Good morning po! Pasensiya na kung ngayon lang ulit nakapag-update. Update ako later. Rest muna ako kasi inuubo po ako. 🫶
Brielle’s POV “Hold my hand,” bulong ni Mark nang nasa labas na kami ng restaurant na binook niya. “Why?” “Ayaw mo?” “Fine.” Pinagsiklop ko ang mga kamay namin. May lumapit na tatlong staffs sa amin. “Good morning, Sir Mark. Dumating na po ang Del Fuego Family,” saad ng isang staff. Si
“Dad!” sambit ko. “Why?” Ngumiti si Daddy. “Simula nang naging close kayong dalawa, nagkalaman ka na. Blooming ka rin araw-araw. In love ka na ba sa kaniya, Brielle?” “Alam n’yo, nagtataka ako kung anak n’yo ba talaga ako!” Pinagkrus ko ang aking mga braso. Hinawakan ni Mommy ang kamay ko at b
Brielle’s POV “Kailan ka ba talaga uuwi?” tanong ko kay Mark. Dalawang linggo na siyang nasa Spain, pagkatapos niyang kausapin ang sinasabing potential investors ay sa Italy naman siya pupunta. Sinandal ko ang ulo ko sa kama habang nag-iimpaki ng mga gamit kasi pupunta na ako sa London. “I d
Brielle’s POV Yakap-yakap ko pa rin si Mark hanggang sa magising ako kinabukasan. Hindi ko maalis ang paningin ko sa kaniya. Hindi ako makapaniwalang sinagot ko na siya kagabi. Ngumiti ako nang magdilat siya ng mga mata. “Good morning,” bati ko sa kaniya at hinalikan ang kaniyang labi. “Gutom
Brielle’s POV “Next stop, ipapakilala naman kita kay Mama,” saad ni Mark pagkatapos namin kausapin ang pamilya ko. Hindi ko maipaliwanag ang sayang nararamdaman ko. Kinakabahan ako na parang excited kasi makikita ko na for the first ang kaniyang ina. “Baka magulat siya kapag sasabihin nating m
Brielle’s POV Kaagad kong nakita sa living room ang matandang babaeng nakaupo sa couch, nanunuod ng palabas sa TV, habang umiinom ng orange juice. “Mama mo?” tanong ko kay Mark. Inayos ko ang damit ko. “Oo. Wear this,” saad ni Mark sabay abot ng kaniyang black suit sa akin. Sinuot ko ang bla
Brielle’s POV Hindi na namin hinintay ang ambulansya na dumating nang mapansing umuulan sa labas. Ang lakas ng ulan sa labas, parang tumutugma sa bilis ng tibok ng puso ko. Nasa backseat ako ng kotse, nakayakap sa ina ni Mark. Nasa tabi ko si Mark, ang mukha niya ay puno ng takot at lungkot. Ang
Brielle’s POV Our wedding was moved next year. January 2025. Namatay ang ina ni Mark kung kailan malapit na ang araw ng pasko at bagong taon. Sa ngayon, kailangan naming pagtuonan ng pansin ang burol ng kaniyang ina kesa sa kasal namin. Nanunuod ako ng balita sa TV nang makita ko ang larawan n
January 11, 2024 TBSB is now signing off na po. Yes po, tinuldukan ko na ang book na ito. Hanggang Book 3 lang siya kasi nakapagpasya na ako na gawing separate books ang Book 4 at Book 5. Baka next week ay masimulan ko na siya at mai-apply. Maraming salamat sa pagsama sa akin nang mahigit pitong
May mga araw pa nga na siya ang sumasagot sa mga assignments ng kapatid ko kahit magkaiba naman sila ng paaralan. Siya ang dahilan kung bakit nagpursige si Alexus mag-aral kahit tamad ‘yon. *** Excited kaming lahat habang hinihintay ang pagdating ni Alexus sa airport. Pagkalipas ng ilang taon,
Brielle’s POV Maingat na pinarada ni Mark ang kotse sa labas ng gate ng aming bahay. Pinagbuksan niya ako ng pintuan at siniil kaagad ang labi ko ng halik. Nangunot ang aking noo nang kagatin niya ang labi ko. Itinulak ko siya palayo sa akin. Nang tingnan ko siya, namumula ang mga mata niya.
Brielle’s POV “Baby, come here,” sabi ni Mark akin nang pumasok siya sa aming kwarto. “Hey, ilabas mo lang lahat ng hinanakit mo,” bulong niya at niyakap ako ng mahigpit. “Just cry and cry hanggang sa mawala ang sakit…” “I missed him already,” mahinang sabi ko at kumalas sa yakap niya. Pinunasan
Mark’s POV Basang-basa ako ng tubig-ilog, halos hindi na makahinga sa pagod at takot. Nakayakap ako kay Brielle, ang katawan niya ay walang buhay na nakasandal sa akin. Ang puso ko ay tila tumigil sa pagtibok. Hindi ko alam kung paano ko siya nailabas sa malamig na tubig, ang tanging nasa isip ko l
“Dr. Luigi Sanchez kidnapped your wife,” sagot ni Jarren na siyang ikinagulat ko. Nag-vibrate ang aking telepono sa bulsa ko. Kinuha ko ito nang mabilis at sinagot ang tawag nang hindi tinitignan kung sino ang tumatawag. “Hello?” nauutal kong sagot. “Mark... tulong!” Isang pamilyar na boses ang
Brielle’s POV Napabalikwas ako ng bangon at napahawak sa leeg ko. Nakahinga ako ng maluwag nang mapagtantong panaginip lang ang lahat. Walang kadenang nakatali sa mga kamay at paa ko. Wala ring sugat ang aking paa. Buhay pa ako. Pinasadahan ko ng tingin ang buong silid. Madilim ang paligid. Hina
Brielle’s POV “Let me go!” sigaw ko nang marahas akong hilahin ni Luigi papasok sa loob ng van. I can’t believe it. He kidnapped me. Bagay na hindi ko aakalaing magagawa niya sa akin. He raped me. Ilang gabi niya akong ginagamit. Diring-diri na ako sa sarili ko. “Luigi, I’m begging you. Paka
Mark’s POV Mag-iisang buwan na mula nang ma-kidnap si Brielle sa airport. Habang tumatagal ay mas lalo lang akong kinakabahan. Ilang araw na rin akong hindi makatulog at makakain ng maayos sa kaiisip kung saan siya dinala. Sa tuwing may nababalitaan akong may natagpuang katawan sa iba’t ibang lug