WARNING: R-18“Are you okay?” nilapitan ko si Brian at hinaplos ang likuran niya kaya naman ay napatingin siya sa 'kin. I smiled at him.“You can take a rest now baby, bukas na 'yan,” he nodded.Sabay na kaming lumabas ng opisina niya at inaya ko siya sa kusina.“Do you want to drink coffee?” I asked.“Yes baby, i'm sorry nawawalan ako ng oras sa inyong dalawa ng anak natin. I promise matapos ko lang lahat ng 'to my time is all yours.” I hugged him from his behind and kissed his navel. “It's okay baby, naiintindihan ko naman. You're busy at work and i'm still thankful that you never forget to check out on us.” I massaged his back and I heard him moaned. “Ahh...y-you know that I love you two,” he closed his eyes at bumaba ang palad ko sa leeg niya. I slowly caressed it and I slid my hand inside his polo shirt to caress his chest. Lumalim ang paghinga niya at mas inilapit ko ang katawan ko sa kanya.“Baby, w-what are you doing?” he painfully asked. I smirked at humarap ako
FLASHBACK “Love, do you remember this place?” I smiled at him and nodded. Of course I won't forget this place, dito niya pinaramdam sa 'kin kung gaano niya ako kamahal. “Alam mo bang gusto kong dito tayo ikasal? Love, kung aalukin kita ng kasal papayag ka?” I was shock sa itinanong niya pero naiiyak ako sa kaalamang he's ready to tie a knot with me. The problem is... he's still married. “You don't have to ask me, palagi namang oo ang sagot ko sa 'yo love.” He hugged me so tight at napangiti ako nang tuluyan. Siya lang ang lalaking pakakasalan ko. “How pathetic. Now that seeing you, the billionaire's mistress' plea. Wala akong pinagsisihan sa lahat ng ginawa ko. I am more than satisfied seeing you like that Zafara Eloise Perez. See you in hell.” END OF FLASHBACK Hinihingal akong napabangon at naramdaman ko ang pagtulo ng luha ko. “What happened? Nightmare?” napaigtad ako nang may humawak sa balikat ko. It's Brian. “Wait ikukuha kita ng water.” Hindi niya na ako hinintay
“Love just stay here hmm? I'll just go to the bathroom.” Tumango ako kay Brian at nilapitan ko si Casey na namimili ng mga bag.“Hmm may napili na ba ang baby ko?” she looked at me.“Wala pa po mommy, it's kinda kulang for me po. Hindi po pumasok sa taste ko,” natawa ako sa pagrereklamo nito. “You know we can eat muna anak, mamaya na tayo maghanap pa ng ibang bag. Saan mo gustong kumain?” napatalon-talon 'to at nag-isip.Ang cute talaga ng anak ko. Kapag nag-iisip 'to ay palaging nakanguso at malikot ang mga mata halatang nagdadalawang-isip palagi.“How about Jollibee?” I suggested. “But mommy, marami pong people dun.” Umiling ako at hinawakan ko ang kamay niya. Jollibee is the best fast food chain ever for me. “Let's just go anak, you'll love their food!” bakas ang excitement sa mata niya at tumango. “Where are you two going?” nagtatakang tanong ni Brian. Nakatingin pa 'to sa kamay namin at nagtatakang wala kami dalang shopping bags.“We're going to the Jollibee daddy!” malakas n
“How are you feeling baby?” I looked around the room and saw Trixie, Primo and Brian around me. “I'm f-fine now...” nakahinga naman ng maluwag si Trixie at nabigla ako nang yakapin niya ako ng mahigpit. “I'm so sorry friend, h-hindi ko alam,” sa hindi malamang dahilan ay hinaplos ko ang likuran niya at huminga ako ng malalim sabay hiwalay ng yakap. “A-ayos lang 'yon, t-tsaka pasensya na rin pero hindi talaga kita makilala.” She just stared at me and checking out every part of my face. Napasinghap ako nang biglang tumulo ang masaganag luha sa kanyang mga mata. Nilapitan siya ni Primo at hinaplos ang likod niya. “Shh, calm down honey.” Trixie sniffed and hid her face on Primo's chest. “I feel guilty, pinagdudahan ko si Zafara.” Pagsinghot-singhot pa 'to at todo naman ang paghaplos ng asawa sa likuran nito. “Am I really Zafara?” tumingin ako kay Brian at nakita ko ang pag-iwas nito ng tingin. “Look i'm confused. I am Cassandra Villamor but why she keep on calling me Zafar
“Good morning Cassie!” ngumiti ako kay Trixie at ikinawit niya naman ang braso niya sa braso ko. “Hi, how's your sleep?” sabay na kaming pumasok ng kusina at nakita ko ang asawa't-anak naming nasa hapag-kainan na. “Alam mo na, plano talaga naming sundan Trigger, ” bumungisngis si Trixie at natawa naman ako sa kalokohan niya. “So, sure na ba 'yan?” bulong ko sa kanya. Napatalon ako nang bigla niya akong sundutin sa tagiliran. “Yah Trix!” tawang-tawa 'to habang nakasimangot naman ako. “Good morning mommy,” umupo ako sa katabing upuan ni Brian at ng anak ko. I smiled at them and kisses Casey's cheeks. “Good morning too baby ko, did you sleep well?” Casey cheerfully nodded. “You just got home babe?” I asked Brian. Halatang puyat 'to at kitang-kita ko ang eye bags sa mga mata nito. I held his hand and he smiled at me. “I-i'm fine babe, don't worry about me.” Napipilitan akong tumango at bumuntong-hininga hininga. “If you're not feeling well just take
“Mommy where are we going?” one last look at the mirror at humarap na ako sa anak kong kanina pa tanong.“Pupuntahan natin ang pasaway mong daddy sa office niya.” Nagliwanag ang mukha ng anak ko at dali-dali na 'tong lumabas ng kwarto naming mag-asawa na may ngiti sa labi.Alam kong may hindi pa kami pagkakaintindihan ni Brian pero nag-aalala na ako rito dahil dalawang araw na 'tong hindi umuuwi.Umalis na rin sila Trixie at bumalik na ng Pilipinas ayon mismo sa kanya. Nakakalungkot lamang at hindi sila nagtagal rito sa Italy dahil sa trabaho ng asawa nitong si Primo.“Manong Teryo, pakiready po ng kotse we're going to Brian.” Mabilis namang tumango ang driver namin at nagtungo sa garage.As I look around our house I was lost in a deep thinking. FLASHBACK“I-is this our house?” ang lalaking nagpakilala sa 'king asawa ko ay tumango at hinawakan niya ang palad ko.Napatitig ako sa magkahawak naming kamay, sa hindi malamang dahilan ay tila nailang ako rito.“This is our new home baby.”
Nakatalikod ako sa mag-ama ko habang naglalaro sila sa kama sa loob ng opisina ni Brian rito mismo sa company nila. I'm looking at the whole city while thinking so deeply. Naguguluhan ako sa mga pangyayari lalong-lalo na sa mensahe na nabasa ko.“You okay baby?” halos mapaigtad ako sa gulat nang biglang pumatong ang palad ng asawa ko sa balikat ko.Humarap ako sa kanya at nakita ko ang tila stress na stress nitong mukha. Hindi ko alam kung anong iniisip niya these past few days dahil hanggang ngayon ay wala kaming maayos na pag-uusap kahit ilang oras na ang lumapas mula ng umalis si Kat.“I'm fine,” tipid na sagot ko at tumalikod ulit ako. I felt him stood beside me at nakatingin din siya sa tinitingnan ko.Panaka-naka kong nakikita sa peripheral vision ko ang pagtitig niya sa 'kin kapagkuwan ay bubuntong-hininga.“Sa dinami-rami ng tao sa mundo you were the only woman I fell into.” Kumabog ng mabilis ang dibdib ko at ramdam kong tila ay may paru-parong nagsiliparan sa loob ng tiyan
Sumilay ang matamis na ngiti sa aking labi nang lumapag ang eroplanong sinasakyan namin pauwing Pilipinas.Hindi ko maipaliwanag ang galak at kabang nararamdaman ko. Naghahalo-halo ang emosyon ko pero nanaig pa rin ang kagustuhang mas makilala ko pa ang sarili ko.“Wake up sleepyhead,” ginigising ni Brian ang anak naming si Casey ngunit umungol lang 'to at mas isiniksik ang sarili sa daddy niya.Niyakap 'to ng asawa ko at hinalikan sa tuktok ng ulo nito. Dahil sa ginawang 'yon ni Brian mas gumaan ang pakiramdam ko dahil alam kong ano man ang pag-awayan namin ay hinding-hindi niya ako kayang iwanan.“Are you ready baby?” malumanay na tanong niya sa 'kin. Tumango lamang ako at hinawakan niya ang palad kong nasa ibabaw ng lap ko.“Mahal na mahal kita baby.” Ngumiti ako sa kanya at tumango.“Mahal na mahal din kita babe, thank you for being here with us.” Inilapit niya ako sa kanila ng anak ko at ikinulong sa mainit niyang yakap.“Shh, kahit ilang away pa ang pagdaanan natin hinding-hindi