Eumerriah's Point of View "Goodmorning." Bati ni Gabrielle habang naghahain siya ng almusal. Naka-apron siya habang topless. Ang hot niya sa itsura niya ngayong umaga, mas nagpagwapo pa sa kaniya ang ngiti na namutawi sa kaniyang labi nang batiin ako. "Goodmorning." Nahihiyang bati ko sa kaniya pabalik. "Maupo ka na dyan, may niluto akong pritong liempo at carrot soup. Inumin mo muna ang gatas bago ka kumain para si baby muna ang magalmusal." Hinawakan niya pa ako paupo sa hapag kaininan. Napapangiti na lang ako dahil kagabi lang siya nag confess ng nararamdaman niya pero nag double ang care and sweetness niya ngayon. Hindi katulad dati na sobrang siga at sungit niyang manalita. Ngayon naging sweet na pakinggan ang mga sinasabi niya. Ganito ba talaga pag-inlove ang lalaki? Ang gaan ng athmosphere namin. Nagsisimula na kaming kumain ng tanungin niya ako. "Anong gusto mong gawin? Mamili tayo ng damit ni Baby sa bayan o magswimming tayo habang hindi pa lumalaki ang tyan mo?" Tanong n
Eumerriah's Point of View Bukod sa bahay na cottage may mga cottage din tinatawag malapit mismo sa dagat dito sa resort na pinatayo ni Gabrielle. Minsan bago matulog nagkukwentuhan kami tungkol sa mga bagay-bagay, buhay kabataan at buhay namin kasama ang mga taong mahal namin. Nalaman ko din na isa ito sa pinatayo niya gamit ang sariling pera, hindi kasi siya binibigyan ng daddy niya ng pera simula grumaduate sila hindi katulad ni Jerome, unlike kay Jerome walang stable job si Gabrielle. Madalas lang siyang pumapasok sa mga investment company at mga paluging kompanya para maging investor. Isa sa rason bakit madalas silang nagaaway mag-ama. Lagi nitong sinasabi na walang passive income sa mga malilit na company at palubog na pero si Gabrielle naniniwala siya na lahat ng tao kapag bumagsak mas pag bubutihan nila kung may isang tutulong sa kanila para umangat hindi katulad ng mga taong nasa taas na, mamaliit lang nila ang mayroon ka at magmamakaawa ka na lang natanggapin nila. Mapride
Eumerriah's Point of View "Don't tell me nagseselos ka kay Kristine?" Biglang natanong ni Gabrielle, hindi naman agad ako nakasagot. Nagseselos nga ba ako? Ngunit bakit? Hindi naman niya ako asawa o girlfriend man lang. "Kaibigan ko si Kristine, gano'n lang talaga kami ka-close dalawa." Depensa pa niya. "Pero kahit na. Iba na ngay-" Hindi ko maituloy ang sasabihin ko ng muntik ng maisatinig ang laman ng isip ko. Iba naman na talaga ngayon e, ngayon magkakaanak na siya at umamin sa akin na gusto niya ako. Ano iyon gusto niya din si Kristine kaya gano'n silang dalawa kanina. Akala mo bagong magjowa na kakarating lang. May pagsandal pa sa balikat niya ang babaeng iyon. "Anong iba na ngayon? Paano naging iba ay kaibigan ko pa din naman siya. Hindi din naman ako nagkukulang ng pagaalaga sa iyo. Walang nagiba Yumi, nadagdagan lang nang ikaw sa buhay ko." Napairap naman ako sa sinabi niya. Akala ko nandito siya para i-comfort ako. Ngunit hindi pala mas sasama ang loob ko sa maririnig ko s
Eumerriah's Point of View "Anong nangyari kay Yumi?" Rinig kong tanong kay Gabrielle, siya kasi ang nasa labas ng kwarto. Boses iyon ni Jayson. Isa sa mga kaibigan niyang seryoso. Ito lang ang hindi natatawa sa kabaduyan ni Paul. Hindi rin siya masyadong nagsasalita. "Inantok lang, iidlip lang siya sandali. Bakit ka pala sumunod dito?""Ah, eh si Kristine nagtatantrums na naman na parang bata. Tinapon ba naman ang mga hotdog dahil kinainan daw ni Yumi hindi na daw nila makakain pa. Inaway din si Hanz, kawawa ang batang iyon palagi na lang pinagbubuntunan ng ate niya. Pinagalitan naman na siya ni Lola ayown para siyang bata sa gilid na umiiyak. Hindi ko naman maawat si Lola dahil mali naman talaga si Kristine." Dire-diretsong kwento ni Jayson. First time ko siyang marinig na magsalita ng ganoon kahaba. Nakakatuwa pero hindi ako natuwa sa inasal ni Kristine. Hindi ko naman kinainan, doon lang ako kumuha ng pagkain ko. Naiinis ako dahil sa pagiging isip niya. Bwisit." Yumi!" Gulat nil
Eumerriah's Point of View "Oh, wag na. Hayaan mo na muna. Ganyan talaga sila e." Hinawakan ni Jayson ang kamay ko. Nakayakap kasi si Kristine kay Gabrielle. Naiinis ako. "Huli na iyan. Kung hindi sasabunutan ko siya. Hindi siya bata no, alam niyang may girlfriend dito si Gabrielle oh." Komento ko. "Kayo ba talaga ni Gabrielle?" Seryosong tanong nito. Hinanap ko sa paligid si Paul bago magsalita baka kasi bigla na naman sumulpot at kung sabihin. "Oo naman. Magkakaanak na din kami." Masaya kong sagot. "Masaya ka naman sa kaniya?" Tanong niya. Ano ito Boy abunda tonight. Hahahaha "Oo naman. Hindi mahirap mahalin si Gabrielle. Sobrang responsable niya. Ang layo sa kaniyang kapatid.""Speaking of Jerome. Paano siya ngayon?" Ngumiti ako. Hindi ko gustong pagusapan ang tungkol sa kaniya. "Hahahaha sorry, na-curious lang ako sa lovestory niyong tatlo. Love triangle ikaw nga." Nahihiya niyang sabi. Inopen ko mga tupperware sa harapan namin. Wala akong makitang makain, gusto ko ng fries o
R|18 (Eumerriah's Point of View Dahan-dahan niya akong ipinababa sa kama na parang bagong kasal. Nakatingin lang siya ss mukha ko na para bang kinakabisado ito. Medyo naiilang pa ako sa mga tingin niya. "Sobrang ganda mo talaga." Papuri niya sa akin. Medyo nahiya ako ng bumaba ang tingin niya sa dibdib ko. Huli na para kabigin ko pababa ang t-shirt ko dahil agad niya itong sinunggaban. Para siyang uhaw na batang dumedede sa ina. " aaaaaaaaahhhh. Aaah." Ungol ko ng kagatin niya ang nipple ko. "Ang sarap mo." Sabi niya saka ako hinalikan. Wala na akong magawa kundi ang gantihan siya sa lahat ng tensyong ibinibigay niya sa katawan ko. Masyado niyang binuhay ang katawang lupa ko na kailanman hindi ko naramdaman kay Jerome. Hindi man lang ako nakaramdam ng ganitong kagustuhan sa ibang lalaki kundi sa kaniya lang. Hinubad niya ang damit niyang suot sa harapan ko at tinapon kung saan. Dahan-dahan niyang inalis ang sinturon niya habang titig na titig sa akin. Hindi ko magawang iiwas ang
Eumerriah's Point of View Masakit ang katawan kong gumising, mukhang tanghali na din dahil sobrang taas ng sikat ng araw ngunit malamig naman ang simoy ng hangin na nagmumula sa bukas na bintana, natatangay pa ng hangin ang kurtina na nakasabit doon. "Argh!!" Daing ko, kagigising ko lang pero bakit pagod na pagod ako. "Hi? Goodmorning. How's your sleep?" Bungad ni Gabrielle ng makapasok dito sa kwarto. May dala siyang malaking tray, may gatas, prutas at rice with egg and hotdog. Ano ito? Breakfast in bed. Napangiti na lang ako dahil halatang minadali niya, sobrang pawisan kasi niya. "Mag-milk ka muna bago ka kumain ng kanin. Dessert mo ito huh?" Turo niya sa prutas. Madalas kasi kinakain ko muna ang prutas bago ako kumain ng heavy meal. Nasasanay naman na ako dahil lagi siyang nandyan sa tabi ko para paalalahanan ako. "Salamat." Sabi ko habang inaalis ang kumot na nakatakip pa din sa katawan ko. Medyo nilalamig ako sa lakas ng hangin kahit tirik ang araw. "Sino nagd-damit sakin?"
Eumerriah's Point of View Natapos na kaming lahat kumain. Nag-aasikaso na silang lahat para bumalik ng manila. Kanina habang nagkakatuwaan kami, kinakantyawan kami ng kaibigan ni Gabrielle, tahimik lang si Kristine at hindi kumikibo. Abala lang ito sa ginagawa niya sa cellphonr niya. Hindi ko na lang siya pinansin dahil ayoko masira ang mood ko. Sobrang saya ng puso ko dahil nararanasan ko ang mga bagay na ito sa maliit na pamilya ni Gabrielle. Having a family like this is a precious thing. Hinding hindi ko makakalimutan sa buong buhay ko ang mga ala-alang nabuo dito kasama sila. "Magiingat sa pagda-drive Jayson ah. Ingat kayo Paul, Kristine, Hanz magiingat ka ah, aral mabuti. See you soon."Nakangiti kong paalam sa kanila pero itong si Gabrielle masamang nakatingin sa akin. Nakikita ko sa gilid ng mata ko ang nanlilisik niyang mata. Natatawa na lang si Paul at Jayson sa inasta ni Gabrielle. Agad din pinatakbo nila ang sasakyang gamit nila. Kumaway na lang ako kahit di ko alam kung
15 years ago,Eumerriah's Point of View "Pakasalanan mo si Jerome!" galit na sabi ni Daddy, habang tinitigan ako ng mariin.Huminga ako ng malalim bago sumagot. "Pero, Dad, alam naman nating hindi ko na siya kayang balikan.""Dahil ano? Dahil sa kapatid niya? Alam mo bang nilalagay mo sa kapahamakan si Gabrielle?" Lumalim ang mga mata niya, at may bigat sa bawat salitang binibitiwan niya.Napatingin ako sa kanya, litong-lito. "Ano pong ibig niyong sabihin?"Nag-aalangan si Mommy, biglang hinawakan ang braso ni Daddy. "Mahal, wag mo na sabihin kay Yumi ang bagay na iyan," pakiusap niya, tila may pag-aalala sa kanyang boses.Pero matatag si Daddy, hindi nagpatinag. "Hindi, kailangan niyang malaman para matauhan siya. Ang lakas ng loob magpabuntis sa lalaking iyon."Napalunok ako, unti-unti nang tumitindi ang kaba sa aking dibdib. "Ano po ba kasi iyon?!"Lumapit si Daddy, malamig ang tingin niya sa akin. "Kaya nilang patayin si Gabrielle, huwag lang kayong magkatuluyan."Parang nabingi
Eumerriah's Point of ViewSa tagal naming nag-uusap ni Gabrielle, hindi kami magkasundo. Hindi ko maunawaan kung bakit niya kailangang ilayo ang sarili niya sa amin. Lumabas na ang lahat ng katotohanan—ang tungkol sa kasal nila ni Kristine at ang naging takbo ng buhay niya kasama si Paul. Nagsisisi na rin siya, at maging si Paul ay tila napansin ang kanyang mga pagkakamali."Hindi mo talaga ako nauunawaan," sabi ni Gabrielle, may halong frustration sa boses."Edi ipa-intindi mo sa akin!" sagot ko, hindi na rin nakapagpigil."Sige, matanong kita. Bakit pinili mong lumayo at magtago, aber? Labing limang taon! Labing limang taon kong hindi nakita at nakasama ang anak ko, tapos malalaman kong legally anak siya ni Shaira! Paano mo ipapaliwanag sa akin ang bagay na iyon, ha?" tanong niya, puno ng galit at pagkabigo."Makinig ka!" sabi ko, halos hindi ko na maitago ang sakit sa boses ko. "Nawalan ng anak si Shaira dahil sa naging asawa mo! Ano sa tingin mo ang gagawin ko? Natural, inisip ko
Eumerriah's Point of View"Nasaan siya?" tanong ko kay Kate, diretso at puno ng curiosity."Kung gusto mong malaman, sumunod ka sa akin," sagot niya, sabay pasok sa kanyang kotse. Tumango ako, ngunit imbes na mag-drive ng sarili kong sasakyan, nagmadali akong pumasok sa passenger seat ng kotse niya.Napakunot ang noo niya at binigyan ako ng tingin na parang nagtatanong. "Bakit ang tamad mong mag-drive?" tanong niya, may halong inis."Gusto kong sumakay sa kotse ng babaeng gustong-gusto ako dati," sabi ko, nagpapatawa na rin para mawala ang tensyon."Tsk! Kung hindi dahil kay Kuya Gabrielle, hindi kita magugustuhan," bawi niya, pero may nakakalokong ngiti sa mga labi."What do you mean?" tanong ko, medyo naguguluhan pero alam kong may something siyang tinatago."Secret," sagot niya, sabay tawa habang nagmamaneho.Napatingin ako sa labas ng bintana, pero di ko mapigilan ang ngiti sa mukha ko. Hindi ko akalain na ang masiyahing bata noon na palaging nakadikit sa akin, gustong gusto ako,
"Eumerriah!" Tinawag ako ni Kate, ang boses niya ay puno ng alalahanin.Lumingon ako sa kaniya, at nakita ko ang seryosong ekspresyon sa kanyang mukha."Naiisip mo pa din ba siya?" Tanong niya, ang tinig ay puno ng pag-aalala. "Kung kamusta man lang ba siya?"Tahimik akong tumayo at binugaw ang mga tao sa paligid, tila may nararamdaman akong bigat. Naisip ko si Gabrielle. Sa lahat ng nangyari, siya pa rin ang nagbigay ng damdamin sa aking puso, pero hindi ko alam kung paano ko siya haharapin ngayon."Ano bang nais mong iparating?" tanong ko, pilit na tinatago ang nararamdaman."I just wanted you to know," sabi ni Kate, ang kanyang boses ay seryoso, "na noon pa lang nahirapan na siyang tanggapin na nawala ka ng ganoon lang. Tapos bigla kang bumalik at inisip na pinabayaan ka niya, na hindi ka man lang hinanap?"Habang binabasa ko ang kanyang mga salita, parang sumabog ang sakit sa aking dibdib. Naramdaman ko ang pighati ni Gabrielle sa mga taon ng pagkawala ko, ngunit hindi ko rin kaya
"Another movie you slay!" bati ni Shaira, habang yakap ako ng mahigpit."Napakagaling talaga ng mommy ko," puri ni Justine na ngayon ay nakaayos na parang ganap na binata na, ang buhok ay maayos, at ang suot na amerikana ay tumatakip sa kanyang buong katawan. Tumingin siya sa akin ng may labis na paghanga, at para bang natutunan niya ang mga bagay na ito mula sa akin."You always pretty, Mommy," sabi ni Dustine, na kahit bata pa, may mga simpleng salita na kayang magpasaya sa puso ko. Nakangiti siya sa akin, ang mga mata ay puno ng kasiyahan at pagmamahal."Ang napakaganda at walang kupas sa galing," papuri naman ni Jayson, na tumayo sa aking tabi, ang mga mata ay puno ng paggalang.Kakatapos lang ng premier night ng isa sa mga pinakamatagumpay naming pelikula ni Jerome. Ang kwento namin sa pelikula ay punong-puno ng emosyon, at hindi ko inisip na magiging ganito ang lahat. Matapos ang ilang linggong hirap at pagod, ang pagkakataon na ito ay nagbigay saya at tagumpay sa amin.Nasa git
Eumerriah's Point of View Sa loob ng anim na buwan, nasa maayos ang lahat. Walang gulo, walang away, kahit madalas ko nang katrabaho si Jerome."Siya pa din ba hanggang ngayon?" tanong ni Jerome."Eh, ano naman sa'yo?" Sagot ko, medyo matalim ang tono.Para bang wala siyang pakialam sa mga nangyari noon. Na parang hindi siya ang lalaking minsang kinabaliwan ko."Kung sana pinagpatuloy mo lang ang pagiging baliw sa'kin, baka natutunan ko pa 'yang mahalin ka," biro ko."Sabi mo e," sagot niya, tila walang malasakit."Ang tigas mo na ngayon, ah. Parang hindi ka nabaliw sa'kin noon," patuloy ko."It's been 17 years and still? Hindi ka pa rin ba nakaka-move on? Hindi mo nga nagawang ipaglaban ang bestfriend kong una mong minahal, ako pa kaya na ginamit mo lang?""Eh, hindi ko kasalanan kung hindi siya matanggap ng pamilya ko.""Kasalanan mong pinaasa mo siya at hindi minahal ng totoo.""Anong alam mo sa pagmamahal ng totoo?""Eh, ikaw? Anong alam mo? Hindi na tayo mga bata para dyan! Kung
Eumerriah's Point of View Tatlong buwan na ang lumipas simula nang biglaang pagkawala ni Gabrielle, at walang sinuman ang nakarinig ng balita mula sa kanya. Lahat sila'y nag-aalala—pati sina Kristine at Kimberly ay naguguluhan na rin sa nangyayari. Hindi ko alam kung paano sasabihin sa kanila na pati ako’y wala ring ideya kung nasaan siya o kung kailan siya babalik.Sa kabila ng lahat ng ito, ang buhay namin ni Shaira ay unti-unting bumalik sa dati. Ako ang patuloy na nagtatrabaho para sa aming pamilya, habang si Shaira naman ang naiiwan sa bahay upang asikasuhin ang mga gawain at si Justine. Naging maayos ang daloy ng mga araw, ngunit ang bigat ng mga tanong na walang kasagutan ay laging naroon."Hanggang ngayon ba, wala pa ring paramdam si Gabrielle?" tanong ni Shaira, habang iniayos ang mga laruan ni Dustine sa sahig.Umiling ako, naramdaman ko ang lungkot sa aking dibdib. "Kahit si Kristine ay nagtatanong na rin sa akin. Nagkakagulo na daw sa kumpanya nila dahil sa biglaan niyang
Eumerriah's Point of ViewNakarecover na si Justine mula sa kanyang karamdaman, at sa kabila ng lahat ng nangyari, malaki ang pasasalamat ko kay Gabrielle. Ang kanyang suporta sa amin ay hindi ko malilimutan. Ngunit pagkatapos ng aming pagkikita at nang malaman kong ang matalik niyang kaibigan na si Paul ang tunay na ama ni Kimberly, parang isang matinding tinik ang naalis mula sa kaniya, ngunit hindi ko pa rin maipaliwanag ang tunay na nararamdaman niyang nararamdamanDalawang linggo na ang nakalipas mula nang matuklasan ko ang katotohanan, ngunit wala na akong balita mula kay Gabrielle. Nawawala siya, at kahit anong gawin ko, hindi ko siya matagpuan. Ang kanyang pagkawala ay tila isang bagong pahirap na dumagdag sa aking mga pagsubok.Sa gitna ng lahat ng ito, napapadalas ang pagbisita ni Jayson sa aming bahay. Ayaw ni Justine na magpaligo sa ibang tao, kaya't mas pinili naming huwag mag-hire ng personal nurse. Minsan, nakikita ko siyang nag-aalala at nagtatago ng kanyang tunay na n
Gabrielle's Point of ViewHindi ko alam kung paano ko nagawang iwan ang lahat. Minsan, parang panaginip lang ang lahat ng ito—ang buhay na iniwan ko, ang pamilya na sinira ko. Pero ito ang realidad na ginawa ko sa sarili ko, at sa bawat araw na lumilipas, mas nagiging malinaw sa akin kung gaano kalaking pagkakamali ang nagawa ko.Si Kristine, ang babaeng nakasama ko ng maraming taon, ang ina ng anak kong si Kimberly. Bumuo kami ng pamilya, isang pamilya na minsan kong pinangarap na magiging masaya at buo hanggang sa huli. Pero ngayon, wala na iyon. At ako ang may kasalanan. Nagsimula ang lahat nang bumalik si Eumerriah sa buhay ko. Hindi ko inasahan na makikita ko pa siya muli, na mararamdaman ko ulit ang mga damdamin na matagal ko nang inilibing. Akala ko, tapos na ang lahat sa amin ni Eumerriah. Akala ko, kaya ko na siyang kalimutan, kaya kong magpatuloy sa buhay kasama si Kristine at si Kimberly. Pero nang makita ko si Eumerriah, biglang bumalik ang lahat ng damdamin na iyon—mga d