เข้าสู่ระบบแชร์
Chapter 9
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-04-07 10:02:39
บทที่เกี่ยวข้อง
The Billionaire's Nanny Contract Chapter 10
Ariana’s POV Pagkatapos ng mahabang kulitan sa pool, sa wakas ay umahon na rin si Emanuel. Medyo namumula na ang balat niya, at halatang napagod sa kakalangoy at kabubuhos ng tubig sa akin. “Ariana, game time na!” sigaw niya habang tumatakbo papasok sa mansyon, basa pa ang buhok at may ngisi sa labi. “Hintayin mo muna, kailangan mong magpalit ng damit,” sagot ko habang sinusundan siya. “Mamaya ka na mag-video game.” Pinatuyo ko siya ng tuwalya, at pinasuot ko ang komportableng pambahay niyang shorts at puting sando. Medyo nangungulit pa siya habang sinusuotan ko siya pero hindi ko na pinatulan. Baka kung saan pa mapunta ang kwentuhan namin. “Tapos ka na,” sabi ko. “Ngayon, ikaw naman ang maghintay. Magpapalit lang ako ng damit, binasa mo kasi ako kanina, ‘di ba?” sabay irap ko na lang sa kanya na sinabayan niya ng tawa. Pumasok ako sa silid ko, sinarado ang pinto at dumiretso sa banyo. Ang init sa balat ng basang uniporme ko kaya nagdesisyon akong mabilis na mag-shower uli
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-07The Billionaire's Nanny Contract Chapter 11
Ariana’s POV Kakatapos lang ng isang round ng laro namin ni Emanuel nang bigla siyang tumayo. “Sandali lang, ate Ariana. Hahanapin ko lang si daddy,” sabi niya habang nagmamadaling lumabas ng game room. “Okay, sige. Pero huwag kang tatakbo, ha? Baka madulas ka,” paalala ko pa habang inaayos ang controller. Iniisip ko pa rin ‘yung mga sinabi niya kanina. Ang mature ng mga tanong niya para sa edad niya. Napangiti ako habang binabalikan sa isip ‘yung eksenang tinanong niya kung masarap daw ba ang kiss. Kakaibang bata talaga si Emanuel... Pero ilang minuto pa lang ang lumipas nang biglang bumalik si Emanuel, takbong-takbo at halatang nataranta. “Ate Arianaaaa!!” sigaw niya, halos matisod sa pagtakbo. “Si daddy! Dumudugo kamay niya!!” Natigilan ako. Agad akong napatayo, ang puso ko parang lumukso sa kaba. “Ano?! Saan siya? Anong nangyari?” tanong ko agad habang lumalabas na rin ng game room. “Hindi ko alam! Nakita ko lang siya hawak kamay niya tapos may dugo! Halika na! B
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-07The Billionaire's Nanny Contract Chapter 12
Ariana's Pov Hapon na nang biglang bumangon si Emanuel mula sa mahimbing niyang tulog. Nagulat pa ako dahil parang hinahanap agad niya ang buong mundo. “Nasaan si Daddy?” tanong niya habang hinahanap ng tingin ang paligid ng kwarto. Lumapit ako at umupo sa gilid ng kama. “Nasa labas pa, may lakad si Sir Zephyr. Pero babalik din ‘yon mamaya.” Bumuntong-hininga si Emanuel at sumimangot. “Bakit iniwan ako ni Daddy?” Napakamot ako sa batok habang iniisip kung paano ko siya pasasayahin. Ayokong makita siyang malungkot. Ewan ko ba kung bakit parang biglang bumigat ang dibdib ko tuwing umiiyak o nalulungkot ‘tong batang ‘to. Bigla akong napangiti. “Alam mo, may naisip akong paraan para gumaan ang loob mo.” Napatingin siya sa akin, nakakunot ang noo. “Ano ‘yon?” “Gusto mo bang mamasyal tayo sa park? May playground doon, may mga bata, may ice cream pa!” “Talaga?” nanlaki ang mata niya. “Pwede ba ‘yon?” “Syempre, basta sumama tayo kay Kuya Ramil. Siya na ang magda-drive.”
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-07The Billionaire's Nanny Contract Chapter 13
Zephyr POV Tahimik na ang buong mansyon. Ang tanging maririnig ay ang mahinang lagaslas ng fountain sa garden at ang malalim na hilik ni Emanuel sa kabilang kwarto. Pinatay ko na ang bedside lamp ng anak ko, tinakpan ang kumot sa kanyang tiyan, at hinalikan siya sa noo. "Goodnight, buddy," bulong ko. Habang papalabas ako ng kwarto, napalingon pa ako sa anak ko. Tahimik na siya ngayon—malayo sa dating makulit, magulo, at laging may gustong gawin. Nagbago siya. Mula noong dumating si Ariana, unti-unti ko nang napapansin ang pagbabago sa kanya. Hindi lang sa behavior, kundi pati sa mood niya. Mas kalmado. Mas masayahin. Hindi na ganoon ka-demanding. At kahit minsan pa rin siyang makulit, parang mas may direksyon na ang kulit niya. Pero ‘di ko maalis sa isipan ko ang sinabi niya kanina habang naglalaro kami sa game room. “Daddy, bakit si Teacher Cherry, ang tagal tumingin sa’yo? Para siyang natutunaw.” Teacher Cherry… Napakagat ako ng labi, naiiling habang naiisip ang baba
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-08The Billionaire's Nanny Contract Chapter 14
Ariana POV Habang nakaupo ako sa tabi ni Emanuel, pinagmamasdan ko siya habang paulit-ulit na tumitingin sa wall clock. Napahawak ako sa noo ko, pilit nilalabanan ang inis at bugnot na nararamdaman. "Eight more minutes," bulong niya, tapos napabuntong-hininga na parang hinahabol ang kalayaan. Para bang ako pa ‘yung nabubugnot sa sobrang kaarte ng batang ito. Diyos ko, parang ako ‘tong kinulong sa tutor session at hindi siya. Paulit-ulit siyang nagbibilang ng oras, para bang isang preso na hinihintay ang paglaya. Hindi ko alam kung matatawa ba ako o maawa sa teacher niya. "Seven more minutes," sabi pa niya, sabay lilingon kay Teacher Cherry na halatang pinipilit ngumiti kahit halata mong nauubos na ang pasensya. Ako rin kaya ang susunod na susuko? Maya’t maya ay pasimpleng tinitingnan ni Emanuel si Teacher Cherry, tapos lalapit sa akin at bubulong, “Ate Ariana, ‘di ko na talaga kaya ‘to. Ayoko na kay Cherry.” "Eh bakit naman?" tanong ko kahit alam ko na ang sagot. "Ang da
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-08The Billionaire's Nanny Contract Chapter 15
ARIANA POV "Hmmm, ang bango naman," ani T Drake pagkapasok niya sa receiving area, kasunod si Bella na may hawak pang maliit na stuffed toy. Bahagyang natawa ako. Hindi ko alam kung ako ba 'yung tinutukoy niyang mabango o 'yung tinapay na inilapag sa mesa kanina ng isang maid. Pero dahil sa tono niya, parang... alam mo 'yon? May kasamang papuri. Napalingon si Emanuel at agad na nagniningning ang mga mata. "Bella!" bulalas niya at halos malaglag ang hawak na laruang kotse. Tumakbo siya palapit sa kaibigan. "Bakit parang ang tagal nating ‘di nagkita!" sabi ni Emanuel, sabay hawak sa kamay ni Bella. Si Bella naman, ngumiti at agad ding bumati. "Ayieee! Parang long-lost lovers," biro ko sa sarili habang pinagmamasdan ang dalawang bata na parang may sariling mundo. Umupo kami ni Drake sa bench sa gilid ng garden kung saan may play area. Hindi naman gano'n kainit ang araw kaya presko pa rin sa ilalim ng mga puno. Habang naglalaro ang mga bata, nagsimula kaming mag-usap ni Tito D
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-08The Billionaire's Nanny Contract Chapter 16
ARIANA POV Masaya ang paligid habang kumakain kami sa hapag. May ulam na paborito ni Emanuel—fried chicken, saka spaghetti na may extra cheese. Si Bella naman, todo kwento habang sinusubuan ng daddy niyang si Drake. Simple lang ang setup ng lamesa, pero punung-puno ng tawanan at asaran, lalo na’t magkasabay pa ang tawa ng dalawang bata. “Ate Ariana,” tawag ni Emanuel habang nilalaro ang ketchup sa pinggan niya gamit ang tinidor, “huwag mong hayaan si Bella na kainin lahat ng fries ko ha.” “Sharing is caring, Emanuel,” sabay sabing nakangisi si Bella habang kumakain ng fries… na galing nga pala sa plato ni Emanuel. Napangiti na lang ako habang hinahati ang hotdog para pantay silang dalawa. “Masarap ba ang luto ng kusina natin?” tanong ko, sinadya kong ibahin ang topic para hindi na mag-away ang dalawang makulit. “Opo! Pero mas masarap kung ikaw ang nagluto,” sagot ni Emanuel. “Wow ha,” sabay sabat ni Drake, “pati sa kusina pinupuri ka na. Magaling na yaya, maganda pa.”
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-09The Billionaire's Nanny Contract Chapter 17
ZEPHYR POV Tahimik na ang buong mansyon. Walang ingay kundi ang bahagyang hampas ng hangin sa kurtina ng terrace. Hawak ko ang basong may lamang alak, malamig sa palad ko, pero mas malamig ang katahimikan ng gabi. Nakatayo ako rito, nakatanaw sa kadiliman, habang dahan-dahang umiikot ang alak sa baso sa bawat ikot ng pulso ko. Isa. Dalawa. Tatlong lagok. Hindi ko mapigilan ang sarili kong pag-isipan ang mga nangyari ngayong araw. Si Emanuel. Kanina pa siya laman ng isipan ko. Hindi ko na mabilang kung ilang beses ko siyang narinig na tumawa, na parang ang gaan ng loob niya. At hindi ako ang dahilan ng halakhak na 'yon. Hindi rin ang ina niya. Si Ariana. Hindi ko alam kung anong meron sa babaeng 'yon. Pero sa dinami-rami ng yayang dumaan sa buhay ng anak ko, siya lang ang hindi ko narinig na inireklamo ni Emanuel. Siya lang ang kayang patahimikin ang anak ko kapag nagwawala. Siya lang ang kaya niyang yakapin nang kusa. Parang may koneksyon sila na kahit ako, hindi ko maip
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-09
บทล่าสุด
The Billionaire's Nanny Contract Chapter 54
Ariana POV “Sigurado ka na talaga?” tanong ni Beth habang tinutupi ang ilang damit ko at inilalagay sa lumang backpack. “Aalis ka na kahit hindi mo pa alam kung anong naghihintay sa 'yo roon?” Tumango ako, kahit may bahid ng kaba sa dibdib ko. “Oo. Kailangan kong subukan, Beth. Mas okay na ‘to kaysa manatili rito at puro sakit ng ulo lang ang hatid.” Tahimik kaming dalawa habang patuloy sa pagsisinop ng mga gamit. Hanggang sa bigla siyang nagsalita. “Sayang 'yung sampung milyon no?” diretsong tanong niya, pero may halong biro. “Kung ako ‘yan, baka tinanggap ko na. Pambayad ng utang, puhunan, future. Pero ikaw... ni hindi mo tinanong kung paano mo makukuha ‘yon.” Napahinto ako sa pagtupi ng blouse at napatitig sa sahig. Mabilis na sumagi sa isip ko ang eksenang hawak ko ‘yung sobre. Yung sandaling kaya kong baguhin ang kapalaran ko, ang pamilya ko… pero hindi ko ginawa. “May dahilan ba kung bakit hindi mo kinuha ‘yung pera?” tanong ulit ni Beth, ngayon ay mas seryoso na ang
The Billionaire's Nanny Contract Chapter 53
Zephyr POV Patungo na sana kami ni Drake sa probinsiya. Tahimik akong nakatingin sa labas ng bintana habang iniikot ng isip ko ang mga posibleng senaryo kapag nakita ko na si Ariana. Paano ko siya haharapin? Anong sasabihin ko? Pero bago pa man kami makalampas ng highway, biglang tumunog ang phone ko. Noime. "Put—" napamura ako sa inis, pero sinagot ko pa rin. "Zephyr! Bumalik ka na rito. Umalis 'yung yaya!" sigaw ni Noime sa kabilang linya, halatang hysterical. "Kakagawan na naman ni Emanuel, nagwala siya at tinakot ang yaya, kaya umalis! Wala na akong matakbuhan kundi ikaw!" Napatingin ako kay Drake, kita sa mukha niya ang disappointment. “Balik tayo,” maikling utos ko, at agad niyang pinaikot ang sasakyan pabalik ng mansyon. Pagdating namin sa mansyon, sinalubong agad ako ni Noime. Nakapamewang siya at halatang inis na inis. Si Emanuel naman, nasa sala at umiiyak, hinahanap pa rin si Ariana. Lalo akong nadurog sa eksenang 'yon. "Ano ba 'to, Noime? Akala ko ba ayos n
The Billionaire's Nanny Contract Chapter 52
Zephyr POV Mabigat ang bawat buhat, parang kasabay ng pabigat nang pabigat na nararamdaman niya sa dibdib. Basang-basa na ng pawis ang gray niyang sando, halos pumutok na ang ugat sa bisig habang paulit-ulit siyang nagba-barbell, waring gusto niyang idaan lahat ng inis, lungkot, at frustration sa bawat pagbuhat. Pero kahit anong bigat ang isalampak niya sa bar, hindi pa rin iyon kayang pantayan ang bigat ng pagkawala ni Ariana. “Idadaan mo na lang ba sa paggigym ang problema mo kay Ariana?” Isang pamilyar na tinig ang umalingawngaw sa gym. Nilingon niya ang pintuan at nakita roon si Drake—naka-hoodie, may hawak na bottled water at may pilyong ngiti sa labi. "Kung wala kang balak puntahan siya," patuloy nito habang lumapit, "ako na lang ang pupunta sa lugar nila." Tumaas ang kilay ni Zephyr habang iniiwas ang tingin, patuloy lang sa pag-reps ng weights. “Guwapo rin naman ako, ‘di ba?” dagdag ni Drake, mayabang pa rin ang tono. Sumama ang tingin ni Zephyr. Parang sinakal ang
The Billionaire's Nanny Contract Chapter 51
Ariana POV Pagdating ko sa bahay, bitbit ang ilang pinamili mula sa palengke—gulay, sabon, at bagong sim card—agad akong sinalubong ng boses ng mama ko na tila masaya habang may kausap sa sala. "Ariana, andito ka na pala!" masiglang bati ni Mama. "Halika rito, may ipakikilala ako sa'yo." Napatingin ako sa babaeng nakaupo sa sofa. Nakaayos siya, halatang may kaya—may malambing na ngiti at magaan ang aura. Bumangon ito at inabot ang kamay sa akin. "Ikaw na pala si Ariana! Ang ganda mo, mana ka sa mama mo noong kabataan namin," nakangiting sabi nito. Ngumiti ako ng bahagya habang nakikipagkamay. "Magandang hapon po." "Si Tita Lorna mo 'yan. Kaibigan ko 'yan mula pa noong kolehiyo. Dito lang siya sa bayan nagtayo ng maliit na travel agency," paliwanag ni Mama. "Actually," sabat ni Tita Lorna, "kaya nga ako napadaan. Nagbubukas ako ngayon ng bagong local tour program para sa mga dayuhan—at kung naghahanap ka pa ng trabaho, Ariana, baka interesado ka. Tourist guide, magaan lan
The Billionaire's Nanny Contract Chapter 50
Ariana POV Pagkababa ko ng sasakyan, mabilis akong sinalubong ng malamig na simoy ng hangin sa probinsiya. Tahimik ang paligid, tila ba sumasalamin sa bigat ng nararamdaman ko. Bitbit ko lang ay isang maliit na bag at puso kong basag-basag. Pagbukas ng pinto, bumungad sa akin ang gulat na mukha ni Mama. “Ariana?” gulat niyang tawag habang mabilis akong nilapitan. “Anong ginagawa mo rito, anak? Bakit hindi mo man lang sinabi na uuwi ka?” Ngunit imbes na makasagot, niyakap ko na lang siya ng mahigpit. Doon na rin tuluyang bumagsak ang luha ko. Wala akong masabi. Wala akong paliwanag. Gusto ko lang ng yakap. Gusto ko lang ng tahanan. Hinagod ni Mama ang likod ko. “Anak, ano’ng nangyari?” Umiling lang ako. Hindi ko alam kung saan ako magsisimula. Hindi ko alam kung paano ko ikukwento ang sakit, ang pagtanggap ko sa pagkatalo, at ang pamamaalam sa isang batang natutunan kong mahalin na parang anak ko na rin. Pagkaupo namin sa bangkito sa ilalim ng puno, tahimik lang si Mama h
The Billionaire's Nanny Contract Chapter 49
ZEPHYR’S POV Napuno ng iyakan at hikbi ang buong mansyon. Ang dating masayahing si Emanuel ay ngayon ay nakasalampak sa sahig ng kanyang silid, yakap-yakap ang laruan na dati nilang nilalaro ni Ariana. Paulit-ulit ang tanong ng anak ko, paulit-ulit ang sigaw niya habang tumutulo ang mga luha niya sa pisngi. “Gusto ko si Ate Ariana! Bakit wala na si Ate Ariana?!” Ilang kasambahay na ang sumubok na patahanin siya pero wala ni isa ang napalapit man lang. Pati si Noime—ang ina mismo ng bata—ay napaatras na lang sa isang sulok, mukhang nawawala na rin sa sariling pasensya. “Emanuel, anak—nandito si Mommy, bakit si Ariana pa ang hinahanap mo?” nanggigigil na tanong ni Noime pero walang sagot si Emanuel kundi panibagong iyak. Pinikit ko ang mga mata ko. Iyon ang ayokong makita—ang anak kong tuluyang nawawala sa sarili, naghahanap ng kalingang kay tagal niyang natagpuan sa isang babaeng pinilit nilang paalisin. “Nasaan si Ariana?” tanong ko sa asawang kanina pa tahimik. “Ano’ng gi
The Billionaire's Nanny Contract Chapter 48
ARIANA’S POV Kinabukasan, tila mas mabigat pa sa katawan ko ang puso kong pilit kong pinatatag. Ngayon na ang araw ng kaarawan ni Emanuel. Isang espesyal na araw para sa batang minahal ko na parang anak. Mula nang magising ako, hindi ko na mapakali. Naghanda lang ako ng simpleng damit, isang puting blusa at paldang asul—mukhang ordinaryo, pero pinili ko pa rin. Dahil gusto ko, kahit papaano, ay maipakita kong espesyal din sa akin ang araw na ito. Mahigpit kong hawak ang maliit na kahon na nakabalot sa asul at puting laso. Regalo ko para kay Emanuel. Isang simpleng robot toy na ilang linggo ko nang iniipon ang pera para mabili. Kasi alam ko, tuwing napapadaan kami sa department store, palagi niya iyong tinitingnan—ngunit hindi niya hinihingi. Para siyang sanay na hindi makakuha ng gusto niya, at masakit iyon para sa akin. Habang pababa ako sa hagdanan, napansin kong abala na ang mga tao sa mansyon. May mga caterer, may mga dekorador, at mga empleyado na abalang nag-aayos para sa
The Billionaire's Nanny Contract Chapter 47
ARIANA’S POV Isang tawag ang bumungad sa akin habang nakaupo ako sa tabi ng bintana, pinagmamasdan ang makulimlim na langit na para bang sumasalamin sa bigat na nasa dibdib ko. Nang tumunog ang cellphone ko at makita ko ang pangalan ni Beth sa screen, parang saglit akong nakahinga. Isa sa iilang tao na alam kong pwedeng makaramay sa nararamdaman ko. Sinagot ko agad ang tawag. "Ariana! Good news! Pupunta kaming lahat sa birthday ni Emanuel!" masiglang bungad ni Beth. Ramdam ko ang excitement niya mula sa kabilang linya. “Sabi ni boss Drake, welcome daw lahat ng empleyado.” Napapikit ako. Gusto kong matuwa. Gusto kong sabihing, ‘Ayos lang ang lahat, Beth.’ Pero hindi ko kinaya. "Beth…" mahina kong sabi. "Hindi ko alam kung aabutan niyo pa ako dito." "Ha? Anong ibig mong sabihin?" At doon ko na hindi napigilan. Tuloy-tuloy kong ikinuwento sa kanya ang lahat. Ang tungkol sa bagong kontrata. Ang pagbabago ni Emanuel. Ang mga titig ni Noime na parang gustong sunugin ako ng buh
The Billionaire's Nanny Contract Chapter 46
ARIANA'S POV Tahimik lang ako habang pinagmamasdan si Emanuel na nakaupo sa sofa, nilalaro ang maliit na laruan na hawak niya—hindi man lang lumilingon sa akin. Pumintig ang sentido ko sa lungkot at gulo ng damdamin. Hindi ko na matiis. Kailangan kong malaman ang totoo. Lumuhod ako sa harapan niya, tinapik ko ng marahan ang tuhod niya. “Emanuel…” malambing ang tinig ko. “Pwede bang sabihin mo kay Ate Ariana kung paano ka talaga nadapa?” Hindi siya sumagot. Pinilit kong ngumiti, kahit may kirot sa dibdib. “Alam mo namang matapang ka, ‘di ba? Hindi ka iyakin. Lagi mong sinasabi na kaya mong alagaan ang sarili mo kahit minsan makulit ka. Pero ngayon, iba eh. Masakit daw ‘yung braso mo…" Tumingin ako sa kanyang mga mata, pero agad niya ring iniwas. “Emanuel,” mahinahon pero may pakiusap sa boses ko, “ano ba talaga ang nangyari?” Tahimik. Walang salita. Ni isang tingin, walang binigay. At doon ko naramdaman ang malupit na reyalidad—may pumipigil sa kanya. May tinatago siya.
