Chapter Five

"You owe me a story, you fool! Pagkatapos ko maging spy at hanapin ang anumang ipa-hanap mo ay maglilihim ka na sa ‘kin?” 

Iyon ang bungad na salita ni Yul nang makapasok sa kanyang opisina. Dalawang araw lamang naging tahimik ang kanyang mundo. Dalawang araw lang at heto na naman ang kanyang matalik na kaibigan - handa na namang pasakitin ang kanyang ulo. Nag-angat siya nang tingin kay Yul at binaba ang binabasang kontrata saka nag-alis ng salamin sa mata.

"Could you please lower your voice? Sumasakit ang ulo ko sa ingay mo,” reklamo niya dito.

“Ayan, ganyan ka palagi pag nanunumbat ako. Laging masakit ang ulo mo.” Yul looked unconvinced.

Umayos si Devon ng upo at malalim na huminga. Totoong masakit ang ulo niya hanggang ngayon. Suspetsa niya dahil iyon sa kaunting tulog ng nakaraang dalawang araw. Iyong international conference sa Singapore ay isang araw lang nangyari at sinundan iyon ng isa pang meeting sa Hong Kong. Dahil sa halos magkadikit na oras ng mga flight, nawalan si Devon ng pagkakataon na makatulog ng maayos.

"Why are you here? You're supposed to be working, not loitering," paalala niya rito.

"I wanted to hear it from you directly."

"What do you mean?"

“Ang sabi mo noong nakaraan ay kasal ka na. Kanino at kailan nangyari? Was it a fake marriage?”

“It’s a real marriage.” Kilala niya si Yul at hindi ito makuntento hangga’t walang katibayan. Kaya naman kinuha niya ang kanyang cell phone at ipinakita ang wedding photo nila ni Dolores. Pero bago pa nito makilala ang kanyang napangasawa, mabilis niyang inagaw ang cell phone dito. 

“Saan mo nakilala? Ilang taon na siya? Ano ang trabaho niya?” Ang buong akala ni Devon ay hihinto na sa pagtatanong si Yul ngunit nagkamali siya. “Gano’n na lang ba kalalimng galit mo kay Hannah at bigla mo naisipan magpakasal sa isang babaeng hindi mo pa yata kilala ng lubos.”

Hindi na nagtangka pa si Devon na sabihin dito ang tungkol sa kontrata na pareho nilang pinirmahan ni Dolores. Lalo pa hahaba ang usapan nila kapag nagkataon kaya pasimple niya iyong itinago.

“What happened to the release of ‘Yesterday Once More’? What’s the current update now?” Pag-iiba niya sa usapan baka sakaling malihis ang atensyon ni Yul.

“We’re still fixing the mess created by the main actors. At may mga demands pa na pinag-iisipan ko kung pagbibigyan ba.” Yul Zamora is a TV and film director and ‘Yesterday Once More’ was a movie he funded and co-produced. Para rin sa centennial celebration ng Valderama Group of Companies ang naturang pelikula. “Malaking isyu pati iyong kinasangkutan ng main actress at isa sa mga board member ng kumpanya mo.”

Nakuyom ni Devon ang kanyang kamay matapos iyon marinig.

“Pero direktor lang naman ako. Hindi ko pwedeng pangunahan ka sa pagdedesisyon sa tamang gawin sa board member mo na iyon. At the end of the day, it’s your problem now.”

“Wala ka talagang kwenta kausap,” angil niya.

Yul laughed. “So, how old is she?” Hindi pa rin niya na nagawa na ilihis ang paksa tungkol kay Dolores.

“She just turned 22.”

“Damn it, Dev! Are you out of your mind? Nag-aaral pa?”

Umiling si Devon. “I’m still thinking straight, and she’ll graduate soon.”

Hindi naman gano’n kalayo ang agwat nila sa edad ni Dolores. Lalong hindi rin magsagwa tingnan ang wedding photo nila. In fact, he’s proud to flaunt it on his cell phone’s wallpaper.

“Hindi ko lubos maisip na papatol ka sa mas bata kaysa sayo,”

“I’m not that old, you fool!”

Umiwas si Yul kahit hindi naman niya itutuloy talaga ang pagbigwas dito. “Kailan mo sasabihin kay Nana Mercy? Alam mo na may plano iyon na paglapitin kayo ulit ni Hannah.”

Ngayon lang sumagi sa isip ni Devon ang tungkol sa kanyang lola. Magmula kasi ng bumalik siya, pulos trabaho na ang inaatupag niya. Ni-hindi pa nga niya nababati uli si Dolores na dalawang araw niya hindi nakita.

“Matagal na kaming tapos ni Hannah. Hindi na mangyayari ang gusto nila ngayong kasal na ako.” Mariin niyang sabi.

Nang hapon na rin na iyon, bago umuwi, naisipan ni Devon na dalawin ang kanyang Nana Mercy. Tuloy-tuloy siyang pumasok sa isang bahay na bagamat luma ang disenyo ay lumulutang pa rin ang natural na ganda. Sa garden niya naabutan si Nana Mercy na nakikipaglaro ng chess sa isa sa mga katiwala nito.

“Nana,” he said with a gentle smile on his face.

“Narito na pala ang apo ko. Kailan ka pa bumalik?” Nang marinig at makita niyang masaya ang matanda na nakabalik na siya, bahagyang nawala ang kanyang pagod.

Iyong international conference na dinaluhan niya noong nakaraan ay para sa kumpanya upang mas makilala pa ito, hindi lamang sa loob ng bansa.

“A while ago. Dumiretso ako sa company kaya ngayon lang nakapunta dito.” Malapit na gumabi. Kailangan na rin niya umuwi at ang plano niya’y saglit lang sana na pagbisita pero mukhang malabo mangyari iyon.

“You must be hungry, then,” nakita ni Devon na inutusan ni Nana Mercy ang katiwala nito at narinig pa na nagpahanda ng pagkain. “Sabayan mo na ako mag dinner ngayon, apo.”

Hinawakan niya ang kamay ng matanda kung kaya’t natigil ito sa pag-uutos sa mga katiwala. Sinenyasan niya iyong kausap nito na umalis muna upang makapag-usap sila.

“There’s someone waiting for me at home, Nana.” Gulat ang siyang bumakas sa mukha ng matanda nang sabihin niya iyon. Para sa isang 75-years-old na matanda, malakas at matalas pa ang memorya ni Nana Mercy. Taliwas iyon sa kwentong nasabi ni Devon kay Dolores noong magkita sila. Pero totoong hiniling ni Nana Mercy na makitang masaya siya at may sariling pamilya bago ‘man lang ito mawala sa mundong ibabaw.

“Is it Hannah? Nabalitaan ko na nakabalik na siya rito.”

Umiling si Devon.

“This girl is different, Nana,” aniya.

Dahil matagal ang naging relasyon nila ni Hannah noon, nasanay ang Nana Mercy na ito palagi ang kasama niya at pinag-uusapan. Ngunit simula noong maghiwalay sila, hindi na muli nabanggit ang pangalan ni Hannah. Ni-hindi na rin siya nagdala pa ng ibang babae sa bahay pulos pagtatrabaho na lamang ang inatupag.

“Nasaan siya? Kasama mo ba?” Luminga si Nana Mercy na para bang excited na itong makita ang kanyang asawa. A sweet smile etched on Devon’s lips. “Hindi mo naman ako niloloko, ‘di ba?” Muli siyang umiling. “Do tell me more about her, apo “

“I have liked this girl for a long time now. Even before Hannah, Nana. It just happened that we met again and had a moment together. She just turned 22, a graduating student, and I know you’ll say the gap is quite far. But I like her so much.”

Naging malamlam ang mga mata ni Nana Mercy matapos marinig ang kanyang kwento.

“So, kayo na? Girlfriend mo na ba siya?”

“She’s my wife now, Nana. Nagpakasal kami noong nakaraan,” balita niya at literal na nakanganga si Nana Mercy matapos marinig ang kanyang rebelasyon.

Sa mga lumipas na taon, hindi na nakita nino ‘man na nakipag-date si Devon. Si Hannah ang una at huling babae na na-involved sa kanya. At nangamba pa nga noon ang kanyang Nana Mercy na baka iba ang gusto niya. Devon’s sexual preference has been in question since he broke up with Hannah.

“Hindi ba ito fake na kasal?” Natawa si Devon.

“No, and we’re very affectionate to each other, Nana. . .”