Warning SPGEngagement Party..Kabaligtaran ng naranasan ni Yuan at Hershey noon ang nararanasan nila Euphemia at Yohann ngayon. Hindi tinutulan ni Hope at Yuan ang pag iibigan nila Euphemia at Yohann. Subalit ang kanilang pagmamahalan ay tila isa lamang patikim ng tadhana.Sa mismong araw ng Engagement Party nila Yohann at Euphemia namali ng kwartong napasukan si Euphemia at may nangyari sa kanila ni Luis. Napunta si Euphemia sa kwartong nakalaan kay Luis at pareho silang lasing. Hinubad ni Euphemia ang damit niya sa pag aakalang si Yohann ang kanyang makakasama ngayong gabi. Agad naman siyang sinunggaban ng lalaki at hindi niya maaninag ang mukha nito sa sobrang dilim. Pareho na silang walang saplot at dinadama ang ari ng isa't isa. Pinag saluhan nila ang mainit na gabing iyon. Sa sobrang kalasingan ni Luis ay nagawa niyang iputok ang kan'yang semen kay Euphemia.Kinabukasan..Nagulantang ang lahat nang mga katulong nang makita nila si Luis at Euphemia sa iisang silid.Nagising
Hindi matanggap ni Yohann ang sinapit ng kanyang buhay pag ibig. Sobrang sakit para sa kaniya na makitang nakipag talik sa iba ang kaniyang babaeng pinaka mamahal.Ang babaeng pinangakuan niya na makasama habang buhay. Hindi niya lubos akalain na magagawa siya nitong pag taksilan sa mismong gabi ng kanilang Engagment Party. Kaya pala hindi ito makita at walang Euphemia na dumating dahil mainit na pala itong nakikipag sa sagupaan ng katawan sa iba.Halos manakit ang ulo ni Yohann sa tuwing pipikit siya at makikita niya ang hubad na katawan ni Euphemia habang naka ibabaw rito si Luis. Ang kanilang mga imahe ang paulit ulit na napasok sa kaniyang isipan kaya hindi siya makatulog.Binuksan ni Yohann ang kaniyang beer at sinimulan na iyong inumin. Narito siya ngayon sa Bar ng kaibigan niyang si Xander. Alas tres na ng madaling araw pero hindi siya makaramdam ng antok. Hindi naman nakatiis si Axendryce na hindi sundan ang kaniyang kapatid. Nagalit rin siya kay Euphemia dahil may gusto si D
Nagising si Axendryce at Yohann na nasa Mansion na sila pero hindi sa Pilipinas kundi sa London. Nasapo ng mag kapatid ang kanilang noo at ulo sa sobrang pananakit noon dahil sa Hang over."Good morning, mga anak. Uminom muna kayo ng chicken soup at gamot pagkatapos niyo. Para maibsan ang hang over niyong dalawa. Kung bakit ba kasi nag pakalunod kayo sa alak?" sermon ni Hope sa mga ito. Hindi naman agad nakakibo ang dalawa dahil roon."Bilisan niyo na, maligo na kayo agad para hindi kayo kapuyin. Mainit sa katawan ang alak." dugtong pa ni Hope nang hindi sumagot ang dalawa."Ma, bakit kami nandito?" takang tanong ni Yohann."Oo nga. Nasa Pinas lang kami kahapon ah?" dugtong ni Dryce."Nag pasya kami ng Daddy niyo na rito na muna kayo habang nag momove on. Bilang isang magulang masakit para sa'min ang makita kayong nasasaktan at nahihirapan." seryosong tugon ni Hope sa kaniyang mga anak.Hindi naman nag salita pa ang dalawa at agad na uminom ng mainit na chicken soup. Mabilis nila iyon
Makalipas lamang ang isang buwan ay hawak na ni Yohann ang mahahalagang dokumento. Sumilay ang ngisi sa kaniyang labi.Nalaman ni Luis na nagawang makuha ni Yohann ang pinag hirapan niyang kompanyang bilhin. Labis ang pagkadismaya at inis nito sa kaniyang nalaman.Marami na rin siyang nasayang na effort at pera para lang makuha iyon. Maging ang Daddy niyang si Luigi ay dismayado sa kaniya.Sa kabilang banda..Biglaang namatay si Don Rafaelo bago ang kaarawan niya. Labis ang lungkot na nararamdaman ni Claudine. Mag didisi-otso pa lamang siya sa susunod na dalawang buwan. Hindi niya lubos akalain na iiwanan na siya ng kaniyang ama. Wala na siyang ina at ngayon ay ang kaniyang Daddy naman ang nawala.Claudine Point Of ViewPang ilang araw nang nakaburol ang aking Daddy. Maraming Businessman ang dumalaw hindi para makiramay. Nakaramdam ako ng matinding inis nang tungkol sa Business ang ipinunta nang mga ito. Inaabala nila ako sa pag aasikaso ng ibang bisita at pag babantay kay Daddy. Hind
Nagising ako nang maaga araw-araw pero ni minsan hindi ko naabutan si Yohann.Hinahatid ako ng personal driver namin sa aking eskwelahan. Medyo naninibago lamang ako ngayon dahil wala na si Daddy. Nakakalungkot dahil ngayon ko lang naranasan mag isa. Iyong wala na akong katawanan at kausap araw-araw..Narealize ko lang kung gaano kahirap gumising nang wala na iyong magulang mo sa tabi mo.Masiyadong naging mabilis ang mga pangyayari. Tipong hindi pa ako handa mawalan ng Daddy. Darating pala talaga ang panahon na mawawala ang magulang natin. At halos mag isa nating haharapin ang buhay. Wala nang mag papaalala ng mga dapat at huwag nating gawin. Iyong mag sasabi na: Anak mali 'yan!Huwag mong gawin 'yan! Mag aral kang mabuti. Mag sikap ka! At Pag yamanin mo ang sarili mo. Iyong mag sasabi sa'yo na anak matuto kang mag ipon dahil hindi sa lahat ng oras swerte tayo, may pera tayo at kahit mayaman na tayo. Matuto tayong makipag kapwa-tao. Igalang mo ang mga matatanda, huwag kang makipag b
Kasabay nang pag sasalita ni Yohann ang nakaka takot na pag kulog at pag kidlat kaya tuluyan na akong napatalon sa gulat. Muntikan pa akong mahulog sa hagdan. Mabuti nalang at maagap si Yohann at nahawakan ako sa kamay. Hinigit niya ako papunta sa kaniya. Tumilapon ang mga teddy bear kong hawak. At napaka bilis ng tibok ng aking puso.Mas lalo pang lumakas ang tibok noon dahil naka yakap na ako ngayon kay Yohann.Kakaiba ang aking nararamdaman ng mga oras na iyon lalo pa't may crush na ako sa kaniya noon pa man."Tsk. Clumsy." naiinis niyang komento. Napipilan naman ako sa sinabi niya at nakaramdam ng inis. Umayos ako nang tindig at itinulak siya. "Thank you." Kahit naiinis ay nakuha ko pang mag pa-salamat.Pinulot ko agad ang aking mga teddy bear at nilagpasan na siya. Nag haharumentado pa rin kasi ang aking puso sa mga oras na iyon. Parang sasabog na ito. "Nakipag date ka?" tanong niya. Hindi ako sumagot dahil nahihirapan akong ikalma ang puso ko."Hey, I am asking you!" naiinis n
Lumipas ang mga araw at buwan. Ngayon ay isa na akong ganap na Grade 12 Student. Ga-graduate na kami. At ako ang itinanghal na Cheer Leader. Panay pa rin ang pag iwas ko kay Yohann.. Hindi na kami nag kikita sa Mansion. Nagulat ako nang isang hapon may isang Veyron na huminto sa harap ng aming school. Saktong labas ko lang noon at nag hihintay na si Kuichiro sa may parking lot. Hinarangan ako ng kotse at natigilan ako nang lumabas si Yohann. Naka business attire ito at sobrang guwapo. Nag tinginan ang mga estudyante dahil sa sobrang lakas ng dating ni Yohann. Aakalain talaga nila na artista ito sa sobrang lakas ng appeal."Let's go." Malamig niyang yakag. Kumunot ang aking noo roon."Huh?" Naguguluhan kong tanong. Tinanggal niya ang suot niyang glasses at sumenyas na sumakay na ako sa kotse niya. Nag tilian naman ang mga estudyante nang makita ang guwapo nitong mukha."Kyaaahh! Sobrang Guwapo pala talaga! Artista ba siya?""Grabe! Akala ko artista! May kahawig e!""Grabe ang porma n
Nagkaroon nang Social Gathering sa England. Sobrang grande ng dekorasyon ng buong venue at hindi ako makapaniwala sa dami ng mga sikat na artista at kilalang tao sa lipunan maging mga businessman and women ang dumalo."Itikom mo 'yang bibig mo, hindi kita isinama rito para ipahiya ako." seryosong sabi niya. Nauurat naman ako sa pagiging masungit nito. "Ang sama ng ugali mo, uuwi na nga lang ako." nababanas kong sabi. Saka ako tumalikod. Mag lalakad na sana ako palabas nang hawakan nito ang aking kamay. Natigilan ako sa aking pag alis nang maramdaman ang kaniyang kamay. Nawala ang galit ko at napalitan ng kakaibang kilig. Pero nag pumiglas ako. Napakaraming tao at paparazzi. Nakakahiya.Nainis na naman ako rito."Bitawan mo nga ang kamay ko." naiinis at malamig kong sambit. Pilit kong tinatanggal ang kaniyang kamay sa kamay ko. Pero mas dinidiinan niya lang ang pagkakahawak."No, huwag matigas ang ulo mo. Sorry. Tara na." seryosong saad ni Yohann. Nagulat ako nang marinig ko ang sal