelasyon mula sa mahaba kong pagkakatulog pakiramdam ko ay nawala ang sakit na aking nararamdaman mula sa aking pagkaka-opera. Hindi ko na alintana ang dami ng apartong nakakabit sa aking katawan, nagwawala na akong nagtanong kay Wesley. Panay ang aking pagsigaw sa mga ito."Sis mangako kang hihinahon ka!" sagot naman niya sa akin"SPILL IT! SABIHIN MO NA WAG MO NA AKONG PAG-ISIPIN WESLEY !" galit na galit kong sabi"Sis huhuhu (biglang humagulgol si Wesley sa akin) si Mommy sis! Wala na siya" "HUH?! PANO? ANONG NGYARI? BAKIT? EE SI DADDY?" galit kong tanong kay Welsey. Nakatayo lang naman na nakayuko ang mga Nurse at si Doctor Harold na nakikinig sa amin. "BAKIT WESLEY?!! SABIHIN MO SAKIN ANONG NGYARI??? huhuhu " hestirikal na ako sa mga puntong iyon, nagpupumiglas na ako sa mga nurse
SA SEMENTERYOSOPHIA POVSuot ang aking itim na damit ,kapareha ng itim na mahabang sumbrero ay nagtungo ako sa libingan ni Mommy at ng aking sanggol kasama kong nagtungo doon ang aking Daddy , si Wesley at sng aking Abuello, bantay sarado kami ng mga body guard na tauhan ni Don Julio ang aming Abuello. Tinakpan ko ng itim na salamin ang aking matang namumugto sa walang tigil na pag-iyak . Dahan dahan at tila nanlulumo akong naglakad papasok sa libingan ni Mommy, tinanggal ko ang aking salamin pati na ang aking sumbrero at lumapit ako sa puntod ni Mommy at ng aking anak na hindi man lang nabigyan ng pagkakataong masilayan ang mundo. Panay ang pagpatak ng aking luha. Kahit anong punas ang aking gawin ay bigla itong tumutulo. Hindi ko kayang pigilan ang kusang paglaglag nito mula sa aking mata.Napahagulgol ako sa tindi ng aking galit "HUHUHU! PAGBABAYARAN NIYO ANG LAHAT NG KAWALANG HIYAAN NIYO SA AKIN DRAKE AT ISABELLE" paghihinagpis kong sabi sa harapan ng puntod ng aking ina at anak.
Biglang nagpanting ang aking tainga sa aking narinig!. Nakita ko naman ang paghampas ng tungkod ni Lolo kay Drake! "LUMAYAS KA DITO LUBAYAN MO ANG APO KO!" galti na sigaw nito muli kay Drake. Hindi ako kumibo, ayokong malaman pa niya ang ngyari tungkol sa akin. Muli na naman itong ngsalita. "Patawarin niyo ako Don Julio hindi ko naman alam na apo niyo pala si Sophia, kung alam ko lang ay hinding hindi ko siya gagawan ng masama." sabi pa nito. Lalo naman akong nagalit sa aking narinig, napataas ang aking kilay. Kaya bigla akong humarap sa kanya ang nagsimulang magsalita dito. "Una sa lahat Drake wala akong pakielam kung mas pinili mo ang mambabae, pangalawa apo man ako ni Don Julio o hindi , wala kang karapatang manakit ng kahit na sinong babae. At higit sa lahat hinding hindi ko kayo mapapatawad dahil ikaw at si Isabelle ang dahilan ng pagkawala ng sanggol sa aking sinapupunan! ang anak na dapat ay kukumpleto sa ating pamilya! Hindi ko naisip na ganyang klaseng lalaki pala ang pinak
ARRIVAL IN US Sa sobrang kakaiyak ko habang nasa eroplano ay hindi ko na namalayang pa landing na pala ang aming sinasakyang eroplano dahil sa napahaba ang aking pagtulog. Minuni -muni ako ang sakit at pait na aking pinagdaanan. Durog na durog ang aking puso at buong pagkatao. Hindi ko akalaing nagawa akong pagtaksilan ng taong wala akong ginawang iba kundi ang pagsilbihan at mahalin ng buong puso. Inalay ko sa aking ex-husband ang buong pagkatao ko at handa na sana akong kalimutan ng tuluyan ang tunay kong pagkakakilanlan para pagsilbihan ito ngunit iba ang aming naging kapalaran. “Sis lets go na!” Pag aya sa akin ni Wesley ng matapos niyang kuhain ang aming luggage sa overhead cabin . Tumango naman ako sa aking kapatid bilang pag sang-ayon. Mabuti na lang at sumama sa akin si Wesley, dahil lutang ako sa mga kaganapan sa buhay ko at mga nangyari habang ako ay natutulog mula sa aking pagka comma. Wala ang aking isip sa kasalukuyan. Tila naiwan ito sa eksenang nahuli ko ang aking as
AMELIA POVMahigit isang buwan na ang nakalipas mula ng magkaruon ng gulo ang pamilya ni Arnaldo dahil sa ginawa ni Drake kay Sophia, dito ko lang din napag-alaman na mula pala sa angkan ng mga Campbell ang kaibigan kong ito isang dekada namin siyang nakasama pero hindi man lang namin alam na isa pala siyang tagapagmana mula sa isa sa pinakamalaking pamilya dito sa Pilipinas. Kaya naman pala wala itong nababanggit tungkol sa kaniyang pamilya noon sa tuwing kami ay nagkakakwentuhan tungkol sa aming mga kabataan kung sabagay hindi namin napagkukwentuhan ang pamilya nila ni Ian dahil sanay kami na kaming tatlo lang ang magkakasama. Puro tungkol lang sa mga experience namin nung bata pa kami ang aming napag-uusapan. Marahil ay masyado naming na enjoy ang company ng isa't-isa kaya hindi na namin inisip ang mapagkwentuhan ang tungkol sa mga tunay na pamilya namin.Araw araw akong tumatawag kay Ian para makibalita kung nakontak na niya si Sophia ngunit wala pa rin daw siyang balita kay Soph
SOPHIA POV Bumuga muna ako ng malakas na paghinga bago ko kontakin ang aking mga kaibigan. Alam kong nag-aalala na sila sa akin kaya naman tinawagan ko na ang mga ito matapos kong makaligo at makapagpahinga mula sa napaka haba naming naging byahe ni Wesley. Nagkamustahan kami at naghingian ng kapatawaran sa mga bagay na hindi naman kami ang may gawa. Noong una ay puro iyakan ang aming naging bungad pero kalaunan ay nagkakatawanan na kami dahil sa kakwelahan ni Ian. “nandito ako ngayon sa family house namin sa US mga sissy. Gusto ko munang mag relax mula sa kalupitan ng buhay. Nagkasundo kami ni Abuello na dito ako mananatili sa loob ng higit 1 taon. Magtatrabaho ako sa family business namin at malaya ko ng gagawin ang lahat ng gusto kong gawin pagkatapos ng kontrata kung kailan ang aming napagkasunduan. Babalik din naman ako mga sissy! Huwag niyo akong masyadong isipin. Okay lang ako.” Sagot ko sa kanila. “Magtigil ka Sophia Margarette Campbell! (Dire-diretsong sabi ni Amelia) tama
UNITED STATES OF AMERICA LOS ANGELES CALIFORNIA SOPHIA POV Hindi ko inaasahang ganon kabilis ang magiging response ng aking mga kaibigan. Noong nakaraang araw ko lang sila nakausap pero heto ako ngayon nasa arrival area naghihintay sa pagdating ng mga ito dito sa LOS ANGELES AIRPORT. Totoong maasahan ko ang mga kaibigan kong ito. Unang dumating ang eroplanong sinasakyan ni Ian. Halos hindi ko pa ito makilala sa kanyang bagong itsura. Ibang-iba sa dating Ian na halos hindi namin mapagdamit ng pambabae. Ngayon ay mas malaki pa sa akin ang boobs. Labas na labas ito dahil sa sleeveless niyang suot, mahaba ang kaniyang buhok, nagpa rhino plastic surgery din siya ng kaniyang ilong. pisturang pistura ito . Naka linya ang kaniyang eyebrow, nagpaliptint na din diumano siya pati ang pilik mata ay nakapitik. "HAHAHA! WHAT IS THE MEANING OF THIS?! check check check!" malanding pagbati nito mula sa aking pagkakatayo. Hindi ko inaasahang ganito na ang itsura ngayon ni Ian. Kaya naman tawang taw
Nakapalibot na samin ang crowd . Lahat ng ito ay kaniya kaniyang haka haka tungkol sa akin. May ilang kumakampi at ang iba naman ay nghuhusga.“Sinasabi ko na nga ba may tinatago yan siya.” Sabi niya sa akin ng iba“Kung asawa niya si Drake Alcantara dati ibig sabihin isa siya sa malalaking pamilya?! Siya pala ang kaibigan ni Amelia Alcantara ang asawa ni Mr.Arnaldo Alcantara ang famous CEO na bukod sa gwapo ay sobrang yaman pa” sabi ng isa sa akin. Napabuntong hininga na lang ako sa kanilang mga sinasabi. Ayokong makipag talo sa kahit na sino sa kanila.“Anong kaguluhan ito?” Anas ni Abuello."ito kasing babaeng ito ngfe-feeling. Hindi ko maintindihan kung bakit siya nandito pa rin hanggang ngayon. " mayabang na sabi ni Eunice. Nakatingin lang ako kay Abuello. Tuloy-tuloy pa rin si Eunice sa pang iinsulto sa akin"magtigil ka! lapastangan ka sa mga sinasabi mo sa aking apo." matapang na sigaw ni Abuello. Wala na akong magagawa . Ngayon ay alam na ng mga tao kung sino talaga ako. Nag
SOPHIA POVTuwang tuwa ang lahat sa sinabi ni Abuello. Naging usap-usapan naman sa buong opisina ang diumano pagdating ng babaeng apo ng mga Campbell. Napapailing na lang ako sa aking Abuello . Hindi talaga niya titigilan ang pang aasar sa akin. Alam kong ginagantihan ako ni Abuello dahil sa paglalayas ko noon. Isa pa malapit na din matapos ang aming kontrata. Babalik na ako sa Pilipinas. Ilang beses man niya akong pagalitan ay alam kong mahal na mahal ako ni Abuello. Nakikita raw niya sa akin ang pagka suwail ni Mommy noon.Matapos ang aming trabaho ay umuwi na din ako kagad. Ngayon kasi darating ang magsusukat ng damit na gagamitin namin sa event ng Campbell. Lahat ay may imbitasyon na gayundin ako.“Aba Sophia mukhang may gusto kang sabihin samin?!” Nakangiting tanong ni Lolo.“Huh?! Tungkol naman po saan ang sinasabi niyo?” Nagmamang maangan kong tanong sa kaniya.“Hay iha ayan ka na naman. Ang hilig mong maglihim sa amin ng daddy mo. Alam mo ang tinutukoy namin. May mga nababalit
AT THE SITE WORK SOPHIA POV "Hi Clarkson, Medyo late ka ata ngayon? himala aah!" tanong ko kay Clarkson "sorry naku grabe nagkaka traffic na rin kasi ngayon dito . Bihira naman itong mangyari . Pasensya na. Dumaan pa kasi ako sa Starbucks para bumili ng kape natin." sabi pa niya sakin "hahaha ano ito suhol. Bawal iyon" sagot ko pa sa kanya "hindi naman naalala ko lang na baka hindi ka pa nakakapag kape masyado kasing maaga ang pagpunta natin dito sa site." sagot naman niya sa akin. Itinuro ko na kay Clarkson ang lahat ng gagawin sa tuwing siya ay mag-sa-site visit. Masaya kaming nagkakatawanan ni Clarkson nagiging magaan na ang loob ko sa kaniya nitong mga nagdadaang araw. Habang tumatagal nakalimutan ko na ang ex husband kong si Drake. Alam kong hindi magandang pakinggan pero tingin ko ay nahuhulog na ako kay Clarkson. "a-attend ka ba sa pa event ng kumpanya?" tanong niya sa akin "mmm hindi ko pa alam, baka wala naman akong choice kailangan kong pumunta doon (muntik
"hindi mo na kailangang gawin ito. Tama naman sila Patricia baka mamaya pag-initan na naman ako ni Eunice." sagot ko pa kay Clarkson. "don't worry hindi ka na niya guguluhin pinagsabihan ko na si Eunice. Pasensya ka na talaga kay Eunice akala kasi niya porket magkaibigan kami ay pwede na niyang panghimasukan ang buhay ko. Nakababatang kapatid ang trato ko sa kaniya. Saka wag ka na lang maniniwala sa mga sasabihin niya. Madami kasi siyang mga sinasabi sa utak niya na siya lang nakakaalam. Akala niya boyfriend niya ako." sabi pa ni Clarkson sa akin. "halata nga, hahaha. kaya nga hindi ko na lang pinapatulan." sagot ko naman. Biglang dumating si Vanessa ang sekretarya ni Wesley. Lumapit ito sa amin kaya naputol ang aming pag-uusap. "Sophia, Clarkson pinapatawag kayo ni Sir Wesley. Kailangan daw niya kayo sa office niya ngayon. Hinihintay na nila kayo sa office niya." sabi nito sa amin "sige susunod na kami" sabay naming sagot nagkatawanan pa kami. Inayos ko lang ang aking gamit. Ini
CLARKSON POVAFTER 1 WEEK LEAVENabalitaan ko sa aking mga kasamahan ang ginawang pagsugod ni Euince kay Sophia. Hindi ko ito pahihintulutan. Ayokong ng dahil dito ay maudlot ang namumuong matamis na pagtitinginan namin ni Sophia kaya naman una kong ginawa ng malaman ko ito ay pinuntahan ko siya sa opisina dala ang paborito niyang kape mula sa starbucks. Nais kong humingi ng pasensya sa gulong ginawa ni Eunice. Bago pa man ako makarating sa station ni Sophia ay naharang na ako ni Eunice. "is that for me Clarkson?!" ang laki ng ngiti nito sa akin. Parang walang ginawang kasalan itong si Eunice. Napataas ang isang kilay ko. Hindi ko itotolerate ang ganoong klaseng ugali."Anong gulo na naman ang ginawa mo Eunice? akala mo ba hindi ko malalaman ang mga ginawa mo?" naiinis kong tanong sa kaniya."hindi ko alam ang sinasabi mo?! hindi kita maintaintindihan. Anong gulo ang sinasabi mo?" pa-inosenteng tanong niya sa akin"you know exactly what i am saying!. Grow up Eunice hindi pwedeng laha
SOPHIA POV CEO OFFICE Pagpasok namin sa loob ng opisina ni Wesley ay mayabang na nakapamewang itong si Eunice sa akin. "That Biatch Mr. Wesley, i want you to terminate her!". Nakatayo pa ito sa gilid ni Wesley. Napapataas naman ang kilay ko sa akto nitong si Euince sa harapan ng aking kapatid. Ganito ba talaga ka close ang dalawang ito. Napapailing na napapangiti naman ako sa kanila "Bakit Eunice anong offense ba ang ginawa sayo ni Ms. Gonzales?!" tanong kay Eunice ni Wesley "Mr. Campbell, masyado siyang mayabang saka ang rude niya sa akin. Alam mo bang sinigaw-sigawan niya ako sa harapan ng iba pang empleyado. Nakakaawa kaya ako, nakakahiya (yumuko pa ito at nakahawak sa braso ng aking kapatid) sinabihan niya pa aking linta daw ako. Sabi pa nga niya kahit magsumbong pa daw ako sa kahit na sino. Kahit pa daw na ikaw na CEO hindi niya aatrasan." nagpapaawang sabi nito sa aking kapatid. Napabirit naman ako ng kakatawa sa kasinungalingan nitong Eunice na ito. Matalim niya ako
SOPHIA POVLAST DAY SA HOSPITAL“Pasensya na Sophia, nagtatalo ata kayo ng boyfriend mo! Mukhang mainit ang ulo niya ng lumabas mula dito sa silid mo. Dinala ko lang tong sushi set . Nabanggit mo kasi kahapon na nag crave ka sa Sushi aalis na din naman ako kaagad.” Sabi ni Clarkson sa akin.“Sinong boyfriend?!” Nagtataka kong tanong“Yung lumabas mula dito sa silid mo. Yung matankad na lalaking maputi.” Sagot niya sa akin.“Hahhahaha! Sorry (napatakip ang aking palad sa aking bibig) hindi ko boyfriend yun, nakababatang kapatid ko siya” sagot ko naman sa kaniya.Natawa naman kami pareho sa kaniyang naisip. Pinagsaluhan na namin ang sushi na kaniyang dala dala.Sa halos 3 araw ng pananatli ko sa ospital ay walang araw na hindi ko nakikita itong bumisita sa akin. Masaya ako sa tuwing nakakasama ko si Clarkson. Sabay lang din kaming pinalabas ng ospital. Bagaman si Clarkson ay binigyan pa ng another 1 week leave dahil sa may benda pa ang kaniyang braso. Hindi din siya makak-kilos ng maayo
SOPHIA POV Hiyang hiya ako kay Clarkson ng dahil sa kapabayaan ko ay nalagay ko sa kapahamakan ang kaniyang buhay. Pwede naming ikamatay parehas ang hindi ko pagtingin sa signage na nakalagay sa may unahan ng lobby. Aaminin ko na busy kasi ako sa pagtingin ng mga picture nila Drake. Hindi ko maiwasang mainggit sa tuwing makikita ko ang development ng kanilang anak ni Isabelle. Buong buhay kong bibitbitin ang sakit na nararamdaman ko dahil sa pagkawala ng aking anak. Nang makabalik na ako sa aking silid sa ospital ay siya namang dating ng kapatid kong si Wesley. Galit na galit ito kasama ang mga imbestigador at pulisya. Nagpunta ito sa ospital para tanungin kung nais kong maghabla ng kaso. Kasama ng mga ito ang contractor na naka assign sa project na iyon. Nakakaawa ang mukha nitong halata mo ang sobrang pagkatakot. "YES WE WILL FILE A CASE AGAINST THE CONTRACTOR , THEY ARE VERY CARELESS!" galit na sagot ni Wesley sa pulis "Wesley, ako na lang. Hayaan mo na akong magdesisyon.
CLARK POVBAGO ANG AKSIDENTENabighani talaga ako sa taglay na kagandanhan ng bagong trainee sa Campbell Corp, hindi ko ito malapitan dahil nahihiya ako sa kaniya, naririnig ko ang mga kaibigan nito at tinatawag siya sa kaniyang pangalan bilang Sophia. Panay ang pagtitig ko sa kaniya habang naglalakad ito papasok ng lobby. Halos mabunggo na ako sa warning signs na nakalagay sa renovation na ginagawa sa pasilyong iyon. Halos araw araw ko siyang nakakasabay sa pagpasok sa opisina magmula ng magsimula ako sa ang aking training sa Campbell Corp. Simple lang si Sophia pero napaka inosente ng kaniyang mukha. Dahil sa sobrang pagkatutok nito sa pagtingin sa kaniyang cellphone ay hindi niya napansin ang warning sign na nakalagay sa bandang unahan ng entrada ng lobby . Nagsigawan ang tao sa aming paligid, tinakbo ko ito ng walang pagdadalawang isip ng mapansin kong malalaglag ang ceiling sa ginagawang renovation. Hindi din niya narinig ang pagsigaw ng mga tao sa kaniya dahil may nilagay siyang