Chapter Six

“You were part of my scholarship program and later we on an online dating application. We chatted briefly and decided to meet in person. That first meeting were followed by another meeting then I started to pursue you. We dated for two years then just after you graduated we got married.” Iyon ang mahabang salita ni Devon at matamang nakatitig lamang sa kanya sa kanya si Dolores. Nakita iyon ni Devon at nangunot ang noo niya. “Was there something wrong? May kulang pa ba o sobra na itong nasulat ko?”

Tila may kung anong pumitik kay Dolores at nagising siya mula sa pagkakatulala. “W-wala naman…” nag-isip pa siya muna at pilit na initindi ang mga narinig niya mula kay Devon. “Tunog scripted lang,” she blurted those words bluntly.

Gabi na at sila lang ni Devon ang magkasama sa loob ng unit nito. It was right next to his betrothal gift to her. Hindi naman siya ni-re-require ni Devon na tumira sa unit nito. Bagkus ay pinipili pa nga siya nito. But since Dolores has still no companion at her new unit, she chose to stay with Devon for the night. And they're definitely sleeping in different rooms.

“Scripted? How so?”

Umayos ng upo si Dolores at muling pinasadahan ng tingin ang iyong nasulat ni Devon na binasa nito sa kanya. “Here, no one knew that I applied for scholarship to finish my studies. Saka kung sasabihin natin ito, naiiba ang tingin sa atin lalo na sayo.”

“How?”

Malalim na huminga si Dolores bago muling nagsalita.

“Kahit hindi gaano kalayo ang edad natin, mentioning that you sponsored my studies sounded off. Lalo na sa mga nalipasan ng panahon. For them, you used your power to get me in the shape of goodwill support.” Kitang-kita ni Dolores ang pagbabago ng ekspresyon sa mukha ni Devon. He looked not so convinced and that alerted her. “Hindi ko sinabi na mali itong ginawa mo. Parang ang bilis-bilis lang kasi at walang feelings.”

Ano ba ang mga sinasabi ko? Tanong niya sa kanyang sarili. Dolores knew that she should stop talking now or she could say worst. 

Hindi gaano na-larawan ni Devon kung paano sila nagkakilala na dalawa. At isa iyon sa dahilan na iniisip ni Dolores kung bakit parang pilit at walang damdamin ang gawa niyang kwento.

The story followed a few spontaneous meet-ups, flower gifts and stargazing. Romantiko iyon basahin pero kung isasabuhay, para silang mga robot na nautusan lang na maging sweet sa isa’t-isa.

"I compiled these details based on what I’ve seen on the TV series my grandmother watching. Ikaw na bahalang umayos niyan. I trusted you and my assistant told that you’re quite known online,” ani Devon. "Isama mo na rin siguro ang gusto mong kulay, pagkain at gawin kapag hindi ka gaano abala. Aside of course on taking care of your family. I’m sure you have a hobby." 

That’s a good start and slowly Dolores was thinking of an idea to input. Kahit hindi niya inaasahan na nanonood si Devon ng mga palabas sa TV ay patuloy pa rin siyang nag-isip at hindi roon tinuon ang isipan. Dolores reminded herself that Devon was only human. At kung ano ang gusto ng lola nito ay siyang masusunod.

Pinasadahan a uli ni Dolores ng tingin ang ginawa ni Devon bago muling tumingin sa binata.

“Pwede ka pala maging writer. You have a talent in writing novels,”

Devon smiled. “It’s just that it needs more feelings, right?” Napalabi siya. Natandaan pala nito ang komento niya kanila. Napayuko siya’t iniwasan na tingnan ang binata. “Hey, I’m used to constructive criticisms. Wala kang dapat na ipag-alala.”

"Itong set-up natin…paniniwalaan kaya ito ng lola mo?" tanong niya.

"She’s a little convinced since I already told her about you. May ideya na siya ng kaunti tungkol sayo. Kailangan na lang natin ayusin iyong ibang bagay para walang makalusot na mali,” ani Devon. "Kung sa tingin mo na hindi pwede ang mga nasulat ko, may karapatan ka na baguhin lahat. This is a team work, Lola. Huwag mo isipin na ma-o-offend ako sa mga gagawin mo na pagbabago." 

"Okay, I’ll update you in the morning with what I already drafted tonight. Aalis na ako at maaga ko pa dadalawin ko pa ang kapatid ko bukas.” Paalam niya na may ngiti sa labi.

"Okay." Devon nodded. Tumayo siya’t muling ngumiti sa binata bago tumalikod. Kaunti na lang naman ang babaguhin ni Dolores sa nasimulan ni Devon. Hindi na siya gaano mahihirapan lalo’t magaling naman ang ibang ideya nito. All she had to do was to put feelings in it. "I have one more question, Lola,”

“Ano iyon?”

“Where are you working now?

"I just received an offer the other day, and I am currently an assistant editor at a publishing house."

"Okay,” he said. "Kung may tanong ka, i-text o tawagan mo lang ako. You can freely crash in here, too.”"

Tumango-tango siya saka ngumiti bago tuluyang tumalikod.

Pagdating niya sa kanyang unit. Nag-asikaso lang siya ng mga dadalhin sa ospital at pagkatapos ay naghanda na siya sa pagtulog saka pumasok sa kanyang kwarto. While lying on the bed, Dolores kept thinking about the events that happened in her life. Mula sa pagkakakilala kay Devon hanggang sa usapan nila kanina tungkol sa mga bagay na sasabihin sa lola ng binata.

Hindi siya makapaniwala na si Devon iyong taong nasa likod kaya siya nagtapos ng pag-aaral. Kung wala ang suporta ng binata, malamang ay hindi na niya natapos ang pag-aaral. Kung hindi rin dahil kay Devon, hindi rin ma-o-operahan si River. Parang panaginip pa rin ang lahat at hindi niya lubos maisip na may pera na silang magkapatid at wala na rin utang pa. 

Nalipat ang tingin niya sa kanyang cell phone na umilaw. Dinampot niya iyon at tiningnan ang notification na pumasok. It was from Devon and he added her on a social media application. Tinanggap niya ito at may sumunod pa na notification pagkatapos ma-accept ang friend request nito. Relationship request naman ang ipinadala nito na noong una ay hindi pa muna tinanggap ni Dolores.

Nangyayari na talaga ang lahat. Kapag in-accept niya iyon, opisyal na nilang ipinaalam sa lahat lalo na sa mga nakakakilala sa kanya na kasal na sila ni Devon. Wala na talagang atrasan pa. Malalim siyang huminga at tinanggap na iyon at ‘di na tiningnan ang reaksyon ng mga kaibigan niya sa naturang aplikasyon.

It still felt like a dream. Dolores didn’t want it to end. Not now.