Diana's POVHabang nag-aagahan, nag-usap kami ng masinsinan ni Jade sa napag-alaman namin tungkol sa Genius Class program mula sa mismong head ng project na si Mrs. Samson.Ang sabi nya, kung saka-sakaling pumasa si Freslin sa assessment at tuluyang maging estudyante nila, ako bilang ina at legal guardian ay may dalawang opsyon.Una, ay ang italaga ang eskwelahan na maging legal guardian ng anak ko, in favor of free board and lodging. Mayroon kasing isang modernong dormitoryo sa likurang bahagi ng campus kung saan libreng makakatira ang mga estudyante ng Genius Class.Pabor ito sa mga mag-aaral na galing sa malalayong probinsya dahil hindi na nila kailangang gumastos pa para sa boarding house o apartment. Hindi na rin kelangan ng taga-sundo dahil nasa loob ng bakuran ng eskwelahan ang mismong dormitory at nagkalat ang mga guwardiya sa institusyon, at may round-the-clock CCTV monitoring pa.Pangalawa, ay ang ihatid-sundo si Freslin araw-araw mula sa inuupahan naming maliit na apartment
Diana’s POVUmuwi akong parang naguguluhan sa nangyari. Hindi ako makapaniwala na nakuha ko ang trabaho nang walang kahirap-hirap.P80,000 basic salary, plus a free three-bedroom condo unit. It felt too good to be true.The man even showed me a pamphlet of the condos in CLS Towers when I hesitated signing the contract.At nang mapirmahan ko na, mabilis nyang hinablot ang dokumento na animo’y takot siyang magbago ang isip ko. At yung ekspresyon ng mukha nya. Parang mas masaya pa siya kaysa sa akin.Nakita ko na halos abot-tenga ang ngiti nya. He even laughed and said “good” three times.It’s just so odd to see an employer looking forward to an employment more than the job seeker.May kakulangan ba sa workforce dito sa Dumaran? Iyon ba ang dahilan kaya walang ibang aplikante akong nadatnan kundi ako lang?O baka naman sobrang pangit ng ugali ng magiging boss ko kaya’t walang gustong kumuha ng trabahong ito kahit nakakalula yung sweldo at benepisyo?Hindi na ako binigyan ng pagkakataon n
Diana's POV“R—yan? Anong ginagawa mo dito?” Hindi ako makapaniwala sa aking nakikita.Ang dati kong nobyo na mas mahirap pa sa daga, bakit ngayon ay nakasuot na ng mamahaling Armani suit? At ang suot nitong relos sa kaliwang kamay, kung hindi ako nagkakamali ay isang designer watch na limited edition at gawa ng Patek Philippe.Ang kumikinang sa kislap na Testoni shoes nito, gawang Italya na siguradong mahal dahil sa iilang palamuti nitong diamante.Halos nasa singkwenta milyones siguro kung susumahin lahat ng suot nito sa katawan.For a second, parang tumigil ang utak ko at natuliro. Nakatingin lang ako kay Ryan at nakanganga. Halos hindi rin ako makahinga sa magkahalong gulat at kaba.Mula kasi nang bumalik ako ng Dumaran, palaging sumasagi sa isipan ko kung nasaan na ba si Ryan, ang dati kong kasintahan.Marami akong dapat linawin at ihingi ng tawad sa kanya, kung tutuusin. Makailang beses kong naisip na kung sakaling magkasalubong kami sa daan, magagawa ko bang magtapat ng mga tot
Ryan / Matthew's POVI watched Diana walk out of the restaurant without any kind of hesitation. Bigla akong nainis lalo pa’t kasa-kasama ko itong bwiset na artista na grabe kung makapulupot sa akin.“Darling, what shall we eat?”Ang sakit sa tengang pakinggan ang boses ng babaeng ito na nag-iinarte na naman.“Wala akong gana.” Tumayo ako sabay tanggal ng kamay ni Lisa sa aking braso.“You can tell them what you want to eat. The chef will cook it for you.”Then I started to walk away.“Is it because of that woman?” Narinig kong sabi nya, may halong yamot sa boses nito.Tumigil ako at lumingon sandali sa kanya.“Lisa Hues.” Ang marahan kong sabi. “Siguro hindi pina-intindi ng agency mo ang totoong papel mo sa buhay ko. Let me get it straight. You should only act as my girlfriend whenever I need you to. So in front of other people, act like you’re the perfect girlfriend. But when we’re alone, get as far away as you can from me. Got that? Remember, you neither have the right to be jealous
Diana's POVSunday, Lunchtime“Ano bang kasalanan ng pagkain at halos durugin mo, Sis?”“Huh?” Napatingin ako kay Jade, inaalam kung anong ibig nyang sabihin.“Kaninang agahan, halos hindi mo rin ginalaw ang pagkain mo. Ngayon naman tinutusok-tusok mo lang ng tinidor. Ano ba ang problema?”“Ah ito? Walang problema, Sis. Medyo wala lang akong gana.”Napabuntunghininga si Jade at tinitigan akong maigi.“Magtapat ka nga. Kagabi umuwi kang walang imik at matamlay. Ngayon, wala ka namang gana. May masama bang nangyari sa pagkikita nyo ng boss mo kahapon?”Matagal na nabalot ng katahimikan ang hapag-kainan bago ko nagawang magsalitang muli.“Sa totoo lang, pilit ko ring inaalala kung totoo ba ang lahat ng nangyari kahapon. Kahit kasi kumbinsihin ko ang aking sarili ay parang napaka-imposible.” Pailing-iling kong sagot.“Ano bang ibig mong sabihin? Hindi kita maintindihan.” Nakakunot ang noo na giit ni Jade.“Kung tapos ka nang kumain, doon tayo sa kwarto mag-usap. Huwag dito at baka marinig
Diana's POVPagkatapos kong marinig ang sinabi ni Brody ay agad akong nagbihis. Hindi ko alam kung anong klaseng emergency ang tinutukoy ni Brody at kung talaga bang may maitutulong ako.Pero nitong hapon ay tinulungan niya si Freslin na makahanap ng angkop na computer parts para sa laptop nito. Isa itong malaking pabor, at nais ko sanang suklian ito ngayon.“Sweetie, kayo lang muna ni Tita Ninang ang sabay maghapunan. May pupuntahan akong importante. I’ll be back right away,” sabi ko sabay halik sa pisngi ng aking anak.“Ingat ka, mommy.” Kumaway si Freslin at nagpatuloy na tumulong mag-ayos ng lamesa.“Go, ako na ang bahala dito.” Sabi naman ni Jade.Agad akong pumara ng taxi at ilang minuto lang ay narating ko ang matayog na gusali ng Collins Industries.Sa hallway pa lang papuntang opisina ni Ryan ay dinig na dinig ko na ang nagsusumamong boses ni Brody.“Boss, pumili ka na nang isa sa mga damit dito, at ma-le-late na tayo sa interview,” udyok ni Brody, sabay kuha ng mga naka-hang
Diana's POVNgayon talaga ang opisyal na unang araw ko sa trabaho, kahit pa masasabing dalawang beses na akong pinatawag over work-related matters.Dahil sa inasal ni Ryan kagabi bago nya ako ihatid sa bahay, hindi ako nakatulog nang maayos sa sobrang pag-iisip.Kaya tuloy medyo may konting dark circles sa ilalim ng aking mga mata nang magising.Magkagayunpaman, bumangon ako nang maaga at nagluto ng agahan para sa aming tatlo. Hindi ko na ginising si Freslin, bagkus ay nagbilin na lang ako kay Jade kung anong sasabihin kapag nagising na ang anak ko at nalaman nito na wala ako sa bahay.Paglabas ko ng gusali, nagulat ako nang makita na nasa baba at nakaparada yung itim na luxury sedan na sinakyan ko kagabi.Akala ko ay si Brody ang nagmamaneho kaya lumapit ako sa kotse. Pero nang bumaba ang salamin ng driver’s seat, si Ryan ang nakita kong may hawak ng manibela.“Get in.” Simpleng utos nito sa akin.Tatanggi sana ako pero naisip ko na wala rin namang silbi. Pagkapasok ko sa passenger’s
Ryan / Matthew's POVTwo days after…Habang kumakain ako ng breakfast, nakatanggap ako ng tawag mula kay Brody. Kasalukuyan siyang nasa kabisera para sundan at i-verify ang mga leads na binigay ng detective agency sa amin.“Bro, kumusta? Did you manage to find something?” Agad na tanong ko.“I did find something. Ms. Harris’ real name is Nadia Miller. 7 years ago, nakatakda siyang ikasal sa isang Brandon Colton. Ang mga Miller at Colton ang dalawa sa pinakamayamang angkan sa kanilang lalawigan. Pero sa di makumpirmang dahilan, hindi natuloy ang kanilang kasal.”“Hmm? Ano sa tingin mo ang dahilan?”“While hindi ko makumpirma dahil nanatiling tikom ang bibig ng dalawang pamilya sa totoong dahilan, marami ang posibleng nangyari, bro.”I listened as Brody told me his bold speculations.Una, si Diana mismo ay kumalas sa arranged marriage, itinakwil ng pamilya, then nakatagpo ng ibang lalaki at nabuntis.Pero malabong ito ang nangyari, dahil kung kumalas ito sa itinakdang kasal ay dapat ako
Ryan / Matthew's POVThe National Computer Conference? Hmm… Kung hindi ako nagkakamali ay para itong business expo ng mga bagong invention ng mga kilalang computer hardware and software manufacturers.Tampok din dito ang mga freelance designers na balak i-promote sa madla ang gawa nila.Kada dalawang taon ay may nagaganap na pagtitipon para ipahayag sa buong mundo ang mga innovations na may kinalaman sa mga computers.Bukod pa dito, mayroon ding nagaganap na mga paligsahan sa huling araw ng conference. Tatlong araw ang buong event at ang talagang dinudumog ay ang huling gabi kung saan nagtitipon-tipon ang mga magagaling sa computer hacking.May paligsahan sa pabilisan ng pag-decode ng isang computer system. Ang nakataya ay hindi lang ang karangalang maitanghal na pinakamagaling na hacker sa bansa, kung hindi pati na rin ang malaking premyo para sa kalahok na mananalo.Noong huling conference, ang pot money ay nasa P20 million na nilahukan ng mahigit isandaang hackers mula sa iba’t-iba
Diana's POVNagising ako na medyo masakit ang aking ulo. Hindi kasi ako nakatulog nang maayos kagabi dahil sa mga nangyari at the end of the event.Pagkatapos kasi akong maisayaw ni Ryan ay may binulong ito sa akin. Sa labis na gulat ko ay hindi ako naka-react kaagad. Ayun, naisuot na naman pala ulit ni Ryan ang jade bracelet sa kamay ko.Huli na nang mapansin ko at nakalayo na ito, bitbit ang nanggagalaiti na si Lisa. Literally, hinatak ito ni Ryan paalis ng venue, dahil kung hindi ay baka sinugod na ako nito sa stage dahil nag-aapoy na naman ang mga mata nito sa selos at galit.Sa totoo lang ay wala akong pakialam sa anumang isipin ni Lisa nang mga oras na iyon. Mas interesado ako sa sinabi ni Ryan bago siya umalis. Ano kaya ang ibig nyang sabihin?Habang nakahiga ako ay itinaas ko ang aking braso at pinagmasdan ang berdeng bracelet na nakasabit sa aking kamay. Kumikinang ito sa ganda at totoong bagay ang kulay nito sa aking balat.Ang sabi nya ay bigay ito ng kanyang ina bago ito n
Diana's POVClarissa was mildly surprised at Ryan’s request to dance with the person who donated the jade bracelet. Perhaps she was thinking that Ryan was so captivated by the jewelry and wanted to thank the person by offering to dance with her.But, I know for a fact that Ryan does not only know who owned the bracelet, he was also the one who actually gave it to me.The last thing I want is to dance with him! I nervously looked at Clarissa and prayed that she would refuse Ryan.Clarissa’s gaze went my way for a second. It might just be my imagination but I could swear she mouthed ‘I’m sorry’ to me before smiling mischievously at Ryan.“That can be arranged, Mr. Collins. That is, if you manage to win this last auctioned piece.”Napangiti si Ryan na puno ng kumpyansa. Kung pera lang ang usapan, may tatalo ba sa kanya sa Dumaran? Sumandal ito sa upuan nya at sumenyas na ipagpatuloy na ang naudlot na auction dahil sa anunsyo niya.Nakuha naman agad ni Clarissa ang ibig ipahiwatig ni Ryan
Diana's POVAnim na tao ang kasya sa bawat lamesa. Bukod sa aming apat nina Stephan, Ryan, at Lisa, nandoon din ang mag-asawang sina Dumas at Carol Klein. May-ari sila ng pinakamalaking sardine factory sa Pilipinas, ang kanilang pabrika, andito mismo sa Dumaran.Ang mga huling sariwang isda sa mayamang karagatan ng Palawan at West Philippine Sea ay agad pino-proseso dito at pagkatapos ay inililipad sa iba’t-ibang parte ng bansa. Bukod sa kanilang canning business ay may stake din ang mga Kleins sa paggawa ng mga sangkap sa pagluluto gaya ng toyo, suka, ketchup, oyster sauce, at marami pang iba.Nang maupo kami ay siniguro ni Stephan na mailayo ako sa side ni Ryan kaya naman katabi ko sa pag-upo si ginang Carol. Sa edad na halos singkwenta-anyos ay parang nasa late 30s lang ang hitsura nito. Siguradong maalaga ito sa katawan dahil healthy-looking, makinis, at animo’y kumikinang ang balat nito.Mabait din ito at palangiti. Kaya naman mabilis kaming nagkapalagayan ng loob. Naisip ko tulo
Ryan / Matthew's POVAs the CEO of Collins Holdings, kasama talaga sa responsibilidad ko ang dumalo sa mga importanteng social functions. Tulad ng charity auction ng House Ritz sa Century Hotel ngayong gabi.I would have preferred to go alone pero palaging nakabuntot sa akin si Lisa. Nang tinanggihan ko ito ay agad itong nag-drama sa harap ng aking ama.My father is still muddle-headed, akala pa rin nya na si Lisa ang perfect daughter-in-law nya. He has no recollection that I already have a son with Diana. And it’s difficult to go against his wishes lalo na’t mahina pa rin ang katawan nito.So, I had no choice but to bring Lisa to the auction as my date. But I had no intention of being seen interacting with her intimately.Kaya naman nang dumating na kami sa venue ay agad akong naghanap ng paraan to ditch her. I found some familiar business partners and approached them, then I told Lisa to find our table and wait for me there because I would be discussing confidential matters with som
Diana's POVNakasunod na pala sa likuran ko si Clarissa at narinig nito ang mga pinagsasabi ni Mathilda laban sa akin.“Okay ka lang, Diana?” nag-aalalang tanong nito sa akin.“Don’t worry, Clarissa. Okay lang ako.”Nang masigurong walang naging problema sa akin ay ibinaling ni Clarissa ang atensyon nya sa dalawang babae na sumugod sa akin kani-kanina lang.“House Ritz gave your families invitation, pero kayo ang ipinadala nila dito? Unbelievable! Didn’t your families tell you to behave when you come to my turf?”As expected of a young lady from a first-rate family, may kakaibang aura nga itong si Clarissa kapag nagsasalita. Sa loob ng room kanina ay malumanay ang kilos at pananalita nito. Akala ko ay ganito talaga ang natural demeanor nito sa lahat ng pagkakataon—soft-spoken na akala mo’y hindi makabasag- pinggan.Mali pala ako. Depende pala ito sa kaharap niya.Confronting the two brats, Clarissa displayed the true bearing of an elite member of the society. Standing straight, she ad
Diana's POVThe last person I want to encounter right now is Ryan, but here he is. Despite his frightening expression, I could not help but hold my breath.For a second, my mind blanked out and I didn’t know what to do.Mathilda was holding my right hand, and Ryan was holding the other one.Ang awkward ng situation ko. At bakit parang galit ito kay Lisa? Shouldn’t he be on his fiancée’s side?Also, bakit ang lagkit ng tingin nya sa akin? Hindi ko gustong magkaroon pa ang ibang tao ng idea tungkol sa aming dalawa.I’m certain na alam na ni Lisa ang tunay na ugnayan namin ni Ryan, na may nakaraan kami, considering that she is targeting me this way.I tried to pry my hand away from Ryan’s grasp, pero mahigpit ang pagkakahawak nya sa akin.“Lisa, didn’t I warn you not to bother Diana?” Ryan repeated his words, but this time his gaze was fully directed at Lisa.His eyes were cold and full of explosiveness, even I could feel na galit na galit siya. But why?Umiwas ng tingin si Lisa pero nag
Diana's POVI checked House Ritz’s charitable works on their website. They were mainly focused on giving scholarships to poor students and sponsoring talented youths in several artistic and literary fields like music, arts, and literature.Maraming mga iskolar ang House Ritz na napagtapos nito sa pamamagitan ng kanilang scholarships. Ang ilan nga sa mga ito ay nagkamit na ng hindi matatawarang katanyagan sa iba’t-ibang larangan sa buong mundo.Naisip ko na masusing pag-aralan ang kanilang mga pamamaraan para kung sakali mang maisakatuparan ko ang planong pagpapatayo ng sariling foundation para sa mga single moms and abandoned children, may ideya na ako kung paano ito gawin nang maayos.Tiningnan ko rin ang proseso ng mga nakaraang charitable auctions nila. Maaari palang mag-donate ng mamahaling gamit ang mga bisita para i-auction sa event. Ang proceeds na makukuha ay mapupunta sa funding ng House Ritz sa ilalim ng pangalan ng taong nag-donate ng gamit.May mga naitabi akong mga bagay
Diana's POVUmaayon ang lahat sa plano. Ito ang lumabas sa report na ibinigay ni Selena sa akin. Tatlong linggo na magmula nang mailipat sa pangalan ng Lumina ang ilan sa mga lupain na dating pagmamay-ari ng mga Collins.Ayon sa napagkasunduan, nakakuha ang Lumina ng mahigit sa sampung ektaryang lupa sa silangang bahagi ng Dumaran, specifically sa barangay ng Danleg.Pinili namin ang lugar na ito dahil sa malawak na beachfront nito na angkop sa plano naming pagpapatayo ng daungan in the future. Kapag nangyari ito ay didiretso na sa Danleg ang barko ni Mang Danny mula sa biyahe nito sa isla, imbis na dadaan pa sa main port ng Dumaran.Inaasahan namin na kapag tuluyan nang magiging 100% operational ang Lumina dito sa Danleg, dadami ang mga matang tututok sa aming aktibidad. Marami kaming lihim na operasyong gagawin kaya magpapatayo ang Lumina ng sarili nitong port para mapigilan ang mga may masasamang balak.Bukod pa dito, ang pribadong airstrip para sa private jets at helicopters ay ka