Zion Inignora ni Jyla ang mga patama ni Gabby at sa halip ay tiningnan si Zion. “Akyat lang ako saglit sa taas, iiwan ko lang yung bag ko pero aalis din ako agad. Babalik ako pagkatapos ng tatlo o apat na oras. Huwag niyo na lang akong intindihin,” malamig na pagpapaliwanag ni Jyla kay Zion.Walang ngiti o kaya ay bahid ng pagkagalit na mababanaag sa mukha ni Jyla. Parang wala lang rito ang makitang magkasama si Zion at Gabby. Halos mapikon tuloy si Zion dahil sa inasal ng asawa. At dahil doon ay gusto niya lalong inisin ito, hanggang sa makakuha siya ng reaksyon dito. Hindi niya rin maintindihan ang sarili. Pagkatapos nitong aminin ang tungkol sa paggamit nito sa ina niya, pagkatapos nitong aminin sa kanya ang pagbubuntis nito, at ang plano nitong pagpikot sa kanya, sinadya niya pa ring papuntahin sa bahay si Gabby. For what? To elicit some specific reaction from Jyla. Maybe, a tinge of jealousy. Isa pa, a part of him wanted to take his mind off Jyla, kaya rin niya pinagbigyan si
Napaatras si Jyla sa takot at pagkalito. The fucking darkness just reminded her of that night. And Zion’s deep and haunting voice… Bakit parang may pagkakapareho? Ang masakit lang ay hindi niya man lang namukhaan ang lalaking nakauna sa kanya. Umiling-iling siya at iwinaksi ang iniisip. The moment her eyes adjusted to the darkness, she calmed herself down and switched on the dim lights. Nakita niya ang pigura ni Zion na nakahalukipkip habang nakasandal sa sofa. Nakita rin niya ang isang hindi nakasinding sigarilyong nakaipit sa mga labi nito. Lukot ang buong mukha nito habang nakatingin ito sa kanya. Siya kaya ang tinatawag nito? Siya kaya ang hinihintay nito?“Bakit nan—” Itatanong sana ni Jyla kung bakit gising pa ang lalaki, kung bakit narito ito? Luminga-linga siya sa paligid, hinahanap si Gabby, pero mukhang wala na roon ang dalaga. Kitang-kita na ni Jyla ang poot sa mga mata ng asawa, kaya naman halos tumaas ang balahibo niya sa batok dahil sa kaba. “I said get over her
Tutal ganun naman talaga ang buhay. Lagi siyang nasa ilalim at tinatapak-tapakan lang na parang langgam, lagi siyang pinaglalaruan. Wala siyang kakampi tapos ay wala rin siyang pera. Kaya tatanggapin na lang ni Jyla ang kapalaran niya. Pagod na pagod na siyang lumaban. Hinayaan na lang niyang gapusin ni Zion ang dalawa niyang kamay. Then she looked him in the eye. She realized how she wished he’d look at her differently, na hindi puno ng galit ang mga matang pinupukol nito sa kanya, na kung hahalikan man siya nito ay mararamdaman niya ang pagmamahal nito. Gusto tuloy niyang maiyak, pero siguro mamaya na lang, kapag tapos na ito sa gusto nitong gawin sa kanya. Suddenly, the corner of his lips curled into a sneer. Bigla itong bumaba ng sofa and he glared at her, his eyes were full of contempt. “I’m sorry to tell you, but you are never qualified to be my whore. I would never sleep with someone like you, but that doesn’t mean you are free to fuck someone else. Habang may isang buwan p
Napansin ni Jyla na mayroong katabing lalaki si Andrew sa sasakyan. Nagtama ang mga mata nila ng hindi pamilyar na lalaki at bahagya itong tumango na para bang binabati siya. May sumilay pa ngang ngiti sa mga labi nito.He looked like a nice guy, pero since kaibigan ito ni Andrew, sa malamang ay kaugali rin ito ng amo niya. “Okay lang ako, sir. Hindi naman mahirap sumakay ng bus dito,” umiiling na pagdadahilan niya sa lalaki. “Ano ka ba? Hindi naman nangangain ‘tong kasama ko. Si Dylan lang ‘to. Bespren ko!” biro pa nga ni Andrew. “Alam kong masyado kang naging busy ngayon dahil first day mo rito. But trust me, it will get better. Kaya sumakay ka na. Ihahatid na kita pauwi.” Napabuga muna si Jyla bago siya pumasok sa sasakyan ni Andrew. Balak sana niyang manahimik lang pero tiningnan siya ni Dylan bago ito nagsalita. “Hello, Mrs. Calvino. I have heard a lot about you from Andrew. I’m Dylan Sanchez, by the way.” “Jyla. Tawagin mo na lang akong Jyla,” pagtama niya rito. Una sa laha
Jyla Napansin naman ni Andrew ang pag-aalinlangan ni Jyla. “Take it. That’s just merely ten thousand. Baka nga hindi pa yan kasya sa presyo ng camera, but at least, mababayaran mo na kahit kalahati, and makakamenos ka pa sa rental fee.” Hindi pa rin kumbinsido si Jyla sa sinabi ng amo. Napalingon si Andrew sa likod at nagtama ang mga mata nila ni Jyla. “What? Akala mo ba bibilhin ko ang kaluluwa mo sa halagang sampung libo? Huwag kang mag-alala, you can just pay me back sa sahod mo. And for your information, I don’t like you, okay?” “Take it already. Nangangawit na ako,” utos nito sa kanya. Mabilis na binalik nito ang mata sa kalsada Namula ang mga pisngi ni Jyla dahil sa kahihiyan bago niya kinuha ang pera rito. “Salamat, sir.” For some reason, hindi man lang siya naapektuhan ng pang-iinsulto nito, kumpara sa sinabi ng asawa kahapon sa kanya. Mas mabuti pa nga si Andrew at tinutulungan siya, financially, hindi gaya ng madamot niyang asawa. At mabuti pa si Andrew hindi siya pin
ZionMay gumuhit na galit sa mukha ni Zion habang pinapanood niya ang wagas na pag-ngiti ng asawa kay Andrew. He was itching to wipe off that smug look on that bastard’s face, na para bang siguradong-sigurado itong may gusto si Jyla rito, pero hindi na lang siya nagsalita. Bumaba lang siya ng sasakyan nang hindi na niya matanaw ang sasakyan ni Andrew at nang makitang pumasok na sa ospital ang asawa. Bumaba na rin ang assistant niyang si Johann sa driver’s seat matapos igarahe ang sasakyan. “Kotse po yata ni Sir Andrew ‘yon?” pagpapaalam ni Johann sa kanya. “Binisita yata si Ma’am Zoey.”Hindi naman napansin ni Johann na bumaba ng sasakyan ni Andrew si Jyla. Mukha hindi rin nito napansin ang matamis na ngiti na ginawad ni Jyla kay Andrew at maging sa kasama nito. “That's complete bullshit,” sagot niya kay Johann. Wala naman kasi sa mga kamag-anak niya ang tumuring sa nanay niya na bahagi ng pamilyang ‘yon. Pero rinig niya kanina na tinawag ni Andrew na tita ang nanay niya. It was e
“Alam ko ang mga dapat kong gawin at hindi, Zion,” aniya, mas kalmado sa nauna niyang sinabi. Pagkasabi ay umiwas na siya ng tingin sa lalaki at naglakad pabalik sa pintuan. Wala naman siyang utang sa lalaki, kung tutuusin. Kayang-kaya naman nitong ibawas ang inutang niyang singkwenta mil doon sa magiging alimonya niya sakaling maghiwalay na sila. Lahat naman ng ginawa ng lalaki ay para sa nanay nito. Hindi naman siya niligtas nito at inalagaan dahil gusto nito. Napipilitan lang si Zion na gampanan ang tungkulin nito bilang asawa niya dahil nga kailangan siya ng ina nito. Kaya walang saysay na umakto siyang mabait kay Zion. Isa pa ay alam naman na nito ang mga baho niya. Mabuti pang magpakatotoo na lang siya sa sarili at alagaan si Zoey hangga’t pwede. Hinintay niyang makarating si Zion sa pintuan saka niya ito inismiran. Then she took his hand and laced his fingers with hers, saka niya marahang hinila ang lalaki papasok sa loob. Zion wasn’t ready for that, kaya bahagyang nanlaki
ZionNapansin ni Zion ang mahigpit na pagkuyom ng kamao ni Gabby. Her slightly long nails that were painted white dug into her flesh. Despite that, magalang pa rin siyang tiningnan ng babae. “I’m sorry, Zion. I’m sorry dahil gusto kitang makita araw-araw. Alam kong ayaw mo sa ‘kin, na napipilitan ka lang sa ‘kin, pero ano bang magagawa ko? Mahal kita eh.” Halos masuka si Zion sa sinabi ng babae. He was so giving and so patient with her. Pilit niyang ignorahin lang ito dahil ayaw niyang mawalan ng respeto rito at pagbuhatan ito ng kamay. Pag ito talaga hindi pa umalis….“Zio—” magsisimula sana itong muli, pero hindi na niya natiis at sinakal na niya ito.“Paulit-ulit tayo, Gabriella! Saang parte ba ng pakakasalan kita ang hindi mo maintindihan? Do you really have to fucking disgust me every single day?” Namayani ang takot sa mga mata ng dalaga habang tinitingnan siya. Unti-unti na ring nawawalan ng kulay ang mukha ni Gabby. “Zion, sorry,” naluluhang pagmamakaawa ni Gabby sa kanya
JylaFor a moment, Jyla and Zion remained entangled in each other’s arms. Ilang segundo o minuto na siguro ang lumilipas, pero walang nagtangkang kumalas sa kanila, wala ring nagtangkang magsalita. Parang saglit na tumigil ang mundo at hindi alintana sa kanila pareho kung may makakakita ba sa kanila. But good things never last, just like how the warmth of that fleeting embrace was supposed to fade.Si Zion ang unang kumalas, and just like that, nagbalik sila sa nakasanayan nilang pakikitungo sa isa’t isa. Blanko ngunit malamig na naman ang espresyon sa gwapong mukha nito, dahilan para hindi niya mabasa kung ano ang nasa isipan nito ngayon. But the remnants of tears remained in his hopeless eyes. At habang tinititigan ni Jyla ang mga mata ng asawa, lalo lang nadaragdagan ang kirot sa dibdib niya. Hindi niya tuloy magawang tapusin ang pag-agos ng luha sa mga mata niya.Ng-iwas siya ng tingin at pinunasan ang mga luha gamit ang kamay. Natuon ang mga mata ni Jyla sa puting polo ni Zio
Kaagad na napaatras si Jyla at akmang hihingi na sana siya ng paumanhin sa nakabangga niya nang mamukhaan niya ito. Walang iba kundi ang matapobreng si Marcel Fortejo, ang lolo ni Cullen. “Sorry,” medyo napipilitan na saad niya. Maglalakad na sana siya at lalampasan ang lalaki nang bigla itong humarang sa dadaanan sana niya. As usual, pinasadahan na naman siya ng tingin ng matanda mula ulo hanggang paa bago ito umismid. “Noong una kitang nakita para kang púta sa kanto! Ngayon mukha ka namang pulubi! What the fúck is wrong with you?” sita pa nito sa kanya. Ayaw sana niyang patulan ang pagtatantrums ng matandang ‘yon at sinubukan niya sanang maglakad pero hinarang na naman siya nito. “Bakit ba nakapabastos mo? Kinakausap pa kita!” Napabuga na lang si Jyla sa pagkainis at humalukipkip pa nga siya. “Ano pa bang problema niyo ho sa ‘kin? May bahid na rin ng pagkairita ang tinig niya. Kung tutuusin, mas bastos pa nga ito sa kanya. Hindi naman niya ito inaano pero kung makapanglait tag
ZionSaglit na napangiti si Zion sa nabasa. Agad din naman niyang pinawi ang ngiti nang makitang may nakasulat pa pala sa likuran ng card. ‘P.S.Alam ko kung gaano kahalaga sa ‘yo ang paninigarilyo. Mahirap kasing tigilan ang tanging bagay na nagpapakalma sa ‘yo, kaya sana gamitin mo ito para kahit papaano ay hindi mo masinghot ang abo ng sigarilyo. Sana ay alagaan mo pa rin ang sarili mo.Sincerely,Jyla.’Sa pagkakataong ito ay may katabing smiling emoticon ang pangalan ni Jyla na may halo pa na parang anghel. Hindi maintindihan ni Zion kung paano ito nasulat ni Jyla kung inorder lang naman nito sa online store ang produkto. Muli na naman siyang napangiti nang hindi niya napapansin. Nakaalis na lang at lahat si Johann at nakaakyat na siya unit nila ni Jyla, pero hindi pa rin napapawi ang pagkagaan na naramdaman niya mula ng matanggap niya ang regalo ni Jyla. Ang kaso ay binalot siya bigla ng lumbay pagkapasok niya ng bahay. Masyado na kasi siyang nasanay sa presensya ni Jyla, ka
JylaHalos lahat yata ng ugat ni Zoey ay naturukan na ng kung anong medisina para lang bumaba ang lagnat nito at para mabawasan ang sakit na iniinda, pero nanunumbalik lang ang sakit nito kapag humuhupa na ang bisa ng gamot. Hindi na rin nito naimumulat ang mga mata pero laging may luhang lumalandas mula sa mga mata nito. Pero tila naghimala ngayong araw at nagising ang matanda, at simula nang mamulat ang mga mata nito ay sinisigaw nito ang pangalan ni Jyla. At ganun na lang ang pagluha ng matanda dahil hindi mahagilap ng mga mata nito ang presensiya niya. Kaya naman pagkarating na pagkarating ni Jyla sa kwarto ng matanda noong hapong ‘yon ay kaagad niyang hinawakan nang mahigpit ang mga kamay nito kahit pa halos mapaso siya sa nag-aapoy nitong temperatura. “Ma, sorry, ma!” humahagulgol na paghingi niya ng paumanhin. Bakit ba kasi sa dinami-rami ng pagkakataon ay ngayon pa siya pinapunta sa construction site? Bakit ngayon pa siya hinarang ni Rolly? Bakit?Kung sana matagal lang si
Rolly“Lintek na babaeng ‘yon! Nagulat ako may nilabas bigla na cutter at inambahan ako ng saksak! Ang lakas ng loob! Matapos niyang batuhin si Gabriella ako naman ang sasaksakin niya!” protesta ni Rolly sa asawa at anak na ngayon ay nagkukumpulan sa mahaba nilang sofa. Kaagad namang umismid si Beth sa narinig. “Tingnan natin kung hanggang saan ‘yang tapang niya,” wala sa loob na usal ng babae habang nakatingin sa malayo. Kumunot ang noo ni Rolly sa sinabi ng asawa at bumaling siya ng tingin kay Gabby, nanghihingi ng impormasyon. Kaagad namang umiling si Gabby sa kanya. “I’m tired. Doon lang muna sa kwarto ko, ma, pa,” pagpapaalam ni Gabby sa kanilang dalawa. Hindi na nito hinintay pa ang pagpayag nila at tumayo na ito sa sofa at saka umakyat sa hagdanan patungo sa ikalawang palapag kung saan naroon ang mga kwarto nila. Wala silang nagawa kundi sundan lang ito ng tingin. “Hon, what are you talking about?” hindi matiis na tanong na niya kay Beth matapos masiguradong nakapasok na it
Hindi maiwasang malungkot ni Jyla. Lumala na nang sobra ang kalagayan ni Zoey. Parang kailangan na niyang ihanda ang sarili niya. And Zion clearly drew a line between them. At dahil nakita ni Gabby ang pagpanig ni Zion dito, panigurado ay mamaya’t mamayain siya ng mga Palencia. She’s now vulnerable. For now, makukuntento muna siya sa mga bato bilang sandata, mabuti na lang din at gumana ang pananakot niya kay Gabby. Pero inisip niyang gumawa ng pepper spray mamaya dahil mahal ‘yon kapag binili niya pa. Nakarating na siya sa wakas sa construction site. Pero bawat minuto yata ay lumilinga-linga siya paligid. Natapos na ang oras ng trabaho at parang napagtanto ni Jyla na na-miss niya ang pagtatrabaho roon. Mas komportable siyang katrabaho ang mga lalaking construction worker. Walang nangmamanipula at nangmamata sa mga ito, walang pinagtitsismisan na mga katrabaho, pawang trabaho lang. Wala pang nag-uutos na magpabili sa kanya ng kung ano-ano.Ang kaso ay mailap pa rin ang pagbiyahe n
Lukot na lukot ang mukha ni Jyla habang tinitingnan ang babae. “Anong ginagawa mo rito? Nakuha mo na ang gusto mo, bakit ginugulo mo pa rin ako?” Maarteng humalukipkip si Gabby, at salitan ang pag-arko nito ng kilay habang hindi pa rin naaalis ang nakakainis na ngiti nito sa mga labi. “Yung totoo? Akala mo siguro papanigan ka ni Zion ‘no? Because he treated you nicely these past few days, you thought he’d choose you over me. Akala mo maagaw mo na siya sa ‘kin.” Habang lumilipas ang oras na tinititigan ni Jyla si Gabby ay lalo lang tumitindi ang kagustuhan niyang sakalin ito. Hindi dahil sa pinanigan ito ni Zion, pero dahil sa paulit-ulit na panggugulo nito at ng pamilya nito sa kanya at sa puntod ng ina niya. Hanggang ngayon ay nagtataka pa rin siya kung bakit siya pinadala ng ina sa mga Palencia, namatay na lang ito at lahat, pero hindi na talaga niya nalaman ang dahilan. Sinira lang ng mga ito ang buhay niya. Wala siyang balak na saktan si Gabby dahil ayaw niyang bumalik sa bila
Jyla Nang makarating sa kwarto ay mabilis na pinawi ni Jyla ang mga luha niya at nagsimula na siyang mag-empake ng gamit. Hindi na siya nag-abala na ilagay sa maleta niya ang mga pinamili ni Zion sa kanya na mga damit, maski ang laptop nitong binigay sa kanya. Mamaya ay isumbat pa nito sa kanya sa susunod. There’s no knowing what he’d do next. Mainam na rin ang maging maingat. Pero hindi niya maiwasang makaramdam ng panghihinayang. She loved wearing those. She loved using the laptop for work. Ngayon tuloy ay wala na siyang magagamit kapag kailangan niyang gumawa ng design sa bahay.Bahala na. Pagkatapos mag-empake ay inayos niya muna ang loob ng silid at nilisan ‘yon. Nagpakawala siya ng isang malalim na buntong-hininga at sinipat ang kwartong nilagi niya nang maraming linggo na rin. Matapos niyang masigurado na maayos ang lahat, mabigat ang mga paang lumabas na siya ng silid. Mabilis ang mga hakbang na dumiretso siya sa pintuan palabas ng unit at ni isang beses ay hindi man lang
“How dare you hurt Gabriella right in front of me.” Medyo malalim ang pagkakabanggit noon ni Zion, na para bang hinugot pa nito sa kaibuturan ng pagkatao nito ang boses. His voice wasn’t laced with anger or contempt. And Jyla thought he sounded so sexy, so dangerously sexy, tapos ay malamlam pa ang paraan ng pagkakatitig nito sa kanya ngayon. Hindi malaman ni Jyla kung ano ba ang una niyang dapat na maramdaman kaya namang paulit-ulit siyang napalunok. Matatakot ba siya dahil alam niyang pagbabantaan na naman siya nito dahil sa ginawa niya kanina? O mag-aalala ba siya dahil sa init na sumisingaw sa katawan nilang dalawa ngayon. Not to mention how his warm and smoky breath kept blowing on her face. Para siyang nagagayuma. Imbes na lumaban ay hinayaan na lang niyang hawakan ni Zion ang magkabila niyang pulsuhan. “Since I’ve shown you nothing but kindness this past few days, hindi ba dapat ganun din ang gagawin mo sa iba? Especially to the woman I am marrying someday?” He should be an