“Love just stay here hmm? I'll just go to the bathroom.” Tumango ako kay Brian at nilapitan ko si Casey na namimili ng mga bag.“Hmm may napili na ba ang baby ko?” she looked at me.“Wala pa po mommy, it's kinda kulang for me po. Hindi po pumasok sa taste ko,” natawa ako sa pagrereklamo nito. “You know we can eat muna anak, mamaya na tayo maghanap pa ng ibang bag. Saan mo gustong kumain?” napatalon-talon 'to at nag-isip.Ang cute talaga ng anak ko. Kapag nag-iisip 'to ay palaging nakanguso at malikot ang mga mata halatang nagdadalawang-isip palagi.“How about Jollibee?” I suggested. “But mommy, marami pong people dun.” Umiling ako at hinawakan ko ang kamay niya. Jollibee is the best fast food chain ever for me. “Let's just go anak, you'll love their food!” bakas ang excitement sa mata niya at tumango. “Where are you two going?” nagtatakang tanong ni Brian. Nakatingin pa 'to sa kamay namin at nagtatakang wala kami dalang shopping bags.“We're going to the Jollibee daddy!” malakas n
“How are you feeling baby?” I looked around the room and saw Trixie, Primo and Brian around me. “I'm f-fine now...” nakahinga naman ng maluwag si Trixie at nabigla ako nang yakapin niya ako ng mahigpit. “I'm so sorry friend, h-hindi ko alam,” sa hindi malamang dahilan ay hinaplos ko ang likuran niya at huminga ako ng malalim sabay hiwalay ng yakap. “A-ayos lang 'yon, t-tsaka pasensya na rin pero hindi talaga kita makilala.” She just stared at me and checking out every part of my face. Napasinghap ako nang biglang tumulo ang masaganag luha sa kanyang mga mata. Nilapitan siya ni Primo at hinaplos ang likod niya. “Shh, calm down honey.” Trixie sniffed and hid her face on Primo's chest. “I feel guilty, pinagdudahan ko si Zafara.” Pagsinghot-singhot pa 'to at todo naman ang paghaplos ng asawa sa likuran nito. “Am I really Zafara?” tumingin ako kay Brian at nakita ko ang pag-iwas nito ng tingin. “Look i'm confused. I am Cassandra Villamor but why she keep on calling me Zafar
“Good morning Cassie!” ngumiti ako kay Trixie at ikinawit niya naman ang braso niya sa braso ko. “Hi, how's your sleep?” sabay na kaming pumasok ng kusina at nakita ko ang asawa't-anak naming nasa hapag-kainan na. “Alam mo na, plano talaga naming sundan Trigger, ” bumungisngis si Trixie at natawa naman ako sa kalokohan niya. “So, sure na ba 'yan?” bulong ko sa kanya. Napatalon ako nang bigla niya akong sundutin sa tagiliran. “Yah Trix!” tawang-tawa 'to habang nakasimangot naman ako. “Good morning mommy,” umupo ako sa katabing upuan ni Brian at ng anak ko. I smiled at them and kisses Casey's cheeks. “Good morning too baby ko, did you sleep well?” Casey cheerfully nodded. “You just got home babe?” I asked Brian. Halatang puyat 'to at kitang-kita ko ang eye bags sa mga mata nito. I held his hand and he smiled at me. “I-i'm fine babe, don't worry about me.” Napipilitan akong tumango at bumuntong-hininga hininga. “If you're not feeling well just take
“Mommy where are we going?” one last look at the mirror at humarap na ako sa anak kong kanina pa tanong.“Pupuntahan natin ang pasaway mong daddy sa office niya.” Nagliwanag ang mukha ng anak ko at dali-dali na 'tong lumabas ng kwarto naming mag-asawa na may ngiti sa labi.Alam kong may hindi pa kami pagkakaintindihan ni Brian pero nag-aalala na ako rito dahil dalawang araw na 'tong hindi umuuwi.Umalis na rin sila Trixie at bumalik na ng Pilipinas ayon mismo sa kanya. Nakakalungkot lamang at hindi sila nagtagal rito sa Italy dahil sa trabaho ng asawa nitong si Primo.“Manong Teryo, pakiready po ng kotse we're going to Brian.” Mabilis namang tumango ang driver namin at nagtungo sa garage.As I look around our house I was lost in a deep thinking. FLASHBACK“I-is this our house?” ang lalaking nagpakilala sa 'king asawa ko ay tumango at hinawakan niya ang palad ko.Napatitig ako sa magkahawak naming kamay, sa hindi malamang dahilan ay tila nailang ako rito.“This is our new home baby.”
Nakatalikod ako sa mag-ama ko habang naglalaro sila sa kama sa loob ng opisina ni Brian rito mismo sa company nila. I'm looking at the whole city while thinking so deeply. Naguguluhan ako sa mga pangyayari lalong-lalo na sa mensahe na nabasa ko.“You okay baby?” halos mapaigtad ako sa gulat nang biglang pumatong ang palad ng asawa ko sa balikat ko.Humarap ako sa kanya at nakita ko ang tila stress na stress nitong mukha. Hindi ko alam kung anong iniisip niya these past few days dahil hanggang ngayon ay wala kaming maayos na pag-uusap kahit ilang oras na ang lumapas mula ng umalis si Kat.“I'm fine,” tipid na sagot ko at tumalikod ulit ako. I felt him stood beside me at nakatingin din siya sa tinitingnan ko.Panaka-naka kong nakikita sa peripheral vision ko ang pagtitig niya sa 'kin kapagkuwan ay bubuntong-hininga.“Sa dinami-rami ng tao sa mundo you were the only woman I fell into.” Kumabog ng mabilis ang dibdib ko at ramdam kong tila ay may paru-parong nagsiliparan sa loob ng tiyan
Sumilay ang matamis na ngiti sa aking labi nang lumapag ang eroplanong sinasakyan namin pauwing Pilipinas.Hindi ko maipaliwanag ang galak at kabang nararamdaman ko. Naghahalo-halo ang emosyon ko pero nanaig pa rin ang kagustuhang mas makilala ko pa ang sarili ko.“Wake up sleepyhead,” ginigising ni Brian ang anak naming si Casey ngunit umungol lang 'to at mas isiniksik ang sarili sa daddy niya.Niyakap 'to ng asawa ko at hinalikan sa tuktok ng ulo nito. Dahil sa ginawang 'yon ni Brian mas gumaan ang pakiramdam ko dahil alam kong ano man ang pag-awayan namin ay hinding-hindi niya ako kayang iwanan.“Are you ready baby?” malumanay na tanong niya sa 'kin. Tumango lamang ako at hinawakan niya ang palad kong nasa ibabaw ng lap ko.“Mahal na mahal kita baby.” Ngumiti ako sa kanya at tumango.“Mahal na mahal din kita babe, thank you for being here with us.” Inilapit niya ako sa kanila ng anak ko at ikinulong sa mainit niyang yakap.“Shh, kahit ilang away pa ang pagdaanan natin hinding-hindi
“Are you alone?” napatingin ako sa isang banda ng dalampasigan kung saan naroon ang anak ko. Kumunot ang noo ko nang may binata na lumapit sa anak ko at umupo 'to sa tabi ni Casey. Lalapitan ko na sana 'to nang marinig ko ang pinag-uusapan nila. “I'm not alone po, my mommy is just around.” Tumango ang binata sa isinagot ng anak ko at bumalik sa dagat ang tingin nito. “Why are you here po pala? Do you need something?” nagtatakang tanong ni Casey. Hindi ko masyado maaninag ang mukha ng binata dahil na rin sa natatakpan 'to ng wolf cut hair nito. “Yeah, I just need someone to talk to.” Mahinang natawa si Casey at napaharap sa anak ko ang binata. “Why?” bakas sa boses nito ang pagtataka. “I should be the one asking that, why po sa bata ka pa lumapit?” napaisip din ako sa sinabi ng anak ko. Bakit nga ba? “Because I can feel that you don't judge.” Napangiti ako sa sinabi nito. He's right, pinalaki ko ang anak kong hindi humuhusga sa ibang tao. “You're not
“Wallace Villamor!” a handsome man approached us pagkapasok sa magarbong bulwagan. They bumped their shoulders and laughed. “It's been 8 years! Where have you been Villamor?” may halong ngiti ng lalaki. “Oh well I lived my married life in Italy.” Napasinghap ang lalaki at bakas ang pagkagulat. “My, my, you're married?!” natawa ang asawa ko at ipinalibot niya ang braso sa beywang ko. “Zander, meet my lovely wife Cassandra Villamor.” Zander smiled at me at inilahad niya sa 'kin ang palad niya. I gladly accepted it and we shook our hands. “Nice meeting you Mrs. Villamor. I want you to meet my fiance too, Venice Montenegro.” I smiled at the beautiful woman who has a welcoming smile on her face. She opened her arms and I hugged her. The first time I did it, I felt the comfort in her arms. “Hi Cassie! Just call me Ven.” Tumango ako at ngumiti. “Mommy!” nagtatakbong lumapit sa 'min ang anak ko suot ang amethyst color of dress. “Slow down baby!” sh
“Really? You remembered something?” malakas na tanong ni Lucifer na animo'y gulat na gulat siya sa nalaman. Is that really shocking? I want to roll my eyes at him, if he only knew...“Shh lower down your voice,” he's still shock pero humina na nga ang boses nito.“Ano-ano mga naalala mo? May I know?” huminga ako ng malalim at tumingin sa labas ng bintana. Muli kong naalala 'yong panahong naging mahina siya at kinailangan niyang makipagkasundo kay Katarina para lamang mailigtas ako sa sobrang kahihiyan.“It was when you chose to abort our child just because your wife wanted my baby to be gone kapalit nang pagtulong niyang malinis ang pangalan ko sa lahat ng tao.” Hindi nakasagot si Lucifer. Ramdam ko ang biglaang pagkabato nito at biglang natahimik.“I was wondering kung anong ginawa ko after that, did I abort the child?” kunwari'y hindi ko alam para maiwasan ang anumang pagsuspetsa mula sa kanya kapag naalala ko ang lahat nang memorya ko sa loob lamang ng isang linggong pananatili nam
“You cried?” napatigil ako sa ginagawa ko dahil sa tanong ni Lucifer. Masyado bang halata ang pamamaga ng mata ko at nalaman niya?“Nah nakagat lang siguro ako ng langgam,” patay-malisyang tugon ko.After I toasted the bread ay inihain ko na 'to sa mesa.“It's been our 2 days here I haven't remember even a bit of my past,” pagrereklamo ko sa kanya. Wala naman siya ibang ginawa kundi ang sumagot ng calls mula sa mga kliyente nila.From my peripheral vision, I saw him stood up at naramdaman ko na lamang ang pagpulupot ng braso niya sa beywang ko sabay halik niya sa tuktok ng ulo ko.“I'm sorry about that sweetheart pero we'll do something later,” misteryosong saad nito.Umirap ako at tinanggal ang braso niya. Humarap ako sa kanya and smirked.“Ano naman gagawin natin na makakapagpabalik sa memorya ko?” tunog sarkastikong tanong ko.He chuckled at bumalik sa upuan.“You know what I mean, I appreciate everything about you...” ngali-ngali ko na 'tong batuhin ng platong hawak ko.“Ewan ko
“Ugh you're so tight sweetheart!” he moaned.Napahawak ako ng mahigpit sa bedsheet habang pabaling-baling naman ang ulo ko sa higaan.“Ohhh! Ahhh! Please harder!” malakas na ungol ko nang bigla niyang huhugutin ang pagkalalake niya kapagkuwan ay biglang ipapasok.“Fuck!” he's thrusting faster and deeper inside me. Nakaluhod siya sa kama habang nakasampay naman sa balikat niya ang isang hita ko. Malaya niyang naipapasok sa loob ko ang matigas niyang alaga.“Oh I'm coming!” sinalubong ko ang pag-ulos niya at isang ulos pa nilabasan na ako while he's still moving inside me with fast speed.Diin na diin ang pagkalalake niyang bumabayo sa loob ko. My leg's shaking in so much pleasure. I pinched my nipple and massaged my breast when he hit my g-spot.“Oh!” biglang ungol ko nang mas pinag-igihan niya ang pagtama ng dulo ng alaga niya sa g-spot ko.I rubbed my clit habang patuloy naman ang mabilis niyang pagbayo sa loob ko.I rubbed my clit faster when my pussy are throbbing in pain and plea
“Where are we going?” kasalukuyan kaming nasa byahe at hindi ko alam kung saan ang destinasyon na tinatahak ni Lucifer.I took a deep breath. “You don't trust me?” mahinang tanong niya sa 'kin pero hindi ako sumagot. Alangan naman sagutin kong oo na hindi? I don't want to trust him I admit it but I couldn't deny the fact na nalilito na naman ako sa nararamdaman ko. Should I trust him? Think Zafara! The more you trust, the more he will hurt you.I suddenly remembered what happened after kong sabihin sa kanya ang masasakit na salitang nasabi ko sa loob ng opisina niya.FLASHBACK“This is wrong. Nagkamali siguro ako ng nilapitan. Let's just forget what happened here, let's just forget that we made another mistake Mr. Montenegro.” Hindi ko na hinintay pa ang sasabihin niya at tumalikod na ako habang patuloy ang pagtulo ng luha ko sa hindi malamang dahilan.Bago ko pa man mabuksan ang pinto ay may matigas na bagay ang pumulupot sa beywang ko at hinila ako palapit sa mainit niyang katawan.
“Where have you been? For God's sake Cassandra you're nowhere to be found in 2 days!” Dire-diretso akong pumasok sa kwarto namin without looking at him.“Damn! Speak up! Saan ka galing?” hinawakan niya ang kamay ko at mabilis ko 'tong iwinaksi.“It's none of your concern,” mahinang saad ko. He sarcastically laughed.“You're my wife!” now it's my turn to laugh.“Are you fucking kidding me? I'm not your wife Wallace!” he was stunned.I pointed my fingers at his chest as I look at him, angrily.“You liar! How could you lie at me all these time?!” pinagbabayo ko ang dibdib niya sa sobrang galit ko. I cried my heart's out while punching his chest. “How? You even hid me to my own family! To my own family! You selfish bastard!” Hinayaan niya lang akong gawin lahat ng gusto ko at napagod din ako. Lumayo ako sa kanya pero muli niyang ginagap ang kamay ko.“Let me explain babe...” I shook my head. “I'm not going to listen with your lies Wallace Villamor. I trusted you but I guess it's my bi
“I supposed to say, what are you doing here Mrs. Villamor?” Hindi ko nga rin alam kung anong ginagawa ko at siya pa ang naisipan kong lapitan.Hindi ako makatingin sa kanya ng diretso at nanatili akong naglilibot ng tingin sa loob ng malawak niyang opisina.I came here in Montenegro Group of Companies dahil alam kong dito ko siya mahahanap.I took a deep breath. “I want to ask you some questions...” he looked at me.Kumabog ng malakas ang dibdib ko. Tila nanghihina rin ang tuhod ko at ano mang oras ay maaari akong matumba sa intense ng pagtingin niya sa 'kin or should I say pagtitig?“What kind of question? Hmm...is it something about your husband?” hindi ko malaman kung para saan ang pait ng tono ng boses niya sa pagbanggit ng asawa ko.“Aren't you going to invite me to sit first?” I sarcastically asked him.I saw an amusement in his eyes as he chuckled.“Sorry about that, okay you can sit now Mrs. Villamor,” I nodded.“As you can see hindi naman talaga kita kilala Mr. Montenegro per
“You see hindi ko na alam kung paniniwalaan ko pa ba ang asawa ko, Trix.” Litong-lito na ako't hindi ko rin mawari kung bakit tila ay malaki na ang pagbabago ng relasyon naming dalawa ni Brian.He wasn't the husband he were before. Naging madalas ang pagiging mainitin niya ng ulo at hindi niya na rin gaano pinapansin ang anak namin.“Calm down Cass,” kahit anong pagpapakalma ni Trixie ay umiling ako rito.“No Trix, I think there's something's going on at dapat ko 'tong malaman.” She shook her head as she held my hand.“Aren't you happy with your life?” bakas ang kaseryosohan sa boses niya.Hindi ako nakasagot. Nahulog ako sa malalim na pag-iisip. Hindi nga ba ako masaya sa buhay ko ngayon?Bakit mas hinahanap ko ang nakaraan kumpara sa buhay na meron ako? “I-i don't know?” Trixie took a deep breath at tumayo.“Come, i'll show you something.” Sumunod ako sa kanya at pumasok kami sa isang kwarto sa bahay nila.When she switched on the light, nagliwanag ang buong silid. Napasinghap ako
“Wallace Villamor!” a handsome man approached us pagkapasok sa magarbong bulwagan. They bumped their shoulders and laughed. “It's been 8 years! Where have you been Villamor?” may halong ngiti ng lalaki. “Oh well I lived my married life in Italy.” Napasinghap ang lalaki at bakas ang pagkagulat. “My, my, you're married?!” natawa ang asawa ko at ipinalibot niya ang braso sa beywang ko. “Zander, meet my lovely wife Cassandra Villamor.” Zander smiled at me at inilahad niya sa 'kin ang palad niya. I gladly accepted it and we shook our hands. “Nice meeting you Mrs. Villamor. I want you to meet my fiance too, Venice Montenegro.” I smiled at the beautiful woman who has a welcoming smile on her face. She opened her arms and I hugged her. The first time I did it, I felt the comfort in her arms. “Hi Cassie! Just call me Ven.” Tumango ako at ngumiti. “Mommy!” nagtatakbong lumapit sa 'min ang anak ko suot ang amethyst color of dress. “Slow down baby!” sh
“Are you alone?” napatingin ako sa isang banda ng dalampasigan kung saan naroon ang anak ko. Kumunot ang noo ko nang may binata na lumapit sa anak ko at umupo 'to sa tabi ni Casey. Lalapitan ko na sana 'to nang marinig ko ang pinag-uusapan nila. “I'm not alone po, my mommy is just around.” Tumango ang binata sa isinagot ng anak ko at bumalik sa dagat ang tingin nito. “Why are you here po pala? Do you need something?” nagtatakang tanong ni Casey. Hindi ko masyado maaninag ang mukha ng binata dahil na rin sa natatakpan 'to ng wolf cut hair nito. “Yeah, I just need someone to talk to.” Mahinang natawa si Casey at napaharap sa anak ko ang binata. “Why?” bakas sa boses nito ang pagtataka. “I should be the one asking that, why po sa bata ka pa lumapit?” napaisip din ako sa sinabi ng anak ko. Bakit nga ba? “Because I can feel that you don't judge.” Napangiti ako sa sinabi nito. He's right, pinalaki ko ang anak kong hindi humuhusga sa ibang tao. “You're not