Mabilis ang patakbo niya na tila ba nakikipagkarerahan. Bakit ba kasi iniwan pa ni Sandra ang cell phone niya. Hindi niya naman na ito maabutan pa saka hindi niya naman alam kung saan sumakay si Sandra. Sa pagmamadali niya sigurong makaalis ay hindi niya na namalayan na nalaglag sa bulsa niya ang c
Tanggap niya naman na, na maalis siya sa trabaho niya pero hindi niya matatanggap kapag may nangyari sa ina niya dahil pinili niyang manatili sa trabaho niya. “Sir Rocco!” malakas niyang tawag dito nang maabutan niya ito sa labas. Pasakay pa lang sana siya ng kotse niya ng marinig niya ang tawag ni
Inis niyang ginulo ang buhok niya. Ano bang nangyayari sa kaniya? Hindi naman siya ganito dati, hindi naman siya mahigpit sa mga empleyado niya pero bakit niya ito ginagawa? Napahilamos na lang si Rocco sa mukha niya. Naiintindihan niya na talaga ang Kuya niya kung bakit palaging mainitin ang ulo n
“You don’t need to do this Ms. Verzosa. Your thank you is enough.” Anas ni Rocco. Ibinaba naman muna ni Sandra sa center table ang mga dala niya. “Pero para sa akin po hindi sapat ang thank you lang. Ipinaabot din po ni Papa ang pasasalamat niya sayo. Habang buhay po naming dadalhin ang kabutihan m
Nagmamadaling tumakbo si Sandra nang malaman niyang nasa lobby ng kompanya ang ama niya. Yung guard lang naman kasi ang nakakakilala sa ama ni Sandra at nakita naman ng guard si Siena at sinabi niya rito na nandito ang ama ni Sandra. Hinihingal siyang inilibot ang paningin sa lobby para hanapin ang
“Napakabuting bata, kung siya ang mapapangasawa mo anak panatag na ako para sayo.” “Papa!” gulat na sigaw ni Sandra sa ama niya. Natawa naman sa kaniya ang ama niya. “Ano bang iniisip niyo? Anong asawa? Kita niyo naman ang layo ng agwat ng buhay naming dalawa saka wala akong gusto sa kaniya. Mamaya
Isang utos mo lang, susunod kaagad. “I really need this job Siena kaya hindi ako pwedeng matanggal.” Anas ni Sandra. Naaawa naman si Siena dahil alam niyang kailangang kailangan talaga ni Sandra ng pera para sa Mama niya. “Pasensya ka na, gusto ko lang naman sana na mabawasan yung trabaho mo. Hind
“What?” nanlalaki ang mga mata ni Hunter na tanong din. “Alam mo po ba mag-CPR?” tanong ni Sandra dahil pagod na siya pero hindi sila pwedeng huminto hanggang hindi pa dumarating ang ambulance. “Let me,” wika naman ni Hunter saka pumalit sa pwesto ni Sandra. Hinihingal naman si Sandra. Habang si H