Elainne Meets Mamita

ELEVEN hours have passed but it seems that Elainne was still floating in the air. Sakay siya ng mga tanong na hindi mahanapan ng kasagutan. Tinatangay siya ng kaguluhang hindi alam kung paano nagsimula at kung paanong matatakasan.

Nagring ang cellphone niya dahilan para matauhan siya. Hindi siya nakatulog ng nagdaang gabi kahit pa sabihing napakaganda ng condo unit na kinaroroonan niya. Para makarating doon ay naalala niyang kinailangan pa silang sunduin ng isang private helicopter. Sa helipad sa itaas ng building na iyon sila lumapag at dito nga humantong sa condo unit kung nasaan siya ngayon. Sinagot niya ang tawag niya tiyahin niya.

“Elainne! Bongga ka. Masyado mo namang ginalingan anak,” ang nagdidiwang na tinig ni Tiya Amy ang bumungad sa kanya. Higit sa malamang ay may pa-fiesta ngayon sa barangay nila. Mula pa kasi kagabi ay sila na lang ni Lucas Imperial ang laman ng mga balita sa T.V. Parang panaginip pa rin ang lahat. Kung hindi lang niya nararamdaman ang lamig na ibinubuga ng aircon sa kabuuan ng unit na iyon ay iisipin niyang hindi totoo ang lahat ng iyon. What’s happening to her life right now is a proof that miracle can really happen. Iyon ay kung miracle ngang matatawag ang sumpang kinasasadlakan niya ngayon.

“Tiyang, sunduin n’yo na ho ako rito. Isang-isang oras na lang po at isang balita pa sa t.v. at siguradong sa mental hospital ako pupulutin,” tulala pa ring sabi niya sa tiyahin. Masyadong marangya ang lugar na iyon para sa kanya. Nahihilo siya sa amoy ng aircon. Nalulula siya sa televisiong naroon na halos sinakop na ang isang pader. Napakalambot ng kama, nilalamon siya niyon tuwing tatangkain niyang mahiga. Nasisilaw siya sa mga ilaw na naroon. Hindi iyon ang lugar niya sa mundo. Alam niyang hindi siya nababagay sa lugar na iyon dahil sa isang hamak na kumbento sa labas ng unit na iyon ang lugar na itinakda sa kanya ng Diyos.

“What is you talking about, Elainne? You rich now, very, very much,” kastig ng Tiyahin niyang bakas na bakas sa tinig ang kasiyahan. “Nagsasanay na akong mag-english para naman kapag nagkita kami ng mga Imperial ay hindi ako pulutin sa kangkungan.”

Basta na lamang niyang pinutol ang tawag na iyon. Mukhang hindi si Tiya Amy ang tamang tao na makakatulong sa kanya. Sinubukan niyang tawagan ang kaibigang si Elle pero hindi rin ito sumasagot. Mukhang wala na siyang ibang taong malalapitang kung hindi ang lalaking dahilan kung bakit siya naroon ngayon.

 As if on cue, pumasok sa silid na iyon ang huling taong gugustuhin niyang makita sa tanang buhay niya. Kakatwa lang din na alam na alam niyang ayaw niya itong makita pero hindi naman niya maiwasang mamangha ngayong nasa harapan na niya ito. “Mag-oorder ako ng breakfast, ano’ng gusto mo?” cool na cool na tanong ni Lucas.

Inirapan niya ang lalaki, para lamang mapatili sa kabiglaan ng marealize kung ano ang suot nito. He’s only wearing a boxer! Isang itim at hamak na boxer. “Ano ba? Magbihis ka nga!”singhal niya sa lalaki.

Napuno ang silid na iyon ng tunog ng tawa nito sa isnag iglap. Mukhang pati ang pandinig niya ay umaanib na sa pag-aaklas katulad ng kanyang mga mata. Dahil sa kabila ng nararamdamang inis, sa pandinig niya ay parang musika ang tunog ng tawa nito.

“Anong nakakatawa?” tanong niya rito. Hinarap niya ang lalaki at tinapunan ng matalim na tingin.

“Relax, ako lang ‘to,” preskong sabi nito.

At ang walang pakikisamang mata ni Elainne bigla na lang naglakbay sa katawang nakahain sa kanyang harapan. Magiging unfair siya kung sasabihin niyang pangit ang katawan ng damuhong lalaki. Dahil ang bawat muscles nito ay nasa tamang puwesto. Hindi nakakaasiwang tingnan ang biceps at triceps nito. His chest was obviously strong. Umaga na nga yatang talaga dahil hayun at available na ang mga pandesal na nagpapanggap na abs sa sikmura nito. And his…his…

Juicecolored! Patawarin po ang kuwebang papasukin ng nagmamalaking alaga nitong ‘yon. Kaya naman pala napakataas ng confidence level ng kumag ay dahil may ipagmamalaki talaga!

“I-oorder pa ba kita ng almusal o busog ka na?” may nang-iinis na ngiti sa mga labing tanong nito sa kanya. Halatang tinutukso siya ng kumag at ipinagkakanulo siya ng kanyang mga pisngi. Ramdam na ramdam niya kasi ang pag-iinit ng mga iyon. He was the very first naked man she have ever seen at hindi niya alam kung ituturing niyang biyaya iyon.

“Paano mong nagagawang magbiro pa ng ganyan? Ni hindi ako nakatulog magdamag. Hindi ako dinalaw ng antok kaya puwede ba, iwanan mo ako at bigyan ng katahimikan,” singhal niya sa lalaki.

Nang kindatan siya nito ay tumalon ang puso niya at dahil doon ay hindi siya nakapagpigil at binato niya ito ng unan. Naiwan siyang lihim na kinakastigo ang kanyang sarili.

THAT girl inside Lucas’ room was wrong thinking that he had a good sleep last night. Dahil ni isang minuto ay hindi rin siya nakatulog. It was the very first time that he took a girl on his unit. Kahit kailan ay hindi siya pumayag na may isang babae ang makapasok sa unit niya…sa bahay niya. Ayaw niyang maramdaman ang pakiramdam na may isang babae ang mabubungaran niyang nakahiga o nakaupo sa ibabaw ng kama niya. Pero hindi niya inakala na ang bagay na iyon ay talaga naman palang bubuo ng araw niya.

Natigilan si Lucas. Nababaliw na yata siyang talaga. Bakit ba kung ano-ano ang naiisip niya? Kagabi lang ay hindi siya pinatahimik ng sariling isip. Paulit-ulit na bumabalik sa kanyang gunita ang h***k na pinagsaluhan nila ni Elainne. Isa pa ang bagay na iyon, bakit ba napakadali para sa kanya na alalahanin at tandaan ang pangalan nito? Like it was suddenly engraved in his memory.

Magdamag niyang inalala kung gaano kalambot ang mga labi nito. Sa daan-daang babaeng n*******n niya ay hindi niya matutukoy kung sino ang pinakamagaling pagdating sa bagay na iyon. Pero hindi niya kailangang mag-isip para alamin kung sino ang nagmamay-ari ng pinakamatamis na labing n*******n niya sa tanang buhay niya dahil kagabi lang niya natikman iyon. Kahit anong biling at pagtatakip ng unan ang gawin niya kagabi, the memories of that girl’s lips linger on his mind. Ito ang kauna-unahang babaeng nagparamdam sa kanya ng ganoon. Na para bang ang h***k na pinagsaluhan nila ay isang bagay na hinding-hindi na niya makakalimutan pa.

For the first time in his life, someone make him feel different. Kung ang halos lahat ng babaeng naikama niya ay gagawin ang lahat para lang manatili siya sa tabi nito pagsapit ng umaga, si Elainne ay irap ang ibinungad sa kanya. Women used to talk to him with flowery words. They are willing to make him flatter. Pero ang babang nasa kuwarto niya ngayon? Parang walang pakialam kung ikatutuwa niya ang mga salitang bibitiwan nito. Ni hindi ito nagpacute man lang sa kanya. Hindi nagpakita ng pagkaaliw dahil lang magkasama sila. Lahat ng iyon ay sapat nang dahilan para maramdaman niyang tao siya. That more than being an Imperial, he’s still a human. Isang tao na hindi ligtas sa kung ano man ang mga katotohanang ibinibigay ng mundo.

Nasa ganoon siyang pag-iisip nang makarinig siya ng katok mula sa pintuan ng kanyang unit. Sinilip niya sa built-in monitor na konektado sa built-in camera sa labas ng pintuan iyon kung sino ang nasa labas. It was no other than Mamita.

Nagmamadaling inapuhap niya ang mga damit niya at isinuot iyon. Pagkatapos ay tumakbo siya papasok sa kanyang kuwarto kung saan naroon si Elainne. “My grandmother is here, okay? I want you to be the best that you can.”

“At kung hindi ko gawin?” balewalang tanong nito.

“Maghanap ka na ng isang milyong piso at ideposito sa bank account ko,” relaxed na sabi niya.

Biglang bumalikwas ng bangon ang babae. Kamuntik na siyang matawa kung hindi lang niya napigilan ang sarili niya. Wala lang kasi talaga itong pakialam ano man ang maging hitsura nito. Napakanatural lang na babae nitong kasama niya. And in his world that is full of pretentious women, this girl was really a breath of fresh air.

“Nasaan ba ‘yang si Lola? I’m so excited to meet her!” eksaheradang sabi nito at hindi niya napigilan ang pagtakas ng malawak na ngiti sa kanyang mga labi dahil sa sinabi at inakto nitong ‘yon.

Iniwanan niya si Elainne at pinagbuksan si Mamita. “Where’s the girl?” bungad nito sa kanya nang pagbuksan niya ito ng pinto. Nilampasan siya nito at nagtuloy-tuloy sa pagpasok sa unit niya.

“Good morning, Lola!” masiglang bati ng babae kay Mamita.

Napapikit nang mariin si Lucas kasabay ng mariing pagkagat sa kanyang labi. Kung may isang bagay man na hindi gugustuhing marinig ni Mamita, ‘yon ay ang tawagin itong ‘Lola’. “So she’s real,” nakalabing kumento nito. Halatang nawala sa mood ang matanda.

“Ahh, Mamita, I want you to meet my fiancée, Elainne,” to the rescue si Lucas. Mabilis siyang lumapit at inakbayan si Elainne. Pinisil niya ang balikat ng babae bilang babala. “Elainne, sweetheart, this is Mamita,” ipinagdiinan pa niya ang huling salitang sinabi para magkaroon ng ideya si Elainne.

“So, tell me about yourself, ija,” si Mamita na halatang hindi paiisa.Tumingin ito sa kanya at ewan ba niya kung bakit bigla siyang nakaramdam ng kaba nang mga sandaling iyon. “Let me talk to her, alone,” sabi nito.

Napalunok siya. Hindi yata at hindi pa man nagsisimula ang planong nasa isip niya para mapaniwala si Mamita na totoong fiancée niya si Elainne ay mabubuking na siya.

“No, Mamita. I want to stay,” sabi niya, umaasang makakalusot sa abuela. “She’s a shy type of girl kaya baka hindi siya makapagsalita kapag iniwa…”

“Lola, I’m Elainne Manalo and believe me, hindi po ako sanay matalo…”

Pakiramdam ni Lucas ay aatakihin siya ano mang sandali. Kapag hindi umayos si Elainne, malamang na pareho silang ibitin ng patiwarik ng abuela. Iyon na yata ang katapusan ng pagiging Imperial niya.

“I am a nurse by profession but unfortunately I don’t feel like pursuing that job because I realized that I have so much more to offer. I spend my life looking for my purpose and luckily, I was able to realize that what I want to do is to serve the humanity. My ultimate goal is not just about helping people as a nurse. I want to be in service for those people who are losing their hope and for those who are thinking that they are not good enough for their dreams.”

Pareho silang napatingin ni Mamita sa babae. Manghang-mangha sila sa mga sinabi nito. Ito ang unang pagkakataon na nagharap siya ng babae kay Mamita at sa tingin niya ay nabigyan naman ni Elainne ng justice ang bagay na iyon. She’s very fluent at talagang puno ng substance. Malayong-malayo ito sa mga babaeng nakilala niya na puro pagpapaganda ang alam.

“Charot lang, Lola!” biglang kastig nito with matching tapik pa sa hangin.

“Charot? What is that mean?” biglang naguluhan si Mamita.

Siya naman ay hindi alam kung maiihi sa harapan ng matanda. Kung kailang paniwalang-paniwala na siya sa babae ay saka naman ito babanat ng ganoon. Nakikilala ba nito ang babaeng kaharap nito ngayon? Si Mamita lang naman ang tinaguriang richest woman in Asia. Tinitingala ito sa buong bansa. Lahat ng negosyante ay handang gawin ang lahat para lang makuha ang approval nito pagkatapos ay chacharotin lang ni Elainne?

“Joke lang, Lola,” confident pa ang tinamaan ng magaling. Mukhang nagkamali siya ng pagkakakilala sa babaeng ito. Ano’t ito pa yata ang sisira sa mga plano niya.

“Ang totoo po, graduate ako ng nursing. Hindi ako nagtrabo kahit pa nakapasa na ako sa board exam dahil gusto ko pong maging madre.”

Naloko na! butil-butil na ang pawis sa noo ni Lucas. Kung hindi pa mananahimik ang babaeng ito, malamang na mamaya lang ay sa lansangan na siya pulutin.

“I was only nine years old when my father left us. Noon po nagpasyang mag-abroad ang nanay ko para magtrabaho bilang domestic helper sa Hongkong. Doon na rin siya nakapag-asawa ng bago at nakabuo ng pamilya. Naiwan po akong mag-isa kasama ng mga tiyahin ko na pare-pareho pong matatandang dalaga. Wala po sa bukabolaryo ko ang mag-asawa, Lola dahil nakita ko kung paanong nasaktan at paulit-ulit na nadurog ang puso ng mga tiyahin ko dahil sa mga lalaki,” sandali itong tumigil sa pagsasalita para siguro humugot ng lakas ng loob para magpatuloy.

“At a very young age, I realized that no woman deserves to get hurt. Hindi po kailangang masaktan ang isang babae dahil lang nagmamahal siya. Dahil lang gusto niyang ibigay lahat. We all deserve to be loved. We are all entitled of having a dream, and we need someone who could help us turn those dreams into reality. At gusto ko pong maging ako ang taong ‘yon para sa mga kabataang ang pakiramdam ay tinalikuran na sila ng mundo. Ayaw ko pong may isang batang katulad ko ang umamot ng atenisyon mula sa iba. Kaya,” tumigil ulit sa pagsasalita si Elainne at pinaglipat-lipat ang tingin sa kanilang dalawa ni Mamita. “Kaya pasensiya na po kung hindi ko mapapakasalan ang apo n’yo, Lola,” iyon lang at mabilis na itong tumayo at nagmarcha palabas ng unit niya. Naiwan siyang nakatulala lang sa harapan ng abuela.

Hindi niya alam kung ano ang mayroon sa sinabi ni Elainne at napatulala siya nang ganoon. Posible bang maging ganoon ang epekto ng pambabasted at pagtanggi sa kanya ng isang babae? Never pa kasi niyang naranasan na tanggihan, ngayon pa lang.

“What do you think are you doing?” untag sa kanya ni Mamita.

“Mamita?” he asked.

“Follow the girl and do what it takes to convince her to marry you,” utos ni Mamita.

“Yes, Mamita,” mabilis na tugon niya bago sinundan ang babaeng unang-una sa listahan ng mga babaeng umayaw sa kanya.