Her Point of View."Ayos ka lang ba?"Pilit ang aking ngiti nang makita ko ang repleksyon niya sa salamin. She's looking at the mirror para makita ang repleksyon ko."Yeah. Just a little nervous."She patted my shoulders."I should be the one to get nervous, Riza. This is all new to me."Hinarap ko siya. She's so beautiful in her black dress. I chose the white dress dahil hindi mahilig si Clariza magsuot ng puti. And I am more than happy with a white dress than a black one."We'll just hope that everything will be fine after this."Tumango siya sa sinabi ko at pinisil niya ang aking kamay na hawak niya. No one knew that Clariza is here dahil bago pa man ang araw ng kaarawan namin, nag-check in na kami sa Hotel. Carriuz and his family help us in choosing the right venue. Kaya ang main Sarreign Five Star Hotel ang napili nila dahil mas malaki at malawak ang function Hall nila rito kesa sa ibang Hotel nila. May kumatok sa pinto. Nagkatinginan kami ni Clariza at saka kami nagtanguan na ti
Her Point of View.There are so many people staring at me right now. I feel like I am going to explode anytime soon. Kanina paulit ulit lang sa utak ko ang mga sasabihin ko pero ngayong nandito na ako sa harapan ng maraming tao, tila ba nakalimutan ko na ang sasabihin ko. Nilibot ko ang tingin ko sa buong function hall at nahagip ng mata ko ang mga magulang ko. Kita ko sa kanilang mata ang pag-aalala pero nandoon ang suporta nila sa kung anuman ang sasabihin ko ngayong gabi. Napalunok ako at isang buntong hininga ang aking pinakawalan. Ngumiti ako. Isang pilit na ngiti. Ito ay para sa aking kakambal at para samin."Good evening. Tonight is a special night of my life. Nine years ago, The worst nightmare of my life happened. My.. twin sister was gone.. forever, I thought. My birthday wasn't that special to me anymore, so what's the use of celebrating it, anyway? But tonight, as I celebrate my birthday, I am welcoming a new hope.. A happy start. A worth living start.."Napasinghap ako tr
Her Point of View.I know this day will come. He will ignore me. He will loathe me in hell dahil sa ginawa kong pagsisinungaling at pagtatago sa kaniya ng totoo. I know I hurt him so bad.. na kahit ako nasasaktan ako. I've been with him for the past nine years! Wala siyang ginawang masama sakin. He supported me in every way possible he can. He helped me all through my journey. But I never trusted him because that time.. pili lang ang dapat kong pagkatiwalaan. I've been shot! Koraine had been shot! I can't risk another life. Iyon ang gusto kong ipaintindi kay Lor but.. he.. didn't gave me the chance to explain myself. Not that I don't deserved this pero.. ang sakit."Riz.."Pinunasan ko ang mga luhang kumawala sa mga mata ko."You've been crying since yesterday you got here. Aren't you tired?"Umiling ako. Mabuti na lang at nakatalikod ako sa kaniya kaya hindi niya makikita ang mukha ko. Mugtong mugto ang mga mata ko dahil sa pag-iyak simula ng gabing iyon. I tried calling Lor pero hin
Her Point of View."You're pregnant and you didn't tell me. You're carrying our child and you didn't tell me!"Napasinghap ako. He's really scary pero dahil mas matapang ako, hindi ako titiklop. Tumayo ako at nakita ko ang pagtayo niya na tila ba alalang-alala siya sakin at gusto niya akong alalayan pero hindi niya magawa. He's scared."Tatanggapin mo ba kung sakaling sinabi ko sayo, Aion?"Naglakad ako papunta sa sala dahil gusto kong maupo ng maayos. Napahawak ako sa balakang ko dahil pakiramdam ko ang bigat nang dinadala ko. For a six months pregnant woman, mine is bigger than usual. Hindi pa ako nagpapa-ultra sound because I want to surprise myself. Pero nangangamba ako dahil sabi ni Tita Edna baka raw kambal ang dinadala ko dahil sa kakaibang laki nito. Mukha na nga akong manganganak kahit anim na buwan pa lang naman akong buntis. Nang marating ko ang couch ay naramdaman ko ang paghawak ni Aion sa braso at likod ko. Inalalayan niya akong makaupo. Nang tignan ko siya sa kaniyang m
Her Point of View.I really don't care about other people looking at me. Hindi naman ako nakulong. I don't have anything aside from Rendez Clothing Line. Thanks to Rebecca it is now back on track. This building will surely go down kapag talagang nakabawi na ang Clothing line. Tss."Ah.. Ma'am.."Tumaas ang kilay ko sa isang babae na hinarangan ako."Yes?""Saan po kayo pupunta? May appointment po ba kayo?""Wala. Nandito ba si Lorenzo Altiche?""Yes Ma'am but.. He's not allowing anyone without appointment po."Humalukipkip ako. "Where is he?""Sorry, Ma'am pero..""I said, Where is he?! Walang aking pakialam sa appointment appointment na yan! He'll surely get out of his office kapag nalaman niyang ako 'to!""Let her in Faniya."I smirked. Mabuti naman at lumabas nga siya. Kesa naman sa mag-eskandalo ako rito. Hinayaan ako ng babae na ang pangalan ay Faniya at sumunod ako kay Lor papasok ng kaniyang opisina. Kaagad na umagaw sa atensyon ko ang isang malaking painting ng isang babaeng
Her Point of View."Koraine?""Yes Miss?""Let's have lunch?""Oh. Right, Miss.. sorry po. Hindi ko napansin ang oras.""Ayos lang. Dito na lang din tayo kumain.""Sige po Miss.""You'll eat with me.. right?"Ngumiti siya sakin at tumango."Yes, Miss. Papaakyat na lang po ako ng pagkain po natin dito. May gusto po ba kayong ipasabay?""Wala na. Doon na lang tayo sa office ko kumain ah?""Yes, Miss."Bumalik ako sa office ko at pinagbalingan ng atensyon ang mga halaman na nandoon. I should water the plants."Wow. You're watering the plants."Napalingon ako sa nagsalita at isang nakangising Akeisha o Lianna Rendez ang bumungad sakin. I smiled at her."Miss.."Sinipat ko ng tingin si Koraine na bakas sa mukha ang pag-aalala."It's okay Koraine."Tumango siya at tumalikod na. Naglakad ako papunta sa couch at naupo. Si Akeisha ay nakatingin lamang sakin habang nakahalukipkip."So.. why are you here?""Clariza o Riza?"Tanong niya. Pagak akong tumawa kaya nawala ang confidence na dala-dala
Her Point of View."Lor.."Ngumiti siya at kaagad na naupo sa couch. Lumapit ako sa kaniya."Uhm..It's me Cl—""Clariza. Yes, you are. I'm sorry hindi ako nagpasabi na pupunta ako ngayon.""You don't have to, Lor. This is yours.""No. It is never mine. Kay Riza 'to. Pinatayo niya dahil.. sayo.""Lor.."Winagayway niya ang kaniyang kamay sa harap ko. Iminuwestra niya ang bakanteng couch sa harap niya at kaagad naman akong naupo. Nandoon pa rin ang ngiti niya habang pinagmamasdan ako."Bakit nga ba hindi ko napansin na ikaw yan at hindi si Riza? That slapped you did to Akeisha was already a hint."Napalunok ako. Ngayon ko talaga pinagsisisihan na wala akong pasensya lalo na kay Akeisha. It's just so hard. Mabuting tao ako pero hindi kasing buti ni Riza. I can't just be like her. Nagpakawala siya ng malalim na buntong hininga."I understand everything. I understand you decision to keep it from me. But.. my heart is still not healed.""I understand Lor. And surely, Riza will understand."
Her Point of View."Buti naman naisip niyong bumalik na?"I rolled my eyes. Pasalampak akong naupo sa couch. Ugh. I miss my house! Pinaayos at pinapalitan namin ang buong lock ng bahay dahil sa nangyari nang gabing iyon. Clariza was safe. Mabuti na lang at kaagad nalaman ni Argo na may binabalak si Akeisha at nagmadaling pumunta dito sa bahay."What are you doing Carriuz?"Tanong ko kay Carriuz na ngayon ay tila tinitignan ang buong bahay."Just checking. Baka may nakaligtaan ayusin. Sigurado ba kayong dalawa na dito niyo pa rin gustong tumira? I can buy a condo para sainyo."Pagak na tumawa si Clariza."Yaman. Sige nga bilhan mo ako ng condo yung malaki ah?""Seriously Clariza?"Inirapan niya ako pero iyong pabirong irap lang naman. I chuckled."Now that you're here paniguradong lagi rin nandito si Carriuz. I'd rather be alone than to see you two flirting noh!""Riza can stay in my penthouse, Clariza."Tumango si Clariza."Better. Isama mo na siya ngayon, Carriuz.""I'll stay here Cl