“Wife?”“Akala ko si Margaux?” “Hindi, diba naghiwalay sila!” “Paano niya magugustuhan ang ganyang itsura ng babae? Parang walang pag-aalaga sa katawan puro sugat.” “Atsaka bumaba yata standard ni Stefan? Nasa langit na siya pinili pa niya ang lupa!” Hindi ako nalingon kung saan, nanatiling napako ang mga mata ko kay Stefan na nagsasalita ngayon at nakatayo. Napansin ko rin ang pagkabigla sa mukha ng vocalist, “Guys! Nauna pa tayong malaman ang tungkol dito! Is this a secret or sasabihin mo rin sa madla?” natawa siya sa sinabi niya. Pero ako hindi. Umirap akong muli sa kawalan. Napakamot pa si Stefan sa kanyang batok, “yeah–yeah. I was about to say this in public later morning but yeah, I’m a married man now.”Tinaas pa niya ang kamay niyang may suot na singsing. Habang ako, heto, nahihiya sa mga ginagawa niya. Sana manlang may maayos akong damit ngayon na hindi mahahalata ang mga sugat ko. Naghiyawan ang mga tao. Gaya sa Lions University pero mas lantaran dito ang mga taong na
Hindi ko alam kung tama ba ang pagkakarinig ko sa sinabi ni Stefan dahil parang nawawalan ako ng pangrinig gawa ng tinanggal niya ang headset ko. Niyakap niya ako ng mahigpit, “are you enjoying the view?” sa puntong ito ay mas lalo niyang idinikit ang labi niya sa aking tainga dahilan kung bakit ko siya narinig. “Oo, sobra!” masayang sigaw ko at para akong bata na nakasulyap muli sa bintana para tingnan ang mga bahay na parang mga laruan na lego, dahil ang liliit ng mga ito!Binalik muli ni Stefan ang headset ko, ganun din siya nilagay niya muli ang headset niya at sakto naririnig na namin si Felix na nagsasalita, pababa na yata kami. Kinuha ni Stefan ang cellphone niya, “let’s take a picture, babe.” sabi nito at nagselfie kami, itinapat niya sa akin ito at kinukuhaan niya ako ng picture hindi ko na alam ang itsura ko pero buti na lang at may jacket ako ngayon. Mayamaya lang ay naramdaman ko na ang pagbaba namin. “Beginning descent. Please fasten your seatbelts.” sambit ni Felix,
“Sino po kayo? At saka, hindi Fortune ang pangalan ko baka po nagkakamali lang kayo.” sambit ko at lalagpasan ko na sana siya ngunit pinigilan niya ako. “Ano ka ba! Bakit at paano naman ako magkakamali?! Ako ang nag-aalaga sa’yo nung baby ka pa!” sabi pa nito. “Who’s with you?!” “Calliste!” malakas na sigaw ni Mandy sa labas. Kaya bago pa ako sumagot sa babaeng kausap ko ay nilagpasan ko na siya ng tuluyan. Nang makalabas na ako ay salubong ang kilay ni Mandy, “you’re so matagal! Labas na tayo, maganda ang sikat ng araw banda d’on!” turo niya sa akin kaya naman lumabas na kami. Ang dami niyang sinasabi ngunit parang wala akong naririnig dahil ang atensyon ko ay nasa kaninang babaeng kumausap sa akin, at sa babaeng lumapit sa akin sa alfresco pati na rin ang nabanggit ni Stefan kanina sa helicopter. Bakit puro nababanggit nila ang Fortune na pangalan? Bakit tinatawag nila akong Fortune? Eh ang pangalan ko lang ay Calliste Iredale. Wala akong second name na katulad kung paano nila ak
Hindi ako makatulog, pumapasok sa isip ko ang sinabi ni Koen sa akin sa panaginip ko.Bumangon ako nang hindi na talaga ako mapakali, “babe…” tawag ko kay Stefan, lumapit siya agad sa’kin. “No, okay lang ako.” sabi ko agad nang akmang aalalayan niya pa ako sa pag bangon ko. “Matulog ka muna, ‘wag ka muna mag phone, babe. Masyadong maingay ang social media ngayon.”“Bakit? Dahil sa unplanned announcement mo? May sinabi na ba Lolo mo about sa’tin?” Sunod-sunod kong tanong sa kanya. “You should sleep—”“Babe, galit ba Lolo mo? Akala ko ba gusto ka niya maikasal kasi gusto niya makitang you’re in a good hands na kaya mong pagsabayin lahat, at hindi na niya kailangan mag worry sa future mo kung sino ang makakasama mong makakaintindi sa busy schedules mo. Pero bakit ayaw na ayaw niya sa’kin? To the point na talagang ininvite pa niya si Margaux para maging florist natin. Like, bakit hindi manlang niya ako or tayo tanungin kung papayag ba tayo? Margaux is not part of anyone, babe. She’s you
“Kailan ko kaya pwedeng ma’meet ang parents mo?” pag-iiba niya ng topic. Nakatingin na siya sa akin ngayon, “I want to meet my second parents. Nahihiya ako dahil hindi ko manlang sila nakausap para kunin ng maayos at formal ang kamay mo sa kanila. And I just want to say sorry to them na kinuha agad kita without their knowledge.”Hindi niya pwedeng makita si Mama, hindi ko pa man alam kung ano ang mangyayari ngunit nakikita ko ng may hindi magandang mangyayari. “Makikilala mo rin sila pero sa totoo lang hindi kasi kami close ng Mama ko.” hinawakan niya ang kamay ko at pinaglalaruan ang mga daliri ko. “Kaya nga ako natutuwa sa treatment sa akin ni Tita Zarina–”“Mom, babe. Mom.” Napangiti ako ng itama pa niya ako, “nung araw na umalis kami ni Mom, akala ko makakaramdam ako ng awkwardness pero hindi, tinuturing niya talaga akong isang anak. Ang sarap sa pakiramdam, bagay na hindi ko kasi ‘yun nararanasan sa Mama ko. Actually, parang hindi nga masaya si Mama na nabuhay ako.” I fake laugh
Hindi katulad kaninang pagpunta namin sa Boracay parang mas naging mabilis ang naging pagbalik namin ngayon sa Manila. Walang imik si Stefan kaya mas mabuti na lang din at hindi siya nagsasalita dahil hindi ko rin alam ang gagawin ko, hindi ko alam kung ano ang dapat kong sabihin dahil alam kong may kasalanan ako at baka mamaya ang sayang nararamdaman kong ito ay talagang panandalian lang katulad ng sinasabi sa akin ni Mama. “Babe…” Naramdaman kong inalis na ni Stefan ang headset ko, kaya nabalik ako sa ulirat. “Babe, we’re here.” sambit niya kaya napatingin ako sa labas at tama nga, nandito na kami sa Lions University. Saan naman kaya kami pupunta? Parang gusto ko na lang kasing magpahinga, para bang mas kailangan ko ng pahinga ngayon dahil nakakaramdam ako ng matinding pagod. Hindi ako nagsasalita hanggang sa makababa na kami sa ground floor. Nang sumakay kami sa kanyang sasakyan ay ganun pa rin, tahimik pa rin akong sumakay kahit pa napapansin ko ang panay tingin niya sa akin.
“Calliste Fortune Iredale Leviste!”Lahat sila ay nakatingin sa akin, mismong ako sa sarili ko ay nagtataka sa sinabi ng Lolo ni Stefan. “What do you mean by that, Lo?” “Sinasabi ko na nga ba at may tinatago ang babaeng ‘yan! Stefan, kung sa tingin mo ay simpleng babae lang siya na nakilala mo sa Lions University ay nagkakamali ka! Isa siyang Leviste!” naguguluhan pa rin ako sa mga sinasabi sa’kin, ginala ko na ang paningin ko at makita kong lahat halos ng kamag-anak siguro ni Stefan ay nandito. Nagtama ang mga mata naming dalawa ni Tita Zarina, walang bahid ng kahit na anong emosyon ang mukha niya pero masasabi kong kampante ako sa mga tingin niya sa’kin na parang sinasabing lilipas din ito.“Hindi ko po alam ang sinasabi—” pinulot niya ang mga papel at lumapit sa’kin, tila ipinapakain niya sa’kin ang mga papel na pinulot niya. “Lo! What you're doing is below the belt! You are insulting my wife!” galit na hinila ako ni Stefan papalayo sa Lolo niya. “Fuck! What are you doing to her
“What are you talking about, Mom?! We’re here to settle our marriage!” lumapit si Diara sa tabi namin ni Stefan. Pumagitna pa ito para mapaghiwalay kaming dalawa. “Oh my gosh!” halos mapatakip ang bibig ni Tita Zarina na nakaupo sa harapan ko. “Stefan! Binabawi ko na ang pag backout ko sa plans natin, kasi nagseselos ako. Lagi na lang ako ang nag eeffort sa arranged marriage na ‘to!” inis na sabi ni Diara kay Stefan habang napansin ko pa ang pagyugyog nito sa kanya. “Matteo…” napalingon ako sa Daddy ni Diara na kasalukuyang nakatingin na rin sa’kin nang tawagin siya ni Don Sylverio. “Matteo, ano ang dapat nating pag-usapan?!” “Paano nangyari ‘to, Catalina?” pagbabalewalang tanong ni Sir Matteo sa katabi niyang babae na siya ring nakita kong kasama ni Diara nung nagpunta sila ng Lions University. “Ano ‘to?” mahinahon ngunit ma-awtoridad ang pagkakasabi nito dahilan para bumaling lahat sa kanya ultimong si Diara ay hindi na nakapagsalita at nakafocus na lamang sa kanyang ama. “H-hin
Kunot noo kong tinitigan ang wine glass na nasa harapan ko. "Ahhhhh!" sigaw ko.Buhat yata kagabi pag-uwi ko ay panay singhal at sigaw nalang ang ginawa ko.After that party. Pinipilit ako ni Mommy na mag stay muna sa bahay pero hindi ako pumayag. Dahil una, ayaw kong malaman pa nila ang nangyayari sa'kin, pangalawa hindi rin ako makakahinga ng maayos dahil sa tensyon sa pagitan namin ni Dad.Hindi ko makakalimutan ang sinabi ni Kinsley sa'kin kagabi.Namumuo ang kaniyang luhang nakatingin ng diretso sa'king mga mata. "I heard everything from Oli, I'm sorry." Niyapos niya ako ng mahigpit. "I'm sorry, I know it's hard for you kasi akala mo siguro maiipit ako sainyong dalawa" Hindi ko na din napigilan pa ang aking mga luha dahil sa ginawa niyang pag yakap sa'kin. "Pero no, I got mad at Olivia because she did nothing to stop her sister. She even supports them." Tinapik-tapik niya ang aking likuran."I'm sorry, I-It's not because I don't trust you but I just don't want to add my problems
Kinakabahan ako.Hindi nagtagal nakarating na din kami sa Blue gardens. Bumaba ako sa likod kung saan hindi ako makikita ng mga bisita.Wala akong practice practice sa gagawin na program bahala na mamaya."Good evening everyone! Welcome to Blue Gardens! We celebrate a wonderful life for a girl who is now turning into a fine lady. All of you who are here tonight have watched her grow over the years into the wonderful person she is now. As a jumpstart, let us all welcome and acknowledge the ever supportive and loving family of our debutant Mr. Frederick Smith, CEO of Smith Corporation with her loving wife Ms. Amelia Smith" rinig kong sabi ng emcee.Hindi ko na masundan ang mga sinasabi niya. Nagulat nalang ako ng biglang buksan ni Stefan ang pintuan kung saan ako naghihintay para sa grand entrance ko.Iniabot niya sa akin ang bouquet ng white roses at dinampian niya ako ng halik sa aking noo.Nakangiti siyang nakatingin sa akin na para bang sinusuri niyang mabuti ang aking itsura. "I to
Sikat ng araw ang tumatama sa aking mukha ng magising ako.Hindi ko namalayang nakatulog na pala ako. "Happiest Birthday, Self" sabi ko sa sarili ko. "Ang wish ko sayo, sana maging matapang kana this time! Kaya ba natin yon?! Syempre! Kaya natin yon!" pahabol ko pa at binigyan ko ng isang mahigpit na yakap ang aking sarili.Hinanap ko ang cellphone ko, hindi ko na kasi inabala pa ang sarili kong icharge o ilagay man lang sa side table ko ang phone ko kagabi.Nasa tabi ito ng surfboard pillow ko ng makita ko ito. "hayy, kahit hindi ako mahal ng nagbigay sayo, basta ako aalagaan pa din kita" sabi ko ng kunin ko ang phone ko at ang surfboard pillow ko.Eleven percent nalang ang battery ng phone ko, meaning kailangan ko na siyang icharge. Napansin kong madami ng bumati sa akin pero ni isa wala akong binuksan na mensahe.Palabas na sana ako ng kwarto ko ng may nag doorbell sa unit ko. Agad naman akong tumakbo dahil baka si Stefan yun at madatnan pa siya nila Dad, mayamaya din kasi papunta
"Why? Is there something wrong??" pag-aalala kong tanong sakaniya."I-It's Mom" utal niyang saad sa akin. "Don't worry... So... Do you like it??" He's referring to the surfboard."SUPER! I've been planning to surf nga after the first semester but I remember naiwan ko yung surfboard ko sa Elyu last year!" bahagya naman akong nalungkot dahil bigay pa sakin yun ni Lola."I know, kaya plinano ko talagang after ng exams natin ko ibibigay" Lumapit siya sa lalaking mukhang may ari ng shop na ito. "Bro! This is Addi the one who owns that name" sabay turo niya sa surboard na nakadantay lang sa pader ng shop. "Addi, this is Geoff he's a swimmer too" ahh kaya pala sila nagkakilala."Ohh! Ikaw pala si Addi, nice to meet you!" sabay lahad niya ng kanang kamay. Abot tainga ang aking ngiti ng tanggapin ko ito. "You know what? Kinukulit ako ng kinukulit nitong si Stefanthy" sabay tapik niya sa balikat ni Stefan. "Gusto niya daw before birthday mo magawa na, kaya tomorrow I'll just send it to your bir
Ang bilis ng araw parang nung nakaraan lang eh ayaw kong pumayag sa party na gaganapin sa debut ko. Tapos eto, bukas na agad iyon.Naging magkaibigan nga talaga kami ni Migs. Nag open siya sa akin nung araw din na nagpakilala siya dahil gusto daw niyang marinig ang side ng babae.Nalaman ko din sakaniyang pinipilit din pala siya ng parents niya sa taong ayaw niya. sa kasal na hindi niya pinangarap. Parehas pala kami. Kaya biniro ko siya nun, na baka mamaya siya pala yung pinipilit din sa akin nila Dad. hahaha hindi pa din daw niya namemeet yung babae parehas kami hindi ko pCallisten namemeet yung guy. Wala din siyang idea sa family name. Kaya kung siya man iyong binabanggit ni Dad mukhang hindi naman siya mahirap pakisamahan. hahahakidding aside...Hindi ako mapakali, habang nakaupo ako sa couch dito sa living room ng unit ko. Pinagmamasdan kong mabuti ang kumikinang kinang na silver sequin gown sa aking harapan. Sinabi ko kay Mom na ayaw kong masyadong magarbo ang isusuot ko. Bukod
Wala ka ba talagang alam? Wala ka bang sasabihin o bibigyang linaw? Ayan ang mga bagay na gusto kong itanong ngunit wala akong lakas ng loob. Kaya ko pa... magbulag-bulagan.Nang maaninag ko na ang building ng Condo na tinutuluyan ko ay umayos ako ng pagkakaupo at hinarap ko siya ng nakangiti."Uhh thanks for today, masama lang pakiramdam ko, I guess malapit na 'ko mag red days""You sure?""Yeah, bakit may iba pa bang reason para mawala ako sa mood?" hindi ko na napigilan ang maging sarcastic, kaya tinignan ko siya ng seryoso, kitang kita ko sakaniyang mga mata ang gulat sa naging tanong ko. "hayy nako babe, 'wag kana nga mag-isip pa ng kung ano. Okay lang ako, masama lang talaga pakiramdam ko" nakangiting sabi ko sakaniya."O-okay... If you say so, I'll just text you when I-I got home. okay?" kabadong sagot niya saakin.Ngiti lang ang sinagot ko sakaniya.Lumapit siya sa akin, he kissed me on my forehead.Pumikit ako ng mariin ng halikan niya ako sa aking noo. Kung hindi siguro ako
Ilang araw na din ang lumipas matapos mangyari ang eksenang 'yon."Thank God! Tapos na natin ang semester na 'to sigurado akong uno ka nanaman..." hindi ko na masundan ang sinasabi ni Calliste saakin, para bang isang bulong nalang ito dahil lumilipad ang isip ko sa ibang bagay.Hangga't wala akong nakikita o naririnig na bagay na makakapag pagising saakin sa katotoohanan ng realidad hindi ko pipilitin, hahayaan kong panahon ang gumawa nito para saakin."Addi?""Hey? Addi!" sigaw na tawag sakin ni Calliste, kasalukuyang nga pala kaming nasa Espresso Cafe. "Are you with me?" ani niya."U-uh yeah" tipid kong sagot."How's Tito nga pala?""Ayun kinukulit nanaman ako, okay naman ang business namin. Pero hindi ko alam sakanila bakit nila ako pinipilit sa 'di ko gustong gawin." totoo naman... Daddy's girl ako pero dahil sa ginagawa nila saakin ni Mommy para bang nagsisimula ng lumayo ang loob ko sakanila.Kunot noo naman akong binalingan ni Calliste. "I feel you, ganyan na ganyan din sila sa
"Sorry" sabi ng lalaking parang ngayon ko lang napansin dito.Kunot noo ko siyang tinignan na para bang siya na ang pinakamalas na taong nakasalamuha ko sa araw na ito. Kung nasa mood lang ako ngayon? Pupurihin ko ang lalaking ito kaso sorry siya wala ako sa mood. Kaya naman inirapan ko ito at dali-dali na akong naglakad papalapit sa elevator. TsssHahahaha kung napapansin niyong lagi ko nalang kinakausap ang sarili ko, guys wala akong kasama EVERY FVCKIN' DAY kaya ganito ako. Okay?.So ayun, sigurado akong nasa lobby lang din si Kuya Eric, ang driver ko.Tumunog na ang elevator hudyat na nasa Level 1 na ako.As usual, kanya kanya ang mga pwesto ng mga tao na tumatambay at naghihintay lang din dito sa lobby. Ang iba ay masaya, ang iba ay bagsak ang balikat na nakatulala lang, ang iba naman ay kunot din ang noo habang may tinitipa sa kani-kanilang mga cellphone. Para bang sumasabay sila sa awra ko ngayon, para bang tamad na tamad din sila ngayong araw. Damay damay na 'to. hahahahaNaba
Nagising ako ng may liwanag na tumatama sa aking mukha. Panibagong umagang puno ng katahimikan na naman ang aking paligid.Tanging ingay lang ng split type inverter ang naririnig ko.Hindi ko pa minumulat ang aking mga mata kahit alam kong may pang umagang pasok ako. Kaya naman tumalikod ako para ang aking likuran naman ang tamaan ng araw."Five minutes... five minutes... five minutes" paulit-ulit kong sabi sa aking sarili hanggang sa hindi ko na namalayan na ang limang minuto na hinihingi ko ay naging dalawang oras.And... as usual late nanaman ako. Oh! Let me rephrase that, absent nanaman ako sa morning class ko.Nagmumuni-muni pa ako ng tumunog ang aking cellphone. It's either Olivia or Calliste ang dalawa kong bestfriend or... Timo ang boyfriend ko. Sila lang naman ang mag-aabalang tumawag saakin.I didn't bother to answer it.Pinili ko nalang bumangon kahit tamad na tamad ako.Kinuha ko ang bluetooth mini speaker ko saka ako pumasok sa CR. Pinili kong kanta ang Jolene ni Dolly Pa