“Oh my God!” tili nito dahil nasira ang heels ng suot niya dahilan na mawalan siya ng balanse. Mabilis na nasalo ni Rocco ang dalaga pero dahil biglaan naman ang lahat at reflex lang niya kung bakit siya nakakilos ng mabilis, maling parte ng babae ang nahawakan niya. Napalunok na lang si Rocco. Nan
Gusto na lang maiyak ni Sandra minsan pero kailangan niyang lumaban dahil hindi niya kayang mawala sa kaniya ang mama niya. Nang pumasok si Rocco ay napansin niya ang dalagang nakaharap niya kanina sa pantry shop at nakaupo ito sa isang bench habang hinihilot ang mga paa niya. “Sandra!” rinig nila
Nagtipon-tipon silang lahat na nasa department na kinabibilangan ni Sandra. Hinihintay na lang nila si Mrs. Rivera para sa sasabihin nito. Ilang minuto lang ang lumipas nang pumasok si Mrs. Rivera in her usual expression. “Good morning Ma’am.” sabay-sabay nilang bati rito. “Okay, hindi na ako magp
Kung hihinto siya sa pagtatrabaho niya, mahihirapan na silang makapag-ipon nang pangpaopera ng ina niya. Nang maglunch sila ay tila wala sa sarili siyang naglalakad. Tanghali pa lang pero pakiramdam niya ubos na ubos na ang lakas niya sa walang tigil na utos sa kaniya ng mga katrabaho niya. Naupo
Ang napakalaking chandelier na nasa itaas. Napakagandang pagmasdan, ang mga kagamitan sa lobby na alam mong milyon na kaagad ang halaga. Tila ba buong buhay mo ng pagbabayaran ang isang vase kapag nakabasag ka. Ang ganda sigurong maglibot sa loob g hotel pero hindi naman yun ang ipinunta niya rito
Nagtataka kung sino ba talaga si Rocco. Inayos ni Rocco ang sarili niya. Ang aga-aga ganito ang nangyari sa kaniya. Pinagbintangan na nga siyang manyakis at bastos tapos nahampas pa siya ng unan. Lalaki ba ang babaeng ito sa lakas niyang humampas? “Sino......ba siya?” natatakot na tanong ni Sandra.
Abala pa rin si Rocco sa pagbabasa sa ipad niya habang si Sandra naman ay tila batang nakaupo sa sofa at nakaipit sa pagitan ng mga binti niya ang dalawa niyang kamay. Bakit ba kasi sa lahat ng pwede niyang makaharap ay ang CEO pa ng kompanyang pinagtatrabahuan niya. Mabuti na lamang at hindi siya
Sa itsura niya, pakiramdam niya isa lang siyang pulubi dahil sa itsura ng mga guest na naglalakad dito sa hotel. Nang makapasok na sila sa restaurant ay nakita naman na kaagad ni Sandra ang CEO nila na tahimik nang kumakain. “Kailangan ko ba siyang sabayan? May kainan naman yata sa labas ng hotel d