Dahil ayaw din ng dalaga na magkaroon ng problema kay Iñigo, isang oras ang lumipas, nag-aya na ang dalaga na bumalik sa kani-kanilang kwarto. Hindi rin naging mahirap kausapin si Manuel. Alam din ng lalaki na kapag nalaman ni Iñigo na nilabas niya si Marie ay malalagot siya. "Maraming salamat Kuy
Isang linggo na ang nakalipas nang mangyari ang ganoong insidente sa pagitan nina Marie at Iñigo. Hindi natuloy ang byaheng Singapore dahil do'n, at pinatapos lang ni Iñigo ang business meeting nito sa Japan sa pangalawang araw nila"t kinagabihan ay bumalik sila ng Pilipinas. Nasa kwarto si Marie,
Walang halong kaplastikan o pagpanggap na sabi ni Marie sa binata. Alam ni Iñigo na hindi madaling patawarin ang nagawa niya sa dalaga. Bagaman, katulad nga nang sinabi ni Marie—kailangan niyang magpatuloy. Ilang segundong katahimikan nang magsalita si Iñigo. "Would you mind going to dinner with m
"Is this all? Maybe you have some new ones out there, bring them out." "We have, but I need to ask my boss first—" "Then call your boss, right now!" "Po? Ano po kasi Sir—" "Just call him. Nagmamadali ako." "Ah? O-opo." Nakatayo si Marie sa likuran ng binata. Dito siya nasaksihan kung gaano siy
"Ang ganda ni Ma'am Isabela," mahinang wika ni Marie na natulala sa kagandahan ng babae. "Ang gwapo din ni Sir Alcantara." Aniya saka tumanga kay Iñigo. Tumaas naman ang kilay ng binata. Parang iniisip nito na kinompara siya ng dalaga sa ama. "What?!" Angil ni Iñigo. Nakangiting umiling si Marie.
Hindi maingay ngunit masaya. Iyan ang pagkakañarawan ni Marie sa bonggang kaarawan ng ina ni Iñigo. Nasa gilid lang siya habang isa-isa tinitignan ang mga mayayamang bisita. Napangiti siya dahil kung hindi sa tulong ni Iñigo ay hindi niyabito mararanasan. Wala si Iñigo sa tabi nito—nakikipag-usap s
Naistatwa sa pagkagulat ang dalaga sa ginawa ng binata sa kanya. Mayamaya ay humiwalay din si Iñigo at tinignan ang reaksyon ni Marie. Napangisi si Iñigo. "Masarap din pala ang chocomoist cake. I want more." Aniya saka kinain cake na nasa kutsara ni Marie. "Te-teka lang!" Akmang aalis si Marie nan
"Stay here for the night. Marie, pinahanda ko na ang damit pantulog mo't damit na susuutin mo para bukas. Hindi pwedeng mag drive si Iñigo dahil nakainom din ito." Hindi nakapagtanghi si Marie nang si Isabela na mismo ang nahsabi na walang uuwi ninisa sa kanyang mga anak. Maliban kay Andrea na hind
EPILOGUE—PART TWO—DESTINED WITH YOU TAON 2025, MAY—PHILIPPINES Maganda ang mga ngiti ni Iñigo habang papalapit sa kanya ang babaeng minahal niya na simula pa noong una. Mayamaya, ang magandang ngiti ay napalitan ng luha; luha ng kagalakan. "You destined with me," mahinang sambit ni Iñigo. Naki
EPILOGUE—PART ONE; THE PLOT TWIST TAON 2010, PHILIPPINES TWENTY-ONE YEARS OLD, IÑIGO ALCANTARA—FOURTH YEAR COLLEGE "Benjo, let's go to the café! You're leaving tomorrow—you can treat us to a free meal." "You guys can go—I'm leaving." "Hoy! Sandali naman! Wala man lang despedida diyan? Grab
APRIL 2025 PHILIPPINES "Case number 2025-PH-9090. I'll deliver the sentence. Despite the cruel nature of the crimes... and the clear evidence, the defendant made excuses that were imposible to believe, refuse to show remorse. The defendant, Lucio Salazar is sentenced to life in prison." Samo't sar
Gabi, at nasa St. Miguel Chapel inilamay ang abo ng ina ni Marie. Walang kamag-anak na pumunta—tanging sina Iñigo at ang pamilya niya ang pumunta para bigyan ng dasal. "Bukas na ihahatid ang ina mo, qala ka babg sasabihin?" Wika ni Iñigo. Umiling si Marie. "Wala." Saka siya naupo sa gilid at nak
Nakatayo sa harapan ng pintuan; nagdadalawang isip kung papasok ba si Iñigo sa loob o hindi upang hikayatin ang asawang si Marie na dalawin ang inang si Ester. Mayamaya ay napalingon siya sa kanyang likuran nang may pumatong na kamay sa kanyang balikat—ang amang si Alfonso. Kauuwi lang galing ng osp
MANILA, PHILIPPINES—ALCANTARA RESIDENCE "Dahan-dahan—ang mga bata ipasok na ninyo sa kanilang kwarto. Naneng, tabihan mo muna si Amber, ha? Pasensya, masyado lang abala. Magoahinha ka na rin. Joan—Jolan, kung naguguyom kayo—idamay niyo na si Lili. Ako na bahala kina Tita Ana at Mommy. Ihahatid ko
Kumalipas ng takbo si Iñigo nang makitang bumagsak si Marie. Dali-dali niyang kinarga ang asawa at patakbong inilabas kahit walang sasakyan; mabuti na lang may taxi na nakaabang kaagad kaya mabilis na naisugod ang asawa sa pagamutan. "I'll pay you later, Sir. I forgot my wallet. I'm sorry." "Ayos
THREE HOURS AGO "Miss? I am Xyrine Marie Alcantara—ako 'yung nakausap ng management dahil sa cancelation ng wedding. Can I speak to the organizer and manager?" "Ah? Yes po. Hello po Ma'am Alcantara. Sasamahan ko na lang po kayo sa head office ng manager ng hotel." Napangiti si Marie. "Great! N
BORACAY, PHILIPPINES "I'm asking you na huwag muna tayong lalayo sa area natin, as soon as possible," binalingan ni Iñigo si Marie. "Stay here. Xavier, Dad, Tito Viktor, and Tito Lemuel will come with me. Kid please look at them, okay? This is importante matter. I'm asking for your cooperation." N