Umagang-umaga palang ay pagod na pagod na si Sierra, dahil ang una nilang ginawa sa umaga ni Yuto ay maghabulan sa hardin. Pagod na pagod siya kakahabol sa bata, sobrang bilis nito tumakbo parang may lahi itong kabayo sa bilis.
“Mama! Let’s run more!” masiglang wika ni Yuto.
Nasa pangalawang araw palang siya sa pagiging nanay ng bata pero dinaig niya pa ang nag-alaga ng sampung bata dahil sa sobrang taas ng energy ng bata. Hindi mapirmi si Yuto at kung nasaan si Yuto ay naroon dapat siya.
Hinahabol ni Sierra ang hininga niya, hingal na hingal siya sa kakatakbo. “Baby, let Mama relax for a bit. I think I’m about to die.”
Dahan na dahan na humiga si Sierra sa damuhan at napapikit inaantok talaa siya dahil sa kakatakbo.
“Mama no!” sigaw ni Yuto. “Mama don’t die!” at pulahaw na ito ng iyak.
Napamulat ng mata si Sierra at natatrantang dinaluhan ang bata, “I’m alive baby! Mama’s just tired, pagod na pagod ako kakatakbo. Huy, Beh! H’wag kang umiyak.”
“What happened here? Why is my son crying?” sumulpot bigla si Cohen, kasunod nito ang mga tauhan nito na masama ang tingin kay Sierra.
“Wala ngang! He just cried,” napairap pa si Sierra sa inis saka niyakap ang bata.
“Mama don’t die!” wika ni Yuto saka yumakap pabalik kay Sierra.
His brows furrowed in confusion, “What is he talking about? Did you say something to him?!”
Dumagundong ang malakas na boses ni Cohen, napakurap si Sierra.
“Anong pinagsasabi mo? I didn’t tell anything!” giit pa ng dalaga.
“Then why the heck is he crying?!”
Napakurap si Sierra nang tumaas ang boses ni Cohen, “I didn’t tell him anything. Do you think I am crazy enough to threaten a child?”
“Then why the heck is my son crying?!” pag-uulit pa ni Cohen.
Napakagat labi si Sierra, “I-I didn’t tell him anything.”
“Damn it!”
“Papa bad!” sigaw ni Yuto at magnagsumiksik pa kay Sierra. “Why are you shouting at my Mama?!”
Cohen sighed, “I am not angry Yuto. Papa is just worried.”
Sinamaan ni Yuto ng tingin ang ama, “But you don’t need to shout at my Mama!”
Napanguso na lang Sierra sa pagtatalo ng mag-ama, “Mag-ama nga kayo. Parehong OA.” Parang bubuyog na bulong ni Sierra.
“You’re saying something?” matalim na wika ni Cohen.
Umiling si Sierra, “Nothing. Anyway, I didn’t threaten Yuto or anything. I-I just got tired from running around and I almost fell asleep on the grass and Yuto thought, I was dying. Now can you stop glaring at me? nag-iwas ng tingin si Sierra. “And I will never harm Yuto. So rest assured, you don’t need to threaten me with those daggers eyes.”
Cohen pinched the bridge of his nose, “Hah. Anyway, I’ll be leaving today. You and Yuto will stay here along with the security team.” Binaling ni Cohen ang tingin sa mga tauhan niya, “You need to keep an eye with these two. You better stop my wife from doing crazy stuff and make sure the two of them will not get hurt. And if they get hurt while I am away, you know the consequences, right?”
Napairap si Sierra, “Mukha ba ‘kong siraulo para ipamahak ang sarili ko at si Yuto? Whatever.”
Lumapit ang isang guard at tinulungan si Sierra na makatayo.
“Thank you,” wika ni Sierra.
Tumango lang ang lalaki at bumalik sa pwesto nito. Patuloy pa rin si Cohen sa pagbibilin sa mga tauhan nito.
“Kieffer,” Cohen said. Lumapit ang lalaking tumulong kay Sierra na makatayo kay Cohen.
“Yes, Boss?”
“You will be in charge of Yuto and Sierra’s safety,” he quickly said. This time, bumaling naman si Cohen kay Sierra. “Yuto’s asleep. You should put him to bed.”
Doon lang napansin ni Sierra na nakatulog na pala ang bata sa bisig niya.
Cohen sighed, “Give him to me.”
Maingat naman na ibinigay ni Sierra ang bata kay Cohen, nag umpisang maglakad si COhen kaya tahimik na sumunod siya sa lalaki. Hanggang sa nakarating sila sa kwarto ng bata. He gently placed Yuto on his bed.
Sierra cleared her throat, lumingon si Cohen sa kanya.
“Yes?”
She licked her lower lip to moisten her lips, “Can I have a phone?”
Nagsalubong agad ang kilay ni Cohen sa tinuran ni Sierra, “Why do you need to have one?”
Hindi makapaniwalang tinignan ni Sierra ang asawa, “I just need to have a phone to contact my friends that I am alright and doing well. I promise I will not do anything--”
“No,” he firmly said.
“But why? I told you I won’t tell them about the deal or Yuto. I just need to tell them that I am fine and I will not be seeing them for a while!”
“I said no,” he quickly replied. “Let’s get out of here. You might wake up Yuto.”
Sumunod naman agad siya sa sinabi ni Cohen, pero hindi pa rin siya papayag na hindi makuha ang gusto niya. As they walked in down the hallway, hindi mapakali si Sierra.
“Cohen,” she muttered.
“I already said no,” he then replied.
She rolled her eyes, “Please? I told you I wouldn’t dare to do something stupid. And also, I am bored. Whenever Yuto’s asleep I don’t have something to do. Nakakabaliw! Buti sana kung may cellphone, ako at tamang share lang ng memes--”
Bago pa matapos ni Sierra ang sasabihin ay bigla siyang hinila ni Cohen. At pumasok sila sa isang bakanteng silid, sa dami ba naman ng kwarto sa bahay ni cohen, para pinamumugaran na ng mga multo.
“Hey!” inis na wika ni Sierra.
“I already said no,” tinitigan ni Cohen si Sierra.
“I told you I would just call my friends! And play some games on the phone--”
Cohen bent down and crashed her lips against her, this time it was just a little rougher. His kiss means punishment. He bit Sierra’s lower lip making her groan and part her lips. He slid his tongue inside her mouth. Cohen is crazy, but Seirra is much crazier because she kissed him back… They kissed until Sierra’s lips were swollen.
Nakatitig si Sierra sa bata, hindi niya mapigilang mahabag sa sitwasyon nito. Masyado itong nakakulong sa bahay, ni hindi pa nga ito pumapasok sa skwela. Dapat ay nasa pre-school na ito. Matalino si Yuto, sa tingin niya ay dapat na pumasok ito sa skwela. Pero masyadong overprotective ang ama nito.Hinaplos niya ang mukha ng bata, “Napakapogi naman ng anak ko na ‘to.”Oo, anak niya. Hindi man nagmula sa sinapupunan niya ay sigurado siyang mahal niya ang bata. Hindi rin niya mapigilang makaramdam ng inis sa tunay na ina Yuto. Bakit kaya nagawa nitong iwan ang anghel na kagaya nito. Pero who is she to judge? Hindi siya Diyos, tao lang siya.Matapos ma sigurong ayos na si Yuto ay nagtungo siya sa silid niya at nagbihis ng pantulog. Ilang araw na niyang hindi nakikita si Cohen. At masaya siya dahil doon pero kailangan niya ring makausap ito. Dahil nga sa pabor na hiningi niya noong nakaraan pero naunsyami dahil nilandi siya nito.She felt her cheeks turn red as she recalled what happened
Cohen sighed, “My wife is a hard-headed woman.”Umirap ulit si Sierra, “Kabahan ka kapag malambot. Baliw. Come on, Cohen. I already pledge my loyalty to you. I won’t do anything stupid, and I love Yuto even if he didn’t come from me.”He nodded, “Of course, Yuto is your kid. Our kid.” Ewan, hindi maipaliwanag ng dalaga kung bakit ganito na ang pakikitungo ni Cohen sa isa’t-isa, halos magpatayan sila sa unag pagkikita. Kamuntikan pa siyang magahasa. Well, pagdating Yuto ay maayos ang trato nila sa isa’t-isa pero yamot talaga siya kay Cohen.“Yeah.” She nodded and looked at Cohen softly, “He is our kid. So can I have a phone now?”Cohen shook his head in disbelief, “Still a no, Wife.”Napapadyak si Sierra sa inis, “Kakapikon ka! Pasalamat ka at gwapo ka.”Nakadekwatro si Cohen at nginisihan ang asawa, “Are you saying something wife?”“I said give me a phone, please?” she clasped her hands together.He looked at her with a deadpan expression on his face. “Still a no wife.”Napagod na s
“Good morning, baby!” masiglang bati ni Sierra kay Yuto saka pinaulanan ito ng halik sa mukha.“Mama, no!” natatawang wika ni Yuto habang nakapikit pa.“Come on, time to go out of bed!” malambing pa niya na wika sa anak at hinalikan ito sa pisngi. Yumapos naman si Yuto kaya binuhat niya na lang ang bata. They headed downstairs, hindi na siya nagbihis pa tanging suot niya ay may kaiksian na cotton short at oversized shirt. As if naman ay may pakialam ang mga trabahante ni Cohen, ni hindi nga siya tinapunan ng tingin. Dumiretso agad sila sa hapag, nadatnan nila si Cohen na nagbabasa ng dyaryo. Agad naman na binaba ni Cohen ang hawak na dyaryo at kunot-noong tinignan siya mula ulo hanggang paa.“Go upstairs and change your clothes,” he said, his voice laced with authority.She rolled her eyes and ignored him, she placed Yuto on the high chair. Pinagsilbihan niya ang anak, nilagyan ng pagkain sa pinggan at sinalihan ng fresh milk sa baso. Matapos masiguro na tapos na niyang pagsilbihan
“Mama!” sigaw ni Yuto kaya natauhan si Sierra. Ngumiti siya sa bata, “Yes baby?” Sumimangot si Yuto. “Mama you’re not listening!” Mabilis na ngumuso si Sierra, “Sorry, Baby.” “You don't mahal me!” wika ni Yuto, tinuturuan niya ito ng iilang tagalog na salit, mabilis matuto ang bata pero hindi pa rin maayos ang pronounciation nito. But heck! Yuto’s so adorable when trying to speak tagalog. Hinamplos ni Sierra ang buhok ng bata, “Sorry, Baby. I’ll promise I will listen to you na.” Ngumuso si Yuto at humalukipkip. Napangiwi si Sierra, kamukhang-kamukha talaga ni Yuto ang amang si Cohen. Mula sa mahaba nitong pilik mata, matangos nitong at mapupulang labi ay Cohen na Cohen talaga. Sana ay huwag lang mamana ni Yuto ang init ng ulo ni Cohen. “Okay! I will forgive you, Mama. If–” “If what, Baby?” hinalikan ni Sierra ang pisngi ni Yuto. Ngumisi ng nakakaloko ang bata, tila may naiisip itong kalokohan kaya napataas siya ng kilay. “Yuto?” Yuto clapped his little hands, “Mama sleep ikaw
Sierra groaned when she opened her eyes, her head was throbbing like a bitch. She gulped as she felt her throat dry. Sinubukan niyang maupo kaso kumirot ang ulo niya kaya napahiga siya ulit. Kinalma muna niya ang sarili. Nang medyo maayos na ay tumayo siya at nagtungo sa pintuan sa may teresa at binuksan iyon. The wind caressed her skin, she could hear birds chirp. Maaliwas ang langit pero ang nakaagaw ng pansin niya ay ang mga tauhan ni Cohen na nakapila sa labas at mukhang kinakausap ni Cohen. Parating nakasuot si Cohen ng suit, ganun rin ang mga tauhan nito. Kahit na bwisit na si Sierra sa araw-araw na suot ng mga taong nakapablibot sa kanya ay ‘di niya maiwasan mamangha. Dahil ni isa sa mga tauhan ni Cohen ay walang tapon, mula ulo hanggang paa. Literal na handsome men in black. And they were all professionals, ni hindi man lang siya kinakausap ng mga ito. Kaya nga inis na inis siya kay Cohen, wala siyang makausap sa bahay. Tanging tango at iling lang sinasagot sa kanya ng mga ta
Matapos mag-agahan ay umakyat agad ang mag-ina upang maligo. Hinayaan na muna niya si Cohen kausapin ang mga trabahante niya. Napapikit siya nang pilit inaalala kung ano ang pinaggagawa niya kagabi. Ang huling natatandan niya ay nasa kusina siya. Matapos noon ay wala na siyang maalala, kaya nga gulat siya nang gumising sa kama. Hindi siya malakas uminom, but what happened yesterday made her wanna get drunk. “Mama, hindi mo ‘ko tinabihan mag-sleep!” nakasimangot na wikani Yuto habang naglalaro ng bula sa bathtub. “Nag-sleep na naman ikaw kay papa?” wika nito sa nihongo. She grimaced, “Of course not. I sleep in a different room, baby.” Tumingin si Yuto sa kanya, “Are you sure Mama?” Humagikgik pa si Sierra saka hinalikan si Yuto sa pisngi, “Of course, baby!” Matapos maligo ni Yuto at mabihisan ay lumbas ito agad sa silid para makipaglaro sa mga tauhan ni Cohen. Siya namanay inayos ang sarili, kakausapin niya pa si Cohen. Itatanong kung ito ba ang tumulong sa kanya. Lumabas siya sa b
Buong buhay ni Sierra, makapal ang mukha niya. Matapang at maldita pero sa pagkakataong ‘to ay tiklop siya. Paano ba naman ay kaharap niya ang isa mga tauhan ni Cohen, matapos siya nitong ipagbilin kay Ran, ang head ng security system ni Cohen.“Mrs. Fujiwara,” wika ni Ran. Ilang beses lang nakita ni Sierra si Ran, kadalasan kasi ay kasama ito sa mga lakad ni Cohen o ‘di kaya ay wala ito sa villa. Hindi matukoy ni Sierra kung masungit ito o iyon na talaga ang hilatsa ng pagmumukha nito. Akala nga niya artista ito nang una niyang makita noong nakaraang araw. Sa tikas ng tindig nito at galanteng kilos ay akala niya isa itong artista o ‘di kaya isang modelo, dahil walang ka pores pores ag mukha ni Ran– pero wala talagang makakatalo sa asawa niya.Ngumiti siya, ngunit mas nagmukhang ngiwi iyon. “Yes?”Ran sighed, “As you can see. Cohen entrusted you to us. And that is protecting you,” he paused and sighed. “And teaching you the things you need to learn.”Her forehead creased and gazed at
Luminga-linga si Sierra sa buong silid, ito ang unang beses niyang makapasok sa silid ni Cohen. Kakabalik lang nito mula sa syudad, si Yuto naman ay bagsak matapos nilang mag-aral ng wikang Filipino at kulturang pinoy. Nais niyang matuto si Yuto ng mga lenggwahi, maliban sa english at nihongo. Hindi naman kasi mahirap turuan si Yuto kaya nga nais niyang makausap si Cohen para bigyan ng pormal na edukasyon si Yuto, sa palagay niya ay mataas ang IQ ng bata. Magaling rin ito sa paglalaro ng nga puzzle. Noong isang araw ay sinukuan na niya iyong five hundred pieces puzzle samantalang si Yuto ay inabot lang ng ilang minuto at natapos na niya ito. Akala talaga ni Sierra ay mabobored siya kaya nga humingi siya ng cellphone kay Cohen. Pero simula ng ibigay nito sa kanya ay hindi niya ito halos magamit. Kundi pagbi-bake, ay tinuturuan ni si Yuto. O ‘di kaya ay naglalaro sila sa malawak na bakuran. Narinig niyang bumukas ang pinto kaya napaayos ng upo si Sierra. Hindi siya lumingon pero ala
Hapong-Hapo si Sierra, buong araw ba naman siyang nag-ensayo sa paghawak ng baril. It was Kieffer who taught her. Ito raw kasi ang pinaka magaling humawak ng baril. She enjoyed it naman kaso nababawasan ang oras niya kay Yuto. Miss na miss na niya ang anak niya. Kakatapos lang nila mag-ensayo, she headed straight to her room and found Yuto sleeping on the bed.Akmang lalapitan niya ang bata pero napatigil siya ng maalala na amoy pawis siya at galing siya sa labas. She sighed and headed to the bathroom, habang nasa banyo siya ang nagmumuni-muni muna siya. Nang makontento ay napagpasyahan niyang huminto at lumabas– nakabalot lang g tuwalya ang katawan niya. When she opened the door she saw Cohen, naka-suit pa rin ito at mukhang kakadarating lang nito. After what happened two days ago ay umalis si Cohen at may inasikaso sa syudad. Although, he calls from time to time. Na minsan kapag hindi niya sinasagot ay tinatawagan nito ang bantay nila ni Yuto.Cohen smiled at her, “Hey my pretty, W
As the atmosphere shifted, nagging seryoso ang ekspresyon ni Cohen. Napabuntong hininga si Sierra. Tumayo si Cohen mula sa swivel chair at lumapit ito sa kanya. Naupo ito kaharap ni Sierra. “I told you the first day we met that my life should be kept secret that’s why I took you and forced you to stay here, right?” he pressed his lips together. “Of course! You. Threatened. Me!”Cohen let out a soft laugh. “Of course. I was there, Wife.”She glared at him, and he grinned. “I don’t even know why I am still here. That, will there be a time that I can leave? I asked myself often. I don’t know–” she grunted. “I feel like a different person. I don’t understand myself. This is your damn fault!” “You are…” he paused. His soft expression was gone. He went poker face. “A blessing in disguise, Wife. It was a good thing that my men mistook you for my ex-wife.”She crinkled her nose, “Isn’t it weird? That I looked exactly like your ex-wife.”He shrugged, “At first it was. But I realized you wer
Umirap lang si Sierra saka muling ibinalik ang tingin sa gitna, nakatingin sa kanila lahat. Parehong may nakakalokong ngisi sa labi. Si Cohen naman sa tabi ni Sierra ay may seryosong ekspresyon. Tumikhim ang lalaking may suot na eyeglass, “Mrs. Fujiwara, I am Amari.” Tumango naman ang katabi nito, “I am Javier.” Someone tugged Sierra’s hand and to her surprise, it was Cohen. Kunot ang noo nito, namumula ang labi. Ramdam ni Sierra ang respeto ng mga lalaki kay Cohen, Cohen holds the highest position. Pakiramdam ni Sierra ay out of place siya, nanliliit siya sa sarili. Literal na nanliliit dahil lahat sila ay 6 footer, siya lang itong maliit. Pakiramdam niya ay duwende sia at kapre ang mga ito. “Enough with the pleasantries. As you can see, the annual clan meeting will be held next month. And I want all of you to train and help my wife. I want her to know the things she must and must not do. I expect all of you to teach my wife and treat her with utmost respect.” She snapped her hea
“Where are we going?” nakangusong tanong ni Sierra habang nakasunod kay Cohen. Matapos kasi niyang tabihan si Yuto para matulog ay bigla itong dumating. Kakausapin daw siya nito, wala naman siyang problema roon. Buong araw niya rin kasing ‘di ito nakita. “Just follow me, Wife.”Dire-diretso lang silang naglakad hanggang sa nagtungo sila sa isang pinto sa first floor ng bahay. Nang buksan iyon ni Cohen ay bumulaga sa kanila ang isang hagdan. Lumingon si Cohen at inilahad ang kamay sa kanya.Nagtatakang tumingin naman si Sierra sa asawa.“What?” she asked, pinandidilatan pa ng mata si Cohen.Cohen shook his head, bigla nitong kinuha ang kamay ni Sierra. “Let’s go downstairs. Don’t worry, I’ll be here so you’ll be safe.”Ngumiwi si Sierra saka inirapan ang asawa, “Where are we going ba kasi?”“I don’t understand your full sentence but we will be heading downstairs,” he said as he started walking, ensuring Sierra was safe while walking.“Ano ba kasi mayron sa baba?” nag-angat siya ng tin
Luminga-linga si Sierra sa buong silid, ito ang unang beses niyang makapasok sa silid ni Cohen. Kakabalik lang nito mula sa syudad, si Yuto naman ay bagsak matapos nilang mag-aral ng wikang Filipino at kulturang pinoy. Nais niyang matuto si Yuto ng mga lenggwahi, maliban sa english at nihongo. Hindi naman kasi mahirap turuan si Yuto kaya nga nais niyang makausap si Cohen para bigyan ng pormal na edukasyon si Yuto, sa palagay niya ay mataas ang IQ ng bata. Magaling rin ito sa paglalaro ng nga puzzle. Noong isang araw ay sinukuan na niya iyong five hundred pieces puzzle samantalang si Yuto ay inabot lang ng ilang minuto at natapos na niya ito. Akala talaga ni Sierra ay mabobored siya kaya nga humingi siya ng cellphone kay Cohen. Pero simula ng ibigay nito sa kanya ay hindi niya ito halos magamit. Kundi pagbi-bake, ay tinuturuan ni si Yuto. O ‘di kaya ay naglalaro sila sa malawak na bakuran. Narinig niyang bumukas ang pinto kaya napaayos ng upo si Sierra. Hindi siya lumingon pero ala
Buong buhay ni Sierra, makapal ang mukha niya. Matapang at maldita pero sa pagkakataong ‘to ay tiklop siya. Paano ba naman ay kaharap niya ang isa mga tauhan ni Cohen, matapos siya nitong ipagbilin kay Ran, ang head ng security system ni Cohen.“Mrs. Fujiwara,” wika ni Ran. Ilang beses lang nakita ni Sierra si Ran, kadalasan kasi ay kasama ito sa mga lakad ni Cohen o ‘di kaya ay wala ito sa villa. Hindi matukoy ni Sierra kung masungit ito o iyon na talaga ang hilatsa ng pagmumukha nito. Akala nga niya artista ito nang una niyang makita noong nakaraang araw. Sa tikas ng tindig nito at galanteng kilos ay akala niya isa itong artista o ‘di kaya isang modelo, dahil walang ka pores pores ag mukha ni Ran– pero wala talagang makakatalo sa asawa niya.Ngumiti siya, ngunit mas nagmukhang ngiwi iyon. “Yes?”Ran sighed, “As you can see. Cohen entrusted you to us. And that is protecting you,” he paused and sighed. “And teaching you the things you need to learn.”Her forehead creased and gazed at
Matapos mag-agahan ay umakyat agad ang mag-ina upang maligo. Hinayaan na muna niya si Cohen kausapin ang mga trabahante niya. Napapikit siya nang pilit inaalala kung ano ang pinaggagawa niya kagabi. Ang huling natatandan niya ay nasa kusina siya. Matapos noon ay wala na siyang maalala, kaya nga gulat siya nang gumising sa kama. Hindi siya malakas uminom, but what happened yesterday made her wanna get drunk. “Mama, hindi mo ‘ko tinabihan mag-sleep!” nakasimangot na wikani Yuto habang naglalaro ng bula sa bathtub. “Nag-sleep na naman ikaw kay papa?” wika nito sa nihongo. She grimaced, “Of course not. I sleep in a different room, baby.” Tumingin si Yuto sa kanya, “Are you sure Mama?” Humagikgik pa si Sierra saka hinalikan si Yuto sa pisngi, “Of course, baby!” Matapos maligo ni Yuto at mabihisan ay lumbas ito agad sa silid para makipaglaro sa mga tauhan ni Cohen. Siya namanay inayos ang sarili, kakausapin niya pa si Cohen. Itatanong kung ito ba ang tumulong sa kanya. Lumabas siya sa b
Sierra groaned when she opened her eyes, her head was throbbing like a bitch. She gulped as she felt her throat dry. Sinubukan niyang maupo kaso kumirot ang ulo niya kaya napahiga siya ulit. Kinalma muna niya ang sarili. Nang medyo maayos na ay tumayo siya at nagtungo sa pintuan sa may teresa at binuksan iyon. The wind caressed her skin, she could hear birds chirp. Maaliwas ang langit pero ang nakaagaw ng pansin niya ay ang mga tauhan ni Cohen na nakapila sa labas at mukhang kinakausap ni Cohen. Parating nakasuot si Cohen ng suit, ganun rin ang mga tauhan nito. Kahit na bwisit na si Sierra sa araw-araw na suot ng mga taong nakapablibot sa kanya ay ‘di niya maiwasan mamangha. Dahil ni isa sa mga tauhan ni Cohen ay walang tapon, mula ulo hanggang paa. Literal na handsome men in black. And they were all professionals, ni hindi man lang siya kinakausap ng mga ito. Kaya nga inis na inis siya kay Cohen, wala siyang makausap sa bahay. Tanging tango at iling lang sinasagot sa kanya ng mga ta
“Mama!” sigaw ni Yuto kaya natauhan si Sierra. Ngumiti siya sa bata, “Yes baby?” Sumimangot si Yuto. “Mama you’re not listening!” Mabilis na ngumuso si Sierra, “Sorry, Baby.” “You don't mahal me!” wika ni Yuto, tinuturuan niya ito ng iilang tagalog na salit, mabilis matuto ang bata pero hindi pa rin maayos ang pronounciation nito. But heck! Yuto’s so adorable when trying to speak tagalog. Hinamplos ni Sierra ang buhok ng bata, “Sorry, Baby. I’ll promise I will listen to you na.” Ngumuso si Yuto at humalukipkip. Napangiwi si Sierra, kamukhang-kamukha talaga ni Yuto ang amang si Cohen. Mula sa mahaba nitong pilik mata, matangos nitong at mapupulang labi ay Cohen na Cohen talaga. Sana ay huwag lang mamana ni Yuto ang init ng ulo ni Cohen. “Okay! I will forgive you, Mama. If–” “If what, Baby?” hinalikan ni Sierra ang pisngi ni Yuto. Ngumisi ng nakakaloko ang bata, tila may naiisip itong kalokohan kaya napataas siya ng kilay. “Yuto?” Yuto clapped his little hands, “Mama sleep ikaw