“Good morning Cassie!” ngumiti ako kay Trixie at ikinawit niya naman ang braso niya sa braso ko. “Hi, how's your sleep?” sabay na kaming pumasok ng kusina at nakita ko ang asawa't-anak naming nasa hapag-kainan na. “Alam mo na, plano talaga naming sundan Trigger, ” bumungisngis si Trixie at natawa naman ako sa kalokohan niya. “So, sure na ba 'yan?” bulong ko sa kanya. Napatalon ako nang bigla niya akong sundutin sa tagiliran. “Yah Trix!” tawang-tawa 'to habang nakasimangot naman ako. “Good morning mommy,” umupo ako sa katabing upuan ni Brian at ng anak ko. I smiled at them and kisses Casey's cheeks. “Good morning too baby ko, did you sleep well?” Casey cheerfully nodded. “You just got home babe?” I asked Brian. Halatang puyat 'to at kitang-kita ko ang eye bags sa mga mata nito. I held his hand and he smiled at me. “I-i'm fine babe, don't worry about me.” Napipilitan akong tumango at bumuntong-hininga hininga. “If you're not feeling well just take
“Mommy where are we going?” one last look at the mirror at humarap na ako sa anak kong kanina pa tanong.“Pupuntahan natin ang pasaway mong daddy sa office niya.” Nagliwanag ang mukha ng anak ko at dali-dali na 'tong lumabas ng kwarto naming mag-asawa na may ngiti sa labi.Alam kong may hindi pa kami pagkakaintindihan ni Brian pero nag-aalala na ako rito dahil dalawang araw na 'tong hindi umuuwi.Umalis na rin sila Trixie at bumalik na ng Pilipinas ayon mismo sa kanya. Nakakalungkot lamang at hindi sila nagtagal rito sa Italy dahil sa trabaho ng asawa nitong si Primo.“Manong Teryo, pakiready po ng kotse we're going to Brian.” Mabilis namang tumango ang driver namin at nagtungo sa garage.As I look around our house I was lost in a deep thinking. FLASHBACK“I-is this our house?” ang lalaking nagpakilala sa 'king asawa ko ay tumango at hinawakan niya ang palad ko.Napatitig ako sa magkahawak naming kamay, sa hindi malamang dahilan ay tila nailang ako rito.“This is our new home baby.”
Nakatalikod ako sa mag-ama ko habang naglalaro sila sa kama sa loob ng opisina ni Brian rito mismo sa company nila. I'm looking at the whole city while thinking so deeply. Naguguluhan ako sa mga pangyayari lalong-lalo na sa mensahe na nabasa ko.“You okay baby?” halos mapaigtad ako sa gulat nang biglang pumatong ang palad ng asawa ko sa balikat ko.Humarap ako sa kanya at nakita ko ang tila stress na stress nitong mukha. Hindi ko alam kung anong iniisip niya these past few days dahil hanggang ngayon ay wala kaming maayos na pag-uusap kahit ilang oras na ang lumapas mula ng umalis si Kat.“I'm fine,” tipid na sagot ko at tumalikod ulit ako. I felt him stood beside me at nakatingin din siya sa tinitingnan ko.Panaka-naka kong nakikita sa peripheral vision ko ang pagtitig niya sa 'kin kapagkuwan ay bubuntong-hininga.“Sa dinami-rami ng tao sa mundo you were the only woman I fell into.” Kumabog ng mabilis ang dibdib ko at ramdam kong tila ay may paru-parong nagsiliparan sa loob ng tiyan
Sumilay ang matamis na ngiti sa aking labi nang lumapag ang eroplanong sinasakyan namin pauwing Pilipinas.Hindi ko maipaliwanag ang galak at kabang nararamdaman ko. Naghahalo-halo ang emosyon ko pero nanaig pa rin ang kagustuhang mas makilala ko pa ang sarili ko.“Wake up sleepyhead,” ginigising ni Brian ang anak naming si Casey ngunit umungol lang 'to at mas isiniksik ang sarili sa daddy niya.Niyakap 'to ng asawa ko at hinalikan sa tuktok ng ulo nito. Dahil sa ginawang 'yon ni Brian mas gumaan ang pakiramdam ko dahil alam kong ano man ang pag-awayan namin ay hinding-hindi niya ako kayang iwanan.“Are you ready baby?” malumanay na tanong niya sa 'kin. Tumango lamang ako at hinawakan niya ang palad kong nasa ibabaw ng lap ko.“Mahal na mahal kita baby.” Ngumiti ako sa kanya at tumango.“Mahal na mahal din kita babe, thank you for being here with us.” Inilapit niya ako sa kanila ng anak ko at ikinulong sa mainit niyang yakap.“Shh, kahit ilang away pa ang pagdaanan natin hinding-hindi
“Are you alone?” napatingin ako sa isang banda ng dalampasigan kung saan naroon ang anak ko. Kumunot ang noo ko nang may binata na lumapit sa anak ko at umupo 'to sa tabi ni Casey. Lalapitan ko na sana 'to nang marinig ko ang pinag-uusapan nila. “I'm not alone po, my mommy is just around.” Tumango ang binata sa isinagot ng anak ko at bumalik sa dagat ang tingin nito. “Why are you here po pala? Do you need something?” nagtatakang tanong ni Casey. Hindi ko masyado maaninag ang mukha ng binata dahil na rin sa natatakpan 'to ng wolf cut hair nito. “Yeah, I just need someone to talk to.” Mahinang natawa si Casey at napaharap sa anak ko ang binata. “Why?” bakas sa boses nito ang pagtataka. “I should be the one asking that, why po sa bata ka pa lumapit?” napaisip din ako sa sinabi ng anak ko. Bakit nga ba? “Because I can feel that you don't judge.” Napangiti ako sa sinabi nito. He's right, pinalaki ko ang anak kong hindi humuhusga sa ibang tao. “You're not
“Wallace Villamor!” a handsome man approached us pagkapasok sa magarbong bulwagan. They bumped their shoulders and laughed. “It's been 8 years! Where have you been Villamor?” may halong ngiti ng lalaki. “Oh well I lived my married life in Italy.” Napasinghap ang lalaki at bakas ang pagkagulat. “My, my, you're married?!” natawa ang asawa ko at ipinalibot niya ang braso sa beywang ko. “Zander, meet my lovely wife Cassandra Villamor.” Zander smiled at me at inilahad niya sa 'kin ang palad niya. I gladly accepted it and we shook our hands. “Nice meeting you Mrs. Villamor. I want you to meet my fiance too, Venice Montenegro.” I smiled at the beautiful woman who has a welcoming smile on her face. She opened her arms and I hugged her. The first time I did it, I felt the comfort in her arms. “Hi Cassie! Just call me Ven.” Tumango ako at ngumiti. “Mommy!” nagtatakbong lumapit sa 'min ang anak ko suot ang amethyst color of dress. “Slow down baby!” sh
WARNING: R-18 Pagkapasok ko sa bahay ay bumungad sa ‘kin ang magulong sala. May mga nakakalat na bote ng alak, mga hinubad na damit at mas nagpagimbal sa ‘kin ang supot na tila isang white powder ang nasa loob. Mabilis ko ‘tong nilapitan at napaatras ako sa nakita. Ito ang madalas na ibalita, ito siguro ang tinatawag na droga. Nanginginig kong pinulot ang wasak na bote at inayos ang nakakalat. Napatigil ako sa ginagawa nang may narinig akong kalabog sa second floor ng maliit naming bahay. Anong nangyari kay mama? Hindi na ako nagdalawang isip pa na tumakbo patungo sa kawarto ng nanay ko. Pagkarating ko roon rinig na rinig ko ang ingay ng mga ungol. Nakita kong bukas ang pinto ng kwarto ni mama kaya naman ay nilapitan ko ‘to. Nasurpresa ako sa nakita ko. May lalaking nakapatong sa katawan ni mama na pawisang nakahiga sa kama. “Ohhh Miguel sige pa! ‘Yan ganyan nga! Ahhh tangina!” tila nagdedeliryo si mama sa sarap dahil pabaling-baling ‘to sa higaan. Ang lalaki namang nasa ibabaw n
Flashback“Mama! Please bitawan niyo po ang mama ko!” napatingin sa ‘kin si mama at kitang-kita ko ang takot sa kanyang mga mata kasabay nito ang pagtulo ng kanyang luha.“Malandi ka! Dapat sayo pinapatay! Walang puwang ang kerida na katulad mo sa mundong ‘to! Salot! Salot ka sa lipunan!” Sinampal sampal ng babae ang nanay ko at kitang-kita ko ang pagdaan ng galit sa mata ng nanay ko.“Kasalanan ko bang mas masarap at magaling ako kaysa sayo? Mas maligaya sa ‘kin ang asawa mo! Sa kabit na ‘to nahanap niya ang kalinga na hindi niya nahanap sa kagaya mong boring at losyang na asawa!” buong lakas na sinampal ng babae ang nanay ko at sa aking pagkagulat ay tinulak ni mama ang babae. Kitang-kita ko ang pagkahulog ng babae sa aming hagdan.“Lucille!” malakas na sigaw ng lalaki at bumagsak ang babaeng nagngangalang Lucille. Duguan ang ulo nito at wala nang buhay. Nakita ko pa ang luhang tumulo sa mga mata nito.End of FlashbackHingal na hingal akong napabalikwas ng bangon. Inilibot ko ang t