That one week by the sea was like a dream for Lara that she wished to return to given a chance. Pakiramdam niya, ibang Miguel ang kasama niya sa loob nang maiksing panahon na iyon. She really felt special. Naramdaman niya talagang asawa siya nito. That time, she was the apple of his eyes. Wala itong ibang nakikita kundi siya. Ilang beses ba nila pinagsaluhan ang mga maiinit na gabi? Minsan mainit na umaga, tanghali, hapon, madaling araw. Since that first they shared by the sea, they already slept in the same room. Lara was happy. She loved him. Kaya naman wala siyang reklamo. Kahit lagi silang tinutukso ni Mabel, si Migo naman ay sige sa PDA. Now, that was just a memory. Nakabalik na sila sa syudad. Dahil matagal na nawala si Migo, he had to catch up with work. Pero sinisikap nitong uwian siya. Sometimes, he would arrive very late. Magigisingan na lang niya ang mga haplos nito. Kaya bawal na sa silid niya magpalipas ng gabi si Nurse Beth. Baka ma-eskandalo ito.Minsan kapag mada
Except for sorting and answering some emails for the boss, tunganga na si Lara maghapon sa opisina.Kapag walang kausap si Miguel, pinapapasok siya nito at ang trabaho niyang personal umano rito ang atupagin niya. She would massage his temples with her free hand, ang balikat nito, ang likod nito at kung saan man nito hingiin ang 'masahe'. Minsan he would demand a kiss almost from time to time kaya sa tabi na lang siya nito nakaupo. Madalas, sa kandungan nito habang naglilikot ang mga kamay nitong pasaway. And more often than not, natatapos iyon sa ilang beses nitong pag-angkin sa kanya sa kung saan-saang parte ng opisina nito. Then she would spend forever cleaning to at least clean up the air from the lustful smell, kung mayroon bang gano'n, before his next visitor would enter the room. Miguel would just laugh at how conscious she was. Adding that whatever they do, no one has the right to question them. O kahit sitahin man lang sila. He had also instructed Jaxen and the rest of the
Lara woke up the following morning to an empty space beside her. Kaagad na napakunot noo siya. Maayos pa rin ang dapat sana ay pwesto ni Miguel sa tabi niya.Did that mean he didn't come home? Nanlumo siya sa realization na hindi ito umuwi para tabihan siya sa pagtulog niya. Sinunod pa naman niya ang bilin nito na magpahinga siya nang maaga with an anticipation in her heart that she would wake up to his kisses.But instead, she woke up alone in bed. Napahugot siya nang malalim at disappointed na hininga bago hinagilap ang phone niya. Maybe he sent her a message explaining why. There was none. Nalungkot siya. Pero kinumbinse niya ang sarili na walang obligasyon si Miguel na magpaliwanag sa kanya sa kahit na anong kadahilanan. Babalik sana siya sa pagtulog gawa nang nanamlay ang pakiramdam niya. Pero narinig niya ang pamilyar na kalkuladong katok ni Auntie Rosette. And shortly after, the old woman entered her room. "Good morning, Miss Lara. Mabuti at gising ka na," nakangiti nitong
"Miguel is my youngest son's illegitimate child to his then secretary, Mabel. Wala silang relasyon. Pero sa isang gabing pagkakamali, nabuo siya. It was never Mabel's intention to destroy her boss' marriage. Kaya nagresign siya na hindi pa niya alam na buntis siya.She never told Ralph until Miguel was ten years old. He got very sick and Mabel cannot pay for the hospital bills. If that didn't happen, hindi malalaman ng anak ko ang tungkol kay Migo. Ralph didn't have a child with his wife, Karen. So naturally, he would want custody of his son. Pero ayaw ni Mabel. Sa katunayan, sa kabila ng lahat, hindi niya pinakilala sa isa't isa ang mag-ama until my son's last days. Ralph died of cancer when Miguel was just a teenager." Matamang nakikinig si Lara habang nagkukwento si Cordelia. May pait din sa tinig nito but the fondness was undeniable whenever she would mention Miguel's name. "Miguel got mad at Mabel for denying him a chance to have known his father for a longer time. Kami naman,
"Miguel, I'm sorry. I wasn't able to come at once," lumapit ito sa asawa niya at yumakap. Migo gently patted her back in response. Bumitaw rin naman agad ang babae at ngumiti sa kanya. "Hi, Lara… I hope you don't mind. I'm here for Lola," sabi nito sa kanya sa pinakamalamyos marahil nitong tinig. She approached her at medyo nag-aalinlangan na bineso siya sa pisngi. She shouldn't have done that. Hindi sila close at nang huling beses na nagkrus ang mga landas nila, nag-walk out siya. But Lara didn't utter a word. Pero pinilit niyang mamutawi ang isang tipid na ngiti sa mga labi niya. Kahit malambing ang pagsasalita ng babae, Lara thought she heard otherwise. "Hindi ka na dapat nag-abala," Miguel told her before gently placing an arm around Lara's waist. "How could I not come? Lola is also like a family to me," lumabi ito, mukhang sagot sa sinabi ni Miguel pero nakita rin ni Lara ang pagsunod nito ng tingin sa kamay ng asawa niya sa bewang niya."Migo, look at what Meredith brough
The next morning, sabay silang bumalik ni Miguel sa ospital. They didn't talk about anything. Lara pretended everything was fine and it seemed that he also didn't notice that she had cried a lot the previous day. "I can't leave work for long so we will only be staying in Lola's house for just three days," mayamaya ay sabi ni Miguel habang nasa byahe sila."I didn't pack my things," naisagot niya. Hindi naman kasi siya nito ininform. "Rosette will just send our belongings in the house. Don't worry," he answered, then refocused his attention on the road ahead of them. Pero sa panaka-nakang pagsulyap ni Lara sa asawa, she could tell that something's bothering him. "May problema ba, Migo?" tanong niya bago niya mapigilan ang sarili niya. Miguel sighed. "Honestly, I'm not sure either. If you noticed, no one visited Lola in the hospital aside from us and Meredith. It's because I can control who could visit her and who could not. But in her house, it's different."Alam niyang may iba it
Meredith stayed until dinner. Kung hindi pa ito indirectly na pinalayas ni Cordelia, tila makakalimutan nitong kailangan nitong umuwi. Kaya after dinner na sila ulit nagkasarilinan ni Miguel. "Are you okay, sweetheart?" Miguel asked. Nakaupo sila sa kama at nasa likuran niya ito, pahalik-halik sa batok at balikat niya. "You look unwell. Are you feeling something?"Umiling siya, humarap dito at nagkusa itong halikan sa mga labi nito. Kahit pa pakiramdam niya ayaw niyang gawin iyon. Naaalala niya kasing hinalikan nito si Meredith and who knew what else they did after that kiss?But Lara also wanted to prove a point na mas magaling siyang humalik. At kung posible, mas kaya niya itong paligayahin sa kama. With that in mind, she became aggressive. Hindi na niya inalintana ang pagtataka sa mukha nito na kalaunan din naman ay nawala rin at buong intensidad din siyang sinabayan. Lara didn't know she was capable of what she was doing. In the past, she would just shyly let Miguel be in cont
Dahil nangako sa kanya si Miguel na wala itong kahit na anong nararamdaman para kay Meredith, Lara was naturally happy again.Lalo na dahil harap-harapang magpaka-showy sa affection nito sa kanya ang asawa niya kahit naroon na naman ang kaibigan nito.Lola Cordelia already asked her kung hindi ba ito nakakaabala. But the woman answered na sasamantalahin na lang din nitong naka-break sa trabaho si Miguel para makasama naman daw ito bago ito bumalik sa New York. So, sige na lang. Tiniis na lang ni Lara ang pagiging sweet nito kay Miguel. Kasi hindi naman nilulubayan ng asawa ang tabi niya. He stayed beside her para iparamdam sa kanya na sincere ito sa sinabi nito sa kanya kagabi. Maliban nang kinailangan nitong ihatid ang Lola nito sa silid nito. Lara was forced to stay with Meredith alone. "How old are you again, Lara?" Sweet ang ngiti pati ang boses na tanong ni Meredith. "I just turned twenty-four," she answered truthfully. Kahit hindi pa man, alam na niya ang pakay nito sa pagta