Nagising si Abi kinabukasan na mag-isa na lamang sa loob ng kwarto. Ang naalala niya sa couch siya nakatulog kagabi kasama si Seb. Nakatulog siya na nakayakap ito sa kanya. Pero ngayon nagising siyang sa kama na siya nakahiga. Siguro sa sobrang antok niya hindi niya namalayan na nilipat siya ni Seb sa kama. Wala na ang mga anak niya at si Seb, siguro nasa baba na ang mga ito at magkakasama. Naalala ni Abi ang naging tagpo sa kanila ni Seb, kagabi. Ang laki ng pinagbago ng lalaki at damang-dama niya iyon. Ang hinayaan niya itong makatabi siya sa pagtulog at makayakap siya, ay parang may kakaibang hatid sa kanya. Ang sarap lang sa pakiramdam na muli siyang makulong sa mga bisig nito. Bumangon na muna siya at nagpunta sa banyo. Naghilamos siya at nag toothbrush ng ngipin. Inayos din niya ang pagkakatali ng buhok niya. Paglabas naman niya ng banyo ay inayos na rin niya ang kama at ang ibang kalat ng mga bata. Pagkatapos ay lumabas na siya ng kwarto. Nasa hagdan pa lang siya pero dini
ABIGAIL Magkahawak ang kamay nila ni Seb habang naglalakad papasok sa loob ng hospital kasama ang kanilang mga anak. Bantay sarado naman sila ng mga tauhan ni Seb. Dahil ayon sa asawa niya ay mabuti na ang nagdo-double ingat sila. Ayaw nga sana na pumayag ni Seb na pupunta sila sa hospital. Pero dahil sa makulit ang mga anak na gustong makita ang lolo at lola ng mga ito ay walang nagawa si Seb kundi pagbigyan ang mga bata. "Oh my God!" sambit ng biyenan niyang babae pagpasok nila sa loob ng kwarto kung saan naka-confine ang daddy ni Seb. Nakatakip pa ang dalawang kamay nito sa bunganga habang ang mga mata ay nakatingin sa kanila. "Good morning po, mommy," pagbigay galang niya sa biyenang babae. "Mga apo ko!" wika nito at mabilis na lumapit sa tatlong bata at niyakap ang mga ito ng sabay. "Kids, kiss your lola," utos ni Seb sa tatlong anak. "She's your mom, daddy?" tanong pa ni Sofie na bumaling sa daddy nito. Matamis na ngiti naman ang iginanti ni Seb sa anak saka tumango. Y
ABIGAIL Pagdting sa bahay ay agad na inasikaso ni Abi ang mga anak niya. Tama lang na kumain na sila kanina sa labas dahil antok na ang mga ito. Buong araw sila na nag stay sa hospital kanina at hindi nakatulog ng tanghali ang tatlong bata. Kaya ngayon ito papikit-pikit na habang binibihisan niya si Sofie. Si Gavin at Shane naman matapos niyang bigyan ng damit pantulog ang dalawa sila na nagbihis sa sarili nila. Hindi na rin nagpapalinis sa kanya ng mga katawan nila ang dalawang boys, dahil ayon sa mga ito ay big boy na raw sila. Isa pa nahihiya na ang dalawa na makita raw niya ang birdie ng mga ito. Napapailing na lamang si Abi sa daming alam ng mga anak niya. Para sa kanya ay baby pa naman niya ang mga ito, pero talagang ayaw na magpa-asikaso ng mga ito sa kanya. Pagakatapos niyang mabihisan si Sofie ay agad na iyong sumampa sa kama. Ganun din sina Shane at Gavin. Akala niya antok na si Sofie, pero kinuha pa pala nito ang remote ng tv at binuksan iyon. Nanood pa ng cartoons
Kasalukuyan ng nagbabanlaw ng katawan si Abi dahil patapos na siya maligo.Pinatay na niya ang shower. At aabutin na sana niya ang towel na nakasabit sa towel rack nang bigla na lang bumukas ang glass door ng shower room.Nagulat siya kasabay ng pagkatulala niya nang makita si Seb sa kanyang harapan. Nakatayo ito na gaya niya ay wala rin ni isang saplot na sout sa katawan. Naglakbay ang paningin niya sa kabuunan nito at napapalunok siya. Hindi niya kasi alam kung saan siya titingin. Kung sa gwapong mukha ba nito, o sa naghuhumindig nitong pagkalalaki na ngayon ay buhay na buhay.Mahigit limang taon na hindi niya ito nakita. Pero ngayon nasa hrapan niya ito at muli niyang nasilayan ang maugat, mahaba at mataba nitong pagkalalaki. Pakiramdam niya parang lalong nag-init ang katawan niya sa sandaling ito."Why didn't you wait for me, wifey? We should have taken a bath togther," he said in a hoarse voice."Huh? Kaya nga niya ito hinayaan sa mini office nito kanina, kahit pa gusto na niya
ABIGAIL''Hmmn, sweet, like vanilla ice cream," komento ni Seb matapos nitong dinalaan ang magkabilang gilid ng labi nito. Na para bang sinisimot ang natirang katas niya roon. Mapupungay ang mga mata nitong nakatitig sa kanya, puno ng pagnanasa. Hanggang sa hindi na nga ito makapaghintay pa at agad nitong sinibasib ng halik ang mga labi niya. Naamoy at nalasahan pa niya mula sa bibig nito ang sarili niya, subalit hindi na niya iyon binigyang pansin pa. At wala na rin siyang pakialam pa roon. Isa lang ang nasa isip niya ngayon, ang muling maramdaman ang asawa niya sa loob niya.Five years, limang taon siyang hindi napasukan ng alaga nito kaya naman halos double ang nararamdaman niyang pagkasabik. Iniangat ni Seb ang isang binti niya at isinablay sa kamay nito. Hanggang sa maramdaman niya ang matigas nitong dragon sa bukana ng butas niya. Napahiyaw siya ng bigla na lamang isinagad ni Seb ang kahabaan nito sa naglalawa niyang lagusan."Ughhh... hubby...." malakas na ungol niya nang mara
Kinabukasan ay nagising ang diwa ni Abi dahil sa ingay sa tabi niya. Ingay ng tatlong bata at ni Seb. Halatang naghaharutan ang mga ito dahil sa mga hagikhik na naririnig niya. Idinilat niya nang maliit ang isang mata niya at nakatalikod siya ng higa sa mga ito kaya hindi nila napapansin kung gising na ba siya o hindi. Muli rin naman niyang ipinikit ang mga mata at hinayaan ang mga ito."Hey, Sofie, please lower your voice. Mommy is still sleeping," dinig niyang saway ni Shane sa kakambal nito."Okay," sagot din naman ni Sofie sa kakambal nito."Daddy, let's go downstairs, and prepare for our breakfast," boses naman iyon ni Gavin na narinig ni Abi. Niyaya na nito ang ama na maghanda ng almusal.Napapangiti na lamang siya sa mga anak niya. Gustuhin man niyang bumangon at ipagluto ang mga ito ng almusal ay tila ayaw niya bumangon ng katawan niya sa higaan. Inaantok pa talaga siya at gusto pa niyang matulog. Wala rin siyang lakas dahil naubos ito ni Seb kagabi. Hindi nga lang kagabi eh,
Kakatapos lang ni Abi na magligpit at maghugas ng mga kinainan nila at naririto pa rin siya sa kusina kasama ang asawa niya. Ang mga bata naman ay nasa sala na at busy na sa paglalaro ang mga ito. Gusto sana niyang kausapin si Seb na babalik na lamang sila ng mga bata sa mindoro, kahit hanggang sa magsara lang sana ang klase. Dahil baka mahihirapan ang mga anak nila na mag-adjust kapag binigla ang mga ito na ilipat agad ng school dito sa manila. At bukod pa roon at nandoon ang trabaho niya. Sa kanya pa naman iniwan ni Harry ang hotel habang wala ito at nasa ibang bansa. Isa pa nasanay na siya sa trabaho niya, na may ginagawa at pinagkakaabalahan siya sa buhay. Pero alam naman niyang hindi na siya magtatagal pa roon kaya gusto rin sana niyang pormal na makapagpaalam sa mga empleyado ng hotel. Pero naisip niya rin na hindi naman niya pwedeng basta na lang iwan si Seb rito sa manila. At sigurado siya na hindi ito papayag na mahiwalay ulit sa kanila ng mga bata, lalo na ngayon na maa
"Magandang hapon po mam/ sir," bati sa kanila ng dalawang kasambahay sa mansion pagkapasok nila sa loob. Pinagtulungan ng mga ito na kuhanin sa compartment ng sasakyan ang mga dala nilang maleta at ipinasok sa loob. "Where's mom?" tanong ni Seb sa kanila. "Nasa room po ng daddy niyo sir, nandiyan lang po sa first floor," tugon ng kasambahay. Tumango naman si Seb at inakay siya nito at ang mga anak nila papunta sa kwarto na itinuro ng maid. Hindi na nag-abala pang kumatok ng pinto si Seb at basta na lamang nitong binuksan iyon. Nadatnan nila ang mother in law niya na nakaupo sa gilid ng bed ng asawa nito habang hawak-hawak sa kamay ang daddy nila. Nagulat pa ang biyenan niyang babae nang makita sila pero agad naman itong tumayo at nilapitan sila. "Thank you, Abi at pinagbigyan mo ang hiling ko," sambit nito at niyakap siya. "Walang ano man ho, mommy. By the way kamusta na po pala si daddy, mom?" tanong niya sa biyenan. Hinawakan nito ang kamay niya at naglakad sila palapit
Five months later... "Hubby," gising ni Abi kay Seb na mahimbing ang tulog sa tabi niya. "Manganganak na ata ako, hubby," saad ni Abi at muling niyugyog ang balikat ng asawa niya para gisingin ito. Pero nakakailang gising na siya ay hindi pa rin nagigising si Seb at nakanganga pa ito. Hindi man lang natinag sa panggigising niya. Nagising kasi siya ngaying madaling araw dahil nakaramdam siya ng panaka-nakang sakit sa tiyan niya. Idagdag pa ang pangangalay ng balakang niya. Kabuwanan na kasi niya ngayong buwan. Pero ang expected due date niya ay sa susunod na linggo pa. Pero mukhang hindi na ata siya aabutin next sunday dahil pakiramdam niya ngayong araw ay lalabas na ang baby nila. "Ouch," daing niya nang muling makaramdam ng sakit. Naninigas ang tiyan niya kaya napapangiwi siya sa sakit. Napahaplos siya sa tiyan niya at hinimas-himas ito. Nakasuot naman siya ng maternity night dress kaya ready na siya ano mang oras na dalhin na siya sa hospital. Ang problema niya ay tulo
Maingat siyang inilapag ni Seb sa dulo ng kama. Yumuko ito sa harapan niya at agad na sinibasib ng halik ang labi niya. Hindi na rin siya nagpakipot pa at kaagad na nag-init ang katawan niya nang magsimulang maglumikot ang kamay ni Seb sa malulusog niyang dibdib. Kahit na may suot pa siyang nighties ay damang-dama niya ang init na nagmumula sa palad nito. Hinuli nito ang dila niya at sinupsop iyon, kaya hindi niya napigilan ang mapaungol. "Uhmmn..." Bumaba ang halik ni Seb sa leeg niya at pinatakan siya roon ng magagaang halik. Habang ang malikot nito kamay ay nasa hita na niya naglalakbay. Lalo tuloy siyang nakiliti. Pakiramdam niya basang-basa na siya down there. Idagdag pa na buntis kaya mataas ang libido niya sa katawan. Natatawa na lang tuloy siya sa sarili niyang karupukan. Kanina lang kasi sobrang inis niya kay Seb, tapos heto ngayon namamasa na siya. "Naku Abi, maghinay-hinay ka at buntis ka pa naman," paaalala ng isip niya. "Ahhh....ohhh..." ungol ng himasin ni Seb ang
Tatlong buwan ang mabilis na lumipas at ngayon apat na buwan ng buntis si Abi. Matapos ang nangyari noon ay naging maayos na ulit ang buhay nila. Wala na si Sandra, patay na ang babae. Namatay ito na wala man lang pagsisisi sa lahat ng kasamaang ginawa nito. Ngayon malaya na sila, wala nang nangugulo sa kanila, wala nang banta sa buhay nila. Pati mga anak nila ay ligtas na sa kapahakan. Mula sa kusina kung saan tanaw ang pool area ay masayang pinagmamasdan ni Abi ang mag-aama niya habang naliligo sa pool. Puno ng tawanan at asaran ang mga ito. Kawawa nga lang ang nag-iisa nilang prinsesa na si Sofie na lagi na lang napagtitripan na asarin ng dalawa nitong kuya. Kaya maya-maya naiiyak na lang ito bigla lalo na kapag ang kakambal nito ang nang-aasar. "Ang saya-saya nila no?" Dinig niyang boses mula sa likod niya kaya napalingon siya rito, saka niya nakita ang maaliwalas at masayang mukha ng biyenan niyang babae. Naririto kasi sila ngayon sa kusina at tinutulungan siyang maghan
After two days ay nakalabas na ng hospital si Seb. Hindi pa man masyadong magaling ang sugat nito pero mas pinili nito na sa mansion na lang magpapagaling. Dalawa ang tama ng bala sa katawan nito. Isa sa tagiliran at isa sa kaliwang balikat. Pero thanks God dahil maayos na ang lalaki. Hanggang sa mabilis na lumipas ang mga araw at tuluyan na nga itong gumaling at balik trabaho na. Pati siya ay ganun din, dahil katwiran niya mabo-bored lang siya sa bahay lalo pa at nasa man araw-araw ang mga bata. Busy silang dalawa ni Lanie sa pagpi-print ng mga documents na kakailanganin mamaya ni Seb para sa meeting nito sa board room nang biglang bumukas ang pinto. Pag-angat niya ng tingin ay nakita na si Nikko ang pumasok mula roon kasama ang fiancée nito na si Alex. "Hey dude! "Hi, Abi." Bati ni Nikko na malawak ang pagkakangiti ng lalaki. "Yes, dude, napadalaw ka?" ani Seb. Huminga muna nang malalim si Nikko bago ito nagsalita. Pero hindi nakaligtas sa paningin niya ang pasimple ni
"Seb! No! No! No! Please wake up, love. Wake up, please.... " hagulhol ni Abi at pilit na ginigising si Seb na wala ng buhay. "Abi...Abi... gising bess, binabangungot ka 'ata," wika ni Lyca at pilit na ginigising nang paulit-ulit ang kaibigan niya. Kanina pa kasi niya napapansin na pabalinh-baling ang ulo nito sa kama habang nakapikit ang mga mata. "Beshie, gising na. Hindi maganda 'yang panaginip mo," muli pang saad ni Lyca at pilit na ginigising ang kaibigan. ******** Napdilat naman ng mga mata si Abi nang maramdaman niyang paulit-ulit na may yumuyugyog sa braso niya at pilit siyang ginigising. Bago niya tuluyang imulat ang mga mata narinig pa niya ang boses ng kaibigan niya. "Beshie, gising na. Hindi maganda 'yang panaginip mo," klarong dinig niya sa mga salita. Bumungad sa paningin niya si Lyca na nakatunghay sa kanya at nakangiti. Saka siya napatingin sa sarili niya. Doon niya napansin na nakahiga siya sa hospital bed. "Beshie, si Seb? Wala na si Seb," aniya at napah
"Lord, please save my husband. Huwag niyo po siyang pabayaan, please...." mahigpit na dasal ni Abi, habang hawak nang mahigpit ang kamay ni Seb sa loob ng ambulansya. "Paki-bilisan please!" paki-usap niya sa driver ng ambulance. Mabilis naman na humarurot ang sasakyan patungo sa hospital. Ni hindi na magawang tignan kanina ni Abi si Harry na may tama rin ng bala ng baril. Pero alam niyang naisakay na rin ito sa ambulance at nakasunod lamang sa kanila. Halos panawan siya ng ulirat habang pinagmamasdan si Seb na basang-basa na ng dugo ang suot na damit ng asawa niya. Pagdating sa hospital ay agad na sumalubong ang mga nurses at ilang doctor sa kanila ni Abi. Walang sinayang na sandali at mabilis na dinala si Seb sa emergency room sakay sa strecher. Naiwan naman sa labas ng ER si Abi na umiiyak. Halos hindi na naubos-ubos ang luha niya sa kakaiyak. Sobrang nag-aalala siya para sa kaligtasan ni Seb. Lalo pa at napakaraming dugo ang nawala rito. "Abi, I'm sorry," wika n
"Seb?" "Abi?" Bumuhos ang luha ni Abi nang makita niya ang asawa na dumating para iligtas sila. Mabilis siyang nilapitan ng asawa niya at niyakap nang mahigpit, saka ito nagmamadaling kinalas ang tali sa kamay niya at sa paa. Sunod naman na binalingan ni Seb si Lyca at tinulungan ang babae. "Let's go. Huwag kayong humiwalay sa akin. Sumunod lang kayo sa likod ko, okay?" anito at tumango naman silang dalawa ni Lyca. Patuloy na maririnig ang malalakas na putok ng baril sa pagitan ng mga tauhan ni Seb at ni Sandra. Pero halos maubos na ang mga tauhan ni Sandra dahil kokonti na lang ang mga ito. Idagdag pa na dumating din ang ilang kapulisan para tumulong. "Seb, dito!" sigaw ng isang lalaki na at kumaway sa kanila. Pagtingin niya rito ay nakita niyang si Harry ang sumigaw at kumakaway sa kanila. May hawak din itong baril at nakikipagbarilan sa mga tauhan ni Sandra, habang nakakubli sa sasakyan. Palabas na sila ng abandonadong building at kung kailan malapit na sila kay Ha
Hindi alam ni Abi kung anong oras na ba at hindi siya dinadalaw ng antok. Hindi naman sila makapag-usap ni Lyca dahil parehong may busal ng panyo ang mga bibig nila. Naaawa siya sa kaibigan niya. Pati ito nadamay pa sa paghihiganti ni Sandra na walang basehan. Nababaliw na talaga ang babaeng 'yon! Napatingin si Abi nang biglang bumukas ang pinto at pumasok ang tatlong lalaki na nagtatawanan. May dalang pagkain ang dalawa at ang isa naman ay tubig. Bigla tuloy siyang nauhaw. Kanina pa nanunuyo ang lalamunan niya. Pero wala naman siyang plano na kumain kahit oa nagugutom na siya. Inilagay ng dalawang lalaki ang pagkain sa harap nila ni Lyca. Kung kanina sa upuan sila itinali habang nakaupo, ngayon naman ay sa lapag na. Matapos ilapag ang pagkain ay lumapit ang mga ito sa likod nila at tinanggal ang panyo sa bibig nila. "Kumain na kayo mga miss. Bilin ni madam na pakain raw muna kayo," wika ng isang lalaki na pangit ang mukha. "Tama, kumain daw muna kayo bago niyo salu
"Easy, Mr. Ashford, hindi ko pa papatayin ang asawa mo," rinig niyang sabi ni Sandra sa kausap nito. Alam niyang si Seb ang nasa kabilang linya na kausap ng impostor na babae, kaya bigla siyang nabuhayan ng loob. "Huwag mong sasaktan ang asawa ko, Sandra. Sabihin mo kung ano ang kailangan mo, ibibigay ko," rinig niyang wika ni Seb sa kabilang linya dahil naka loudspeaker ang tawag. "Wala akong kailangan! Ang kailangan ko ay patayin ang babaeng pinakamamahal mo! Kaya kung ako sa 'yo Seb magpaalam ka na sa asawa mo!" galit na sabi ni Sandra saka pinatay ang tawag. "Sandra! No!" narinig pa niyang sigaw ni Seb sa kabilang linya. Malawak na ngumisi ang babae matapos patayin ang tawag. Umayos ito ng tayo at isinuksok nito ang hawak na baril sa likuran habang hindi inaalis ang masamang tingin sa kanya. Pagkatapos ay tinanggal nito ang prosthetics sa mukha. Kaya ngayon kitang-kita na niya ang totoong Sandra dahil wala na ang pagiging impostor nito na kinopya ang mukha ng kaibig