Pasensya na talaga sa tagal ng update, sinusulit ko lang ang bakasyon ko rito sa pinas kasama ang anak ko. Dahil matagal na naman ulit bago ako makauwe, pag-alis ko ulit. Salamat sa pag intindi nyođź’•.
"Donut with hotdog?" Ulit pa ulit ni Seb sa sinabi."Yes, hubby. You heard it right," aniya rito."Okay, just wait at hahanap ako ng mabilhan ng hotdog," sagot ni Seb na sinimulang magmaneho muli ng sasakyan, pero napamura ito nang malutong sa ginawa niya."Fuck! What are you doing wifey?" Mura ni Seb at mabilis na inihinto ang sasakyan dahil sa pagkagulat nang hawakan niya ang nakaumbok sa pagitan ng suot nitong slacks. Sa ikalawang pagkakataon muntikan na naman siyang mapasubsob, mabuti na lang at may suot siyang seatbelt.Pilit niyang sinusupil ang mga ngiti at sinamaan ng tingin ang lalaki."Sorry, love. I thought you want a hotdog, but it seems na ibang klaseng hotdog pala ang gusto mo," pilyong wika ni Seb at sumilay ang mapaglarong ngiti sa labi nito."Yes, hubby. Your hot and alive hotdog is all I want," malanding sambit niya sabay kagat ng pang-ibabang labi."Okay let's go home now, para makain mo na ang hot and alive hotdog ko," tuwang-tuwa na sabi ni Seb. Mukang excited na
"Congratulations! You're 4 weeks pregnant!" Masayang anunsyo ng doctor kay Abi matapos siya nitong suriin. Ang lakas ng pintig ng puso niya, hindi dahil sa kaba kundi dahil sa labis na saya. Nandito siya ngayon sa isang pribadong ospital para kumpirmahin ang kaninang pregnancy test na isinagawa niya sa bahay kagabi matapos itong mag positive. Dumaan siya rito sa ob gyne ngayong araw matapos niyang manggaling sa school ng mga bata. May meeting kasi ang mga ito sa school at sasamahan sana siya kanina ni Seb. Pero nagpresenta siyang huwag na dahil may meeting ito ng maaaga sa kumpanya. Isa pa plano talaga niyang kumpirmahin itong hinala niya bago sabihin sa asawa ang magandang balita. At buti na lang na talaga hindi na nagpumilit pa na sumama sa kanya si Seb. "Thank you, Doc," naluluhang sambit ni Abi na nakangiti habang inaabot ang ultrasound report na mula sa doctor. Nag-uumapaw ang saya sa puso niya dahil sa positibong resulta. Parang isang magandang musika sa kanyang pandinig ang
Napakunot ang noo ni Abi habang pinagmamasdan ang babae mula sa loob ng kanyang sasakyan. Tila ba hindi ito mapakali at balisa ang bawat kilos. Lanie? Tama, si Lanie ang nakikita niya at hindi siya pwedeng magkamali. Ito ang bagong hired na sekretarya ng asawa niya na hindi man lang sinabi ni Seb sa kanya. Sa totoo lang maganda at may maamong mukha ang babae. Maganda rin ang hubog ng katawan nito. Pansin niyang panay ang tingin ni Lanie sa hawak nitong cellphone sa kamay. Pansin din niyang may kakaiba sa bawat kilos nito. Agad nitong pinara ang isang taxi at mabilis na sumakay roon. Oras ng trabaho pero umalis ito at nagmamadali pa. Saan naman kaya ito pupunta? Ang alam niya si Seb lang ang nagtungo sa hotel para i-meet ang isang businessman at hindi kasama ang sekretarya. Hindi niya tuloy mapigilan ang hindi mag-isip ng tama. Kaya pagkaalis ng taxing sinasakyan ng babae, ay mabilis niyang kinabig ang manibela ng kotse niya at walang pagdadalawang isip na sinundan ito. Hind
"Saan ka galing wifey?" Bungad sa kanya ni Seb pagkapasok nya sa opisina ng asawa niya. Bigla tuloy siyang nakakonsensya nang maalala iyong mga pinaggagawa niya kanina. Napakagat labi siya at hindi makaimik sa harap nito. Hindi kasi niya alam ang sasabihin o pwede naman siyang umamin, pero nahihiya siya. "Wifey?" untag ni Seb sa kanya ng makita siyang tulala. "Ha, ah..eh, kasi hubby traffic kanina kaya ngayon lang ako nakarating," pagsisinungaling niya. Sana lang maniwala ang asawa niya sa palusot niya. Pero nakita niyang nakataaa ang sulok ng labi nito at mariin siyang tinitigan. Mga titig na tila ba binabasa kung nagsasabi siya ng totoo o hindi. "Shutekk ka Abi, malilintikan ka talaga!" kastigo niya sa sarili. Ngunit magsasalita pa sana si Seb nang makarinig sila ng dalawang boses na tila nagtatalo sa labas ng opisina. "Trabaho ang hanap ko kaya nandito ako, Nikko," naiiyak na boses ni Lanie ang malinaw na narinig nila nang lumabas silang mag-asawa sa opisina.
"And then?" seryosong tanong ni Seb na bumaling ng tingin sa kanya. Pero agad nitong ibinalik ang tingin sa kalasada nang muling mag green light. Huminga muna siya nang malalim para muling magsalita. "And then, nakita ko si Lanie na nagmamadali habang palabas ng kumpanya. Kaya, imbes na bumaba ako ng sasakyan para pumasok sa opisina, ay naisipan kong sundan siya," napapakagat-labing wika niya. Si Seb naman ay panaka-nakang sinusulyapan siya ng tingin habang nagmamaneho. Nakakunot pa ang noo nito, tila ba nakukulangan pa sa kwento niya. "Dahil lang nagmamadali si Lanie na lumabas ng kumpanya kaya mo siya sinundan?" tanong ng asawa niya na hindi pa kumbinsido. "O, baka naman kaya mo sinundan si Lanie dahil nagdududa ka sa kanya na baka ako ang puntahan niya, tama ba?" dagdag pa ni Seb, kaya napapikit siya dahil natumbok nito ang totoong dahilan niya. "Silence means, yes," sabi pa ni Seb. Narinig niya rin ang malalim na pagbuntong hininga nito. "Kaya pala, hindi mo nabasa
After malaman ni Seb ang tungkol sa pagbubuntis niya ayaw na siya nitong pagtrabahuin pa sa kumpanya. Subalit mapilit pa rin siya. Hindi naman kasi maselan ang pagbubuntis niya at kaya naman niyang magtrabaho. Kaya naman ang ginawa ng magaling niyang asawa ay inilipat nito ang office niya sa loob mismo ng opisina nito. Pati si Lanie na sekretarya nito ay ibinigay ng asawa niya para maging sekretarya niya. Kahit ang totoo ay hindi naman kailangan dahil madali lang naman ang trabaho niya. Pero ayon kay Seb ay ayaw siya nitong mapagod o di kaya ay ma stress. Wala na nga siyang ginawa sa opisina kundi ang umupo lang, kumain at minsan matulog. Dahil si Lanie na ang gumagawa ng trabaho niya at ayaw rin nito na tulungan niya dahil natatakot ang babae na baka magalit daw si Seb. At baka tanggalin ito sa trabaho. Sila naman ni Lanie ay okay naman sila at naging magkaibigan na rin. Simula nun nanyari ang tagpo sa pagitan nito at ni Nikko ay hindi na muli pang nagpakita si Nikko rito sa opi
Akmang tatawagan na sana ni Abi si Seb para magpaalam nang pigilan siya ni Lyca, kaya naman hindi na niya ito itinuloy pa. "Naku, besh baka nasa meeting pa ang asawa mo. Huwag mo na muna siyang isturbuhin. And besides ako naman ang kasama mo, kaya no worries," sabi ni Lyca. Napatango na lamang si Abi at sabay na silang sumakay sa kotse na dala ni Lyca, saka nilisan ang Ashford Corp. "So besh, kamusta naman sila Tita at Lea? Namimiss ko na rin sila," tanong niya sa kaibigan. "Okay naman sila, besh. Maayos naman sila at namimiss ka na rin nila pati na ang mga bata," sagot nito pero nanatiling nakatuon ang paningin sa kalsada. "Pakisabi sa kanila besh, na after kong manganak sa anak namin ni Seb ay uuwe kami roon sa mindoro para magbakasyon. Para na rin makadalaw kami at makapamasyal ang mga bata," nakangiting wika niya na tila excited na sa naisip na plano. "Tama ba ang narinig ko? You're pregnant?" gulat na tanong nito. Binagalan pa nito ang pagmamaneho saka siya sinul
Nagising si Abi dahil sa pangangalay ng ulo niya. At ganun na lang ang pagtataka niya nang mapansin na wala na siya sa sasakyan kundi nasa isang abandonadong building. Madilim sa paligid at wala siyang ibang nakikita. Sinubukan niyang tumayo mula sa kinauupuang upuan, ngunit nagulantang siya nang maramdaman na nakatali ang mga paa niya, at ganun din ang mga kamay niya. Biglang binundol ng kaba ang dibdib ni Abi. Si Lyca? Tama, si Lyca ang kasama niya kanina, pero hindi niya alam kung nasaan na ang kaibigan niya. Jusko sino naman ang may gawa nito! Sinubukan niyang sumigaw para sana tawagin ang kaibigan niya pero hindi niya magawa, dahil may takip ang bibig niya. Muling inalala ni Abi ang nangyare kanina habang nasa byahe sila. Ang kakaibang kilos ng kaibigan niya kanina na pilit niyang winawaksi sa isipan. Ang kakaibang ngiti nito kanina sa kanya bago siya mawalan ng malay tao. Naalala rin niya ang bottled water na pinainom sa kanya kanina ni Lyca. Jusko! Huwag naman sana tam
Tatlong buwan ang mabilis na lumipas at ngayon apat na buwan ng buntis si Abi. Matapos ang nangyari noon ay naging maayos na ulit ang buhay nila. Wala na si Sandra, patay na ang babae. Namatay ito na wala man lang pagsisisi sa lahat ng kasamaang ginawa nito. Ngayon malaya na sila, wala nang nangugulo sa kanila, wala nang banta sa buhay nila. Pati mga anak nila ay ligtas na sa kapahakan. Mula sa kusina kung saan tanaw ang pool area ay masayang pinagmamasdan ni Abi ang mag-aama niya habang naliligo sa pool. Puno ng tawanan at asaran ang mga ito. Kawawa nga lang ang nag-iisa nilang prinsesa na si Sofie na lagi na lang napagtitripan na asarin ng dalawa nitong kuya. Kaya maya-maya naiiyak na lang ito bigla lalo na kapag ang kakambal nito ang nang-aasar. "Ang saya-saya nila no?" Dinig niyang boses mula sa likod niya kaya napalingon siya rito, saka niya nakita ang maaliwalas at masayang mukha ng biyenan niyang babae. Naririto kasi sila ngayon sa kusina at tinutulungan siyang maghan
After two days ay nakalabas na ng hospital si Seb. Hindi pa man masyadong magaling ang sugat nito pero mas pinili nito na sa mansion na lang magpapagaling. Dalawa ang tama ng bala sa katawan nito. Isa sa tagiliran at isa sa kaliwang balikat. Pero thanks God dahil maayos na ang lalaki. Hanggang sa mabilis na lumipas ang mga araw at tuluyan na nga itong gumaling at balik trabaho na. Pati siya ay ganun din, dahil katwiran niya mabo-bored lang siya sa bahay lalo pa at nasa man araw-araw ang mga bata. Busy silang dalawa ni Lanie sa pagpi-print ng mga documents na kakailanganin mamaya ni Seb para sa meeting nito sa board room nang biglang bumukas ang pinto. Pag-angat niya ng tingin ay nakita na si Nikko ang pumasok mula roon kasama ang fiancée nito na si Alex. "Hey dude! "Hi, Abi." Bati ni Nikko na malawak ang pagkakangiti ng lalaki. "Yes, dude, napadalaw ka?" ani Seb. Huminga muna nang malalim si Nikko bago ito nagsalita. Pero hindi nakaligtas sa paningin niya ang pasimple ni
"Seb! No! No! No! Please wake up, love. Wake up, please.... " hagulhol ni Abi at pilit na ginigising si Seb na wala ng buhay. "Abi...Abi... gising bess, binabangungot ka 'ata," wika ni Lyca at pilit na ginigising nang paulit-ulit ang kaibigan niya. Kanina pa kasi niya napapansin na pabalinh-baling ang ulo nito sa kama habang nakapikit ang mga mata. "Beshie, gising na. Hindi maganda 'yang panaginip mo," muli pang saad ni Lyca at pilit na ginigising ang kaibigan. ******** Napdilat naman ng mga mata si Abi nang maramdaman niyang paulit-ulit na may yumuyugyog sa braso niya at pilit siyang ginigising. Bago niya tuluyang imulat ang mga mata narinig pa niya ang boses ng kaibigan niya. "Beshie, gising na. Hindi maganda 'yang panaginip mo," klarong dinig niya sa mga salita. Bumungad sa paningin niya si Lyca na nakatunghay sa kanya at nakangiti. Saka siya napatingin sa sarili niya. Doon niya napansin na nakahiga siya sa hospital bed. "Beshie, si Seb? Wala na si Seb," aniya at napah
"Lord, please save my husband. Huwag niyo po siyang pabayaan, please...." mahigpit na dasal ni Abi, habang hawak nang mahigpit ang kamay ni Seb sa loob ng ambulansya. "Paki-bilisan please!" paki-usap niya sa driver ng ambulance. Mabilis naman na humarurot ang sasakyan patungo sa hospital. Ni hindi na magawang tignan kanina ni Abi si Harry na may tama rin ng bala ng baril. Pero alam niyang naisakay na rin ito sa ambulance at nakasunod lamang sa kanila. Halos panawan siya ng ulirat habang pinagmamasdan si Seb na basang-basa na ng dugo ang suot na damit ng asawa niya. Pagdating sa hospital ay agad na sumalubong ang mga nurses at ilang doctor sa kanila ni Abi. Walang sinayang na sandali at mabilis na dinala si Seb sa emergency room sakay sa strecher. Naiwan naman sa labas ng ER si Abi na umiiyak. Halos hindi na naubos-ubos ang luha niya sa kakaiyak. Sobrang nag-aalala siya para sa kaligtasan ni Seb. Lalo pa at napakaraming dugo ang nawala rito. "Abi, I'm sorry," wika n
"Seb?" "Abi?" Bumuhos ang luha ni Abi nang makita niya ang asawa na dumating para iligtas sila. Mabilis siyang nilapitan ng asawa niya at niyakap nang mahigpit, saka ito nagmamadaling kinalas ang tali sa kamay niya at sa paa. Sunod naman na binalingan ni Seb si Lyca at tinulungan ang babae. "Let's go. Huwag kayong humiwalay sa akin. Sumunod lang kayo sa likod ko, okay?" anito at tumango naman silang dalawa ni Lyca. Patuloy na maririnig ang malalakas na putok ng baril sa pagitan ng mga tauhan ni Seb at ni Sandra. Pero halos maubos na ang mga tauhan ni Sandra dahil kokonti na lang ang mga ito. Idagdag pa na dumating din ang ilang kapulisan para tumulong. "Seb, dito!" sigaw ng isang lalaki na at kumaway sa kanila. Pagtingin niya rito ay nakita niyang si Harry ang sumigaw at kumakaway sa kanila. May hawak din itong baril at nakikipagbarilan sa mga tauhan ni Sandra, habang nakakubli sa sasakyan. Palabas na sila ng abandonadong building at kung kailan malapit na sila kay Ha
Hindi alam ni Abi kung anong oras na ba at hindi siya dinadalaw ng antok. Hindi naman sila makapag-usap ni Lyca dahil parehong may busal ng panyo ang mga bibig nila. Naaawa siya sa kaibigan niya. Pati ito nadamay pa sa paghihiganti ni Sandra na walang basehan. Nababaliw na talaga ang babaeng 'yon! Napatingin si Abi nang biglang bumukas ang pinto at pumasok ang tatlong lalaki na nagtatawanan. May dalang pagkain ang dalawa at ang isa naman ay tubig. Bigla tuloy siyang nauhaw. Kanina pa nanunuyo ang lalamunan niya. Pero wala naman siyang plano na kumain kahit oa nagugutom na siya. Inilagay ng dalawang lalaki ang pagkain sa harap nila ni Lyca. Kung kanina sa upuan sila itinali habang nakaupo, ngayon naman ay sa lapag na. Matapos ilapag ang pagkain ay lumapit ang mga ito sa likod nila at tinanggal ang panyo sa bibig nila. "Kumain na kayo mga miss. Bilin ni madam na pakain raw muna kayo," wika ng isang lalaki na pangit ang mukha. "Tama, kumain daw muna kayo bago niyo salu
"Easy, Mr. Ashford, hindi ko pa papatayin ang asawa mo," rinig niyang sabi ni Sandra sa kausap nito. Alam niyang si Seb ang nasa kabilang linya na kausap ng impostor na babae, kaya bigla siyang nabuhayan ng loob. "Huwag mong sasaktan ang asawa ko, Sandra. Sabihin mo kung ano ang kailangan mo, ibibigay ko," rinig niyang wika ni Seb sa kabilang linya dahil naka loudspeaker ang tawag. "Wala akong kailangan! Ang kailangan ko ay patayin ang babaeng pinakamamahal mo! Kaya kung ako sa 'yo Seb magpaalam ka na sa asawa mo!" galit na sabi ni Sandra saka pinatay ang tawag. "Sandra! No!" narinig pa niyang sigaw ni Seb sa kabilang linya. Malawak na ngumisi ang babae matapos patayin ang tawag. Umayos ito ng tayo at isinuksok nito ang hawak na baril sa likuran habang hindi inaalis ang masamang tingin sa kanya. Pagkatapos ay tinanggal nito ang prosthetics sa mukha. Kaya ngayon kitang-kita na niya ang totoong Sandra dahil wala na ang pagiging impostor nito na kinopya ang mukha ng kaibig
Nagising si Abi dahil sa pangangalay ng ulo niya. At ganun na lang ang pagtataka niya nang mapansin na wala na siya sa sasakyan kundi nasa isang abandonadong building. Madilim sa paligid at wala siyang ibang nakikita. Sinubukan niyang tumayo mula sa kinauupuang upuan, ngunit nagulantang siya nang maramdaman na nakatali ang mga paa niya, at ganun din ang mga kamay niya. Biglang binundol ng kaba ang dibdib ni Abi. Si Lyca? Tama, si Lyca ang kasama niya kanina, pero hindi niya alam kung nasaan na ang kaibigan niya. Jusko sino naman ang may gawa nito! Sinubukan niyang sumigaw para sana tawagin ang kaibigan niya pero hindi niya magawa, dahil may takip ang bibig niya. Muling inalala ni Abi ang nangyare kanina habang nasa byahe sila. Ang kakaibang kilos ng kaibigan niya kanina na pilit niyang winawaksi sa isipan. Ang kakaibang ngiti nito kanina sa kanya bago siya mawalan ng malay tao. Naalala rin niya ang bottled water na pinainom sa kanya kanina ni Lyca. Jusko! Huwag naman sana tam
Akmang tatawagan na sana ni Abi si Seb para magpaalam nang pigilan siya ni Lyca, kaya naman hindi na niya ito itinuloy pa. "Naku, besh baka nasa meeting pa ang asawa mo. Huwag mo na muna siyang isturbuhin. And besides ako naman ang kasama mo, kaya no worries," sabi ni Lyca. Napatango na lamang si Abi at sabay na silang sumakay sa kotse na dala ni Lyca, saka nilisan ang Ashford Corp. "So besh, kamusta naman sila Tita at Lea? Namimiss ko na rin sila," tanong niya sa kaibigan. "Okay naman sila, besh. Maayos naman sila at namimiss ka na rin nila pati na ang mga bata," sagot nito pero nanatiling nakatuon ang paningin sa kalsada. "Pakisabi sa kanila besh, na after kong manganak sa anak namin ni Seb ay uuwe kami roon sa mindoro para magbakasyon. Para na rin makadalaw kami at makapamasyal ang mga bata," nakangiting wika niya na tila excited na sa naisip na plano. "Tama ba ang narinig ko? You're pregnant?" gulat na tanong nito. Binagalan pa nito ang pagmamaneho saka siya sinul