Nakaalis na si Maki pero ako ay hindi pa rin gumagalaw sa kinatatayuan ko. Paano ba naman, hindi mawala sa isip ko iyong mga sinabi niya. Madalas kalokohan ang naririnig ko noon sa bibig ni Maki, pero ngayon, ito ang unang beses na nagsalita siya ng ganito ka-seryoso."Haaay, paano na? aalis na nga ako? Pero isang linggo pa lang..."Ngunit hindi ko maaaring isantabi ang mga sinabi sa akin ni Maki at maging matigas sa desisyon ko na ito. Tama siya, sa oras na malaman ko ang pakay ko dito sa bahay ni Rozzean at kapag nalaman nito na ako at ang katulong nito na si Tali ay iisa tiyak na magagalit siya sa akin.Panloloko ang ginawa ko, pumasok ako sa bahay niya bilang si Tali upang isagawa ang nais ko. Sa pagiging desperada ko na hindi matuloy ang gusto ng Daddy ay pinasok ko ang delikadong sitwasyon na ito."Hindi ko na alam..."May parte ko na nagising sa sinabi ni Maki pero may parte ko rin ang ayaw umalis. At hindi ko na alam kung dahil pa iyon sa gusto kong malaman kung may magiging d
Kaagad na tumalima si manang. Ako naman ay hindi alam kung ano itong nararamdaman ko. Nang tingnan ko ang oras ay alas singko na. Hindi ko namalayan ang oras dahil sa pag-iisip. Sumunod ako kay manang sa kusina."Manang, magluluto pa po kaya ako ng hapunan natin? marami pa kasing natira nong mga iniluto ko kanina."Nakatingin ako kay manang habang kumukuha ng mga beer. Napanguso ako, bakit pakiramdam ko nagkasala ako kay Rozzean dahil sa mga tingin niya."Hindi na, natanong ko na rin kanina si sir, ang sabi niya ay huwag na daw."Tumango-tango ako.Nang maibaba ni manang sa lamesa ang tatlong beer ay naisip ko na ako na ang magdala sa silid ni Rozzean."Manang, ako na lang magdala niyan sa room ni sir?" tanong ko habang nakangiti.Ngunit bago pa makasagot si manang ay narinig namin ang boses ng aming amo sa speaker."Manang Selya, ikaw ang magdala sa silid ko ng beer. Pakisamahan na rin ng yelo at isang baso."What the?Ayaw niya talaga!"May ginawa ka ba kanina sa gazebo, Tali?
Hindi ko kailanman inakala na darating sa buhay ko ito. May ulam na sa pinggan ko may uulamin pa ako sa harapan ko.Hindi ko talaga inaasahan na aanyayahan ako ni Rozzean na kumain kasama niya. Ito ang unang beses na makakaharap ko siya sa pagkain, habang dim lang ang ilaw, at kami lang dalawa. Actually, ang romantic ng atmosphere.Ano, na, Thaliana? isang linggo ka pa nga lang pero iba na ang nararamdaman mo sa boss mo. Kinikilig pa pempem mo pag napapalapit sa 'yo."Ano ang sinabi sa 'yo ni Maki kanina?"Nabitin sa ere ang kutsara ko na may laman na kanin. Napatingin ako kay Rozzean, ang kaniyang mga mata ay diretso at seryosong nakatingin sa akin. Kung ganoon ay hanggang ngayon ang nasa isip pa rin niya ang nangyari kanina."Wala naman po, sir--"Sinabi ba niya na kung sisisantihin kita dito ay kukuhanin ka niya? iyon ba?""O, pinapalipat ka niya sa bahay niya at pinagre-resign dito sa bahay ko?"Pinipigilan ko ang pag-ngiti. Sa tunog naman niya ngayon parang pakiramdam k
A-Ano daw?Sinabi niya ba na mabango ako?Nang humiwalay sa akin si Rozzean ay nakatingin lang ako sa kaniya at hindi nagsasalita. Nakaawang ang mga labi ko sa gulat. He siniffed my neck, he hugged me tight and he fckng let me feel his hardness.Alam niya 'yon! imposibleng hindi niya alam na nagagalit ang ulo niya sa gitna!"Alam ko ang patakaran ko sa bahay na ito, Tali," sabi niya at hinawakan ako sa pisngi.Gulat na gulat pa rin ako at hindi gumagalaw. Bakit siya ganito ngayon? huwag mong sabihin na may gusto talaga siya sa akin? ang bilis ng tibok ng puso ko, hindi rin mawala ang kaba. Wala ito sa plano."S-Sir bakit mo ako--Nagulat ako nang pitikin niya ako sa noo. Mahina lamang iyon ngunit napahawak pa rin ako sa parte na tinamaan.Rozzean step back and cross his arms. Ako ay nakatingin lang sa kaniya, nanumbalik na ang normal na ekspresyon sa mukha niya."Your one week test is done. You passed."A-Ano daw? one week? test? passed?"S-Sir? ano po?" tanong ko at unti-unting ibina
Nagbago na ako.Hindi na ako ang dating si Tali na palaging hinihintay ang pagdating ni Rozzean, palaging nakaabang ng nakangiti kung may iuutos siya at palaging nakamasid kapag nariyan siya. Hinahayaan ko na, hindi na rin ako nagpiprisinta kapag may iniuutos siya kay manang."Tali, gawaan mo ako ng kape."Ngayon ay kauuwi lang niya, naupo siya sa sala habang tinatanggal ang kaniyang kurbata. Nakita ko sa gilid ng aking mga mata na tiningnan niya ako pero ako ay yumuko lang at mabilis na tumalikod. Pagkatapos nang nangyari sa kusina dalawang araw na ang nakalipas ay talagang nagbago na ako sa kaniya.Pati sa pagsasalita iba at hindi na rin ako palasagot sa kaniya. Minsan sa tuwing may iuutos at yuko at tango lamang ang sagot ko ay nakikita ko na tinititigan niya pa ako bago ako tumalikod. Ito naman ang gusto niya, eh, isang maid na gagawa ng mga trabaho sa bahay.Nang matapos akong magtimpla ng kape ay naglakad ako papunta sa sala, ibinaba ko sa coffee table ang itinimpla ko sa kaniya
Pagkatapos ng nangyari sa business room ay wala akong narinig kay Rozzean na balita tungkol sa sinabi nung matanda na kakasuhan ako. Sa totoo lang ay hindi ako napakali ng ilang araw, iniisip na baka makaapekto ang ginawa ko sa sitwasyon niya sa kumpanya.Lalo sa narinig ko na sasabihin ni Mr. Vidar ang nangyari sa ama ni Rozzean. Inisip ko kung may naikwento si Daddy tungkol sa kay Mr. Valleje. Pero wala akong narinig kay Daddy tungkol sa ama ni Rozzean, kung mabuti ba ito o strikto kaya't mas lalo akong natakot.Nandito ako ngayon sa rooftop at naglilinis. Napatingin ako sa ibaba--sa pool. Nakita ko ang aking boss na nakaharap sa laptop niya at nagtitipa. Kahit sabado ay nagtatrabaho pa rin."Kung tutuusin ay maaari na akong umuwi, mukhang tama naman ang lahat ng sinabi ni Daddy. na mabait nga si Rozzean at walang dahilan para hindi ko makilala."Kapag ang Daddy ang nagsalita ay naniniwala kaming lahat, pero sa sitwasyon ng pag-aasawa, dahil ayaw kong talaga, hahanap at hahanap tala
Umakyat na si Rozzean nang hindi na ako muling tiningnan. What the hell is happening? he run when he saw me. He hugged me and whispered unexpected words."I thought something bad happened to you."Ang bilis rin ng paghinga niya. Ang gulat at pag-aalala sa mukha niya nang makita ako kanina na pumasok ng bahay ay hindi maalis sa isip ko. "T-Tali? may problema ba, anak? bakit nakahawak ka sa dibdib mo?"Napatingin ako kay manang. I wanted to say to manang that my heart beat was so fast, and that I can't breathe because of the feeling that Rozzean left in me but I just said that I am okay."O-Okay lang po ako, manang."Nakabawi ako at kaagad na tumingin sa kaniya, hinawakan ko sa mga kamay si manang at nginitian. She cried because she was so worried about me. Hindi ko inakala na ang dahilan pala ng mga pulis sa labas ay dahil sa pag-aalala nila sa akin. "Pasensiya na po kayo, manang, hindi ko po alam na mananakaw sa akin iyong cellphone. Sa likod ng bulsa ko po kasi inilagay. Abala po
Rozzean Cyron Valleje"Good morning, sir!""Good morning, Mr. Valleje!"It was not a good morning because I am not feeling well today but I had to smile back to the workers that greeted me."Good morning, Mr. Valleje."Tumango ako sa aking secretary. She's walking with me while reminding me my schedules for today.Maaga akong dumating sa aking kumpanya para sa mga trabahong kailangan matapos. I looked at my watch to check the time.7:45 am."What's my first meeting for today, Miss Salas?" I asked my secretary.Ang aga pero sumasakit na ang ulo ko. Ito marahil ang epekto ng pagta-trabaho ko magdamag."You have a meeting with the production team about the new product of RCV at exactly 9:00 am, Mr. Valleje."RCV is my own company. Masasabi ko na pinaghirapan ko na maitayo ang kumpanyang ito. I had downfalls that almost break the trust I have in myself before I reached what I have right now."As far as I can remember I already talked to the production team last week? I approved everything
After 6 yearsWe are outside of the room. Birthday ni Rozzean ngayon at nag-bake ako ng cake para sa kaniya. I looked at my triplets. Their pointer finger was on their mouth. Sinabi ko kasi sa kanila na huwag maingay.Nakasunod sa amin ang mga alaga kong aso at pusa. I am thankful na wala sa mga anak ko ang may allergy sa mga hayop. At nakuha pa nila ang pagkakagusto ko sa mga ito. Thalia always play with Rose. Si Rozwell at Rockwell naman ay sa mga aso.Nang tumahol si Lily ay ngumuso si Rockwell dito na kaagad naman ikinatigil ng aso namin."Mommy, magugustuhan naman kaya ni Daddy itong surprise natin?" bulong niya."I think?" sagot ko kay Taki at sinindihan ko na ang kandila sa cake.Nang buksan ko ang pinto ng silid namin ni Rozzean ay dahan-dahan kaming pumasok. Takip-takip ng aking mga anak ang kanilang mga bibig upang hindi makagawa ng ingay. My husband is still sleeping. Nakadapa siya sa kama at kita ang hubad niyang likod."Shhh, Rockwell!" sita ni Rozwell sa kapatid.My tripl
Thaliana Tangi Dela Vezca Valleje "R-Rozzean!" What the hell? a-akala ko ay next week pa? "Rozzean!" sigaw ko ulit. Nagmamadali siyang pumasok sa loob ng aming silid. Nang magkatinginan kaming dalawa ay mabilis siyang lumapit sa akin. "W-Why?" "My water just broke! m-manganganak na ako!" Nagkatinginan pa kaming dalawa. Hindi siya kumilos. "Rozzean!" sigaw kong muli. Nang mahimasmasan siya ay binuhat niya ako at tinungo ang garahe. Nadaanan pa namin si Luther. Mukhang nagtatrabaho pa sila! "Manganganak na?!" tanong ni Luther. "Oo!" Nakayapak pa si Rozzean at nang pinaandar niya ang sasakyan ay napahiyaw ako sa sakit. "Fck!" "Ako na ang magda-drive, nasaan iyong mga gamit ng mga bata?" tanong ni Luther na umikot. "Damn, oo nga!" rinig kong sabi ni Rozzean at lumabas ito ng sasakyan. Para akong mahihimatay sa sakit na aking nararamdaman. "Ahhh!!" sigaw ko nang makaramdam ng hapdi. Nang bumalik si Rozzean sa loob ng sasakyan ay dala na niya ang gamit ng mga bata. Luther dro
Rozzean Cyron Valleje."Baby... it's 1:45 am. Ano ang gusto mo?"Nakatingin ako sa aking asawa na nakasimangot habang nakaupo sa aming kama. Lumipat kami ng silid dito sa ibaba dahil nangangamba ako na baka madulas siya sa hagdan. It's dangerous for her to use the stairs dahil biglang lumaki rin ang kaniyang tiyan. Sinabi ni Ferline na normal lamang iyon at asahan pa raw namin na mas lalaki pa sa susunod na mga linggo."I want spaghetti. Ipagluto mo naman ako, asawa ko..."I nodded and smiled at her. We went out of the room. Nakahawak siya sa aking kamay. Naupo siya sa gilid habang nakamasid at pinapanood ako sa pagluluto."Gwapo..."Napangiti ako sa kaniya. Thaliana eats a lot but she's not getting fat. Siguro ay kaya palagi siyang gutom at malakas siyang kumain ay dahil nga sa tatlo ang ipinagbubuntis niya. I understand her that's why I am always with her to give her cravings. Sa bahay na rin ako nagtatrabaho muna. Thaliana said that it's okay to leave her but I refused.Tiyak na ku
Kinabukasan bilang bagong mag-asawa namin ni Rozzean ay ginising ko siya sa pamamagitan ng munting mga halik. Dahil nga sa antok na antok pa rin siya ay sinabi ko sa kaniya na bababa ako at magluluto ng aming pagkain. Sumang-ayon naman siya at muling natulog.Naabutan ko sa kusina si Manang, nag-aasikaso na rin siya ng umagahan at tinulungan ko na siya."Thaliana Tangi Dela Vezca Valleje," sabi ko habang nakatingin sa wedding ring ko."Gosh... para naman akong teenager na kinikilig!"Rozzean is my husband... we are married."Tangi... kalma! kumalma ka!"Nang maihanda ko na ang mga pagkain ay umakyat ako sa aming silid habang hawak ang tray. Pumasok ako at ibinaba ang aking dala sa table sa gilid at nilapitan ang aking asawa na natutulog pa rin."Good morning, husband..." sabi ko ng nakangiti at muling hinalikan si Rozzean sa kaniyang buong mukha."Hmmm..." he's smiling!"We are going to eat--""I will eat you.""Ay, Rozzean, ha! bumaba ako at ipinagluto ka, huwag mo ako paandaran ng '
Para pa rin panaginip dahil sa sobrang saya ng aming kasal ni Rozzean. Halos buong oras ay nakangiti lamang ako at nakatawa dahil sa mga kaganapan na hindi ko inaasahan. Even my Dad dance with him. Noon ko lang nakita na sumayaw ng ganoon ang Daddy.Tapos pati na ang mga kapatid ko ay nakisali pa. But the most memorable moment was the reaction of our family when we announced about my pregnancy. Naiyak pa sa huli ang aking mga magulang."Baby..."At ito na nga. Kabababa lang sa akin ni Rozzean sa silid niya. He was at my back. Pinapadaan niya ang kaniyang mga labi sa aking likod habang ibinababa niya ang zipper ng aking wedding gown."Sure kang puwede?" tanong ko."Hmmm... you didn't ask Ferline earlier to be sure."Naroon nga si Ferline kanina sa reception pero syempre nahihiya ako dahil itatanong ko pa kung safe pa ang pagtatalik kahit buntis at tatlo pa ang nasa sinapupunan ko.Nilingon ko siya nang naibaba na niya ng tuluyan ang aking gown."S-Sandali. Wala bang ligo-ligo ito? mali
Nang matapos ang napakasayang intermission number ng aking pamilya ay nilapitan ako ni Rozzean na hinihingal. Hinawakan niya ang kamay ko at niyakap ako. Idinikit niya ang bibig sa aking tainga at bumulong."Nakakahiya..."Natawa akong muli at hinimas ang likod niya."Nahiya ka pa ng lagay na 'yon? bigay na bigay ka."Malakas kong narinig ang pagtawa ni Rozzean. When he let go of me I wiped the sweat on his face and neck. Pawis na pawis kahit na air conditioned itong reception!"It was Thes idea. Sabi niya na sobrang matutuwa ka kapag sumayaw ako ng jumbo hotdog. And she was right."Napatingin ako kay Thes na nakatutok sa screen ng cellphone niya mukhang pinapanood niya iyong video niya na kinuha kanina dahil tumatawa pa rin siya."And Luther? paano mo napapayag na sumayaw?" tanong ko ng nakangiti."I don't know what happened. I think Thes talked to him. Mukhang napilitan lang rin, hindi ko alam kung ano ang sinabi ni Thes para mapapayag si Luther para sumayaw kasama ko. I was surpris
"I now pronounce you man and wife. You may now kiss the bride."Malakas na palakpakan ang narinig namin ni Rozzean sa loob ng simbahan pagkatapos ng isang mabilis na halik."Ahhh..." napalingon ako kay Rozzean nang marinig ko ang boses niya. He was holding my hand and kissing it."Mine... finally, you are mine."Napangiti ako sa sinabi niya. Hinawakan ko siya sa kaniyang pisngi at mahinang kinurot iyon."Sa 'yo naman po talaga," sagot ko sa kaniya."Hmm... I can't wait for our honeymoon."Pinanlakihan ko siya ng mga mata at lumingon sa paligid dahil baka may nakarinig sa sinabi niya. Pinalo ko ng mahina sa dibdib si Rozzean. Honeymoon na naman!"Nauna na nga ng ilang beses ang honeymoon, ang isip mo ay honeymoon pa rin."He's still kissing my hand."That's different. My performance this time with you is not as your boyfriend but as your husband."Ang dami niyang nalalaman! at anong performance pa 'yon? I was about to talk again but the crowd went in front to congratulate us."Congratu
Pagkalipas ng sampung minuto ay nakita ko na palapit na sa akin ang organizer. Binuksan ko ang pinto ng sasakyan at lumabas na ako. Maraming mga photographer ang kumukuha ng larawan habang naglalakad ako."Ma'am kayo na po ang papasok," sabi sa akin ng organizer.Tumango ako sa kaniya at nagpasalamat. Nang nasa tapat na ako ng pinto ng simbahan ay huminga ako ng malalim.Nang bumukas iyon unti-unti ay mahigpit kong nahawakan ang aking bouquet. Nakatayo ang lahat ng nasa loob ng simbahan. Nasa akin ang lahat ng kanilang atensyon habang dahan-dahan ang aking paglakad.I looked at the aisle and saw Rozzean. Gwapong-gwapo sa itim na tuxedo na suot. Nakangiti siya sa akin habang kagat-kagat ang pang-ibabang labi. Nakita ko rin na inayos niya ang kaniyang suot kahit sa paningin ko ay ayos naman. Is he nervous?Nang salubungin na ako ng aking mga magulang sa gitna ay humalik ako sa kanilang pisngi. My father is crying again!"Dad..." sabi ko.We continue to walk in the aisle."I-I'm just hap
Rozzean and I decided to keep my pregnancy until we get married. Sinabihan rin namin si Luther at si Thes pati na si Ferline na huwag munang ipapaalam sa iba. Nais namin na sabihin sa aming pamilya ang tungkol sa pagbubuntis ko pagkatapos namin makasal.We wanted to surprise everyone that we are having triplets.Hindi ko rin talaga makakalimutan ang araw na nalaman namin na tatlo ang magiging anak namin ni Rozzean. It was memorable because my husband fainted. Nag-alala ako sa nangyari sa kaniya pero nang magising siya ay halos hindi ako makahinga katatawa.He was so fckng embrassed. Luther was also laughing and so Ferline and my bestfriend Thes. Kahit ako ay hindi ko mapigilan, naawa na lang ako sa kaniya at tumigil sa pagtawa nang yumakap siya sa akin at ibaon ang kaniyang ulo sa aking leeg.Rozzean keep on cursing and he's saying that he was just so happy. Sa sobrang saya ay hinimatay nang malaman na triplets ang aming magiging mga anak.Hindi natigil ang kaniyang kapatid. Palagi si