Malayo pa lang kami ni Theo ay naririnig ko na ang sigawan ng mga kapatid niya nang makita kaming naglalakad sa airport. Kararating lang namin sa Pilipinas. Death Anniversary raw ni Chairman Marcelo - ang Lolo ng kaniyang ama. "Ate Kaisha!" sambit ni Brielle at yumakap ng mahigpit sa akin. Muntika
Lumapit si Brielle sa amin. "Kuya Dylan, pwede po bang hiramin si Daniel? Maglalaro lang kami kasama ang mga kapatid ko." "Sure, Brielle," saad ni Dylan at binigay ang bata kay Brielle. Nagtungo kami sa kusina ni Dylan. Napag-usapan namin ang ginawa ni Theo sa kaniya bago niya sinabi kung nasaan
Palagi kong nahuhuli ang masamang pagtitig ng mga pinsan ni Theo sa akin nang nasa sementeryo na kami. Hindi ko na lang sila pinansin kasi ayokong pumatol sa mas bata sa akin. Kung ayaw nila sa akin para sa pinsan nila, hindi ko kailangang ipagsiksikan ang sarili ko upang tanggapin nila. Sapat na an
Ang lakas ng hangin sa mukha ko habang nakatingin sa dagat. Parang gusto kong tumalon at lumangoy agad sa asul na tubig. Pero hindi pwede, kailangan kong maghintay. "Kaisha, tara na! Ang ganda ng view rito, oh!" sigaw ni Theo mula sa likuran ko. Nasa pier kami ngayon, at nakikita ko ang buong Isla
Tatlong araw lang kaming nanatili sa Siargao kasi kailangan namin umuwi kaagad upang asikasuhin ang pagpapakasal namin ni Theo. Masaya ako kasi ikakasal na kami, pero naguguluhan ako sa mga nangyayari. Hindi ako natatakot na makita ulit ang biological parents ko. Ang kinatatakutan ko ay ang sinabi n
Pikit na pikit ang mga mata ko habang nakikinig sa mga binabasang verses ng reader sa loob ng Sto. Niño Chapel. Sobrang tahimik ng simbahan. Wala kang ibang maririnig kung 'di ang boses ng nagbabasa o 'di kaya ay boses ng pari at ang tunog ng electric fan na umaandar. First time namin magsimba ni
Humugot muna ako ng malalim na hininga bago tuluyang lumabas ng kotse upang kausapin ang biological parents ko. Nanigas ako sa kinatatayuan ko nang makita sina Myrna Madelo at Benedict Chua na nakatayo sa labas ng gate. Pinapalibutan sila ng mga reporters at pilit naman pinapaalis ng mga guwardiya.
Nagpasya si Benedict na ihatid na lang ako pauwi sa bahay nila Theo kung hindi pa raw ako handang makilala ang pamilya niya. Tahimik lang ako sa biyahe. Hindi ko maalis sa isipan ko ang nakita ko. Una, kay Rain. Tapos ngayon naman ay sa babaeng hindi ko kilala. Pero gusto ko pa rin pakinggan ang pal
January 11, 2024 TBSB is now signing off na po. Yes po, tinuldukan ko na ang book na ito. Hanggang Book 3 lang siya kasi nakapagpasya na ako na gawing separate books ang Book 4 at Book 5. Baka next week ay masimulan ko na siya at mai-apply. Maraming salamat sa pagsama sa akin nang mahigit pitong
May mga araw pa nga na siya ang sumasagot sa mga assignments ng kapatid ko kahit magkaiba naman sila ng paaralan. Siya ang dahilan kung bakit nagpursige si Alexus mag-aral kahit tamad ‘yon. *** Excited kaming lahat habang hinihintay ang pagdating ni Alexus sa airport. Pagkalipas ng ilang taon,
Brielle’s POV Maingat na pinarada ni Mark ang kotse sa labas ng gate ng aming bahay. Pinagbuksan niya ako ng pintuan at siniil kaagad ang labi ko ng halik. Nangunot ang aking noo nang kagatin niya ang labi ko. Itinulak ko siya palayo sa akin. Nang tingnan ko siya, namumula ang mga mata niya.
Brielle’s POV “Baby, come here,” sabi ni Mark akin nang pumasok siya sa aming kwarto. “Hey, ilabas mo lang lahat ng hinanakit mo,” bulong niya at niyakap ako ng mahigpit. “Just cry and cry hanggang sa mawala ang sakit…” “I missed him already,” mahinang sabi ko at kumalas sa yakap niya. Pinunasan
Mark’s POV Basang-basa ako ng tubig-ilog, halos hindi na makahinga sa pagod at takot. Nakayakap ako kay Brielle, ang katawan niya ay walang buhay na nakasandal sa akin. Ang puso ko ay tila tumigil sa pagtibok. Hindi ko alam kung paano ko siya nailabas sa malamig na tubig, ang tanging nasa isip ko l
“Dr. Luigi Sanchez kidnapped your wife,” sagot ni Jarren na siyang ikinagulat ko. Nag-vibrate ang aking telepono sa bulsa ko. Kinuha ko ito nang mabilis at sinagot ang tawag nang hindi tinitignan kung sino ang tumatawag. “Hello?” nauutal kong sagot. “Mark... tulong!” Isang pamilyar na boses ang
Brielle’s POV Napabalikwas ako ng bangon at napahawak sa leeg ko. Nakahinga ako ng maluwag nang mapagtantong panaginip lang ang lahat. Walang kadenang nakatali sa mga kamay at paa ko. Wala ring sugat ang aking paa. Buhay pa ako. Pinasadahan ko ng tingin ang buong silid. Madilim ang paligid. Hina
Brielle’s POV “Let me go!” sigaw ko nang marahas akong hilahin ni Luigi papasok sa loob ng van. I can’t believe it. He kidnapped me. Bagay na hindi ko aakalaing magagawa niya sa akin. He raped me. Ilang gabi niya akong ginagamit. Diring-diri na ako sa sarili ko. “Luigi, I’m begging you. Paka
Mark’s POV Mag-iisang buwan na mula nang ma-kidnap si Brielle sa airport. Habang tumatagal ay mas lalo lang akong kinakabahan. Ilang araw na rin akong hindi makatulog at makakain ng maayos sa kaiisip kung saan siya dinala. Sa tuwing may nababalitaan akong may natagpuang katawan sa iba’t ibang lug