Buong araw akong nagkulong sa kwarto ko. Hindi rin ako pinayagan ng mga magulang kong lumabas ng bahay o pumasok sa paaralan ngayong araw kasi natatakot sila na baka may mangyaring masama sa akin. Iyak lang ako ng iyak pagkatapos kong makita ang larawan ng bangkay ni Ella. Halos hindi ko ito makil
Parang pinipiga ang puso ko nang mabasa ang paulit-ulit na paghingi ng tulong ni Ella sa akin ng gabing 'yon. Kahit anong pilit kong alalahanin ang nangyari bago siya ginahasa at pinatay, wala talaga akong ibang maalala kundi ang nawalan ako ng malay. Pinunasan ko ang namumuong luha sa mga mata ko
Gumaan ang pakiramdam ko nang malamang pinatawad na ako ng pamilya ni Ella mula nang mabalitaan nilang wala akong kasalanan. Humingi sila ng paumanhin kasi marami raw silang nasabing mga masasakit na salita sa aking mga magulang nang sumugod sila sa kompanya namin. Akala kasi ng pamilya ni Ella na i
Napalingon ako sa babae nang marinig ang malakas na pagmura niya sabay sipa ng pinto. Palipat-lipat ang paningin niya sa mga susing hawak namin. "Anong klaseng condo ba 'to? Bakit magkapareho tayo ng susi?" Ibinaba niya ang bitbit niyang bag at binuksan ang pinto. "Anong tinutunganga mo pa riyan?
Parang biglang tumigil ang mundo habang pinagmamasdan ko ang kwintas ni Ella na naputol sa kamay ng mga Amerikano. Kumuyom ang aking mga kamao at inapakan ang kani-kanilang mga paa. Pilit kong inaagaw ang kwintas sa lalaki kahit nasira na 'yon. Inilagay ko ito sa bulsa ko nang maagaw ko ang kwintas.
Kaisha's POV Pinigilan ko ang sarili kong mayakap si Theo sa sobrang tuwa kasi isa ako sa magiging part timer na waitress sa restaurant na pagmamay-ari ng pamilya niya. Noong una, dito ko talaga balak mamasukan ng trabaho, pero wala raw bakante. Hindi ko rin naman alam na pagmamay-ari 'to ng pamil
Unang araw ko pa lang sa trabaho, pero muntik na akong mapagalitan ng manager kasi anong oras na akong dumating. Hindi ako late, pero ako ang huling dumating. Nakakamangha ang mga kasamahan ko sa trabaho kasi ang aga-aga nilang dumating. Alas otso ng umaga pa magbubukas ang resto, pero alas sais p
Pagkatapos bumili ng mga susuoting gamit at regalo para sa kaibigan niya, dumiretso kami sa isang salon. Sinulyapan ko si TJ. Nakapikit ang mga mata niya habang inaayos ang kaniyang buhok ng hairstylist. Dumapo ang paningin ko sa kaniyang kwintas na nasira kahapon. Maayos na ito at parang walang nan
January 11, 2024 TBSB is now signing off na po. Yes po, tinuldukan ko na ang book na ito. Hanggang Book 3 lang siya kasi nakapagpasya na ako na gawing separate books ang Book 4 at Book 5. Baka next week ay masimulan ko na siya at mai-apply. Maraming salamat sa pagsama sa akin nang mahigit pitong
May mga araw pa nga na siya ang sumasagot sa mga assignments ng kapatid ko kahit magkaiba naman sila ng paaralan. Siya ang dahilan kung bakit nagpursige si Alexus mag-aral kahit tamad ‘yon. *** Excited kaming lahat habang hinihintay ang pagdating ni Alexus sa airport. Pagkalipas ng ilang taon,
Brielle’s POV Maingat na pinarada ni Mark ang kotse sa labas ng gate ng aming bahay. Pinagbuksan niya ako ng pintuan at siniil kaagad ang labi ko ng halik. Nangunot ang aking noo nang kagatin niya ang labi ko. Itinulak ko siya palayo sa akin. Nang tingnan ko siya, namumula ang mga mata niya.
Brielle’s POV “Baby, come here,” sabi ni Mark akin nang pumasok siya sa aming kwarto. “Hey, ilabas mo lang lahat ng hinanakit mo,” bulong niya at niyakap ako ng mahigpit. “Just cry and cry hanggang sa mawala ang sakit…” “I missed him already,” mahinang sabi ko at kumalas sa yakap niya. Pinunasan
Mark’s POV Basang-basa ako ng tubig-ilog, halos hindi na makahinga sa pagod at takot. Nakayakap ako kay Brielle, ang katawan niya ay walang buhay na nakasandal sa akin. Ang puso ko ay tila tumigil sa pagtibok. Hindi ko alam kung paano ko siya nailabas sa malamig na tubig, ang tanging nasa isip ko l
“Dr. Luigi Sanchez kidnapped your wife,” sagot ni Jarren na siyang ikinagulat ko. Nag-vibrate ang aking telepono sa bulsa ko. Kinuha ko ito nang mabilis at sinagot ang tawag nang hindi tinitignan kung sino ang tumatawag. “Hello?” nauutal kong sagot. “Mark... tulong!” Isang pamilyar na boses ang
Brielle’s POV Napabalikwas ako ng bangon at napahawak sa leeg ko. Nakahinga ako ng maluwag nang mapagtantong panaginip lang ang lahat. Walang kadenang nakatali sa mga kamay at paa ko. Wala ring sugat ang aking paa. Buhay pa ako. Pinasadahan ko ng tingin ang buong silid. Madilim ang paligid. Hina
Brielle’s POV “Let me go!” sigaw ko nang marahas akong hilahin ni Luigi papasok sa loob ng van. I can’t believe it. He kidnapped me. Bagay na hindi ko aakalaing magagawa niya sa akin. He raped me. Ilang gabi niya akong ginagamit. Diring-diri na ako sa sarili ko. “Luigi, I’m begging you. Paka
Mark’s POV Mag-iisang buwan na mula nang ma-kidnap si Brielle sa airport. Habang tumatagal ay mas lalo lang akong kinakabahan. Ilang araw na rin akong hindi makatulog at makakain ng maayos sa kaiisip kung saan siya dinala. Sa tuwing may nababalitaan akong may natagpuang katawan sa iba’t ibang lug