CHAPTER 138

NANG magmulat ng mga mata si Matt ay wala siyang maalala kung paano siyang napunta sa ospital.

Napahawak siya sa kanyang ulo dahil pakiramdam niya ay may mahalaga siyang dapat gawin bago siya mapunta ditto sa ospital ngunit wala talaga siyang matandaan. Sumasakit lamang ang ulo niya kapag pinipilit niya ang sariling bumalik ang kanyang memorya.

“Matt. . .” anang isang babae sa kanya.

Kumunot ang nuo niya, “Sino ka?” Tanong niya rito saka napatingin sa kanyang ina, “Ma, nasaan si Auntie Nena?”

Nagkatinginan ang babae at ang kanyang ina saka lumapit ito sa kanya, “Anak, matagal ng patay ang Auntie Nena mo? Elementary ka pa lang nang. . .”hindi na nito itinuloy ang sasabihin, napahawak ito sa bibig, “God, wala ka ba talagang natatandaan?”

Umiling siya. Maya-maya ay napasigaw sa sobrang sakit ng ulo niya. Nagmamadaling lumabas ang babae para tumawag ng doctor habang ang Mama naman niya ay nakakapit sa braso niya, natataranta