Her Point of View.Nakita kong kinuha niya ang cellphone niya at itinapat ito sa kaniyang tenga. Argo Louvigton is now here in my office. Ang sabi niya ay sasabibin niya na raw ang totoo. His truth. Well, I already knew the truth pero syempre hindi niya alam yun."You should be happy they didn't file against you, Lianna. Stop bothering them.""How could you say that huh?! Wag mong sabihin sakin mahal mo na ang Clariza'ng yan Argo! Hindi siya si Riza!""I don't want to talk about this with you anymore. Let's stop here."He ended the call. I twitched my lips."Akeisha is Lianna. She's not the real Rendez."Tumango ako."I know."Habang nakatingin ako sa kaniya ngayon, napapatanong ako kung bakit hindi man lang siya minahal ni Riza. He has everything. Urgh. Sayang naman ang lalaking 'to."You knew?"Untag niya sakin. Tumaas ang isa kong kilay."Yes. At alam ko na rin na may koneksyon kayong dalawa sa pagkamatay ng kakambal ko, Argo."Kitang kita ko sa kaniya ngayon ang kaguluhan sa kaniy
Her Point of View."Is it true that Carriuz, your husband was having an affair?""No! Of course not. It's just about business for sure. My husband will never cheat on me.""Mrs. Sarreignto, may kumalat na mga larawan kung saan nakita po si Mr. Carriuz Sarreignto na lumabas ng bahay niyo at may hila hilang maleta. Totoo ba? May hindi kayo pagkakaunawan?""Oh my god. My husband was in a business trip that night. Magtatagal siya kaya may dala siyang maleta.""Ibig bang sabihin ay maayos naman ang inyong pagsasama?""Of course! Those rumors should stop, seriously. We are happily married."Napasinghap ako at marahas na bumuntong hininga. Ni-off ko ang tv gamit ang remote."Riza.."I smiled at him."I saw Akeisha's recent interview. Did you saw it too?"Bumuntong hininga siya at naupo sa tabi ko."I did.""Alright.""Are you bothered? Akeisha will never say we're done unless I say so."Umiling ako. You're wrong Carriuz."She won't accept it, Carriuz.""Does it bother you then?""No. Not at
Her Point of View."It's been a long time simula noong huling night oit natin!""Ito kasi si Clariza dinaig pa ang bilyonarya kung sumubsob sa trabaho!"Napangisi ako. Hindi naman ako busy sa trabaho. Nataon lang na ayaw ng totoong Clariza na kasama sila dahil na-gui-guilty siya. Because Agatha and Sirene are really good people at totoong kaibigan ang turing sakin. Kaya nang makabalik ako rito sa Manila, I asked Venus to set a schedule with these two dahil namimiss ko sila."Pati rin tong si Ven sobrang busy! Busy sa lalaki!"Kaagad na umirap si Venus. Sus. Totoo naman. She's so busy with Argo and honestly? I can't believe that he made Argo into a different person. I am still wondering kung ano naging takbo ng relasyong mayroon sila."Wait—magpapakalasing ba tayo tonight? Saturday naman bukas."Nakangusong sabi ni Sirene. Natawa ako. Gosh. Kapag kasama ko sila lagi na lang may alak sa harap namin. Kailan kaya kami magsasama sama na puro pagkain lang ang nasa harapan."Paanong lasing b
Her Point of View.Nanatiling nakaawang ang bibig ko habang nakatitig sa magandang dress na ito. It's a black dress with silver dust and its spaghetti strap has some silver stone. It's classy and of course, unique. Ang cut nito ay baliktad na V mula sa gitna ng dalawang hita hanggang sa tuhod. Again, it's a work of Lorenzo Altiche. I should have know better. It exceeds my expectations."You liked it.""No. I love it! This is so beautiful, Lor. I can't wait to wear this!"Tumawa siya. Tinawag niya ang isang babae at may iniutos na ilabas dito."May isa pa akong ganyang ginawa pero puti naman with shiny black dusts and black stones sa strap.""Really?""Yes. You can also have it."Right! Magpapagagawa talaga dapat ako ng isa pang dress para kay Clariza pero mabuti na lang may ginawang isa si Lor na kapareho ng ganitong design. Tho, it's kinda reaveling para kay Clariza na ayaw na ayaw na nagpapakita ng katawan, I guess mapagbibigyan niya naman ako sa aming kaarawan."Thank you, Lor. Aga
Her Point of View."Jusko! Ang laking bahay naman nito, Carriuz!"Puna ni Mama sa bahay ni Carriuz dito sa Tagaytay. I've been here once. Noong nagpapanggap pa akong si Akeisha."Nagustuhan niyo po ba, Ma?""Aba'y.. nakakatakot! Wala bang multo dito?""Maaa.."Suway sa kaniya ni Clariza. Napailing na lang ako."Hijo, dito ba talaga kami titira? Pwede na kami kahit sa maliit na bahay lang. Masyadi itong malaki."Si Papa ang nagsalita. Nginitian ko siya at lumapit ako sa kaniya at kaagad na ipinulupot ang kamay ko sa braso niya. Tumawa si Papa at kaniyang hinaplos ang buhok ko."Pa..Ma.. pansamantala, dumito na po muna kayo. Mas ligtas po kayo rito dahil walang nakakaalam sa property kong ito.""Syanga?"Tumango si Carriuz kay Mama."Opo. Regalo lang po ito ng isang mayamang lalaki.""Ay jusko! Napakagarbong regalo naman kung ganoon!""Ma, Pa.. samahan ko na po muna kayo sa kwarto niyo."Aya ni Clariza sa kanila. Tinanguan ako ni Clariza at nginitian ko naman siya. Alam kong sinadya niy
Her Point of View."Ayos ka lang ba?"Pilit ang aking ngiti nang makita ko ang repleksyon niya sa salamin. She's looking at the mirror para makita ang repleksyon ko."Yeah. Just a little nervous."She patted my shoulders."I should be the one to get nervous, Riza. This is all new to me."Hinarap ko siya. She's so beautiful in her black dress. I chose the white dress dahil hindi mahilig si Clariza magsuot ng puti. And I am more than happy with a white dress than a black one."We'll just hope that everything will be fine after this."Tumango siya sa sinabi ko at pinisil niya ang aking kamay na hawak niya. No one knew that Clariza is here dahil bago pa man ang araw ng kaarawan namin, nag-check in na kami sa Hotel. Carriuz and his family help us in choosing the right venue. Kaya ang main Sarreign Five Star Hotel ang napili nila dahil mas malaki at malawak ang function Hall nila rito kesa sa ibang Hotel nila. May kumatok sa pinto. Nagkatinginan kami ni Clariza at saka kami nagtanguan na ti
Her Point of View.There are so many people staring at me right now. I feel like I am going to explode anytime soon. Kanina paulit ulit lang sa utak ko ang mga sasabihin ko pero ngayong nandito na ako sa harapan ng maraming tao, tila ba nakalimutan ko na ang sasabihin ko. Nilibot ko ang tingin ko sa buong function hall at nahagip ng mata ko ang mga magulang ko. Kita ko sa kanilang mata ang pag-aalala pero nandoon ang suporta nila sa kung anuman ang sasabihin ko ngayong gabi. Napalunok ako at isang buntong hininga ang aking pinakawalan. Ngumiti ako. Isang pilit na ngiti. Ito ay para sa aking kakambal at para samin."Good evening. Tonight is a special night of my life. Nine years ago, The worst nightmare of my life happened. My.. twin sister was gone.. forever, I thought. My birthday wasn't that special to me anymore, so what's the use of celebrating it, anyway? But tonight, as I celebrate my birthday, I am welcoming a new hope.. A happy start. A worth living start.."Napasinghap ako tr
Her Point of View.I know this day will come. He will ignore me. He will loathe me in hell dahil sa ginawa kong pagsisinungaling at pagtatago sa kaniya ng totoo. I know I hurt him so bad.. na kahit ako nasasaktan ako. I've been with him for the past nine years! Wala siyang ginawang masama sakin. He supported me in every way possible he can. He helped me all through my journey. But I never trusted him because that time.. pili lang ang dapat kong pagkatiwalaan. I've been shot! Koraine had been shot! I can't risk another life. Iyon ang gusto kong ipaintindi kay Lor but.. he.. didn't gave me the chance to explain myself. Not that I don't deserved this pero.. ang sakit."Riz.."Pinunasan ko ang mga luhang kumawala sa mga mata ko."You've been crying since yesterday you got here. Aren't you tired?"Umiling ako. Mabuti na lang at nakatalikod ako sa kaniya kaya hindi niya makikita ang mukha ko. Mugtong mugto ang mga mata ko dahil sa pag-iyak simula ng gabing iyon. I tried calling Lor pero hin