After all the struggles she had put through, hindi pa rin nakatas si Sierra sa bagsik ng tadhana. Makalipas ang ilang oras ay binalikan siya ng lalaki sa silid at nasa akto na siya ng pagtakas, pinagbuhol-buhol niya lahat ng telang makita niya sa silid. Ang kaso hindi pa rin umabot, masyadong pa ring maiksi para gamitin sa pagtakas niya.
At eksaktong itatago na niya ang mga tela ay pumasok naman ang lalaki.
Kunot ang noo nito, “What the hell are you doing?!”
Binitawan niya ang hawak, “Ah. Nothing, I was just playing?”
Bumuntong hinga ang lalaki, “You are crazy. Get back here. Now!”
Kaya mabilis naman na kumilos si Sierra at lumapit sa lalaki, tumingin ang lalaki sa kamay niya kaya napatingin rin siya sa mga kamay niya. Namumula pa rin ang palapulsuhan niya, masyadong malakas ang pagkakahawak ng lalaki kanina sa kanya.
“Sit,” he sternly said.
So she sat down on the mattress, “Can I go home now?”
His forehead creased, “Of course not.”
Her eyes widened in disbelief, “Ano?! Hindi ako ang asawa mo! I am Sierra Agustin, I am an OFW. I am sure you had me investigated-”
“Good thinking,” his lips formed a thin line.
Kunot-noo pa rin ang lalaki at nakatitig kay Sierra. Tila ba hindi pa rin makapaniwala na kamukhang-kamukha ni Sierra ang asawa niya.
“So can I go home?” pag-uulit ni Sierra.
Kung kanina ay para siyang nanginginig na pusa, ngayon ay nakahinga na siyang maluwag dahil alam niya sa sarili niya na wala siyang ginawang masama. In fact siya pa itong agrabyado.
“No, you can’t-”
“But why?!”
“You’ve been exposed to me. And you probably have hints who I am-”
“I don’t know you! And I don’t care who you are. Ang akin lang makauwi na ‘ko. Gusto ko ng bumalik sa trabaho! Saka oo may pagkachismosa ako, pero hindi kita ichichismis! I would never do that.”
“Damn it! Let me finish my words woman! You keep on interrupting me,” lumapit ang lalaki sa kanya at yumuko. “If you keep on doing that I will seal your mouth with my lips.”
Napalunok si Sierra sa takot, tinakpan naman niya agad ang labi niya. She can’t lose her second kiss! Hindi pwede! Umiling-iling pa siya. Lumayo ng kaunti ang lalaki kay Sierra nang masiguro na tumahimik na ang dalaga,
Napabuga ang lalaki ng hangin, “Good. You met my son, right?”
Tumango si Sierra. Gusto man niyang klarohin na kung si Yuto ba ang tinutukoy nito ay hindi na niya ginawa. Baka halikan na naman siya ng lalaki, kahit pa mabango ang hininga nito ay hindi na ulit siya magpapahalik sa lalaki.
“Yuto, thought you were his mom. My son loves his mother so much that when she left Yuto stopped talking. When he met you today, he spoke, right?”
She nodded.
“Why aren’t you answering?”
Umiling si Sierra.
“Damn. You’re not my wife, my wife's craziness can’t compete with your craziness. Anyway, Yuto started speaking today and he kept looking for you.”
Tinaasan niya ng kilay ang lalaki, implying, na ano naman ang kinalaman niya roon.
“Since you have been exposed to our family and secrets. I have decided to keep you here. Since you are also a great help for Yuto’s development. I will keep you safe so you need to stay here with us.”
“W-what? You are joking, right?!”
Umiling ang lalaki, “I am serious. Do you want me to tie you up so you will know how serious I am?” sumulyap ang lalaki sa mga telang pinagbuhol-buhol ni Sierra. “Even if you try to escape, you can’t this is a private property and miles away from the city. Either you’ll die in my hands or you’ll die being attacked by ferocious animals in the forest.”
Nanginginig ang mga kamay ni Sierra at unti-unting nagsink in sa kanya lahat. She is in danger! Wala siyang takas sa tusong lalaki na nasa harap niya.
“Why it has to be me?” halos pabulong na wika ni Sierra, parang nawalan siya lalo ng lakas dahil sa mga binitawang salita ng lalaki.
“I told you I want Yuto to be happy,” halos walang kabuhay-buhay na wika ng lalaki.
“What your son needs is your wife. Not me. I. Am. Not. Your. Wife.”
Nagkibit-balikat ang lalaki, “Then you will be my wife. Problem solved.”
Tinignan ni Sierra ng matalim ang lalaki, “Do you think this is funny?”
Umiling ang lalaki, “Not at all. You see I am dead serious, I am still showing you some kindness. Be grateful for that.”
She scoffed, “Kindness? You’re making me laugh.”
Yumuko ang lalaki at hinawakan ang mukha ni Sierra, “I am showing you kindness, Sierra Agustin. Because if I am not, you are already dead. If my son can’t be happy, then you don’t deserve to live too.”
Halos hindi na huminga si Sierra sa takot, nanginginig ang katawan niya. Kahit gusto niyang murahin ang lalaki ay ‘di niya magawa, dahil nakikita niya sa mga mata ng lalaki na kayang-kaya siya nitong patayin. That he is actually showing a little kindness to her.
Ngumiti ang lalaki nang mapansin na hindi na makapagsalita pa si Sierra.
“Good girl. Now come with me,” saka binitawan ng lalaki ang pagkakahawak sa mukha ni Sierra.
Lutang siyang sumunod sa lalaki, lumabas sila sa silid na kung saan siya nakakulong at naglakad sila sa madilim na hallway hanggang sa makarating na naman sila sa isnag silid, o mas dapat sabihing opisina.
Nagtungo ang lalaki sa swivel chair at kinuha ang papel na nasa mesa.
“Read that,” he handed the paper to Sierra.
Kinuha naman iyon ng dalaga, isa iyong kontrata kung saan ay babayaran siya nang lalaki na magpanggap bilang asawa at ina ng anak niya. Napalunok si Sierra nang makitang walang nakasaad kung hanggang kailan sila magpapanggap.
“Oh,” usal ng lalaki kaya napatingin si Sierra. “I will make a new contract. I will let you sign it tomorrow.”
“Bakit-- I mean why? I will pretend to be Yuto’s mother right?”
He shook his head, “I told you I changed my mind.”
Her forehead creases, “What do you mean?”
His lips curved a smile, “We will get married for real and you’ll be my substitute wife.”
“Our marriage license has been settled,” panimula pa ni Cohen.Ngayon kilala na ni Sierra kung sino ang baliw na lalaki sa harapan niya. Itinaas niya ang kamay na animo’y nasa klase. Ayaw niyang magkamali ng galaw dahil buhay niya ang nakasasalalay dito. Matapos nilang mag-usap kagabi ay pinabalik siya sa kwarto kung saan siya kinulong at doon siya natulog. Nagising siya at naligo nang makitang may damit sa kama, it was a plain shirt and denim shorts, it perfectly fits with her.“Ang marriage licence ba natin ay valid? Di ba kasal ka?” wika ni Sierra sa wikang nihongo.“Yeah, but my marriage with Larissa was already divorced. When she left, may iniwan siyang papeles. I signed it at ipinasa ko sa korte and now our marriage isn’t valid anymore.” Tumango si Sierra, “So our marriage is real? It won’t be a fake one?”Tinaasan siya ng kilay ni Cohen, “Of course. So don’t you dare cheat on me? I will make sure that your lover will be dead in just a snap.”Umirap si Sierra, “I don’t even ha
Umagang-umaga palang ay pagod na pagod na si Sierra, dahil ang una nilang ginawa sa umaga ni Yuto ay maghabulan sa hardin. Pagod na pagod siya kakahabol sa bata, sobrang bilis nito tumakbo parang may lahi itong kabayo sa bilis.“Mama! Let’s run more!” masiglang wika ni Yuto.Nasa pangalawang araw palang siya sa pagiging nanay ng bata pero dinaig niya pa ang nag-alaga ng sampung bata dahil sa sobrang taas ng energy ng bata. Hindi mapirmi si Yuto at kung nasaan si Yuto ay naroon dapat siya.Hinahabol ni Sierra ang hininga niya, hingal na hingal siya sa kakatakbo. “Baby, let Mama relax for a bit. I think I’m about to die.”Dahan na dahan na humiga si Sierra sa damuhan at napapikit inaantok talaa siya dahil sa kakatakbo.“Mama no!” sigaw ni Yuto. “Mama don’t die!” at pulahaw na ito ng iyak.Napamulat ng mata si Sierra at natatrantang dinaluhan ang bata, “I’m alive baby! Mama’s just tired, pagod na pagod ako kakatakbo. Huy, Beh! H’wag kang umiyak.”“What happened here? Why is my son cryi
Nakatitig si Sierra sa bata, hindi niya mapigilang mahabag sa sitwasyon nito. Masyado itong nakakulong sa bahay, ni hindi pa nga ito pumapasok sa skwela. Dapat ay nasa pre-school na ito. Matalino si Yuto, sa tingin niya ay dapat na pumasok ito sa skwela. Pero masyadong overprotective ang ama nito.Hinaplos niya ang mukha ng bata, “Napakapogi naman ng anak ko na ‘to.”Oo, anak niya. Hindi man nagmula sa sinapupunan niya ay sigurado siyang mahal niya ang bata. Hindi rin niya mapigilang makaramdam ng inis sa tunay na ina Yuto. Bakit kaya nagawa nitong iwan ang anghel na kagaya nito. Pero who is she to judge? Hindi siya Diyos, tao lang siya.Matapos ma sigurong ayos na si Yuto ay nagtungo siya sa silid niya at nagbihis ng pantulog. Ilang araw na niyang hindi nakikita si Cohen. At masaya siya dahil doon pero kailangan niya ring makausap ito. Dahil nga sa pabor na hiningi niya noong nakaraan pero naunsyami dahil nilandi siya nito.She felt her cheeks turn red as she recalled what happened
Cohen sighed, “My wife is a hard-headed woman.”Umirap ulit si Sierra, “Kabahan ka kapag malambot. Baliw. Come on, Cohen. I already pledge my loyalty to you. I won’t do anything stupid, and I love Yuto even if he didn’t come from me.”He nodded, “Of course, Yuto is your kid. Our kid.” Ewan, hindi maipaliwanag ng dalaga kung bakit ganito na ang pakikitungo ni Cohen sa isa’t-isa, halos magpatayan sila sa unag pagkikita. Kamuntikan pa siyang magahasa. Well, pagdating Yuto ay maayos ang trato nila sa isa’t-isa pero yamot talaga siya kay Cohen.“Yeah.” She nodded and looked at Cohen softly, “He is our kid. So can I have a phone now?”Cohen shook his head in disbelief, “Still a no, Wife.”Napapadyak si Sierra sa inis, “Kakapikon ka! Pasalamat ka at gwapo ka.”Nakadekwatro si Cohen at nginisihan ang asawa, “Are you saying something wife?”“I said give me a phone, please?” she clasped her hands together.He looked at her with a deadpan expression on his face. “Still a no wife.”Napagod na s
“Good morning, baby!” masiglang bati ni Sierra kay Yuto saka pinaulanan ito ng halik sa mukha.“Mama, no!” natatawang wika ni Yuto habang nakapikit pa.“Come on, time to go out of bed!” malambing pa niya na wika sa anak at hinalikan ito sa pisngi. Yumapos naman si Yuto kaya binuhat niya na lang ang bata. They headed downstairs, hindi na siya nagbihis pa tanging suot niya ay may kaiksian na cotton short at oversized shirt. As if naman ay may pakialam ang mga trabahante ni Cohen, ni hindi nga siya tinapunan ng tingin. Dumiretso agad sila sa hapag, nadatnan nila si Cohen na nagbabasa ng dyaryo. Agad naman na binaba ni Cohen ang hawak na dyaryo at kunot-noong tinignan siya mula ulo hanggang paa.“Go upstairs and change your clothes,” he said, his voice laced with authority.She rolled her eyes and ignored him, she placed Yuto on the high chair. Pinagsilbihan niya ang anak, nilagyan ng pagkain sa pinggan at sinalihan ng fresh milk sa baso. Matapos masiguro na tapos na niyang pagsilbihan
“Mama!” sigaw ni Yuto kaya natauhan si Sierra. Ngumiti siya sa bata, “Yes baby?” Sumimangot si Yuto. “Mama you’re not listening!” Mabilis na ngumuso si Sierra, “Sorry, Baby.” “You don't mahal me!” wika ni Yuto, tinuturuan niya ito ng iilang tagalog na salit, mabilis matuto ang bata pero hindi pa rin maayos ang pronounciation nito. But heck! Yuto’s so adorable when trying to speak tagalog. Hinamplos ni Sierra ang buhok ng bata, “Sorry, Baby. I’ll promise I will listen to you na.” Ngumuso si Yuto at humalukipkip. Napangiwi si Sierra, kamukhang-kamukha talaga ni Yuto ang amang si Cohen. Mula sa mahaba nitong pilik mata, matangos nitong at mapupulang labi ay Cohen na Cohen talaga. Sana ay huwag lang mamana ni Yuto ang init ng ulo ni Cohen. “Okay! I will forgive you, Mama. If–” “If what, Baby?” hinalikan ni Sierra ang pisngi ni Yuto. Ngumisi ng nakakaloko ang bata, tila may naiisip itong kalokohan kaya napataas siya ng kilay. “Yuto?” Yuto clapped his little hands, “Mama sleep ikaw
Sierra groaned when she opened her eyes, her head was throbbing like a bitch. She gulped as she felt her throat dry. Sinubukan niyang maupo kaso kumirot ang ulo niya kaya napahiga siya ulit. Kinalma muna niya ang sarili. Nang medyo maayos na ay tumayo siya at nagtungo sa pintuan sa may teresa at binuksan iyon. The wind caressed her skin, she could hear birds chirp. Maaliwas ang langit pero ang nakaagaw ng pansin niya ay ang mga tauhan ni Cohen na nakapila sa labas at mukhang kinakausap ni Cohen. Parating nakasuot si Cohen ng suit, ganun rin ang mga tauhan nito. Kahit na bwisit na si Sierra sa araw-araw na suot ng mga taong nakapablibot sa kanya ay ‘di niya maiwasan mamangha. Dahil ni isa sa mga tauhan ni Cohen ay walang tapon, mula ulo hanggang paa. Literal na handsome men in black. And they were all professionals, ni hindi man lang siya kinakausap ng mga ito. Kaya nga inis na inis siya kay Cohen, wala siyang makausap sa bahay. Tanging tango at iling lang sinasagot sa kanya ng mga ta
Matapos mag-agahan ay umakyat agad ang mag-ina upang maligo. Hinayaan na muna niya si Cohen kausapin ang mga trabahante niya. Napapikit siya nang pilit inaalala kung ano ang pinaggagawa niya kagabi. Ang huling natatandan niya ay nasa kusina siya. Matapos noon ay wala na siyang maalala, kaya nga gulat siya nang gumising sa kama. Hindi siya malakas uminom, but what happened yesterday made her wanna get drunk. “Mama, hindi mo ‘ko tinabihan mag-sleep!” nakasimangot na wikani Yuto habang naglalaro ng bula sa bathtub. “Nag-sleep na naman ikaw kay papa?” wika nito sa nihongo. She grimaced, “Of course not. I sleep in a different room, baby.” Tumingin si Yuto sa kanya, “Are you sure Mama?” Humagikgik pa si Sierra saka hinalikan si Yuto sa pisngi, “Of course, baby!” Matapos maligo ni Yuto at mabihisan ay lumbas ito agad sa silid para makipaglaro sa mga tauhan ni Cohen. Siya namanay inayos ang sarili, kakausapin niya pa si Cohen. Itatanong kung ito ba ang tumulong sa kanya. Lumabas siya sa b
Hapong-Hapo si Sierra, buong araw ba naman siyang nag-ensayo sa paghawak ng baril. It was Kieffer who taught her. Ito raw kasi ang pinaka magaling humawak ng baril. She enjoyed it naman kaso nababawasan ang oras niya kay Yuto. Miss na miss na niya ang anak niya. Kakatapos lang nila mag-ensayo, she headed straight to her room and found Yuto sleeping on the bed.Akmang lalapitan niya ang bata pero napatigil siya ng maalala na amoy pawis siya at galing siya sa labas. She sighed and headed to the bathroom, habang nasa banyo siya ang nagmumuni-muni muna siya. Nang makontento ay napagpasyahan niyang huminto at lumabas– nakabalot lang g tuwalya ang katawan niya. When she opened the door she saw Cohen, naka-suit pa rin ito at mukhang kakadarating lang nito. After what happened two days ago ay umalis si Cohen at may inasikaso sa syudad. Although, he calls from time to time. Na minsan kapag hindi niya sinasagot ay tinatawagan nito ang bantay nila ni Yuto.Cohen smiled at her, “Hey my pretty, W
As the atmosphere shifted, nagging seryoso ang ekspresyon ni Cohen. Napabuntong hininga si Sierra. Tumayo si Cohen mula sa swivel chair at lumapit ito sa kanya. Naupo ito kaharap ni Sierra. “I told you the first day we met that my life should be kept secret that’s why I took you and forced you to stay here, right?” he pressed his lips together. “Of course! You. Threatened. Me!”Cohen let out a soft laugh. “Of course. I was there, Wife.”She glared at him, and he grinned. “I don’t even know why I am still here. That, will there be a time that I can leave? I asked myself often. I don’t know–” she grunted. “I feel like a different person. I don’t understand myself. This is your damn fault!” “You are…” he paused. His soft expression was gone. He went poker face. “A blessing in disguise, Wife. It was a good thing that my men mistook you for my ex-wife.”She crinkled her nose, “Isn’t it weird? That I looked exactly like your ex-wife.”He shrugged, “At first it was. But I realized you wer
Umirap lang si Sierra saka muling ibinalik ang tingin sa gitna, nakatingin sa kanila lahat. Parehong may nakakalokong ngisi sa labi. Si Cohen naman sa tabi ni Sierra ay may seryosong ekspresyon. Tumikhim ang lalaking may suot na eyeglass, “Mrs. Fujiwara, I am Amari.” Tumango naman ang katabi nito, “I am Javier.” Someone tugged Sierra’s hand and to her surprise, it was Cohen. Kunot ang noo nito, namumula ang labi. Ramdam ni Sierra ang respeto ng mga lalaki kay Cohen, Cohen holds the highest position. Pakiramdam ni Sierra ay out of place siya, nanliliit siya sa sarili. Literal na nanliliit dahil lahat sila ay 6 footer, siya lang itong maliit. Pakiramdam niya ay duwende sia at kapre ang mga ito. “Enough with the pleasantries. As you can see, the annual clan meeting will be held next month. And I want all of you to train and help my wife. I want her to know the things she must and must not do. I expect all of you to teach my wife and treat her with utmost respect.” She snapped her hea
“Where are we going?” nakangusong tanong ni Sierra habang nakasunod kay Cohen. Matapos kasi niyang tabihan si Yuto para matulog ay bigla itong dumating. Kakausapin daw siya nito, wala naman siyang problema roon. Buong araw niya rin kasing ‘di ito nakita. “Just follow me, Wife.”Dire-diretso lang silang naglakad hanggang sa nagtungo sila sa isang pinto sa first floor ng bahay. Nang buksan iyon ni Cohen ay bumulaga sa kanila ang isang hagdan. Lumingon si Cohen at inilahad ang kamay sa kanya.Nagtatakang tumingin naman si Sierra sa asawa.“What?” she asked, pinandidilatan pa ng mata si Cohen.Cohen shook his head, bigla nitong kinuha ang kamay ni Sierra. “Let’s go downstairs. Don’t worry, I’ll be here so you’ll be safe.”Ngumiwi si Sierra saka inirapan ang asawa, “Where are we going ba kasi?”“I don’t understand your full sentence but we will be heading downstairs,” he said as he started walking, ensuring Sierra was safe while walking.“Ano ba kasi mayron sa baba?” nag-angat siya ng tin
Luminga-linga si Sierra sa buong silid, ito ang unang beses niyang makapasok sa silid ni Cohen. Kakabalik lang nito mula sa syudad, si Yuto naman ay bagsak matapos nilang mag-aral ng wikang Filipino at kulturang pinoy. Nais niyang matuto si Yuto ng mga lenggwahi, maliban sa english at nihongo. Hindi naman kasi mahirap turuan si Yuto kaya nga nais niyang makausap si Cohen para bigyan ng pormal na edukasyon si Yuto, sa palagay niya ay mataas ang IQ ng bata. Magaling rin ito sa paglalaro ng nga puzzle. Noong isang araw ay sinukuan na niya iyong five hundred pieces puzzle samantalang si Yuto ay inabot lang ng ilang minuto at natapos na niya ito. Akala talaga ni Sierra ay mabobored siya kaya nga humingi siya ng cellphone kay Cohen. Pero simula ng ibigay nito sa kanya ay hindi niya ito halos magamit. Kundi pagbi-bake, ay tinuturuan ni si Yuto. O ‘di kaya ay naglalaro sila sa malawak na bakuran. Narinig niyang bumukas ang pinto kaya napaayos ng upo si Sierra. Hindi siya lumingon pero ala
Buong buhay ni Sierra, makapal ang mukha niya. Matapang at maldita pero sa pagkakataong ‘to ay tiklop siya. Paano ba naman ay kaharap niya ang isa mga tauhan ni Cohen, matapos siya nitong ipagbilin kay Ran, ang head ng security system ni Cohen.“Mrs. Fujiwara,” wika ni Ran. Ilang beses lang nakita ni Sierra si Ran, kadalasan kasi ay kasama ito sa mga lakad ni Cohen o ‘di kaya ay wala ito sa villa. Hindi matukoy ni Sierra kung masungit ito o iyon na talaga ang hilatsa ng pagmumukha nito. Akala nga niya artista ito nang una niyang makita noong nakaraang araw. Sa tikas ng tindig nito at galanteng kilos ay akala niya isa itong artista o ‘di kaya isang modelo, dahil walang ka pores pores ag mukha ni Ran– pero wala talagang makakatalo sa asawa niya.Ngumiti siya, ngunit mas nagmukhang ngiwi iyon. “Yes?”Ran sighed, “As you can see. Cohen entrusted you to us. And that is protecting you,” he paused and sighed. “And teaching you the things you need to learn.”Her forehead creased and gazed at
Matapos mag-agahan ay umakyat agad ang mag-ina upang maligo. Hinayaan na muna niya si Cohen kausapin ang mga trabahante niya. Napapikit siya nang pilit inaalala kung ano ang pinaggagawa niya kagabi. Ang huling natatandan niya ay nasa kusina siya. Matapos noon ay wala na siyang maalala, kaya nga gulat siya nang gumising sa kama. Hindi siya malakas uminom, but what happened yesterday made her wanna get drunk. “Mama, hindi mo ‘ko tinabihan mag-sleep!” nakasimangot na wikani Yuto habang naglalaro ng bula sa bathtub. “Nag-sleep na naman ikaw kay papa?” wika nito sa nihongo. She grimaced, “Of course not. I sleep in a different room, baby.” Tumingin si Yuto sa kanya, “Are you sure Mama?” Humagikgik pa si Sierra saka hinalikan si Yuto sa pisngi, “Of course, baby!” Matapos maligo ni Yuto at mabihisan ay lumbas ito agad sa silid para makipaglaro sa mga tauhan ni Cohen. Siya namanay inayos ang sarili, kakausapin niya pa si Cohen. Itatanong kung ito ba ang tumulong sa kanya. Lumabas siya sa b
Sierra groaned when she opened her eyes, her head was throbbing like a bitch. She gulped as she felt her throat dry. Sinubukan niyang maupo kaso kumirot ang ulo niya kaya napahiga siya ulit. Kinalma muna niya ang sarili. Nang medyo maayos na ay tumayo siya at nagtungo sa pintuan sa may teresa at binuksan iyon. The wind caressed her skin, she could hear birds chirp. Maaliwas ang langit pero ang nakaagaw ng pansin niya ay ang mga tauhan ni Cohen na nakapila sa labas at mukhang kinakausap ni Cohen. Parating nakasuot si Cohen ng suit, ganun rin ang mga tauhan nito. Kahit na bwisit na si Sierra sa araw-araw na suot ng mga taong nakapablibot sa kanya ay ‘di niya maiwasan mamangha. Dahil ni isa sa mga tauhan ni Cohen ay walang tapon, mula ulo hanggang paa. Literal na handsome men in black. And they were all professionals, ni hindi man lang siya kinakausap ng mga ito. Kaya nga inis na inis siya kay Cohen, wala siyang makausap sa bahay. Tanging tango at iling lang sinasagot sa kanya ng mga ta
“Mama!” sigaw ni Yuto kaya natauhan si Sierra. Ngumiti siya sa bata, “Yes baby?” Sumimangot si Yuto. “Mama you’re not listening!” Mabilis na ngumuso si Sierra, “Sorry, Baby.” “You don't mahal me!” wika ni Yuto, tinuturuan niya ito ng iilang tagalog na salit, mabilis matuto ang bata pero hindi pa rin maayos ang pronounciation nito. But heck! Yuto’s so adorable when trying to speak tagalog. Hinamplos ni Sierra ang buhok ng bata, “Sorry, Baby. I’ll promise I will listen to you na.” Ngumuso si Yuto at humalukipkip. Napangiwi si Sierra, kamukhang-kamukha talaga ni Yuto ang amang si Cohen. Mula sa mahaba nitong pilik mata, matangos nitong at mapupulang labi ay Cohen na Cohen talaga. Sana ay huwag lang mamana ni Yuto ang init ng ulo ni Cohen. “Okay! I will forgive you, Mama. If–” “If what, Baby?” hinalikan ni Sierra ang pisngi ni Yuto. Ngumisi ng nakakaloko ang bata, tila may naiisip itong kalokohan kaya napataas siya ng kilay. “Yuto?” Yuto clapped his little hands, “Mama sleep ikaw