Counter Attack

ARAW na naman ng sabado wala akong pasok, maaga palang ay nagsimula na akong maglako.

Inagahan ko dahil may bago akong destinasyon, doon sa kung saan nagtatrabaho ang isa kong kaibigang si Althea.

Sabi kasi nitong papatok daw ang bibingka ko pang meryinda ng mga kasamahan nito dahil nagsasawa na daw ang mga ito sa pagkaing canteen.

Ayos! At makapagbenta ako ng marami at madagdagan ang ipon ko para sa aking final.

Hiyang hiya na ako, palagi na lang akong nakapromissory note.

Halos wala na akong mukhang ihaharap sa treasury dahil sa kulang palagi ang bayad ko. Kaya sagarin ko na ang opportunidad na ito.

Kinabahan ata ako, unang beses pa lang kase akong makapasok sa pinagtatrabahuan ng kaibigan ko. Isa iyon sa malaking kompanya Pilipinas.

Sa eskinita ko lang nakagawiang maglako tapos susugod ako sa isang bigating kompanya.

Bumaba ako sa harap ng isang napakatayog na gusali. Pinagpawisan ako ng malamig.

Sabi ni Althea pumapayag naman daw ang boss nila sa mga outside vendors kaya wala ng pero pero, pera ang kailangan ko.

Nagtuloy tuloy akong gumawi sa entrance ng building dumaan ako sa isang revolving door. Ibig kong mahilo sa revolving door at kailangan ng timing.

Lumapit ako sa receptionist at nanghingi ng visitors ID. Walang namang problema at mabilis ako nitong binigyan.

"Miss ano ba yang tinda mo?" ang babaeng receptionist.

Dahil doon medyo nakahinga ako ng maluwag. Wala naman pala itong pinagka-iba sa eskinita eh. High class nga lamang ang lugar pero iyong mga taong nakapaligid eh pareho din namang bumibili.

Sinunggaban ko na agad ang babae, sabay nginitian ng ubod tamis. Mahirap na baka magbago pa ang isip.

"Bibingka po Ma'am, masarap po ito."

"Naku, bakit ngayon kalang matagal na akong naghahanap nito, nakakaumay na kasi ang pagkain sa canteen," patutsada ng babae sabay hinalughog ang loob ng basket na dala ko.

"Eh oo nga po eh, ngayon ko lang kasi napag-alaman na pwede pala dito ang outside vendors."

Bumili ang receptionist at pagkatapos ay gumawi ako sa ibang floor susulitin ko na ang pagkakataon.

Ilang minuto pa lang ubos na ang paninda ko hindi na ako umabot sa huling floor dahil halos lahat ng empleyado ay bumili. Nanibago kasi sa tinda ko.

Sobrang nagliwanag ang mukha ko nang wala ng natira sa basket ko maliban sa ibibigay ko kay Althea.

Hindi matanggal tanggal ang ngiti ko sa mukha wari'y naka jackpot ng lotto.

Sadyang gumawi pa ako sa floor kung saan andoon ang kaibigan ko sa eighteenth floor. Tinirhan ko ito ng isang supot at tsaka free iyon ha, dahil sa laki ng tulong nito sa akin ngayon.

"Psst," tawag ni Althea nang makita akong papasok sa loob. Nang mapansin ko ito ay mabilis kong tinungo ang cubicle nito.

"Hoy bruha! Salamat ha," mahina lang ang pagkasambit ko dahil ayaw kong makadisturbo ng ibang emplayado.

Nakangisi itong bumaling sa akin. "Wala iyon ano kaba, eh asan na ang free na sinabi mo," nilahad agad nito ang palad sa harap ko.

Napakislot ako, ito talagang kaibigan. Tinudas pa ang paninda ko. "Oh ayan," tuksong umirap ko.

Nakangiti naman nitong tinanggap ang bibingkang binigay ko na animo'y limited edition.

Kanina pa kasi ako nakamasid sa loob ng opisina. Sobrang ganda, ke lamig pa ng paligid at siguro kay sarap umupo sa upuan na gaya ng inuopan ni Althea.

Hindi ko maiwasang mainggit, ang swerte nito nabilang sa grupo ng sikat na kompanya sa Pilipinas.

Hindi ko maiwasang mangarap. Talagang pagtiya-tiyagaan ko ang pag-aaral dahil gusto ko ring mapabilang sa lugar na ito at tsaka sawa na ako sa paglalako no!

Ilang minuto ay nagpadesisyonan ko ng bumaba at umuwi. Nakakadistorbo na rin kasi ako sa trabaho ng kaibigan ko kung mananatili pa ako doon.

Sa totoo lang ayaw ko pa sanang umalis dahil gusto ko pa magmasid. Gusto ko pang samyuhin ang lamig ng aircon. Kaso eh hindi naman ako kabilang sa team at maglalako lang ako kaya pinili ko na lang magising sa panaginip.

Nasa loob ako ng elevator. First time ko din na makasakay ng ganito. Kasi ayaw ipaggamit ang elevator sa paaralan namin.

Lintik talaga, kung may nakakaalam ng sekreto ko. Naku talagang nakakahiya.

Akala ko sobrang sarap sumakay ng elevator, eh nakakalula naman pala at parang nasusuka ako. Eh ki taas taas na kasi nang floor na pinggalingan ko, nahihilo tuloy ako.

Biglang huminto ang elevator at bumukas ang pintuan. May pumasok na tao hindi ko masyadong maaninag, lumabo na ang paningin ko dahil sa hilo.

Sinulyapan ko ang control panel kung saang floor pa ako. Pinilit ko talagang aninagin.

Nasa fifteenth floor pa lang ako.gusto ko ng humiga sa sahig dahil sa lula na aking nadarama.

Hindi ko maipaliwanag ang aking pakiramdam gusto ko ng masuka.

Nakakahiya talaga itong reaksiyon ng katawan ko. Talagang pinahalata nitong galing ako sa hirap. Nalulula sa simpleng elevator ride.

Parang hindi ko na ata kaya pa. Ginugulo ang sikmura ko't umikot na ang paningin ko.

Nanginginig ang aking mga kamay, mahigpit akong napahawak sa dala kong basket. Para atang mabubuway na ako. Nawawalan na ng lakas ang tuhod ko.

Gusto ko ng itirik ang mata. Malalaking butil ng pawis ang lumabas sa aking sentido at nanlalamig na ang buo kong katawan.

Sadyang pinikit ko nalang ang aking mga mata, baka sakaling maibsan pa ang sama ng pakiramdam ko.

"Miss, are you okay?" rinig kong tanong ng isang lalaki. Siguro napansin nitong namumutla na ako.

Hindi ko magawang magsalita kaya tumango na lang ako bilang tugon. Nakakahiya naman kung sasabihin ko dito ang totoo na unang beses pa lang akong nakakasakay ng elevator at nalulula ako.

"Miss?" tawag uli nito sa akin sabay niyugyog ng aking balikat.

Lumala ata ang pakiramdam ko nang yugyogin nito ang balikat ko. Hindi ko na napigilan pa at nasusuka na ako.

"Shit!" dinig kong mura ng lalaki.

Nagulat ako, dahil sa biglang pagalaw ng hinahawakan ko.

Nang minulat ko ang aking mga mata. Iyon pala ay nakahawak ako sa makabilang braso nito at sinukaan ko ang mamahaling tuxedo ng lalaki.

Mula sa pagkakayuko dahan dahan kong inangat ang aking paningin sa mukha ng may-ari ng tuxedong aking nadumihan.

"Patay!" napalunok akong bigla sa sobrang kaba nang naramdaman kong nagtama ang aming paningin.

Uminit ang pisngi ko dahil sa hiya. Lihim akong napahiling na sana ay bumuka na lang ang lupa lalamunin ako at maglaho na parang bula.

"What a small world ha!" wika nitong nakatitig sa akin.

Iritableng tinitigan ako. Kita ko ang pagalaw ng bagang nito dahil sa galit.

Ang hindi katanggap-tanggap ay ang may-ari ng bisig na hinawakan ko ay ang lalaki lang naman na nakatagpo ko noong isang araw.

Ang bastos na antipatikong mayaman.

Paano na to' anong gagawin ko?

Naninigas tuloy ang katawan ko at hindi mawari ang gagawin ko.

Lukot ang mukha kong nakatingin sa gwapong mukha nito. Ito naman ay nakatiim bagang na nakatingin sa akin.

Mayamaya ay gumalaw ito dahilan upang mapa-igtad na parang nakuryenteng lumayo ako mula sa harapan ng lalaki. Umatras ako sa isang sulok.

"Damn!" dinig kong muling mura nitong dahan dahang hinubad ang suot nitong tuxedo.

Habang nakamasid ako sa lalaki ay biglang nagbukas ang elevator.

Sinapit na pala namin ang first floor. Unang lumabas ang lalaki habang inisa- isa nitong kalagin ang butones sa suot na long sleeved.

Bumaling ito sa akin dahilan upang humalikipkip ako sa isang tabi.

"What now?"

Hindi naman alam na masusuka ako. Kasalanan ko ba?

Oo kasalanan mo talaga, Menang!"

Nanatili akong tahimik dahil wala akong maapuhap na sabihin sa sandaling ito.

"Follow me!" utos nito sa akin at nagsimula ng humakbang patungo sa kung saan.

Maagap naman ako at kandarapang sumunod ditong bitbit ang basket ko.

"Bahala ka na sa akin Lord kung ano man ang plano ng lalaking ito, basta babayaran ko muna ang pagkasala ko sa h*******k na ito."

Mabigat ang mga paang hinakbang kong nakasunod lang sa lalaki. Ito naman ay tuluyang hinubad ang damit pang-itaas.

"Diyos na mahabagin," lihim kong bulalas nang matunghayan ang malaman nitong braso. Ang magandang hubog ng pang-upo dahil bumakat sa suot nitong slacks pants.

Wala sa sariling napakagat tuloy ako sa aking labi.

Hindi ako makapaniwalang pinagnanasaan ko ang antipatikong ito!

Nakasunod sa lalaking n*******d baro.

Pansin kong hindi nito iniintindi ang mga taong nakatingin at parang sanay ata itong panuorin na n*******d.

Nang may nadaanan itong basurahan ay marahas nitong hinagis ang damit na nasukaan ko.

"Shit!" walang kimi kiming mura ng lalaki.

Sobrang nainis ito sa nangyari. Eh hindi ko naman talaga sinasadya. Sayang naman ang mahal kaya nung damit na iyon.

Muli na naman itong naglakad.

Saan ba planong pumunta ang lalaking ito?

Pinagpatuloy ko ang paghakbang. Nakanguso na sinudan ko ang lalaki.

Dahil nga nakatungo ako hindi ko napansin na nandito na pala kami sa malawak na parking space ng kompanya.

Biglang huminto ito sa paghakbang dahilan upang masadsad ang noo ko sa likuran nito.

"Aray!" napaatras akong bigla.

Inangat ko ang paningin. Nanlaki ang mga mata ko nang pansin kong nakaharap na pala ito sa akin dagling nagtama ang aming paningin.

Napalunok ako dahil sa titig na pinukol nito, parang gusto ata akong lamunin ng buhay.

Dali akong nagbawi. Napayuko ako ngunit mas lalong nanwindang ang ulirat ko't tumama ang paningin ko sa limpak-limpak na pandesal nito sa tiyan. Bumaba pa talaga ang mata ko sa mabalahibo nitong puson.

"Anak ng!"

Tumikhim ang lalaki. Dali kong iniwas ang paningin doon.

"What now?" muling tanong nitong nagsalubong ang kilay.

Blanko ang paningin kong pinukol dito pagkatapos umirap.

Ano ngayon?

Patas na siguro kami dahil sa pagkaladkad nito sa aking palda noong isang araw. Pero hindi ata, dahil nasuntok ko ito at nakagante na ako.

"Eh, sumama lang talaga ang pakiramdam ko eh," dahilan ko.

Isang mapaklang ngiti ang pinakawalan nito. "Ah so, sa ganun lang at okay na?"

"Eh ano bang gusto mong gawin ko?" padaskol kong turan na nakasimangot.

"Say sorry and I will be okay," pagde-demand nito.

"Bakit naman? Di ka nga nagsorry sa'kin nung isang araw!" singhal ko.

Ngumiti ito ng pilyo. " Stupid woman, just apologize and I will be okay!" nanggagalaiting giit nito sa akin.

Aba! Hindi nga ito ng nagsorry sa akin na mas sobra pa ang ginawa nito, ngayon pipilitin pa ako nito? No way over my sexy dead body!

"Kung simple lang iyon sa iyo then mag sorry ka muna sa akin, tapos magsorry ako sa'yo," taas noong paghahamon ko dito sabay taas ng baba ko.

Kita ko ang paglaki ng butas ng matangos na ilong nito sabay na lumukot ang gwapong mukha.

"Damn it! If you don't, then I'll make my move," sabi nitong walang ingat na hinablot sa aking braso.

Wala sa sariling nabitawan ko ang dalang basket, marahas ako nitong tinulak pasandal sa likod ng kotse.

Napaawang ko ang aking labi dahil sa gulat. Napatitig ako sa mapupungay nitong mga mata.

Taas baba ang aking dibdib dahil sa tinding tensyon na namagitan sa aming dalawa.

Ilang saglit na naglaban ang aming paningin na tila walang magpapadaig.

Walang pakundangan ang kaba sa dibdib ko sa eksina namin.

"T-teka, anong plano mo, Mister-" pumiyok ang boses ko.

Kitang kong nangingilid ang pilyong ngiti sa labi nito.

Pagkatapos nagulat na lang ako sa sumunod na ginawa nito.

Dahan dahan itong yumuko upang magpantay ang aming mga paningin.

Nilapit nito ang gwapong mukha sa mukha ko na halos isang dangkal lang ang layo namin sa isa't isa.

Wala sariling napaatras ako na nanlaki ang mga matang nakatitig dito.

Napalunok ako ng laway. "A-anong gagawin mo, Mister?" kanda-utal na tanong ko dahil sa tindi ng kaba.

Isang nakakalukong ngisi ang pinakawalan nito na mas lalong inilapit ang mukha sa mukha ko.

Mariin kong naipikit ang aking mga mata.

Kasunod ay isang malakas na pilantik ng daliri ang tumama sa aking noo. Sapol ang noo ko. Tang ina!

"Aray!" napadaing ako sabay himas sa nasaktang kong noo.

"We are now fair," matipid nitong sabi, sabay talikod at mabilis na sumakay sa loob ng kotse.

Naiwan akong nanigas. Umusok ang tainga na halos sumabog na parang bomba dahil sa inis.

Namilog ang butas ng ilong ko habang nakasunod tanaw sa lalaking papasok ng sasakyan.

Ilang saglit ay narinig ko na lang ang pagbuhay ng makina ng kotse.

"See you, stupid woman!" nakangising paalam ng lalaki sabay na pinaharurot ang sasakyan papalayo.