“Wala, bawal ko bang bisitahin ang anak ko? Na-miss kita,” sabi nito at sinalubong ng yakap si Dimitri. “Hindi ka na kasi bumibisita sa bahay, kaya naman pala ay dahil may mga bisita ka rito. “Althea, it was happy to see you here, hija. Ang tagal mong nawala ah,” bati pa nito bigla kay Althea. Wala man lang ka-alam-alam si Calvin sa totoong rason sa biglaan niyang pagkawala. “S-salamat p-po,” napipilitan na sagot naman ni Althea rito. Kung tutuusin ay puwede na sana niyang sabihin kay Calvin ngayon ang totoo gayung kaharap nila ito subalit naduduwag siya, lalo na ‘t maganda ang relasyon ni Calvin sa step mom niya. May pag-aalinlangan sa puso niya na baka hindi naman siya paniwalaan ng asawa. “Tita, ang totoo ay okay na kami ng asawa ko. Dito na siya titira sa bahay kasama ko,” masayang sabi naman ni Calvin kay Helena. Pinilit naman na ngunit nito sa harap nina Althea at magulang nito na ani mo ‘y natutuwa sa ibinalita ni Calvin. “Talaga? I'm happy for you, hijo! Oh, Althea. Baka
Mag-iingat po kayo sa byahe, palagi po akong tatawag at sagutin niyo po agad iyon,” bilin ni sa kanyang mga magulang. Inihatid na nila ni Calvin ang mga ito sa sakayan ng bus pauwi ng Quezon. “Oo, siyempre, palagi talaga kitang ku-kumustahin anak. Lalo pa ‘t nasa paligid lang ang Helenang iyon! Hayaan mo ‘t kapag lumakas-lakas na ang katawan ko ay bibisita kami sa iyo, ‘wag ka nang magpapa-api ha?” Napangiti si Althea sa sinabing iyon ng kanyang ina. Pero, hindi naman nito iyon pinadirinig kay Calvin dahil may kinakausap pa ito. Mukhang driver at kunduktor iyon ng bus. “Opo, pero hangga 't makakaiwas ay iiwas po ako. Siguro naman hindi naman kami magkikita no’n madalas dahil may sarili naman po kaming bahay ni Calvin, ‘nay.” Mayamaya lang ay sumigaw na ang kunduktor ng bus na aalis na umano sila. “Calvin, ikaw na bahala sa anak namin ha?” bilin naman ng ama ni Althea rito. Tinapik-tapik pa nito ang kanyang balikat ay yumakap naman si Calvin sa biyanan. “Opo, makaka-asa po kayo. Aa
"S-sige po," kahit kabado ay pumayag naman si Althea. Napatingin pa muna siya kay Calvin subalit nakatalikod ito sa kanya habang kausap ang daddy nito. "Halika, do'n tayo mag-usap sa garden. Hayaan muna natin silang dalawa riyan na mag-usap. Paniguradong tungkol na naman iyon sa negosyo at wala rin naman tayong alam tungkol do'n," patuloy na kausap nito sa kanya habang patungo sila labas. Naupo sila ro'n sa bench, nanatiling tahimik lamang si Althea dahil wala naman siyang nais na sabihin kaya naghintay na lamang ito kun ano ba at tungkol saan ang kanilang pag-uusapan. "Ahmn, Althea. Alam kong hindi maganda ang trato ko sa iyo no'ng una pa lang," panimulang sabi naman ni Helena at muling hinawakan ang kanyang kamay. "Alam kong hindi mo naman ako agad na paniniwalaan, pero, gusto ko lang talagang sabihin na humihingi ako ng tawad sa iyo, hija. Pasensiya ka na sa mga nagawa ko sa iyo noon." Gulat na napatitig naman siya kay Helena. Tila ba siya 'y nananaginip sa mga nadinig mula rito.
"Siyempre naman, po." Tango naman agad ni Calvin at nilingon sa tabi ang asawa. "Payag ka ba, misis ko?" "Oo naman, gusto ko rin naman matututo para maipagluto rin kita ng masarap." Ngiting tugon niya kay Calvin napatingin naman si Althea kay Helena na may malapad na ngiti at naka-approved sign pa ito sa kanya."Kahit ano pa iyang lutuin mo ay masarap misis ko." Biglang mas lumapit pa si Calvin sa kanya at bumulong "Pero mas masarap ka pa rin." Napa-awang ang bibig ni Althea sa sinabing iyon ni Calvin. Siya ang nahihiya ay baka marinig sila ng parents nito."Loko ka talaga!" Pinong kinurot niya ito sa hita dahil sa kapilyuhan na naman ngunit tinawanan lang din siya ni Calvin. Naging maganda para sa kanilang apat ang gabing iyon kaya lalo na kay Althea. Nagpaalam na rin sila dahil pasado alas dies na rin ng gabi at papasok pa umano si Calvin sa kumpanya bukas. "Mag-iingat kayong dalawa. Hija, see you, okay? Sasabihan kita o 'di kaya ay susunduin kita sa inyo kapag hindi na rin ako g
Kinaumagahan ay wala na si Calvin sa tabi ni Althea nang magising ito. Alam niya naman na may pasok ito ngayon sa opisina do'n sa kumpanya subalit ang nais niya sana ay ipagluto ito ngayon umaga bago umalis subalit tinanghali na nga siya nagising. Biglang nag-init ang kaniyang pisngi nang maalala ang nangyari sa kanila kagabi ro'n sa loob ng library hanggang sa makaabot sila rito sa silid nilang silid mag-asawa. "Matulog ka ng mahimbing, misis ko. Uuwi ako ng maaga..." Tila narinig niya iyan kanina habang natutulog o nananaginig lamang ba siya? Alas nuebe ng umaga, gano'n siya katagal napasarap ang tulog. Agad na siyang naligo at magbihis at magtitingin na lamang siya sa baba kung ano ang puwedeng pagka-aabalahan niya ngayong araw habang wala ang asawa. Naisipan niyang palitan ang bedsheets at mga punda ng una nila at konting ayos na rin sa kanilang silid nang biglang bumukas ang pinto at iniluwa no'n si Calvin. Nagtataka pa siya dahil sobrang agad nitong umuwi, wala pa nga yatang
"Im sorry, hija. Nagkaproblema pa sa pagprocess ng papers mo lalo na sa pangalan mo. Alam ko naman na mahigpit talaga sa immigration. Dagdagan pa nang kilos dito sa Pinas na napaka-kupad talaga. Any way, kumusta ka naman dito?" tanong ni Helena nang bisitahin nito si Althea sa bahay nila nilang mag-asawa. "O-okay naman po, Tita. Maghihintay na lang po ako," may himig na lungkot sa tinig ni Althea nang sabihin niya iyon. Tatlong lingo na rin kasi mula nang umalis sina Calvin at ang daddy nito kaya labis na ang kagustuhan niyang makasunod na rin sana siya ro'n sa Australia. Palagi naman tumatawag si Calvin at ipinapaalam rin nito ang mga ginagawa nito at mga pangyayari sa trabaho araw-araw ngunit nitong mga nakaraan ay matagal bago siya nito matawagan dahil sa rami ng mga meetings at pinupuntahan. "Alam mo, hija. May naisip ako, do'n ka na lang kaya sa mansyon para may kasama rin ako naman ako. Pareho lang naman tayong naiwan eh," natatawang sabi pa ni Helena. Hindi agad naka-sagot si
Habol nila pareho ang kanilang mga hininga nang sabay rin nilang maabot ang rurok. Sa pamamagitan no'n ay kahit papaano ay ramdam at naibsan nila kahit paano ang pagkasabik ng bawat isa. Hindi man sila magkasama ngunit nakatulong ang kanilang pagpapaligaya sa kanilang sarili na ideya talaga ni Althea. "Salamat, misis ko. Napasaya mo ako sa ginawa nating 'to," sabi ni Calvin na pabirong naningkit ang mga mata na habang nakatitig kay Althea. "Saan mo natutunan iyon, misis ko? Huh?" Napa-kagat labi naman si Althea at nakaramdam bigla nang hiya, pakiramdam niya ay pulang-lula na ngayon ay mukha niya. Ang totoo ay nag-reaserch lang naman siya kung paano gawin at pinanood saka niya ginaya iyon sa harapan ng asawa. "W-wala, bakit? Hindi mo ba nagustuhan?" Parang gusto na lamang niya ng bumukas ang lupa at tuluyan na siyang lamunin dahil sa kahihiyan kay Calvin. Nang mapansin naman ni Calvin na tila nahihiya na nga si Althea ay lihim na lamang siyang natawa. Magsasalita pa sana ito ngunit
Walang magawa si Althea kun 'di ang umiyak na lamang. Paano niya makikita si Calvin? Kailangan siya nito ngaon ngunit narito siya sa malayo. Bakit tila nag-iba ang pakikitungo ni Helena sa kanya? Napapanggap lang ba ito sa kan'ya? Maraming katanungan sa isipan niya na hindi malaman ang sagot. Hinintay niyang tawagan siyang muli ng daddy ni Calvin subalit lumipas na ang hating gabi ay hindi na muli lang tunog ang cellphone niya, madaling araw na rin nang makatulog si Althea sa kahihintay. Lumipas ang ilang araw ay parang na siyang mababaliw dahil wala man lang siyang balita tungkol sa kalagayan ng kanyang asawa. Hindi na rin siya makakain ng maayos mahaing ang mga kasambahay nila ay nag-aalala na rin sa kan'ya lalo na 't dumadalas na rin ang kanyang pagkahilo at pagsusuka. Marahil ay dahil sa halos wala na siyang kainin dahil wala talaga siyang gana. Bumaba na rin ang timbang niya, kulang din siya sa tulog palagi at talagang naka-anatabay lamang sa cellphone at telepono subalit wala
Bumaba si Calvin sa dis oras ng gabi nang makaramdam ng pagkauhaw. Nawala na rin ang kanyang kalasingan. Naparami ang inom niya kasama ang mga kaibigan na kanina lamang sila muling nagsam-sama kaya hindi niya na matanggihan ang mga ito. Bigla ay inalala niya ang nangyari kanina. 'Gago ka! Bakit mo ginanun iyong babae?' paninisi ng kanyang isipan. "Hindi ko sinasad'ya, nadala lang ako ng kalasingan," sambit ni Calvin at nagpasya na puntahan si Althea sa guest room upang kumustahin ito. Ngayon ay nagsisisi siya at nakadama ng awa para rito. Hindi niya sigurado kung gising pa ba ito dahil hating gabi naman na, balak niyang humingi ng paumanhin sa ka-gaguhan na magawa niya kay Althea . At nang nasa labas na nga siya ng silid ito ay sinubukan niyang pihitin kung naka-locked ba o hindi. Napangiti siya ng bahagya nang hindi pa nga iyon naka-lock kaya nagbabaka-sakali siyang gising pa nga ito. "Althea, gising ka pa ba?" tawag niya rito habang kumakatok subalit hindi ito sumasagot. Sinubuka
"Ma'am, hanggang kailan mo ba gagawin 'to sa sarili mo? Ako 'y awang-awa na sa iyo, grabe! Kung ako, niyan– Aalis na 'ko! Lalayasan ko na iyang lalaking iyon! Hindi na makatarungan ang ginagawa niya sa iyo, kaya, please... Makinig ka alang-alang sa magiging anak mo! Ano naman ngayon kung wala siyang kalalak'kang ama? Kaisa naman na ganito ang ginagawa sa iyo ng may demonyo mong asawa!" gigil at galit na galit na pahayag ni Tina na kasalukuyang ginagamot ang mga pasa at namamagang parte ng likod ni Althea. "Aw! Dahan-dahan lang, Tin. Sobrang sakit talaga!" daing ni Althea na kun todo ang ngiwi sa nararamdamang sakit. Napabuntong-hininga na lamang si Tin sa kanyang nakikita. Kung ganito pala ang mararanasan madalas kapag nagmamahal ay tila ayaw na niya! Baka mapat*y pa niya ang hay*p na lalaking mananakit sa kanya ng ganito. "Sana naman ay matauhan ka na naman! Umuwi ka na lang sa mga magulang mo, ma'am. Hindi safe ang baby mo rito." Alam naman iyon ni Althea. Napatango na lamang siy
Pilit na dinuduldol ni Calvin ang pagkalalaki niya kay Althea na pilit naman ang panlalaban nito na hindi ito maidikit sa kaniyang mukha. "P*ta ka, sinabing isubo mo eh! Subo!" gigil at maharas pang nginudngod siya ni Calvin at dahil sa mas malakas nga ito talaga ay napasubsob na nga si Althea. Ngunit hindi tumama ang kanyang mukha sa ari nito sapagkat mabilis iniharang niya ang kanyang mga palad sa kanyang mukha. Dahil sa ginawang iyon ni Althea ay napuno na si Calvin kung kaya ang hawak nitong sinturon ay walang awang ipinangpapalo sa kawawang si Althea na malakas na lumandas sa likuran nito."Aahhh..." malakas na sigaw ni Althea at napaligad ang kanyang likod sa pagtama ng sinturon. Hindi pa nakuntento si Calvin at pinasundan niya pa iyon ng isa pang hampas. "Aahh! Tama naaaa!' sugahaw na pagmamakaawa na ni Althea. Sobrang sakit no'n lalo na 't baliktad ang pagkakahaw ni Calvin sa sinturon dahil ang ang ipinalo sa kanya ay ang parteng may bakal pa. "Ano?! Magmamatigas ka pang ba
"Nasaan si Althea?" tanong ni Calvin. Kararating lang nito at tila nakainom. Hindi nito kasama ngayon si Mariel dahil may pipuntahan umano at mga ilang araw na mawawala. "Ah, nasa guest room po siya, sir. Bakit po? Tatawagin ko po ba?" nag-aalangan na tanong naman ni Tina at medyo kinakabahan na hindi niya alam kung bakit? Nag-aalala siya para kay Althea. Ibang-iba na kasi ang among lalaki na hindi niya magpaliwanag kung ano ang mali. "Ako na, mangingialam ka pa eh!" iritadong sabi naman nito kay Tina na nakalukot ang mukha at agad na tumalikod para puntahan na si Althea sa kuwarto nito. Nakarinig naman ng sunod-sunod na katok si Althea habang inaayos niya ang kanyang mga gamit nang matapos na siyang maglinis ng kuwarot. Naka-roba na lamang siya dahil balak na niya sanang maligo, sa pag-aakalang si Tina lamang ang kumakatok sa labas ng pinto ay agad niya na itong pinagbuksan. "Ano iyon Tin–" Namilog ang kanyang mga mata sa gulat dahil ang bulto ni Calvin ang bumungad sa kanya. Pi
"Gano'n pala, ma'am. Pero mabait ang Sir Calvin na nakilala ko kaya gulat na gulat ako kanina nang sampalin ka niya. Porket ba nawala ang alaala ng isang tao ay magiging iba na ang ugali nito? So, in his past five years ay ganiyan talaga siya? Nananakit ng babae?"Hindi naman naka-sagot si Althea sa sinabing iyon ni Tina. "Ay, pasensiya na po, ma'am, kung pinag-overthink pa kita. 'Wag mo nang pansinin iyong nasabi ko." "Ayos lang," malungkot na tugon na lamang ni Althea. Paano siya kukuha ng mga damit niyang naro'n sa kuwarto nilang mag-asawa? Maging ang damit na suot ni Mariel ay ang pinamaili pa ni Calvin sa kanya na hindi pa nga niya nasusuot. Kailangan kapag wala ang dalawa ay makapasok siya ro'n sa loob at do'n na lamang siya matutulog sa guests room. Basta! Hindi niya iiwan ang asawa, Dito lang siya! Umalis si Mariel at pawang nakipagkita ito kay Helena upang i-kuwento ang nangyari kanina nang dumating na nga si Althea, alam na niya talaga iyon at heto sila. Tuwang-tuwa sa gi
Pero pa tuluyan na mailabas ni Althea si Mariel sa kuwartong iyon nilang mag-asawa ay hinaklit na ni Calvin ang isang braso niya ay agad siyang sinampal. "Sir!" bulalas naman ni Tina sa ginawa nito kay Althea. Hindi niya akalain na sasaktan nito ang asawa. "Shut up!" sigaw naman nito kay Tina kaya agad na natahimik na lamang din ito. Binalingan naman ni Calvin si Althea na ngayon ay natigilan habang sapo ang mukhang nasampal, namumula iyon sa lakas ba naman ni Calvin at tila nanilim ang paningin nito. Nakayakap na ngayon si Mariel kay Calvin na umiiyak na naman. "Hindi ba 't sinabi ko sa iyo na 'wag na 'wag mo akong pakikialaman at sasaktan si Mariel? Bakit ka narito? Sinong nagpapunta sa iyo rito?! sigaw nito kay Althea. Agad naman lumingon si Althea habang matalim ni ang titig sa dalawa. "At bakit hindi ako uuwi rito? Sa aming dalawa, ako ang mas may karapatan sa kuwartong ito, sa iyo at sa pamamahay na 'to!" galit na galit niyang sigaw, "ako ang asawa mo! Kahit anong tanggi mo,
Umalis na nga si Althea sa mansyon ng magulang ni Calvin at pauwi na siya ngayon sa bahay nilang mag-asawa. Alas nuebe pa lang ng umaga, hindi niya man lang nalaman na naro'n na pala umuuwi si Calvin. Nasasabik na siyang makauwi sa bahay nila, pakiramdam niya ay makakahinga na siya ng maluwag na wala na si Helena sa paligid at ngayon ay hindi niya rin hahayaan na makatapak ro'n si Mariel. Mag-asawa sila atay karapatan siya kung sino ang ayaw niyang papuntahin sa bahay nila. Kahit alam niyang hindi talaga siya naaalala ng asawa ay tutulungan niya naman itong maibalik iyon, gagawin niya ang lahat manumbalik lang sila sa dati. Isa lamang umano itong pagsubok na dapat nilang lampasan. Naniniwala siyang malalagoasan nila iyon, lalo na siya, hindi niya susukuan ang asawa tulad sa hindi pagsuko nito sa kanya noon. Pagkababae ng taxi ay agad na siyang nag-door bell at mayamaya ay pinagbuksan naman na siya ng security guard nila. Tila nagulat pa ito nang makita siya. "Ma'am Althea..." "Ako
"Hija, heto ang pregnancy test. Binili ko iyan kanina paglabas ko, subukan mo na 't mas maiigi pa rin iyong siguro tayo," ani ni Manang Sonia at ibinigay na nga sa kanya ang PT. "Salamat po, manang," agad niya iyong tinago sa kanyang bulsa bago ipinagpatuloy ang pagdidilig ng halaman sa garden ni Helena. Bigla ay naalala niya ang kanyang mga halaman sa bahay nila ni Calvin, paano kung umuwi na lamang kaya siya ro'n? Mamaya ay susubukan niya, magpapaalam na lamang siya kay Manang Sonia. "Althea," tawag sa kan'ya ni Helena na ikinalingon niya naman. Nakatayo ito sa 'di kalayuan sa kanya. "Pumunta ka sa sala, may pag-uusapan tayo!" Hindi na rin naman siya nito hinintay na maka-sagot dahil tinalikuran na rin siya nito agad.Sandaling iniwan ni Althea ang kanyang ginagawa at naglakad na nga patungo sa sala. Naro'n si Helena na prenteng nakaupo at mataman na nakatitig lang sa kanya ng hindi makikitaan ng ekpresyon."A-ano p-po iyon?" Napataas naman ang kilay ni Helena dahil tinatanong p
"Ayan! Labhan mo!" Tumabingi ang mukha ni Althea habang abala sa pagbabanlaw ng mga labahan sa laundry area nang ihagis ni Helena sa pagmumukha niya ang mga damit ba palalabhan nito. "Bagay sa iyo ang nariyan ka 't nagkukuskus. Bilisan mo at kailangan mo pang linisin ang banyo ko!" Napakuyum na lamang ng kanyang kamao si Althea sa matinding pagpipigil para lang hindi patulan si Helena. Sa ngayon ay wala siyang laban rito, kailangan niyang magtiis para kay Calvin kaya hindi na lamang siya kumalma sa ginawa nito. Isa-isa niyang pinulot ang mga damit na nagkalat at isa-isa niya iyong inilagay sa planggana. Ang gusto ni Helena at mano-mani niya iyong lalabhan, marami-rami pa naman kaya hindi niya alam kung kakayanin niya ba iyon sa isang araw lang. "Aalis ako at dapat pag-uwi ko ay nalinis mo na ang banyo ko!" Inismiran pa siya ni Helena bago siya nito iniwan. Masama ang pakiramdam niya, parang lalagnatin na siya na ewan. Hindi Niya rin nakita si Calvin at sabi ni Manang Sonia ay maaga