Valid naman feelings mo, Thes. Kaya paktay ka talaga, Luther Rico! Hahahahahhaha from baby---to impakto ka ngayon! Thank you so much po for reading!
I think I've heard enough. Parang sapat na sa akin ang narinig ko para umalis ng sasakyan ni Luther at lumayo muna sa kaniya. My anger intensified, and jealousy and pain filled me when I heard what he said. Nag-iinit ang sulok ng mga mata ko at alam ko na malapit nang magbadya ang mga luha. "Baby..."Napatango ako at napapikit ng mariin sandali. Pilit kong kinakalma ang sarili ko dahil kahit 'yon pa lang ang narinig ko, sobra na akong nasasaktan.He knows damn well that Thaliana Tangi is my best friend, at alam niya... a-alam niya na dapat niyang sinabi sa akin ito mula pa lang sa simula!"Catalina, I liked her, yes. But not in a way that I would steal her from my brother or that I truly wanted her to be mine. Hindi ganoon dahil alam ko kung ano ang lugar ko. Ayokong gumawa ng mas ikagagalit sa akin ni Cyron dahil nakita ko na kahit galit siya noon kay Thaliana, mahal niya pa rin ito. And i-it was a different feeling, not like this. Hindi katulad ng nararamdaman ko sa 'yo.""Kahit na
Kinabukasan ay magang-maga ang mukha ko. I can't even open my eyes because of crying so hard the whole night. Inis na inis ako kasi syempre, ang ganda na ng nangyayari sa pagitan namin ni Luther tapos biglang masisira ang moment namin na dalawa.At nagpapasalamat naman ako kay Rozzean dahil kung hindi niya 'yon nabanggit ay baka talagang mas tumindi pa yung galit ko kay Luther kung tumagal pa na nalaman ko. Nakita ko naman na talagang nagsisi ang boyfriend ko na 'yon--ex na pala. Napadaing ako at subsob sa unan ko nang marealize kong hindi na kami ni Luther. Gaga, desisyon mo 'yan. Panindigan mo.Nung umuwi ako ng bahay ay talagang nag-iiyak na agad ako kasi ang dami nang pumasok sa isipan ko noong mga panahon na hindi pa okay si Rozzean at Tangi--nung time na may gusto pa sa kaniya si Luther. Parang hindi ko rin matanggap na hindi ako ang unang babae na nagustuhan niya, eh, t-tapos bestfriend ko pa.Iba naman kasi talaga ang ganda ng kaibigan ko na 'yon, to the highest level. At kung
Hindi talaga ako nakipagbalikan. Pinandigan ko naman yung breakup namin ni Luther kahit pa feeling ko eh hindi niya sineseryoso. Parang chill-chill lang siya. Hindi ko siya pinapansin, hindi kami nagkikita, pero natatanaw ko siya minsan mula sa second floor ng bahay ko kapag nariyan siya sa labas, may hawak na bulaklak. Nanunuyo pa rin naman siya, madalas mag message at tumawag pero deadma ako. Ewan ko, nagustuhan ko na ata ang pagtatampo. Ilang araw pa lang rin naman. Syempre, baka isipin ni Luther na ganoon ako kapatay na patay sa kaniya kaya ang bilis ko siya patawarin."Sabihin mo ba naman na 'break na muna.'"Napabuntong-hininga ako at nagsimulang maglinis ng bahay ko. I have no plans for today. Tinatamad rin ako. Medyo magulo rin yung feeling ko—tinatamad pero naglilinis ng buong bahay. Naisipan ko rin magpalit ng mga kurtina. Hindi ko bet yung inilagay ng nag-ayos dito. Oo nga pala, ngayon ko lang napansin na okay na nga itong bahay ko. Sa bwisit ko ay ngayon ko lang napansin. A
Maaga akong umalis ng bahay dahil nakatanggap ako kagabi ng message kay mommy na doon ako magb-breakfast. And I was surprised, honestly. Ito ang unang beses na nangyari na inimbitahan niya ako na kumain kasabay nila, lalo na at ramdam ko na madalas ayaw niya akong makita. The words she said to me before made me feel like that. It cuts deep, and even after a few years had passed, the pain is still here, lingering.Pero sa hindi inaasahang pag-imbita niya na 'to, bigla akong nagkaroon ng pag-asa. Baka nga maaayos pa ang pamilya namin. Baka naramdaman na rin niya na hindi lang iisa ang anak niya.Or maybe dad talked to her.Ngayon, nandito na ako sa tapat ng bahay namin. Hindi pa rin ako bumababa sa kotse ko dahil sa kaba, I don't know. This is not a stranger's place but our own house. Pero siguro ay dahil na rin nga sa mga hindi magandang naranasan ko. Nang tumingin naman ako sa oras ay, 7:00 am na. Ang sabi ni mom ay 8:00 am ako pumunta. Hindi naman halata na excited ako, 'no?Napangit
Nang makapasok na kami sa loob ng bahay, kasabay namin ang daddy. His eyes are sparkling in happiness. I know, because he wanted to see this for a long time. Na maayos kami ng kapatid ko. At nakatingin lang siya talaga sa amin! Hindi pa rin siya nagsasalita hanggang sa makaupo kami sa sofa. Then, he called a maid and asked me kung gusto ko ng coffee, and I just answered na hot choco na lang.“Oh, ako na ang gagawa! Ikaw po, Daddy? Coffee?” ang alok ni Caitlin.“Yes, anak. Thank you,” sagot ng daddy na may malawak na ngiti. Nang makaalis ang kapatid ko ay tumingin siya sa akin. Naka-ngiti pa rin ang dad mula kanina at pinapanood kami ni Caitlin habang papalapit.“I know you are shocked, Catalina.”Napayuko ako at tumango. Naglalaro ang mga daliri ko na nakapatong sa aking mga hita. Nang umangat ang tingin ko, bahagya akong ngumiti sa aking ama. Siya ang nakakaalam ng mga pinagdaraanan ko sa pagtanggap sa pamilya ito. Kahit hindi niya alam ang lahat ng hindi maganda na ginawa ng mom at n
Pagkatapos kong umiyak kay mommy ay inimbitahan niya ako na tumulong sa kusina. I was so happy. Hindi ko maipaliwanag ang saya na naramdaman ko habang magkasama kami sa kitchen kanina. Para talaga akong batang unang beses lang nakapag-bonding kasama ang kanyang ina. But while I was with her, and I saw her smiling genuinely at me, and her voice had a softness I had never heard before when she called my name, I realized something.This was the mother I had longed for all my life, yet for some reason, she had hidden this side of herself from me for so long. At habang nakatingin ako sa kaniya, napagtanto ko ang isang bagay.What mom gave me was tough love. It wasn't the kind of love most children long for. Sometimes, it felt like harsh treatment—strict rules, painful words, and unfair judgments. But behind all of that, I know there was love.A love that didn't always feel warm or kind, but it was there, hidden behind the pain.Alam ko kung gaano kamahal ni Mommy ang pagmomodelo. Siya rin a
"So, ano nga? Hindi pwedeng ngiti lang. Sinabi mo sa akin kanina na ikukwento mo ang nangyari sa Cebu."Mukha namang nauhaw si Caitlin sa mga sinabi ko dahil inubos niya ang laman ng baso na hawak at ibinaba iyon sa bedside table.Nag-Indian sit rin siya sa harap ko habang nakaupo pa rin ako sa sofa sa tapat ng kama niya."Alam mo namang hindi rin ako papatalo sa'yo noon at alam mo ring hindi ko intensyon na agawin sa'yo ang boyfriend mo. Well, I mentioned that earlier. Pagkatapos ng nangyari, pinuntahan ko si Zack at ipinaliwanag ko sa kanya na siya pa rin ang lalaki na gusto ko. Nainis lang ako sa—""Pero hindi talaga ako natuwa sa ginawa mong 'yon kay Luther, Caitlin," pagpapatigil ko sa kaniya habang humalukipkip ako sa harapan niya. Ito at naalala ko na naman."I-I know.""I am very possessive when it comes to my man, at kung siguro ibang babae ang may gawa non at hindi ikaw, baka sa inidoro ko mismo isinubsob at hindi lang sa sahig."Sa mga sinabi ko pa ay nahuli ko na naman ang
It's a trap. I know it is.Hindi ako uto-uto pagdating sa kaniya.Minsan lang.Ano'ng akala sa akin ni Luther, na mapapa-oo niya ako at mapapasama sa bahay niya? Pwede ko namang kunin ang mga gamit ko sa susunod na araw. Isa pa, hindi naman ganoon karami ang mga 'yon, at sigurado akong nakasinop na lahat sa maleta ko. At baka nga naihanda na rin niya. Kilala ko na siya, eh. Pwede ko rin ipakuha na lang sa mga tauhan ko, o kaya kay Beauty. Matutuwa pa ang bruha na 'yon dahil makikita siya, oh, on second thought, huwag na lang kay Beauty. Baka anong gawin niya sa Luther ko.Napatikhim ako nang titigan naman ang kaharap ko, sabay kilos ng paa ko na nakapuwesto pa rin sa gitna niya. Medyo in-adjust ko 'yon, pero hindi ko naman inalis. Actually, hindi na nga niya hawak at humihimas na lang ang kamay niya sa legs ko."So, are you going home with me?" tanong niya. Nakangiti, at ang ngiti niya ay halata masyado para sa akin. Nakikita ko agad na may iba siyang nasa isip na gustong gawin! At ala
Ano ang ibig sabihin non? Suddenly, I felt a pang of pain for my sister. Naisip ko agad si Caitlin. Hindi naman s-siguro ginagamit ni Zack ang kapatid ko, 'di ba? Hindi ko 'yon matatanggap at ikagagalit ko 'yon ng sobra kahit pa malaman ko na ginawa niya 'yon para sa akin."That's what important to me, Thes. Na masaya ka..."Biglang pumasok sa isipan ko ang narinig ko kay Zack kanina lang rin, nang malaman niyang mabuti na ang relasyon namin ng kapatid ko.Damn it. Caitlin was so happy. At hindi lang 'yon, kung hindi totoo ang mga ipinapakita niya, then why the hell would he bed my sister? Napakagago niya kung ganoon!"He lied to you."Napapikit ako ng mariin. Pagkapasok namin sa suite ni Luther, 'yon agad ang narinig kong mga salita mula sa kaniya. Mas nadagdagan lang ang kaba ko dahil sa mga naiisip ko."Stop it," suway ko sa nais niyang simulan na usapan.Sa totoo lang, medyo nakakaramdam ako ng inis ngayon sa kaniya, eh. Hindi ba't mahaba naman ang pasensiya niya sa akin? Bakit h
Sa itsura pa lang ni Luther, alam kong hindi na ito agad magpapapigil sa kung ano ang nasa isip niyang gustong gawin. Kaya naman agad kong binawi ang kamay ko nang pwersahan kay Zack, na ikinapagtaka nito. Pero ganoon rin kabilis ang paglingon niya dahil naramdaman na rin naman niya ang presensiya ng 'galit kong boyfriend' sa likod niya.Ay, ex-boyfriend pala. Break nga pala muna kami.Pero sa totoo lang, 'yong titigan nila ay hindi ko ma-take. They're both glaring at each other, and I already felt like no one would back down. Napangiwi ako. Sinabi ko naman na kay Luther na nagde-date na si Zack at Cait, eh. Nagseselos pa rin ba siya dito? Until now?"Kuya Luther, ang aga mo naman po ngayon dito," rinig kong pagbati ni Zendaya dito.Pero si Luther ay nakatingin pa rin kay Zack at ganoon rin ang huli sa kaniya. Napalunok ako at kinabahan kaya naman gumitna na rin ako. Mukhang hindi ko talaga mapipilit na huwag siyang magselos kahit siguro isang libong beses ko pa 'yon sabihin at siguro
"Surprise!"Talagang 'surprise.' Hindi pa ako nakakabawi ng tulog dahil sa puyat lalo na at anong oras na umalis ng kwarto namin si Luther, ngayon naman ay maaga kaming nabulabog ni Zendaya sa ilang ulit na pag-ring ng doorbell namin. "Kuya? Ate Caitlin?" gulat pang tanong ni Zenny girl, at agad na niyakap nito ang kapatid.I can’t still open my eyes! Inaantok pa talaga ako habang nakahalukipkip at nakatingin sa dalawa. Gusto ko sanang magreklamo pero parang wala akong energy, lalo na’t ang aga-aga para sa ganitong eksena."Pwede naman sanang mamayang mga tanghali ninyo kami sinurprise," sagot ko at gumilid. They went inside our room. Nakangiti naman ang kapatid ko na umangkla pa sa braso ko. She's sweet since we talked deeply about what happened and how she and mom treated me badly. Pagkatapos non, wala nang masamang pakikitungo si Caitlin sa akin.Hindi ko naman inaasahanan na susunod itong si Zack at Cait dito sa Italy. The last time I asked my sister sinabi niya na busy siya at
When I came back to the hotel--with Luther Rico, dire-diretso akong naglakad papunta sa elevator pero hindi pa ako ganoon nakakalayo nang maramdaman ko ang hawak niya sa kamay ko. "Your room number..." he said. Ang baba ng boses. Ganito siya kapag alam niyang seryoso na talaga ako at hindi na ako basta lang madadaan ng mga pa-sweet niya. "Secret," walang emosyon ko na sabi. He sighed deeply and swallowed hard. Nakikita ko na sa kaniyang mukha ang matinding pagod at medyo nakaramdam naman ako ng awa kaya sinabi ko na rin sa kaniya. At aba, ngumiti ang loko. "Huwag kang ngumiti na akala mo okay na tayo. Sinabi ko lang sa 'yo para makapagpahinga ka na rin." Tumango naman siya. "Because you are worried about me." Malamang! Alam naman niya na kahit ganito ako ay love ko pa rin siya! Kaya nga minsan itong si Luther Rico ginagawa na talaga niya ang mga gusto niya, tulad nito na alam niyang nanghingi ako ng space pero sumunod pa rin. Eh, dati naman patiently waiting siya magkasundo ang
Hindi ako nakapagsalita kaagad dahil sa tanong na 'yon ni Luther. Lalo pa at nakita ko pa sa kaniyang mga mata ang tuwa kahit na hindi pa naman niya naririnig ang sagot ko. There's also hope the way his eyes were looking at me. Para kasing umaasa siya, eh. Ayoko na madisappoint siya kung sabihin ko na hindi. Dapat talaga sa Pilipinas pa lang nagpregnancy test na ako! Ano ba kasing kagagahan ang pumasok sa isip ko at nakarating pako dito sa Italy na hindi ko man lang pinush 'yon eh iihi lang naman ako! Minsan talaga hindi ko na rin ma-gets ang isip ko!"P-Paano naman akong mabubuntis kung safe sex tayo lagi?" pagkasabi ko non ay pwersahan ko naman na siyang itinulak kaya nakawala ako sa kaniya. Kinuha ko rin ng mabilisan ang tubig at ang pregnancy test kit sa kaniya.At mas lalo akong kinabahan nang manumbalik ang seryosong tingin kay Luther. Pakiramdam ko ay sa tingin pa lang niya, pinaparusahan na kaagad niya ako dahil may nalaman siyang maling ginagawa ko. Ganoon, eh."Make love, C
Nanatili pa kami ng ilang oras ni Zendaya sa pamamasyal at pagsashopping. Nang mag-alas syete ng gabi ay bumalik na rin kami sa hotel. We changed clothes at nag-dinner kami sa labas. She's all smiles, napangiti naman rin ako dahil kahit na medyo naabala kami kanina ay ito at masaya pa rin siya."Ate, thank you so much pala sa mga gifts mo, ha? Baka mapagalitan ako ni mommy at sabihin na nagpalibre ako sa 'yo!" she said."Oh, I'll talk to Tita Alice, then," sagot ko naman. She was hesitant to accept the gifts I have her. Pero minsan lang naman rin kasi kami magsama, at ito ang first out of town namin na dalawa."Sayang nga..." dagdag niya at nawala ang ngiti sa mga labi niya na ikinasalubong ng mga kilay ko."Why?""Ahh, sayang lang kasi ikaw ang gusto ko sanang makatuluyan ni Kuya Zack, ate. Pero may boyfriend ka na kasi, saka, feel ko na hindi mo talaga type si kuya."Sa narinig ko ay napagdikit ko naman ng mariin ang mga labi ko."Hindi ba kagusto-gusto si Kuya Zack, Ate Therese?"At
Catalina"Ate, okay ka lang? Parang hindi ka mapakali?"Ngumiti ako ng tipid kay Zendaya pagkalingon ko sa kaniya. "Y-Yes! I'm fine naman," sagot ko at sinundan ko pa ng pagtawa. Pero totoo 'yong napansin niya, hindi talaga ako mapakali! Paano ay nandito na kami sa Italy at kadarating lang namin tapos hindi ko pa rin nirereplyan si Luther. Hindi ko pa nasasabi sa kaniya na milya-milya na ang layo namin na dalawa.The last message I've sent to him was thanking him about the food he sent. Halos lahat naman ng 'yon ay ipinauwi ko rin kay Beauty kasi hindi ko mauubos. Edi ang bruha, tuwang-tuwa. At ito pa, nabanggit na naman niya ang tungkol sa pagbubuntis ko kuno. Talaga daw atang may laman na ang tiyan ko dahil bakit ang daming ipinadalang pagkain ni Luther. Of course, I told her na dahil nga may atraso!Nakumbisin naman ang Beauty kasi nakita namn rin niya ang iyak ko at naikwento ko ang nangyari sa opisina. Pero ngayon medyo guilty ako kasi sabi ng matinong parte ng isipan ko na hin
That was the reason holding me back from telling my story to Catalina. I am scared. The fear I had that she might really let me go because of this only increased even more after my mother showed up and was with her. "R-Rico..." Even when my eyes close, I can still remember everything vividly. The child named Rico Deroma, that poor young man who was selling anything to earn money. Who was doing everything to be with his mother. "Nanay, nakabenta na ho ako pero--" "Bakit isang-daang piso lang? Tatamad-tamad ka na naman!" Hindi naging madali ang lahat sa akin noong bata ako sa poder ng nanay. It was hell, but I was too caught up in the thought and mindset that I would do anything just to be with her, dahil sobrang mahal na mahal ko siya noon at ayokong mawalay sa kaniya, kahit na nasasaktan na ako. Kahit na... hindi na tama. "Doon ka muna kila Aling Berta. Maglilinis ka ng kulungan nila ng baboy. Bayad na kaya bilisan mo diyan. May raket rin pala ako pagkatapos ko sa club."
"Luther."The trauma my real mother gave was too much but I forgot about it after receiving love from the family who accepted me. Pero ngayon, sa isang iglap lang, sa ilang segundo na pagkakita ko rito ay bumalik lahat ng masasakit na alaala na 'yon."Luther, brother. What's happening to you?"Napapitlag ako sa medyo may kalakasan nang boses na 'yon at napaangat ako ng ulo. Nasalubong ko ang tingin ni Cyron. I gulped and then put down my hands. Umayos rin ako ng upo at napatingin sa likod niya."Kanina ka pa?" I asked after I turned to look at him again. hindi ko narinig na bumukas ang pinto o kahit ang mga yabag niya papalapit sa lalim ng iniisip ko."Yeah," tumango naman siya pero nasa mukha pa rin ang pagtataka. Humalukipkip rin siya sa harapan ko at pinakatitigan ako."Nag-away kayo ng girlfriend mo? Parang wala ka sa sarili, eh."Umiling ako sa kaniya at tumayo. Cyron then went to the sofa. Naupo siya doon habang ako ay kumuha ng alak. I felt his eyes were watching me. Nang makak