Chapter 100

Kim’s point of view

Nang makaalis na si mama, ay bumalik na kami ni Yumi sa aking opisina at nang makaupo ako, doon ay nakahinga ako ng maluwag.

“Hindi ko alam kung bakit kailangan nila pag-initan ang kung anong meron si Miguel, sa kung ano ang mga pinag-hirapan niya noong siya ay nabubuhay pa lang. Grabe sila mainggit, talagang lahat ng pwede nilang gawin at sa tingin nila ay kaya, gagawin talaga nila at idadaan nila sa pera,” pahayag ko naman kay Yumi,

Nang bigla naman siyang napatingin sa akin, “May kahahantungan naman ang ginagawa nila ngayon, hayaan mo at titigil din sila kapag nakita nilang katapusan na nila,” saad naman niya sa akin.

“Mukhang may gagawin pa kayo sa department, bumalik ka na—at baka kung ano pang sabihin nila sayo, sabihin naman ng mga kasama mo doon, na palagi ka nalang nandito at wala sa opisina mo,” pahayag ko naman sa kaniya.

Agad naman siyang tumango, “Oo ng apala! Akala ko, nasa bahay ako—hahaha!” tugon naman niya sa akin,

At doon ay dali-dali siyang bumal