Maaga kaming umalis ng hotel para puntahan ang resort na sinasabi niya. Na medyo malapit lang din sa hotel kong saan kami naka stay ngayon. Nag byahe kami ng maaga para hindi na kami abutin ng gabi. "Love, akala ko ba malapit lang?" naiinip na tanong ko, dahil inabot na kami ng mahigit na dalawang oras sa pagba byahe. "Yes, Love medyo malayo kasi ang dinaanan natin. Pero, malapit na talaga love." ani niya. "Okay love, idlip lang ako at paki gising na lang ako kong malapit na tayo ha." wika ko sabay halik sa labi nito ng mabilisan lang. Hanggang sa nakatulog na rin ako.Nagising ako nang kinakalabit ako ng asawa ko. "Love, nandito na tayo." bungad na wika niya ng dumilat ako ng aking mga mata. "Okay, love." mabilis na sagot ko. Panay naman pagpapa cute nito sa akin na hindi ko mawari. Sobrang natatawa talaga ako sa kan'ya at ayaw ko lang rin ipakita dito. Lalo lang kasi niya akong aasarin kapag pinansin ko pa siya. Nakita kong pinasok niya ang sasakyan papasok sa isang malaking
"Pero, mabuti love hindi tumagal ang amnesia mo. At nakabalik ka sa amin ng mga bata." "Kaya nga love, masyadong desperada si Hillary. Actually, noon pa naman alam kong may gusto na siya sa akin at nagkibit balikat lamang ako. Ayokong masira ang friendship na meron kami. Ang besides she's a younger sister for me. I won't take advantage of her even though we slept in my room and her room sometimes." dagdag na kwento pa niya. "Hmmmm! How can I make sure of it love Mr. Peterson VillaGracia!?" salubong ang kilay na tanong ko. Parang hindi ko yata nagustuhan ang narinig ko."Yah! 100% sure na wala akong ginawa sa kan'ya noon. At uulitin ko Mrs. VillaGracia para ko lang siyang little sister." sagot niya ng mabilis at base naman sa hilatsa ng mukha niya ay naniniwala ako.Medyo lumalalim na ang gabi kaya niyakag na ako nito na pumasok na kami sa loob para makapag pahinga. Inalalayan niya ako papasok ng resort hanggang sa makapasok sa loob ng room namin. Two-days lang kami dito kaya bukas s
After Two days nang makabalik kami ng Mansyon. Lalo na nang naka usap namin ang dalawang matanda. Na realize namin ang mga panahong pareho kaming bumitaw. Siguro hindi kami aabot sa hiwalayan kong hinintay ko ang paliwanag ng asawa ko. Mahalaga talaga sa pag sasama ang communication. Theres a time talaga na hindi mo naman mahal ang asawa mo everday. May araw na moody ka at topak na nagiging dahilan ng hindi pagkakaintindihan. Sa mga taong nawalay sa amin, masasabi kong sayang, sayang ang panahon. Ngunit ang pag hihiwalay rin namin ang siyang naging dahilan para matuto kami, malaman namin ang halaga ng buong pamilya at ito rin ang siyang naging dahilan ng pagbabalikan namin. Nang minsan nakapag-isa kaming mag-asawa at wala ang kambal nasa school at ang kambal naman namin na isa pa ay tulog sa kanilang room."Love, naisip mo ba 'yong sinabi ng matandang mag-asawa. Akalain mo 'yon no. Sa dami ng pinagdaanan nila sila pa rin talaga sa huli." panimula ko."Yes naman love. Hindi naman ako
Matapos naming kumain sa ramen house. Nasatisfied naman ako ng sobra sobra. Kaya okay na rin ang pakiramdam ko ngayon. Hindi na rin ako nagmamaktol dito na parang batang hindi napagbigyan ng gusto. Ewan ko ba pagdating sa kaniya nagiging pababy ako. Siguro nga namiss ko lang talaga ang asawa ko ng nawalay siya sa amin ng mga bata. Matagal rin kasi na inakala naming patay na ito. Nang maka alis kami sa ramen house nag aya ito sa park kaso nag aya na akong umuwi ng Mansyon at alam kong kanina pa kami hinihintay ng mga bata. Ayoko naman na ipa alaga sa mga Nanny nila ang kambal, dahil gusto kong maging hands on Mommy sa kanipa habang maliit pa sila. Nakarating kami ng Mansyon at sumalubong sa amin ang kambal maliban kay ate Alexa. Tag isa kami ng kinarga at pinugpog kami ng halik ng kambal. Hindi halatang namiss nila kami agad ng Daddy nila. Nagkatinginan na lang kaming dalawang mag-asawa sa inasta ng kambal namin. Nang mabigatan na si Peterson sa anak namin binaba niya na rin ito.--
PETERSONAt dahil sa pagod namin mag dadapit hapon na nang magising ako at nga mapalingon ako sa katabi ko nahihimbing pa rin na natutulog ang aking asawa. Napatunghay ako dito at malayang pinag masdan ko siya habang natutulog ito. Ang masasabi ko lang talaga napaka ganda ng asawa ko at lalong paganda pa ng paganda habang nagkaka edad siya. She's living like a vampire. Masyadong baby face kasi ito, alagang alaga niya rin ang balingkinitan niyang katawan. Parang hindi na nga yata natanda ang asawa ko. Matagal tagal rin akong naka tunghay sa kaniya ng biglang nagmulat ito ng mga mata kaya naman iniba ko ang direksyon ng tingin ng mga mata ko. Malamang kapag nahuli niya ako na nakatingin sa kaniya aasarin na naman ako nito."Oh! Bakit love, ngayon ka pa nahiya nakita ko naman." saad nito."Ang alin love?" patay malisyang tanong ko."Nevermind! Love." sagot niya. "Bumangon ka na diyan para maka kain na rin tayo may nakita akong best restaurant dito sa malapit lang sa hotel at doon tayo k
Ilang oras na niya akong sinusuyo. Pero, matigas pa din ako, hindi tayo pwedeng maging marupok ngayon. Hinding hindi talaga." laman ng isipan ko. "Talaga bang matutulog tayo na hindi mo ako kakausapin?" Love, naman mag-uumaga na, please talk to me." paki usap nito. Napatingin ako sa clock malapit sa table, hindi nga siya nag bibiro mag a-alas tres na nang madaling araw. "Naawa naman ako sa kaniya, dahil ayaw niyang matulog kapag magkagalit kami. Kaso lang hindi pa rin talaga mawala wala ang inis ko sa kaniya."Love, pleaseeeee???" wika niya na humihikab na at halatang antok antok na rin siya. Kaso nagpipigil pa ito, sapagkat alam niyang galit ako.Bumangon ako at hindi pa rin siya pinapansin. Dire diretso lang ako sa kitchen para uminom sana ng water kaso nahagip ng mga mata ko ang isang wine doon. 'Di ko alam kong pang display lang ba 'to o pwdeng inumin. Kinuha ko ito at heto na naman ang naiisip kong kapilyahan mula kanina pa. At napangisi ako at last matutuloy na.Pag balik ko n
KINAGABIHAN Byahe na ulit kami pabalik ng Mansyon. Tapos na ang honeymoon namin ng asawa ko at masaya naman ako sa araw na magkasama kami. Mas nakita ko ang pagmamahal at pag-aalaga niya sa akin. Tahimik lang ako sa buong byahe namin at medyo nahihilo pa rin talaga ako na hindi ko mawari. Nang palapag na ang eroplano nawala ang hilo ko at niyakag na rin ako ng asawa ko. Naka private plane kami kaya naman kami at ang piloto lang ang sakay noon at wala ng iba pa. Inalalayan na ako ng asawa ko sa pagtayo ng bigla akong natumba at nawalan ng malay.Nagising ako nasa ospital na ako. Nagpalinga linga ako sa nurse at sa asawa ko. Nang makita niyang may malay na ako kaagad itong lumapit at nagtanong na; "How's your feeling, love?""Okay naman na ako. Ano bang nangyari love? Bakit ako nasa ospital?" tanong ko, dahil ang huling natatandaan ko lang kasi ay nawalan ako ng malay pababa na kami ng plane."Nag collapsed ka kasi love, kaya dinala kita agad dito sa ospital. Ano bang nararamdaman mo n
Parang nakita ko kasi si Hillary sa babaeng nurse na pumasok na mag-aalis ng dextrose ko. Sisigaw sana ako ng mag-iba ang mukha nito. "Miss, are you alright?" tanong ng nurse sa akin ng mapansin niyang natakot ako."Yah! Yah! I thought.. Nevermind!!" wika ko sabay bawi ng gusto ko pa sanang sabihin. "I see. I will remove it miss. So, you can discharge after.." "Thank you.." wika ko.Nagsimula na ang nurse na alisin ang dextrose ko. Ewan ko ba bakit nilagyan pa nila ako ng dextrose, hindi naman ako dehydrated. Habang pauwe na kami ng Mansyon lulan na kami ng sasakyan, hindi pa rin mawala sa agam-agam ko ang pagdadalantao ko. Siguro nga hindi ko inasahan na mabubuntis agad agad ako. "Love, bakit? May problema ka ba?" tanong ng asawa ko na katabi ko, siguro napansin niya na malayo ang tingin ko at malalim ang iniisip ko. Napalingon ako dito sabay sabi na: " Wala naman love, iniisip at namimiss ko lang ang mga bata. Ikaw ba hindi mo sila naiisip o namimiss man lang?" balik na tanong