Third person point of view"Fvck!" Malutong na mura ni Connor at maingat na ibinaba niya si Florence sa kama para ipagpatuloy ang naudlot nitong pag-eempake.Kinuha niya ang maleta sa cabinet at puno ng pagmamadali na isinilid nalang niya doon ang mga damit nito."C-Connor, t-there i-is n-no u-use o-of u-us l-leaving."Natigil siya sa ginagawa niyang pag-eempake nung narinig niya ang garalgal na boses ni Florence.Hindi niya alam kung ano ang nangyari pero may hinala siya na may kinalaman ang mga magulang nito.Kanina noong umakyat ito para mag-empake ay nagtaka sila ni Brent kung bakit sobrang tagal nito sa taas. Halos trenta minuto na ay hindi pa rin ito bumababa kaya naman nag-desisyon na siya na puntahan ito at doon nga ay naabutan niya itong umiiyak."Wala akong pakealam kung huli na ang lahat. Kung checkmate na tayo Florence. Pipilitin ko na gumawa ng himala at imposible para sa ating dalawa kaya sana naman ay huwag kang sumuko. Huwag mo akong sukuan!" Hindi na niya napigilan an
Third person point of view"Let's go Florence, uuwi na tayo!" Malamig na sambit ni Dominador at basta nalang hinila ang anak nito na nakakapit sa braso ni Connor.Dahil sa ginawa nitong paghila ay muntik ng masubsob si Florence. Mabuti nalang at naagapan nito ang sariling balanse."Dominador!""Sir!"Tito!" Magkakasabay na sumigaw ang tatlo na puno ng takot."Florence, don't make me drag you out of this house!" Babala ng Daddy nito at muli na namang kinaladkad si Florence."Tito, she is pregnant," mahinang sambit ni Brent para ipaalala sa Daddy ng kaibigan ang sitwasyon nito."Don't meddle into our family business!" Pagalit na sagot ng Daddy ni Florence.Namutla si Connor at bago pa muling makaladkad ng Daddy ni Florence si Florence ay tumayona siya at mabagal na naglakad sa harapan nito.Hindi na dapat umabot pa sa ganito ang lahat. Kanina nung dumating ito ay sinubukan nila na ipaliwanag dito ang plano nila ni Florence pero hindi ito nakinig sa halip ay sinuntok siya nito at kinala
Third person point of viewTinalikuran na siya ng Daddy ni Florence para pumasok sa loob ng bahay kaya siya naman ay mabilis na tumayo at pinagpagan muna ang tuhod bago sumunod dito.Pagkarating niya sa loob ng bahay ay naabutan niya ang mga ito na nagkakatuwaan. Ngayon lang niya nakita si Florence na sobrang saya, and he couldn't help but be happy too.Habang nakatayo siya sa tapat ng pinto ng sala ay bumagsak ang tingin ni Florence sa kaniya."Connor!" Sigaw nito at excited na nagtatakbo palapit sa kaniya.Mabilis silang nagyakap na dalawa, hindi niya mapigilan ang saya na nararamdaman niya dahil malaki ang chance na wala ng maging hadlang sa kanila ni Florence.Pero may kasabihan nga na expect the unexpected dahil ang mga sumunod na sinabi ng Daddy ni Florence ay nagtanggal ng kasiyahan na nararamdaman niya."Kung ako sa inyo ay hindi muna ako magpapakasaya dahil hanggang hindi ako natatalo ni Connor sa target shooting bukas ay hindi parin kayo lubusan na makakapagsama." Puno ng am
Third person point of view"A rule is a rule Mr. Sullivan. You lose, so face it."Hindi maipinta ang nanlulumong mukha ni Connor habang pinapanood ang Daddy ni Florence na naglalakad palayo sa kanila.Natalo siya at hindi niya matanggap ang bagay na iyon pero dahil sa pagpapamukha nito sa rules ng paglalaban nila ay pinilit niyang lunukin ang lahat.Tinignan niya si Florence at hindi niya maiwasan ang makaramdam ng hiya dahil wala manlang siyang maipagmalaki sa harap ng magulang nito."Cheer up!" Sambit ni Florence ng nakangiti pero ramdam niya ang garalgal sa boses nito.Pansin niya na gusto lang siya nitong pasayahin pero mukhang pati ito ay hindi na alam kung paano itatago ang lungkot na nadarama.Hinarap niya ito at nginitian ng malaki. Napabuntong hininga siya dahil tanging pagngiti nalang ang kaya niyang gawin pero hindi niya maiwasan ang mapaluha sa isipin na hindi na niya muling makikita si Florence."There's video call and facetime," suhestiyon nito.Namuo ang luha sa mga mat
Third person point of view"You are late!"Napatayo siya ng tuwid pagkarinig sa seryosong tono ng boses ng Daddy ni Florence. Natatakot siya dahil isang pagkakamali lang ay maaari niyang hindi na makita ang mag-ina niya. Kaya naman kaagad siyang humingi ng paumanhin dito."I'm sorry sir, na-delay lang po yung flight namin." Paghingi niya ng paumanhin at sinabi na rin niya ang dahilan kung bakit siya late.Nasa manila na siya ngayon at kasalukuyan siyang nakatayo sa harapan ng Daddy ni Florence sa opisina nito sa BDC Headquarters. Pagkatapos nilang uminom ni Brent kagabi ay nag-passed out na siya dahil sa pagod. Nagising lang siya nung alas singko na ng madaling araw at kailangan pa nilang mag-ayos ng gamit at magpa-book ng flight right away. Nagkataon na ang flight na nakuha nila ay seven pa ng umaga kaya naman no choice siya. Kaya ito nga alas ocho na siya nakarating ng opisina at late siya ng isang oras."You should know na kapag ikaw ang nagdma-manage ng isang kumpanya ay dapat
Third person point of viewNagsimula ng kumilos si Connor ayun na rin sa gustong ipagawa ni Anastacia dito. Naglakad siya patungo sa isang bakanteng lamesa at doon ay sinimulan na i-sort ang mga papeles.Habang nagso-sort siya ng mga papeles ay maya't-maya ang pagtingin niya sa cellphone niya.He heave a deep sigh at iritable na ginulo ang sariling buhok. Bakit kaya hindi tumatawag si Florence?" Tanong niya sa kaniyang isipan.Ang usapan nila ay tatawagan siya nito? Oh wait wala yata silang pinag-usapan? Aish!Pakiramdam niya ay mababaliw na siya dahil nakikipagtalo na siya sa sarili niyang isip."Sir, Connor?" Natigil siya sa pagmo-monologue ng makarinig siya ng nakakairitang malambing na boses. Sorry na kung mainit ang ulo niya dahil tanging malambing lang na boses ni Florence ang gusto niyang marinig.Iritable na nag-angat siya ng tingin at nakita niya ang babae na nakalimutan na niya ang pangalan pero ang alam niya ay assistant ito ni Ms. Jacob."Ano ang kailangan mo?" Ma-otorid
Third person point of view"Dang that kid!" Komento ng Daddy ni Florence.Sabay-sabay na napatingin sila Connor nung biglang sumigaw ang Daddy ng mga asawa nila."Something wrong Dad?" Nagtatakang tanong ni Arisson habang pabalik-balik ang tingin dito at sa cellphone na hawak nito."Yes Dad, okay lang po ba kayo?" Segunda naman ni Connor.Kaagad na tumingin sa kaniya ang Daddy ni Florence at halos patayin na siya nito sa sobrang sama ng tingin na pinupukol nito. Kaagad siyang kinabahan sa at inisip niya kung mayroon ba siyang nagawang mali. As far as he remember ay okay naman ang naging trabaho niya kanina. Sa katunayan ay bigla nalang siya nitong pinag-out sa trabaho at kinaladkad paalis ng opisina.Pagkatapos siyang titigan ng masama ng Daddy ni Florence ay nag-iwas ito ng tingin sa kaniya at muling bumaling sa unahan."What did you do?" Kinakabahan na tanong ni Alisson.Nagkibit siya at magkakasunod na umiling. "I don't know," sagot niya.Nahulog sila sa katahimikan ng pag-iisip."
Third person point of view"Connor, I can't believe na makikita kita rito. I am so delighted!" Excited na sambit nito habang mas hinihigpitan ang pagkakayapos sa kaniya.Dahil sa mahigpit nitong pagkakayakap ay naramdaman niya ang malambot nitong katawan.Dahan-dahan na inalis niya ang nakayakap nitong mga kamay sa batok niya."Is there something wrong?" Tanong nito na nasasaktan dahil sa naging kilos niya."You two knew each other?" Singit ng isang kasama ni Anikka sa matigas na ingles, halata na hindi ito lumaki ng pinas base sa accent nito."Yeah, I am his first love, right Connor?" Sagot nito at mabilis na bumaling sa kaniya para kompirmahin."Yes, but I am getting married now," sagot niya.Nagulat si Anikka at natulala sa mukha niya.Para na itong maiiyak base na rin sa pangingilid ng luha nito."Okay ka lang ba?" Tanong niya dito.Pabalik-balik ang tingin niya dito at sa mga kasama niya na nakatayo nalang at nakatingin sa kaniya.Muli niyang ibinalik ang tingin niya dito at nak