AMELIA POVHabang naglalakad palabas ng aking opisina ay tinawagan ko kaagad sila Ian baka sakaling maabutan ko pa ang mga ito bago tuluyang umuwi sa bahay namin, na-guilty din kasi ako ng paunahin kong pauwiin kanina sila Sophia, gusto ko rin sanang mag- unwind ngayong araw sa sobang daming trabaho gusto ko sanang huminga at magpagpag muna sa labas bago umuwi ng bahay pwede ko namang abisuhan na lang si Ana para mag stay muna ng ilang oras sa bahay bago umuwi . Rush hour na rin ngayong mga oras na ito, isa pa ay weekends na naman bukas kaya siguradong mahihirapan magbyahe ang mga yun. "Girl! nasaan na kayo? pauwi na din ako" tanong ko kay Sophia ng sagutin niya ang tawag ko"naku girl hindi muna kami dumiretso sa bahay, punta muna kami ng mall at may titignan daw si Ian. " sagot sakin ni Sophia"aah ! akala ko nasa bus stop pa kayo dadaanan ko na sana kayo ni Ian." sabi ko naman sa kanya. "hindi na girl mauna ka na, uuwi din kami maya-maya lang." sagot naman niya muli sakin. Na-we-
Pagbukas ng pintuan namin natuon kaagad ang mata naming mag-ina sa mga pumasok. Sa kakahintay namin sa mga Tita Ninang niya ay inabot na kami ng matinding antok ni Anthony. Naka-idlip na nga kami sa sofang mag-ina. Naalimpungatan na lang kami sa tawanan ng kaniyang mga Ninang ng pumasok na ang mga ito ng bahay. "hay sa wakas dumating na din kayo! aba kanina pa namin kayo hinihintay diba Anthony?!" paghahanap ko ng kakampi sa katauhan ng aking anak. Napapangisi pa ako habang sinasabi ko iyon sa dalawa dahil alam kong hindi titigil kakakulit si Anthony sa mga tita Ninang niya. "oo nga tita Ninang saan po ba kayo galing? ang tagal niyo po, gusto ko na po yung pizza kaya lang hinihintay pa namin kayo ni Mommy" tanong ni Anthony sa dalawa. Lumapit naman sina Ian at Sophia kay Anthony at humalik. Ang lalaki ng ngiti sa labi ng dalawang ito. Inabot naman nila ang isang paper bag na naglalaman ng additional sa toys collection ni Anthony na favorite niyang cars Mc Lauren. Napaka swerte ta
Lumabas naman na sila Ian at Sophia mula sa mga silid nila. Nanlalaki ang mga mata ko sa pagsasabi sa kanila samantalang nakangiti lang ang dalawa sa akin imbis na mainis ang mga ito. Ito pala ang bisitang sinasabi nitong si Ian. Kaya naman pala kung ano-anong palusot ang sinasabi niya sa akin sa mga pagtatanong ko sa kanya. Pati na rin si Ana. Kaya kanina pa ako nagtataka kung bakit panay ang pagtanggi ng mga ito sa pag-aaya ko sa kanila. "daddy alam mo ba sad yan si Mommy nung wala ka pa po, lagi kasi akong nagtatanong sa kanya kelan ka babalik. Hindi naman siya naniniwala na babalik ka pa. Busy ka daw sa work kaya matagal kang hindi nakabalik. " wika ni Anthony lalo na akong namumula sa sinasabi nito sa kanyang ama. "ganon ba baby? ako din miss na miss ko na kayo. Oo tama naman si Mommy mo na-busy kasi si Daddy sa work kaya ngayon lang ulit ako nakabalik dito sa canada." sagot naman nito sa anak habang nakakandong sa kanyang binti ang aming anak.Nang maging abala na si Anthony
"Bakit hindi ka man lang tumawag sakin para hindi naman ako nag-isip ng nag-isip awang awa na ako kay Anthony dahil walang araw at sandali na hindi ka hinanap ng anak mo. Hindi ko na alam kung ano pa ang gagawin kong paliwanag sa kanya. Kung ano-anong kasinunglingan na ang sinasabi ko kay Anthony para lang ipaliwanag sa kanya kung bakit hindi ka nakabalik kaagad” Masama ang loob kong sabi dito. Sa totoo lang hindi lang si Anthony ang nalungkot sa hindi kaagad pagbalik ni Arnaldo pati ako ay nalungkot din buong akala ko ay hindi na talaga ako babalikan nito. Akala ko ay nagkaayos na sila ni Sandra kaya hindi siya kumontak o nakabalik kaagad sa amin.Lumapit siya sakin at hinawakan ang aking kamay "Amelia maniwala ka sakin, ilang beses kong sinubukang makabalik kaagad para kuhain kayong dalawa ni Anthony pero sa tuwing susubukan kong gawin yun puro aberya ang ngyayari kaya napagdesisyunan kong matapos kaagad ang problema na mayroon sa Pinas bago ko kayo balikan ni Anthony dito sa Canada
Nagkakwentuhan na kami sa aming veranda pero this time kasama na namin si Ian at Sophia. Nagsimula na kaming mag chill out. Natutuwa din naman ako kay Arnaldo dahil game din itong makipag kwentuhan at maki jamming sa kalokohan naming magkakaibigan, hindi ko aakalaing sa ilang taon mula ng ipagbuntis ko si Anthony ngayon na lang muli ako nakakahalakhak ng ganito. Masaya ang aking puso, pakiramdam ko ay nasa ayos na ang lahat. Natutuwa ako na hindi siya nahirapang pakisamahan ang mga kaibigan ko. Ganon din sila Ian na nag-eenjoy kasama itong si Arnaldo, paano ay iisa ang karakas ng kanilang utak. Hindi pa man kami nagtatagal sa pagkukwentuhan ay may hiniling na sa amin si Arnaldo. "Ah Amelia, gusto ko sanang kuhain itong pagkakataong ito para sana anyayahan ko kayong lahat na umuwi muna ng Pilipinas. Ikaw, si Anthony, sila Ian at Sophia. Tutal summer naman na at kaunti na din ang trabaho pa ngayon kaya siguro naman free kayong magbakasyon ngayon?. " tanong niya sa akin. "naku hindi a
Naramdaman ko na lang ang paghaplos ng kanyang kamay sa aking katawan. Tila nangingiliti ang bawat paghaplos niya ng bigla akong bumalik sa aking katinuan. “Wag dito Arnaldo baka makita tayo ni Anthony!” Mahina kong sabi sa kanya. Iniwan na namin ang aming mga inumin at tumawid na kami sa kanyang unit. “Welcome Home Love!” Malambing nitong wika. Nilingkis kaagad ako ni Arnaldo habang papasok sa loob ng kanyang unit. Kapit niya ang aking bewang habang napakapit naman ako sa kanyang batok. Nadagdagan ang temptasyon ng makapasok na kami sa kanyang unit. Pinupog na niya ako ng mariing halik, sumasagot naman ang aking katawan sa bawat paghaplos na kanyang ginagawa. Pinagsawa ko siyang gawin ang lahat ng gusto niyang gawin sa akin ng mga oras na iyon. Matagal ko ding hinintay ang pagkakataong ito. Hindi man naging madali ang lahat para amin ni Arnaldo pero alam kong gumawa siya ng paraan para maayos kung ano man ang mga gulong kinaharap namin. Alam kong sa mundong ito ay walang perpekt
AMELIA POV IAN AND AMELIA ASARAN Pagpasok namin sa unit namin ay kakaibang ngiti na ang sinalubong sa akin ng aking mga kaibigan. Kasama nila ang aking anak na kumakain na ng almusal ng mga oras na iyon. Sinesenyasan ko silang dalawa na wag magsalita sa harapan ng aking anak. Alam kong pag nagsimula na itong si Ian sa pang aasar ay hindi na ito titigil .Nakatingin din sa akin si Anthony. Nagtataka siya dahil magdamag akong hindi tumabi sa kanyang pagtulog. Ito ang unang beses na nawala ako sa kanyang tabi. "Mommy, hindi po kita nakita kagabi nagising po kasi ako dahil naiihi na po kasi ako. Mabuti nga po si Ninang Ian lumabas din kaya po sa kanya na ako nagpatulong nung umihi ako” inosenteng tanong sa akin ng aking anak. “Ganon ba baby! Sorry kasi wala si Mommy kagabi. Nagkwentuhan kasi kami ni Daddy kaya hindi ko namalayan na nakatulog na pala ako sa unit ni Daddy kagabi.” Pagpapalusot ko sa aking anak Nakangisi naman sa akin sila Ian. Hindi ko na muna pinasabay ng punta sa a
AMELIA POV SA MANILA INTERNATIONAL AIRPORT Malalaman mong nasa Pilipinas ka na pag lapag ng eroplano at maririnig mo ang palakpakan at hiyawan ng mga pasahero sa loob. Hudyat ito na nasa Pilipinas na ka talaga . Hindi pa man humihinto ng tuluyan ang eroplano ay makikita mo ng nagtatayuan ang mga pasahero sa loob ng eroplano. Maiintindihan mo din naman ang mga ito dahil sa tagal nilang mga hindi nakakauwi, ang iba ay dekada na bago pa man makauwi sa Pinas dahil sa iba’t ibang klaseng rason nila. Kagaya na lang naming magkakaibigan na halos mag 9 years ng hindi nasilayan ang Pilipinas. Paglabas namin ng eroplano ay napasinghap ako sa hangin ng Pilipinas. Ramdam din ang matinding humid, namumula naman kaagad ang pisngi ng aking anak. Ito ang unang beses siyang makaka experience ng init sa Pilipinas . Kahit kasi summer sa Canada ay hindi ka naman pagpapawisan kagaya dito sa Pinas. Pero isa ito sa mga namiss ko sa matagal na panahon. Feel na feel ko ang aking pagbabalik bayan dahil