"Saan po kayo pupunta, Ma'am?""Gusto pong magpapahangin sa garden ng aking kaibigan." Nakangiting tugon ni Cristine sa lalaki. "Ituloy mo na po manong ang pagkain mo." Pigil ni Caroline sa lalaki nang tangkang tutulongan siya sa paglalakad.Nakahinga nang maluwag ang dalawa nang sumunod ang guard sa utos ni Caroline. Malayo ang garahe mula sa gate at ang pinto ang mas malapit sa kinaroroonan nila ngayon."Tunta, bakit mo iniwan ang pwesto mo?" narinig nilang bulyaw ni Darwin sa guard. "Kukuha lang po ako ng tubig sa loob , boss, dahil nakalimutan kong magdala." Sagot ng lalaki sa among nangangalit ang ngipin dahil sa galit. Lalo itong nagalit nang malamang lumabas ng bahay ang magkaibigan."Ako na ang magbubukas ng gate, ito ang susi ng kotse ko." Inabot ni Caroline ang susi sa kaibigan.Sa una ay tumutol si Cristine na iwan ang kaibigan. Ngunit masusukol sila pareho ng kaibigan kung hindi niya ito sundin. Alam niyang inuubos ng kaibigan ang lakas nito para makalabas sila. Kung siy
HINDI alam ni Cristine kung ilang oras na siyang nakaharap sa salamin. Malungkot na nakipagtitigan sa sariling mukha sa salamin. Hanggang ngayon ay nagugulat pa rin siya kapag humarap sa salamin. Hindi nagbago ang kaniyang mga mata at labi ngunit malaki pa rin ang pinagkaiba ng dating mukha at ngayon. Pakiramdam niya ay parang nag-iba ang hugis ng kaniyang ilong at mukha. Mas naging matingkad din ang kulay niya at ang dating manipis na kilay ay kumapal. Kinapa niya ang maliit na nunal na nasa gilid ng kaniyang labi. Mapait ang ngiting sumilay sa kaniyang mga labi habang nakipagtitigan sa sariling mga mata. Masasabi niyang ibang mukha ang makikita sa kaniyang katauhan pero ang mga mata niyang nangungusap kung maningin ay naroon pa rin. Siya si Cristine o Cris kung tawagin ng mga mga magulang. Dapat ba siya magpasalamat kay Robert dahil kahit papaano ay hindi binago ang kaniyang pangalan? Bilang bagong katauhan ay kailangan niyang panindigan ang bago niyang pangalan ngayon. Gusto niya
Lumipas ang araw at buwan, sumidhi ang lihim na pagkagusto ni Cristine kay Argus. Sa ginagawa niyang pag-iwas sa binata ay lalo lamang niya itong nami-miss. Maging ang relasyon nilang magkaibigan ay naapiktohan. Nang maka-graduate sila sa pag-aaral ay nilibang niya ang sarili sa trabaho upang makalimot sa kahibangan ng puso.Simple lang ang gusto ni Cristine sa buhay, ang maiahon sa hirap ang pamilya sa pamamagitan ng sariling sikap. Wala siyang balak na agawan ang kaibigan dahil siya ang unang masaktan kapag makita itong malungkot. Ibinuhos niya ang oras sa trabaho at at pagsali sa karera ng kabayo. Ngunit kahit nasaan siya ay naroon din si Argus kaya hindi niya napigilang yumabong pa ang damdamin para rito. Nagpasya si Cristine na lumayo at magbakasyon muna sa kanila. Pero dahil sa ginawa niya ay lalong naging malungkutin ang kaibigan. Dumagdag pang nagkaroon ng business trip si Argus."Bakit hindi ko napansin ang pagbagsak ng kaniyang katawan noong magkasama pa kami?" malungkot n
"ANO po ang kailangan nila?" magalang na tanong ni Ruel sa lalaking nakatayo sa harap ng bahay na tinutuloyan niya. "Ikaw ba si Ruel?"Sinuyod ni Ruel ng tingin ang lalaking kaharap. Kahit ngayon niya lang ito nakaharap ay may idea na siya kung sino ito."Ako nga po."Ngumiti si Robert sa binata, nag-ayos pa siya upang magmukhang pormal sa kaharap."Mabuti naman at nahanap na kita. Kahapon pa ako naghahanap sa iyo upang makita ang anak ko.""Kayo po ang father ni Cris?" pinasigla ni Ruel ang kaniyang tinig. "Oo, Hijo. Matagal ko na siyang hinahanap at sobrang nag-aalala nang mapanuod ang balita.""Naku mabuti naman po at nahanap niyo ako. Hindi ko po kasi alam kung sino ang kuntakin na kamag anak niya.""Kumusta na siya, pwede mo ba akong dalhin sa kaniya?"Walang pag-aalinlangan na pinapasok ni Ruel ang lalaki sa kaniyang tinutuloyang bahay. "Pasok po muna kayo at tatawagan ko ang aking assistant upang ihatid si Cris dito. Huwag po kayong mag-alala at maayos lang siya. Sumakit lang
"HELLO po!" masayang bati ni Cris sa mag-asawang naabutang nananghalian."Aba, Ineng, ikaw pala!" Tumayo si Danny upang salubungin ang bagong dating na nasa bungad ng kanilang pintuan. Sa liit ng kanilang kubo ay kita ang loob ng bahay mula sa pinto maging ang kusina."Kailan ka pa nakabalik?" Masiglang bati ng asawa ni Dany sa dalaga at pinatuloy ito sa loob."Kanina lang po at dito na ako dumiritso." Iniabot ni Cristine sa mga ito ang kaniyang pasalubong. Kinuwento niya rin ang tungkol sa nangyaring karera na ikinamangha ng mag-asawa."Kaya ka ba bumalik dito ay para magpasalamat kay Senyorita Arcile?" tanong ng asawa ni Danny kay Cris."Opo, gusto ko ring mag-relax muna at dito ko naiisipang pumunta at ituloy ang pagbabakasyon. Mahirap din ang buhay sa Manila at wala roon ang hilig kong trabaho.""Naku hindi bagay sa iyo ang maging katulong sa rancho, kung gusto mo talaga maghanap ng trabaho dito ay pwede kitang ilapit sa kumpare ko.""Nagpapasalamat na po ako sa inyo ngayon palang
NAGKUBLI si Jay sa isang sulok ng kuwadra nang makitang may kausap si Renzel na lalaki. Nakatalikod ang mga ito sa kinaroonan niya kaya gumawa siya ng paraan upang makalapit sa mga ito. Bitbit ang isang sakong dayami at mabagal ang bawat hakbang palapit sa mga ito."Manmanan mo siya." Tukoy ni Argus sa bagong alalay ng nobya."Banta ba siya sa buhay ni Arcile?" tanong ni Renzel sa binatang kaibigan. Nagulat pa siya kanina dahil sumunod ito sa kaniya para lang sabihin ang tungkol kay Cris."I can't explain but I felt strange sa tuwing nakikita siya."Tumawa si Renzel at tinukso ang kaibigan dahil iba ang nakikita niya rito sa tuwing mabanggit ang pangalan ng babae.Napaisip ng malalim si Jay kung sino ang tinutukoy ng lalaki at kung bakit kailangan pabantayan. Sa sobrang lalim ng iniisip ay hindi niya namalayang nakalampas na siya sa dalawa."Kanina ka pa ba riyan?" Sita ni Renzel sa lalaking dumaan sa kanilang harapan at mukhang lutang pa ito.Naudlot ang pag-apak ng isang paa ni Jay
"How dare you to touch her!" Inundayan niya ng magkasunod na suntok sa mukha ang lalaki na nagulat din sa bigla niyang pagsulpot. Kung hindi pa natumba si Cristine dahil nawalan ng balance ay hindi niya tantanan ang lalaki. Walang nakapansin sa gulong nilikha niya dahil maingay ang paligid at malayo sa kinaroonan ng mga taong abala sa sayawan at inuman. Ang lalaki ay hindi na rin magawang bumangon at mukhang nakatulog na ito dahil sa suntok niya at sa kalasingan na rin."Let's go!" Walang ingat niyang binuhat ang dalaga. Nagagalit pa rin siya dahil hindi nito sinunod ang bilin niya kanina kaya kamuntik na itong mapahamak."Aray!" Sapo ni Cristine ang ulo dahil naalog iyon sa tuwing humahakbang ang binata. "Nahihilo na po ako!" Sandaling tumigil sa paghakbang si Argus at ibinaba ang dalaga. Muli niyang sinalo ang beywang nito nang gumiwang ito sa pagkatayo."Walk!" galit niyang mando sa dalaga.Napalabi si Cristine at hindi sinunod ang binata. "Bakit ka galit?" Sinilip pa nito ang muk
Kinabukasan ay maagang gumising si Cris upang mag-jogging. Ito ang routine nila noon ni Caroline, ang maglibot sa rancho at sabayan ang mabagal na pagtakbo ang ilan sa mga kabayong umiikot sa malawak na lupain."Wala ka pa rin bang maalala?" usisa ni Robert kay Cris nang makasalubong ito. "Goodmorning po, Papa!" Bati ni Cris sa lalaki sa halip na sagutin ito. Sumabay na rin ito sa mabagal niyang pagtakbo."Alalahanin mo, isinama ka noon dito ng iyong ina at itinuro sa iyo kung saan nakatago ang yaman ng angkan nila. Kailangan mo iyon maalala upang makaalis na tayo rito." Pag-uulit ni Robert bago humiwalay sa dalaga ng tinahak na daan.Tumigil si Cris sa paghakbang at sinundan ng tingin ang paplayong lalaki. "Mother your ass!" gigil niyang bulong at pinukol ng masamang tingin ang likod ni Robert."Hello, Miss Beautiful!" Kamuntik ng matisod si Cristine nang biglang may nagsalita sa kaniyang likuran. Paglingon niya ay ang nakangising mukha ni Jay ang bumungad sa kaniya. Kilala na niya