DISCLAIMER: Bawal sa bata. Pero kung matigas ang ulo mo at hindi ka nakikinig kapag pinagsasabihan ka, sige go. CHAROT!***“S-saint…” Sloane softly groaned, unexpectedly. Nanlaki ang mga mata niya sa reyalisasyon.Saint’s lips curled into a seductive smirk. His veiny hands slowly traveled from Sloane’s soft and milky thighs up to the band of the short she’s wearing.“Yes, darling? Do you like what I said, hmm?” he teased. Bumilis ang paghinga ni Sloane nang unti-unting ibinaba ni Saint ang short niya. Ramdam na ramdam niya ang init at bigat ng paligid. Mas lalo siyang nananabik.“Do you want me to fuck you?” he asked darkly, his voice filled with restraint. His body was trembling in suppressed desire and need. Hindi niya na kayang maghintay pa.Walang pag-aalinlangang tumango si Sloane, nagtataas-baba ang dibdib niya dahil sa mabilis na paghinga. Nararamdaman niya na rin ang namumuong pawis sa noo niya. His darkened eyes intensified. “Use your words for me, Sloane. Make that littl
Nagising si Sloane na nakakaramdam ng init ng katawan. Babad sa pawis ang kaniyang damit at hinihingal din siya. Bumangon siya ng kama at nakitang madilim pa. Agad siyang nagtaka. Tiningnan niya ang oras at nakitang alas-syete pa lang ng gabi. ‘T-teka… hindi ba dapat umaga na? At saka bakit nakadamit ako? Nasaan si Saint?’Nag-init ang mga pisngi niya nang mapagtantong tanging panaginip lamang ang nangyaring sex sa kanila ni Saint. Wala talagang nangyari sa kaniya at isa na naman ulit itong makasalanang panaginip gaya ng nararanasan niya noong mga nakaraang araw. Napahampas siya sa kaniyang noo sa sobrang kahihiyan dahil bukod sa basa niyang damit, sigurado siyang basa rin ang panty niya. Hindi siya makapaniwalang napaka-realistic ng panaginip niya. Siguro kung umaga na siya nagising ay iisipin niyang totoo talaga ang panaginip niya. It felt so real. Parang nararamdaman niya pa rin ang apat na daliri at malaking sandata ni Saint sa loob niya. Idagdag pa rito ang hiyas niyang babad s
Naiilang man ay hindi nakapagpigil si Sloane na lantakan ang seafood boil. Paboritong-paborito niya ito simula noong bata pa siya at ngayon nalaman niyang healthy naman pala ito sa buntis ay wala nang makakapigil sa kaniya sa tuwing nagke-crave siya nito.Mabuti na lang dahil normal na lang ang mga cravings niya these past few weeks hindi gaya noong nag-crave siya ng seedless strawberries at omelet na walang itlog.Tahimik silang kumain habang si Saint ang tagabalat ng hipon na kinakain niya at inaabot sa kaniya. Namula naman siya nang kaunti dahil ngayon lang may gumawa nito sa kaniya.“Alin pa diyan ang kakainin mo? Babalatan ko na,” Saint softly said while peeling the head of the shrimp. Inginuso ni Sloane ang king crab. “Gusto ko no’n.”Saint chuckled at his wife’s cute remarks. May sauce pa ito sa gilid ng bibig niya kaya tinanggal niya muna ang plastic gloves niya at pinunasan ito ng daliri niya. Napatanga si Sloane.“H-huh?”“Careful,” he whispered deeply while wiping Sloane’s
“Do you have something to do tomorrow?” tanong ni Saint pagkaakyat nila sa second floor.“Ano namang gagawin ko? Wala naman akong trabaho,” pambabara ni Sloane at ngumisi.Ngayong maayos na sila ni Saint, nawala na ang pagkailang niya rito at nagagawa niya na itong biru-biruin lalo na noong kumakain sila. Umaasa rin siya na sana mawala na ang mga unwanted thoughts niya kay Saint lalo na’t masyadong mabait ang lalaki sa kaniya.Nilalamon siya ng guilt. “Yeah, right. As if I would let you work,” irap ni Saint. “Let’s go out tomorrow, then. After our check-up.”Umawang ang labi ni Sloane. “H-huh? Date?” hindi makapaniwalang tanong niya. “I didn’t say it’s a date,” nakangising sabi ni Saint. “But if you insist, okay. Let’s have a date tomorrow.”Nag-init ang pisngi ni Sloane sa pang-aasar ng asawa at inirapan ito. Tinawanan lang naman siya ni Saint at tiningnan nang nakakaloko.“Ewan ko sa ‘yo,” asar na wika ni Sloane at akmang papasok na sa kwarto niya ngunit hinawakan siya ni Saint sa
Natahimik ang kabilang linya. Hindi agad sumagot si Mich dahil pinapakiramdaman niya si Sloane.“Inlove ka na sa kaniya ‘no?” tanong ni Mich ngunit alam niya naman na ang sagot.As expected, hindi sumagot si Sloane. Napakagat siya ng labi at napayuko dahil hindi niya alam ang isasagot niya.O baka alam niya na nga talaga. Ayaw niya lang aminin sa sarili niya dahil natatakot siya. Natatakot siyang hindi maibalik sa kaniya ang pagmamahal na ibibigay niya. Natatakot siyang sumugal ulit.Natatakot siya… na baka iwanan na naman ulit siya.At mas natatakot siya na baka hindi niya na kayanin sa oras na mangyari ulit ‘yun.“Huwag mong pigilan ang sarili mo, girl. Let yourself fall in love again,” bulong ni Mich, nakumpirma ang kaniyang tanong.Tahimik na tumulo ang mga luha ni Sloane. Napasinghot siya nang mahina.“Natatakot ako eh…” nanginig ang boses niya. “Paano kung hindi naman pala parehas ang nararamdaman namin sa isa’t isa? P-paano kung… maiwan na naman ulit ako?”Humikbi si Sloane. Hi
Maagang nagising si Sloane dahil sa katok sa kaniyang kwarto. Pupungas-pungas niya itong binuksan at bumungad sa kaniya ang fresh na fresh na mukha ni Saint.“Hey…” Saint hoarsely whispered, in awe of his wife’s morning look. “Get up. Aalis na tayo mamaya.”“Alright. Baba ka na, susunod lang ako,” inaantok na usal ni Sloane at muling isinara ang pinto upang dumiretso sa banyo. Nagsipilyo lang siya at naghilamos bago ipinusod ang buhok. Samantala, sumandal lang sa railing si Saint at nakahalukipkip na hinintay si Sloane na lumabas. Namamangha pa rin siya sa mala-dyosang ganda kahit na kagigising pa lang. Natutuwa naman siya dahil unti-unti nang nagiging visible ang bump sa tiyan ng asawa ngayong nasa ikatlong buwan na ito ng pagbubuntis.Anim na buwan na lang ay lalabas na ang anak nila at maibibigay niya na lahat ng gusto nito. Ngunit anim na buwan na lang din ay mawawalay na sa kaniya si Sloane.Parang kinukurot ang puso niya sa isiping mawawala na naman ang kulay sa malaki niyang b
Napanganga si Sloane nang nakangising tumango si Saint na para bang proud na proud siya. Sloane did not expect this! Akala niya naman ay simpleng date lang ang mangyayari sa kanila. Pero sino bang niloloko niya? Saint literally owns three multibillion company. Wala sa vocabulary niya ang salitang ‘simple’ at ‘mura’. “Is it safe? You know I’m pregnant!” sigaw ni Sloane dahil masyadong malakas ang tunog ng propeller ng helicopter. Lumapit sa kaniya si Saint at bumulong mismo sa tainga niya. Dama niya ang mainit na hininga nito na nagpakiliti sa kaniya. “You don’t have to worry even a single thing, Sloane. I’ve got everything covered. You just have to be beautiful and enjoy this date.” Napalunok si Sloane sa pag-init ng pisngi niya. “I-I thought we were going to a check-up?” she asked, ignoring the sensation he gave him. “We still are. Nasa Tagaytay daw si Dr. Gracia for a medical mission. Tayo na mismo ang pupunta sa kaniya.” Sloane pursed her lips and nodded. Her eyebr
Pagka-land ng kanilang helicopter sa helipad ng hospital kung nasaan naroon si Dra. Gracia ay dumiretso na sila sa clinic nito. Sakto namang nasa break ito kaya nakasingit ang kanilang check-up bago muling dumagsa ang mga pasyente.“Good morning, Dra. Gracia,” bati nina Saint and Sloane.“Good morning, Mr. and Mrs. Irvine. Maupo kayo.” Iminuwestra ni Dra. Gracia ang magkatabing upuan at naupo naman doon ang mag-asawa. “So, today’s your monthly check-up. How are you feeling, Mrs. Irvine?”“I’m quite well, doctora. Maayos naman po kaming nakabyahe rito,” malumanay na sagot ni Sloane.“That’s good to know dahil ginambala pa ako ng asawa mo kagabi para itanong kung pwede bang sumakay sa helicopter ang buntis,” turo ng doctor kay Saint na ngayon ay may munting ngisi. “You did that?” gulat na baling ni Sloane sa asawa.Saint casually shrugged. “Well, I have to make sure everything’s perfect if I want to take you out on a date, right?”Nag-init ang pisngi ni Sloane sa kaswal na response sa
Pekeng tumawa si Sloane, iniignora ang sakit na nararamdaman niya sa kaniyang puso. Para siyang sinampal ng katotohanan—ng reyalidad na binabalot lamang siya ng ilusyon na may namamagitan sa kanila ni Saint.“Sigurado ka ba? Baka naman kamukha niya lang,” hindi alam ni Sloane kung si Mich ba aang kinukumbinsi niya o ang sarili niya.Ngunit kahit anong gawin niya, nasa harapan niya na talaga ang reyalidad.“Hindi, girl. Siya talaga ‘yong nakita ko. Hindi pa ako lasing noon kaya malinaw ang paningin ko. Nakasuot pa siya ng office attire niya,” kumpirma ni Mich. “Sa pagkakatanda ko, may dala siyang envelope. ‘Di ko lang knows if ano ang laman no’n.”Kumawala ang malalim na buntong-hininga kay Sloane. Naninikip ang dibdib niya. Wow, too much for asking this day to be normal, huh?Simple lang naman ang hiling niya na sana ay walang balita na dumating sa kaniya na makasisira ng mood niya. Masama na ang loob niya dahil sa nangyari sa kanila ni Saint pero mas lalo pang lumala dahil ngayon.L
Parang bumalik sa dati sina Sloane at Saint simula noong gabing iyon. Hindi na sila nagpapang-abot sa umaga dahil madalas ay late na siyang gumigising. Si Saint naman ay nilunod ang sarili niya sa pagtatrabaho kaya umuuwi siya kung kailan tulog na si Sloane. Kailangan niyang i-distract ang kaniyang sarili upang hindi maalala ang sakit na naramdaman niya mula sa mga salita ng asawa.Iyong gabi na ‘yon ang nagpabaligtad ng sitwasyon nila. Para silang nag-back to zero ulit—nakatira lang bilang mag-asawa sa papel at magulang sa magiging anak nila na para bang hindi sila willing sumugal sa isa’t isa.Gumising si Sloane na wala na naman ulit ang asawa. Bumaba siya ng kusina at tanging almusal niya lang ang nakatakip doon. Tahimik din ang bahay dahil nasa kanya-kanyang quarters na ang mga kasambahay, tapos na sa gawaing bahay. Dinala niya ang kaniyang pagkain at tumambay sa balkonahe sa second floor. Alas-syete pa lang ng umaga kaya healthy pa ang araw para sa kanila ng anak niya. Ngunit ma
Naalimpungatan si Sloane dahil sa mga mabigat na braso na nakapulupot sa baywang niya. Gumalaw siya pero mas lalo lang siyang hinila palapit ni Saint. Nilingon ito ni Sloane at nakita ang asawa niyang mahimbing na natutulog, nakasuot pa ng office attire na animo’y agad na dumiretso sa higaan pagkauwi niya.“Saint…” mahinang bigkas ni Sloane sa pangalan ng asawa.Hindi sumagot si Saint ngunit mas lalo niyang hinigpitan ang pagkakayapos kay Sloane.“Saint…”“Mhmmm…”Napangiwi si Sloane. Nakakaramdam na siya ng gutom dahil hindi siya kumain ng hapunan. Gusto niya ang luto ni Saint kaya naman gusto niya itong gisingin para makakain silang dalawa.“N-nagugutom ako,” alanganing wika ni Sloane.Biglang napadilat si Saint na para bang nagising ang natutulog niyang kaluluwa sa sinabi ng asawa. Kunot-noo niya itong tinitigan.“What did you say?”Napalunok si Sloane. “N-nagugutom nga ako…”“You didn’t eat dinner?”Umiwas ng tingin si Sloane, nag-iinit ang pisngi, at iniisip kung paano sasabihin
Umuwi si Sloane na wala sa hulog dahil sa pag-aalala niya. Agad siyang dumiretso sa banyo upang maligo at magpalit ng mga paborito niyang maternity dress. Nanatili siya sa kwarto niya at nagmuni-muni habang hinihintay na dumating ang asawa. Alas-singko pa lang hapon kaya may dalawang oras pa siya para maghintay.Napatulala siya sa kisame habang iniisip ang naganap kanina sa salon. Hindi siya makapaniwalang kinabahan siya nang sobra dahil lang sa simpleng pagbanggit ng pangalan ng dati niyang kaibigan. Hindi niya akalain na siya pa ang matatakot dito e halos mapatay niya na nga ito noong nahuli niya itong nakikipag-sex sa ex-boyfriend niya.That was different back then. Ngayong nakakasama niya na si Saint at ang magiging anak nila, pakiramdam niya ay mas nalalapit siya sa paparating na problema—lalo na ngayong parang nagpaparamdam ang babae na wala namang koneksyon sa kanilang mag-asawa.There’s this feeling inside her na sa oras na bumalik ito ay masisira ang buhay niya pati na rin ng
Tila nawalan ng kulay ang mukha ni Sloane nang marinig ang pamilyar na pangalan. Napaangat siya ng tingin sa salamin ngunit hindi niya na nakita ang babae dahil inakay na ito ng isang hair stylist papunta sa isang room. Hindi niya nakita ang mukha nito kaya mas lalo itong kinabahan sa isipin na baka nga si Margaux ang pumasok.Samantala, dahil tutok si Mich sa cellphone niya at nagpapatugtog sa earphones niya, hindi niya napansin si Sloane na namumutla na para bang nakakita ng multo. Agad niya itong inabot at tinapik sa balikat.“Huy, anyare? Bakit namumutla ka dyan?” “N-narinig mo ba ‘yung pangalan ng pumasok na babae?”Kumunot ang noo ni Mich. “Sino? Hindi ko napansin, girl. Naka-earphones ako,” wika nito at bahagyang ipinakita ang tainga nito na may nakasalpak ngang earphones.Mas lalong ginapangan ng kaba si Sloane. Tumakbo sa isip niya ang iba’t ibang scenario kung sakaling si Margaux nga ang pumasok at magkita sila. Ano na lang ang magiging reaksyon niya? Magugulat din ang baba
Lumipas ang ilang linggo pagkatapos ng naging memorable na date nila ay mas malapit na ang loob nina Saint at Sloane sa isa’t isa. Wala na ang ilang sa kanila at malaya na rin nilang naipapakita ang nararamdaman nila. Gayunpaman, hindi pa sila umaabot sa punto kung saan aaminin na nila sa isa’t isa ang pagmamahal na tinatago nila. Pareho nilang gustong sulitin ang oras na magkasama sila at huwag magmadali.Ikaapat na buwan na rin ng pagbubuntis ni Sloane kaya halatang-halata na ang baby bump niya na ikinatuwa nilang mag-asawa. Madalas na rin siyang magsuot ng maternity dresses. Bukod pa rito, hindi na rin siya gaano nakakaranas ng morning sickness at mas magana na siyang kumain kaya bibihira na lang din pumapasok si Saint sa trabaho upang mapagsilbihan ang kaniyang asawa—bagay na hindi ikinatuwa ng nanay niya.“Sweetheart, ano itong naririnig ko na hindi ka na raw gaanong pumapasok sa company? What’s happening, huh?” Nailayo ni Saint ang cellphone mula sa kaniyang tainga dahil sa stri
Pagkatapos nilang kumain ay dumiretso naman sila sa isa sa mga tourist spot sa Tagaytay kung saan kitang-kita ang Taal—ang Picnic Grove.Nagkakalat ang pagkamangha ni Sloane sa kaniyang mukha habang naglalakad sila sa mala-bundok na lupa sa Picnic Grove. Napakapresko ng hangin dito at malamig pa. Maraming tao sa paligid kaya buhay na buhay ang lugar. May ilang grupo ng magkakaibigan na nagsasalitan sa pagkuha ng litrato, may mga pamilyang nagpi-picnic, at may mga estudyante rin na sa tingin nila ay nagfi-field trip. Bukod pa rito, may mga naririnig din silang sigaw sa taas dahil sa mga nagzi-zipline. Napapahalakhak na lang si Sloane dahil ang iba ay nagmumura pa. Maliban sa mga taong nag-eenjoy sa tanawin ng Tagaytay, marami ring souvenir shops sa paligid tulad ng mga keychain, wooden bag, shirts, at marami pang iba. “Ang ganda, grabe…” namamanghang usal ni Sloane.Nakatitig lamang si Saint sa kaniyang asawa at sumang-ayon sa kaniyang isip.‘Maganda nga. Napakaganda.’Napapailing na
“S-saan tayo pupunta pagkatapos?” tikhim ni Sloane pagkalabas nila ng hospital. Hanggang ngayon ay namumula pa rin siya sa usapan nina Dra. Gracia at Saint.“We’ll eat first tapos saka tayo mamasyal,” ani ni Sint, pinipigilan ang ngisi.Napasimangot si Sloane sa pasimpleng panunukso ng asawa at tumango. “Saang restaurant ba? Masyado yatang maraming tourist dito ngayon, mahihirapan tayo maghanap ng free table.”Ngumisi lang si Saint dahil sa nakalatag niyang plano. Sakto naman na huminto ang isang black Sedan sa harapan nila at hinatid sila sa isang sikat na restaurant sa Tagaytay dahil sa overlooking view nito sa Taal.Namamangha silang pumasok sa loob na nagmistulang kainan sa gitna ng napakalawak na hardin. Preskong-presko at malamig ang simoy ng hangin. Idagdag pa ang mabangong amoy ng mga bagong dilig na halaman sa paligid.Sinalubong sila ng buong crew na ipinagtaka ni Sloane at hinatid sila sa mesa nito kung saan ito ang may pinakamagandang spot sa buong restaurant.Ang ganda n
Pagka-land ng kanilang helicopter sa helipad ng hospital kung nasaan naroon si Dra. Gracia ay dumiretso na sila sa clinic nito. Sakto namang nasa break ito kaya nakasingit ang kanilang check-up bago muling dumagsa ang mga pasyente.“Good morning, Dra. Gracia,” bati nina Saint and Sloane.“Good morning, Mr. and Mrs. Irvine. Maupo kayo.” Iminuwestra ni Dra. Gracia ang magkatabing upuan at naupo naman doon ang mag-asawa. “So, today’s your monthly check-up. How are you feeling, Mrs. Irvine?”“I’m quite well, doctora. Maayos naman po kaming nakabyahe rito,” malumanay na sagot ni Sloane.“That’s good to know dahil ginambala pa ako ng asawa mo kagabi para itanong kung pwede bang sumakay sa helicopter ang buntis,” turo ng doctor kay Saint na ngayon ay may munting ngisi. “You did that?” gulat na baling ni Sloane sa asawa.Saint casually shrugged. “Well, I have to make sure everything’s perfect if I want to take you out on a date, right?”Nag-init ang pisngi ni Sloane sa kaswal na response sa