"Why is Angelo not allowed to come inside the building, Nate? What if hindi tayo dumating? Kung may nangyaring masama sa manugang ko mananagot silang lahat sa akin.""That's the policy of the hotel Tita.""I don't care about the policy, Nathaniel. Alam na ba ni Angelo ang nangyari sa asawa niya?""He was here before my men brought him to the precinct, Tita. He saw what happened to his wife and he's mad as fuck. Gusto pang bumalik ni gago sa mga Villaflor pero dinala na siya ng mga tauhan ko. Baka kasi matuluyan pa ni--""Good for them ng magtanda." Maldita nitong sabi. "But still I'm not happy with what he did. Where was he the whole time? Why did he allow this to happen?" " He said was there Tita. He even talked to Miss Villaflor but she didn't want. Then later he talked to her parents but it didn't turn out well so he left. He followed her immediately but Miss Villaflor informed the guard and the reception not to let anyone go to her room. Tinawagan ko lang po si Tito Monroe para
"Good morning, Ezra. Welcome to Isla Belle Marie."Isang baritonong boses ang nagpatigil sa akin sa pagtingin-tingin sa paligid. Paglingon ko ang kulay tsokolateng mga mata nung lalaking naka man-bun ang bumungad sa akin. His body built, his height and his voice is familiar. If I'm not mistaken he's the same man I met in Italy few years back. Malawak ang palakaibigang ngiti nitong binigay sa akin. He looks friendly but he maintained his distance from me. "Hi! I'm William, I will be happy if you call me Kuya. Pero mas maging masaya ang peanut ko pag nalaman niyang nagkita tayo ulit." Inilahad niya ang kamay sa akin pero agad ding binawi. "Ay wag na palang magshake hands bawal, may magagalit."Nagtataka akong tumingin sa kanya, naguguluhan sa kung anong mga sinabi. Tumingin pa ako sa paligid pero wala naman akong ibang taong nakikita. Sinong peanut kaya ang tinutukoy niya at sino naman ang magagalit?"Anyway, andito ako para masiguro kong maayos na ba ang pakiramdaman mo. Pasensya pal
"Nak, good morning! Sorry to disturb you this early, I just want ask if nagawi ba si Angelo dyan sa isla? Tumakas kasi dito sa ospital kagabi. Nakatulog lang ako saglit, pagkagising ko ako na yung nakahiga sa ospital bed niya."I continued my early jog along the beach after fighting with the brute when Mrs. Gonzales called me. Nag-aalangan pa akong sagutin ang tawag niya dahil sa encounter namin ng anak niya pero naisipan kong baka may importante itong sasabihin sa akin. Pangalawang tawag na ni Mrs. Gonzales sa akin dahil hindi ko napansin yung unang tawag niya. I was pre-occupied with what just happened between me and her son kaya hindi ko napansin na may tumatawag na pala sa akin. I can't still understand why is he here. Ang lakas ng loob niyang magpakita sa akin pagkatapos ng lahat."I'm worried about him, hindi namin siya mahanap kagabi pa. Ang daddy niya hanggang ngayon wala pang tulog kakahanap. Wala din naman sa presinto. Tsinek ng pinsan niya ang cctv ng hospital, nakita niya
"I'll go wife, please don't be too hard on yourself. I'm so sorry."The moment he said that I want to go out and scream at his face. Maypa- I love you - I love you pang nalalaman yun pala ang bilis sumuko. Bwesit! Sabi ko na nga ba, nagpapanggap lang siya, pero ayos lang keri ko 'to. Nanatili muna ako saglit sa silid ang pinagpatuloy ang kadramahang pumasok sa utak ko. Umiiyak ako habang nakaharap sa salamin ng dresser ko. Hindi ko pinapansin ang pag-aalburuto ng tiyan. Naiinis ako sa kanya, ayaw makisama. Para namang araw-araw ko siyang ginugutom. "Ano bang iniiyak-iyak mo Ezra Monique?! Akala ko ba gusto mo siyang umalis? Ngayon iiyak-iyak ka dyan?! Arte mo!" paggalit ko sa aking sarili habang nakatingin sa salamin. Pulang-pula na ang ilong at mga mata ko. Marahas kong pinahid ang mga luha sa aking pisngi. Walang mangyayari sa akin kung magmumukmok ako dito sa silid ko. Inayos ko ang buhok pati ang suot kong dress. Pagkatapos kung kumain mamaya, pupunta ako doon sa bench na tina
"Baby, come here!"Isa."Angel, don't go too far."Dalawa."Wife! Wag matigas ulo."Tatlo. Kanina pa ako hindi tinitigilan ni Angelo sa katatawag niya sa akin ng kung ano-ano. Yes! We're okay now. Call me marupok or whatever the hell it is but I gave him a chance to redeem himself. Without questions, without conditions. Except that, we will start as a friend...not as husband and wife. Kaya kahit anong tawag niya sa akin ngayon hindi ko siya pinapansin. Ayoko nga!May friend bang tinatawag na baby? May friend bang tinatawag na angel? May friend bang tinatawag na wife? Ano yun? Friends with endearment? Ang sweet naman ni friend kung ganun..."Ezra Monique, kapag hindi ka lumingon, ibig sabihin patay na patay ka parin sa akin. What the heck?"Ibig sabihin ako pa rin ang bebe mo!""My brows furrowed after hearing what he said. Pero hindi pa rin ako lumingon sa kanya. Patuloy ako sa pagtatampisaw sa tubig habang siya ay nakaupo sa ilalim ng puno na parang gwardiyang nakabantay sa aki
"Kailan pa kayo kinasal ni Ezra Monique, Attorney Gonzales?"Pormal na tanong ni Daddy kay Angelo pero hindi niya man lang ako nagawang tapunan ng tingin. Para ba akong alikabok na walang bilang sa lipunan na ayaw niyang bigyan man lang ng pansin. The way dad talked he sounded like he's closing a business deal. He's back to being the authoritative and ruthless Armando Villaflor like how I used to see him before. Pero halata pa ang pasa sa kanang pisngi ni Dad at may support pa ang kanyang braso. Katabi niya si Mom at Ate Ehra na matalim ang tinging pinukol sa akin.Our vacation was cut short dahil kailangan naming bumalik ng Maynila para asikasuhin ang nangyaring gulo. Andito kami ngayon sa library ng mansion kasama ang mag-asawang Gonzales. Si Tita Amira na kanina pa naka poker face at si Tito Ernesto na blangko din ang emosyon ng mukha. Magkatabi ang mag-asawang Gonzales habang ako at si Tristan ay magkatabi rin.Ayaw pa sanang bumalik ni Angelo pero hindi sinasadyang narinig ko an
"What? Are you serious?"Halos mag-isang linya ang kilay ko pagkatapos marinig ang sinabi niya. Hinihintay kong bawiin niya ito pero walang bakas na nagbibiro siya sa akin.How come Dad would want me to marry someone without my knowledge? Kaya ba pinipilit niya akong umuwi dito sa Pilipinas dahil doon?"How did you know about all these? What do you mean someone else? Who? I'm confused." nalilito kong tanong sa kanya. Kaya din ba napilitan siyang magpakasal sa akin dahil ayaw niya akong makasal sa iba? Should I thank him for that?He closed his eyes for a moment took a deep breath and released before looking back at me. "My Dad unintentionally told me about this matchmaking one time." he started. "I didn't believe it at first but I heard it from your father's mouth when I attended one conference with them. Mr. Romulo, your dad's business partner mentioned about his son, that guy who was with you in the party." his jaw clenched. "Another business partners vouched for their sons too, so
"Open your mouth for me, Angel..." We are savoring each other's mouth. Tristan is exploring, tasting, sucking my tongue. We're exchanging kisses, passionate kisses, tongue to tongue. His kisses traveled to my jaw, I tilted my head to give him more access but startled when someone shouted in the kitchen entrance."Ay jusko! Wrong floor! Kala ko kitchen, slaughter house ata, may nilalapa.""Huy anong meron?! Patingin...patingin!"Muntik ng mawalan ng balanse si Tristan sa lakas ng pagkakatulak ko sa kanya dahil bigla na lang pumasok sina Kuya Gaden at Kuya William sa kusina. "What the hell, Baby?" parang bata nitong reklamo sa akin pero pinanlakihan ko siya ng mata kaya agad tumahimik."Gago, labas! Bilis!" I heard Kuya Gaden's fading voice. Mukhang nagtutulakan pa sila ni Kuya William na gusto pang makiusyuso. "Patingin muna, Montenegro!" "Bawal SPG! Alis Guerrero...Sige Brute, patuloy niyo lang yan, doon muna kami sa labas. Enjoy! Take your time! Isipin niyo na wala kami dito!"Pa
"Do you wanna hear my side Attorney?" she I asked but I didn't answer. No need to hear your side baby. I know everything. She needed to go out from here. That's what Nate instructed me to do."Oh well, I don't think there's a need to defend my side here. I presumed innocent until proven guilty but I think I already have a verdict." she said with pain in her voice but she managed to look at me straight. "I rest my case." then she ran outside. That's it baby. Run! You need to run away and save your life. "Go and find her, Baby. Bring her back here or else... you know what will happen to her. My men are everywhere." she whispered when I stood up.She formed her hand like a gun and showed it to me. "Or else...Goodbye, Angel? Bang! " she made a fake sound and then blow the tip of her hand then smiled at me evilly."You'll pay for this." I said ang held her neck tightly, choking her but she smiled at me even more. "Go. on. Baby...before it's too late." She said patting my arms with her
"Gusto mo starbucks, hottorney? Papabili akong kape. Cookies? Sandwhich? Anong gusto mong kainin? Sabihin mo lang support ka namin." It's Guerrero, non-stop talking again. Kanina niya pa ako kinukulit ng kung ano-ano. Ang kaninang tahimik na presinto ay naging magulo ng isa-isang dumating ang mga gagong kaibigan ko courtesy of none other than, Gaden Montenegro na dakilang chismoso. I warned him not tell them, nagpromise pa ang gago na hindi. Pasumpa-sumpa pa gamit kaliwang kamay niya yun pala hindi umabot na sampung minuto nagsidatingan na ang mga gago. Tapos ang Montenegro deny to death pa, ayaw amining siya ang nagsabi. "May karenderia sa tapat, ano gusto mo hottorney? Kaldereta, bulalo, menudo, afritada, adobo? ahmmm mukhang may lechon din doon, gusto mo bilhin ko buo o isang kilo lang?" pangungulit niya ulit. Hindi ako gutom at wala akong balak kumain. Si William na kanina pa nagungulit ay may pakain na sa labas kaya ako naman ngayon ang kinukulit niya.I don't know if I will
"Kita mo yan, Dude? Tangna ang lagkit ng tingin ni Kano kay baby girl oh! Woah! Kung ako yan, binigwasan ko na yan. O 'tamo." tinulak niya balikat ko. " Lumapit pa talaga kay baby girl. Hindi na kailangan yun brute, alam na ni baby girl yung mga pose niya."Kumukulo na ang dugo ko sa sobrang selos pero pinapakulo pa lalo ni William dahil sa mga sulsol niya sa akin. Andito kami ngayon sa resort kung saan may photoshoot si Monique. Nasa isang parte kami ng resthouse kung saan kita mula dito sa pwesto namin ang ginagawa ni Monique sa tabing dagat. Lima kaming magkasama ngayon para isakatuparan ang planong pamimikot ko kay Monique. Sinamahan ako nina Guerrero, Montenegro, Sarmiento at ang promotor na si Devon pangit. Wala ang iba dahil may iba ring lakad. Si Dela Vega ang naghatid sa amin dito at siya ding kukuha sa amin pauwi. Pero wala si gago ngayon, ayaw niya daw sumama kasi inaantok siya. Bwesit lang diba? Pero di bale, libre pamasahe naman. Perks of having a pilot billionaire fri
"I'm talking to you as a friend not as your employee. After this, you can fire me if you want. Hindi tama ang ginawa mo sa bata. You judged her without even knowing the truth behind. Your words are too much, she doesn't deserve that. "I didn't say anything. I remained quiet looking at the papers in my table. I know I made the biggest mistake of my life when I judged her without even asking. I made the wrong judgement, nagpadala ako sa selos ng hindi ko man lang siya tinatanong. To think na wala naman akong karapatang magselos sa kanya. She can do whatever she wants because that's her life. But because of my poor judgement and hot temper I said words that I'm not supposed to say. I want to take back all the words that I said. It's been a week and I'm following her everyday but she's obviously avoiding me. Kapag nakikita niya ako mabilis itong nagtatago. Hindi ko na alam kung anong gagawin ko sa kanya. Alam kong galit siya sa akin dahil kahit ako, galit din sa sarili ko. Such an ass
"Why are you not in the mood, Gelo? What's wrong?"Who wouldn't be? I'm already annoyed in the office dumagdag pa siya. I don't know how Ehra knew that I'm here in Z lounge tonight. Hindi ko nga sinabi sa mga kaibigan ko dahil gusto kong mapag-isa pero heto siya at nangungulit sa akin. I just want to have my peace pero hindi paman uminit ang pwet ko dito sa upuan ko ay heto na si Ehra nagsisimula ng mangulit sa akin. I don't know what's with her? Hindi ko naman siya kinakausap pero panay pa rin ang daldal niya. Her presence and her annoying mouth is starting to irritate me. I don't need a damn companion! I want to be alone. Yung ang gusto kong ipaabot sa kanya pero hindi niya ito makuha-kuha. So insenstive!"You can share it to me, Gelo. I'm willing to listen." marahan niyang pinaraanan ang kamay ko ng hinatuturo niya pataas sa aking braso. I flinched at that she did.Bigla pakiramdam ko nagsitayuan ang mga balahibo ko sa katawan kaya pasimple kong tinanggal ang daliri niya doon.
I don't know if asking her that day, if I can eat her cookies is a bad thing or not. Dahil simula ng araw na yun, Monique became extra clingy, extra makulit at extra ang pagkaligalig. To the extent that she almost spend the rest of her free times with me.Sa tuwing wala itong pasok, sa opisina ko ito tumatambay. Naging routine niya ang pagtambay at pagdala ng kung ano-anong niluluto niya. She became close with my employees, dahil magaling mambola ang bata. Binibigyan niya din ng ang mga empleyado ko ng mga niluluto niya. Amethyst, my secretary is so fond of her. Magkasundo silang dalawa dahil ilang taon lang din naman ang layo ng edad nila. Kapag nasa opisina ko si Monique may kakaibang dala yung presensya niya. Her presence made everything light. Parang kapag andyan siya kahit anong bigat ng araw ko, napapagaan niya. Lalo na kapag kinukulit niya na ako. Madalas ay dala niya ang paboritong gitarang regalo daw ng lola niya. Doon ito tumutugtog at walang pakialam kung may nakakarinig
"Wow! Gwapo naman ng anak ko na yan..."Maaga pa lang malawak na ang ngiti ni Mommy. She and the house helper are cooking something pero ng makita niya ako ay iniwan niya ang mga ito para makipakulitan sa akin. Sinalubong niya ako ng yakap at halik. Hindi lang halik na halik, pinugpog niya ng halik ang buong mukha ko like she use to do when I was still small.At the age of 24, I'm still living with my parents. I have my own condo unit. I am running my own business but still I am living with them. Nalulungkot kasi ako kapag tumatawag sa akin si Mom at sinasabi niyang nalulungkot siya sa bahay. I am the only son. Nakunan si Mom nung pinagbuntis niya ang kasunod ko that almost cost her life. Sa sobrang takot ni Dad na mawala si Mom sa kanya hindi na sila sumubok ulit. So I grew up being alone too. But it's okay, I'm happy with our family. Andyan naman ang mga kasama namin sa bahay. Minsan dinadala nila ang mga anak nila para may kalaro ako. Our house is huge, and quiet. Naging maingay
Angelo's POV"What is this?" I asked Ehra, when she handed me a birthday invitation. Nabanggit niya na ito sa akin noong nakaraan pero hindi ko lang pinansin dahil wala naman akong balak na um-attend. Tsaka hindi niya naman birthday kundi sa nakababata niyang kapatid. Ehra is a friend. She's the daughter of one of my dad's business partner. We went to the same university. She's famous not only because she's pretty but she's also smart. "That's an invitation for my sister's birthday. The one I told you last time." She answered and I frowned.I don't really have plan to attend. Una, hindi ko naman kilala ang kapatid niya. Though she mentioned her to me before. Pangalawa, anong gagawin ko dun? Her sister is younger, so children's party perhaps? What I will do? Play with the kids?"Please Gelo, I assure you, you will not be bored. I also invited some of our friends. You can bring your friends too para mas madami, mas masaya. You promised me before na babawi ka, you didn't attend my bir
The saddest part. Finally another story has come to an end. We're in the last chapter of The Billionaire's Wife, Avangers! Maraming salamat sa pagsama niyo sa akin, sa iyakan, tampuhan kiligan, warakan at bakbakan ni Keps at Eight! Hahaha.Sana may natutunan kayong aral sa kwentong pag-ibig nina Hottorney Tristan Angelo at Atty. Ezra Monique. Ang ating Power couple!Daghang Salamat sa inyong tanan!'Til my next story. Amping ta!Follow me on f*: LadyAVA WPtwitter: LadyAva16tiktok: LadyAva16__________________________________Sa buhay, minsan kailangan nating dumain sa dilim dahil masyado na tayong komportable sa maliwanag. Minsan kailangan nating masaktan para matuto tayong lumaban. Pero hanggang kailan ba ako lalaban? Hanggang kailang ba ako susubukin ng tadhana? Pagod na pagod na ako. Hanggang kailan ba ako magiging ganito? Pakiramdaman ko lahat ng mga taong napalapit sa akin ay nasisira ang buhay. Palagi na lang may nakabuntot na malas. My heart hammered painfully habang nakatit