Pareho naming hinahabol ang paghinga namin pagkatapos kong labasan ng ikalimang beses. Pakiramdam ko, lahat ng katas na naipon ng ilang buwan ay lumabas ngayong gabi. Hinalikan ko ang noo ni Anabelle habang iniisip kung gaano pa rin siya ka wild sa kama. Buntis siya sa ganoong posisyon, pero parang
Gusto kong pumasok, pero pinigilan ako ni Dra. Eca. Mamaya na lang daw ako papasok kapag lumabas na ang bata. Pabalik-balik lang ako sa paglalakad habang hinihintay na bumukas ang pinto ng delivery room. Kinakabahan ako sa buhay ng aking mag-ina. Hindi rin nagtagal ay dumating ang aking mga kapatid
"Wifey, ayaw pa rin huminto sa pag-iyak ni Brielle," sumbong ko kay Anabelle pagkatapos niyang maligo. "Tiningnan mo ba ang pampers niya? Baka naihi o dumumi siya." Nagmadali siyang magbihis ng pambahay na damit. Pinahiga ko naman si Brielle sa kama bago tiningnan ang suot niyang pampers. Napapi
Anabelle's POV "Babalik ako agad. Babalikan ko kayo. Pangako." 'Yon ang mga katagang palaging naglalaro sa isipan ko habang pinagmasdan ang wedding picture namin ni Raheel na nakasabit sa dingding ng dining room. Mag-iisang buwan na ang nakaraan simula nang pumunta sila sa Indonesia. Hindi ko ma
Mag-a-alas otso na ng umaga, ngunit hindi pa rin kumakilos si TJ upang maghanda dahil ngayong araw ay magkakaroon ng family day sa school nila. Kanina pa siya pinipilit ng kaniyang yaya na maligo at maghanda, pero hindi siya nakikinig. Nakatingin lang siya sa labas, malalim ang iniisip. Pagkatapos
Raheel's POV Abot langit ang sayang nararamdaman ko nang makaligtas kami sa kamay ni Dr. William. Hindi naging madali ang paghuli sa kaniya roon sa Indonesia. Halos kalahati ng tauhan ko ang namatay dahil sa patibong na ginawa niya. Nagpapasalamat na lang ako kasi nakatakas kami ng mga kaibigan ko
Author's Note: To all the readers, ito na po ang huling kabanta ng kwento nina Anabelle at Raheel. Maraming salamat po sa suporta. Sa next chapter ay Book 2 na po. Kwento ng kanilang anak na si Theodore Jasper (TJ). *** Kahit malakas ang ulan, isinugod namin kaagad si TJ sa pinakamalapit na osp
Book II: Theodore Jasper Del Fuego's Story Theodore Jasper's POV 15 years later... Nagising ako sa malakas na pag-iyak ng aking magkakambal na kapatid na sina Alexis at Alexus. Bumangon ako upang tingnan sila. Nangunot ang noo ko nang nakitang nagsusuntokan silang dalawa. "Brielle!" samb
January 11, 2024 TBSB is now signing off na po. Yes po, tinuldukan ko na ang book na ito. Hanggang Book 3 lang siya kasi nakapagpasya na ako na gawing separate books ang Book 4 at Book 5. Baka next week ay masimulan ko na siya at mai-apply. Maraming salamat sa pagsama sa akin nang mahigit pitong
May mga araw pa nga na siya ang sumasagot sa mga assignments ng kapatid ko kahit magkaiba naman sila ng paaralan. Siya ang dahilan kung bakit nagpursige si Alexus mag-aral kahit tamad ‘yon. *** Excited kaming lahat habang hinihintay ang pagdating ni Alexus sa airport. Pagkalipas ng ilang taon,
Brielle’s POV Maingat na pinarada ni Mark ang kotse sa labas ng gate ng aming bahay. Pinagbuksan niya ako ng pintuan at siniil kaagad ang labi ko ng halik. Nangunot ang aking noo nang kagatin niya ang labi ko. Itinulak ko siya palayo sa akin. Nang tingnan ko siya, namumula ang mga mata niya.
Brielle’s POV “Baby, come here,” sabi ni Mark akin nang pumasok siya sa aming kwarto. “Hey, ilabas mo lang lahat ng hinanakit mo,” bulong niya at niyakap ako ng mahigpit. “Just cry and cry hanggang sa mawala ang sakit…” “I missed him already,” mahinang sabi ko at kumalas sa yakap niya. Pinunasan
Mark’s POV Basang-basa ako ng tubig-ilog, halos hindi na makahinga sa pagod at takot. Nakayakap ako kay Brielle, ang katawan niya ay walang buhay na nakasandal sa akin. Ang puso ko ay tila tumigil sa pagtibok. Hindi ko alam kung paano ko siya nailabas sa malamig na tubig, ang tanging nasa isip ko l
“Dr. Luigi Sanchez kidnapped your wife,” sagot ni Jarren na siyang ikinagulat ko. Nag-vibrate ang aking telepono sa bulsa ko. Kinuha ko ito nang mabilis at sinagot ang tawag nang hindi tinitignan kung sino ang tumatawag. “Hello?” nauutal kong sagot. “Mark... tulong!” Isang pamilyar na boses ang
Brielle’s POV Napabalikwas ako ng bangon at napahawak sa leeg ko. Nakahinga ako ng maluwag nang mapagtantong panaginip lang ang lahat. Walang kadenang nakatali sa mga kamay at paa ko. Wala ring sugat ang aking paa. Buhay pa ako. Pinasadahan ko ng tingin ang buong silid. Madilim ang paligid. Hina
Brielle’s POV “Let me go!” sigaw ko nang marahas akong hilahin ni Luigi papasok sa loob ng van. I can’t believe it. He kidnapped me. Bagay na hindi ko aakalaing magagawa niya sa akin. He raped me. Ilang gabi niya akong ginagamit. Diring-diri na ako sa sarili ko. “Luigi, I’m begging you. Paka
Mark’s POV Mag-iisang buwan na mula nang ma-kidnap si Brielle sa airport. Habang tumatagal ay mas lalo lang akong kinakabahan. Ilang araw na rin akong hindi makatulog at makakain ng maayos sa kaiisip kung saan siya dinala. Sa tuwing may nababalitaan akong may natagpuang katawan sa iba’t ibang lug