Umuwi ako sa bahay pagkatapos akong iwan ni Blaze sa opisina niya. I was expecting na uuwi siya dito, pero mukhang wala na siyang balak na magpakita pa sakin. Sino ba naman ang gugustuhing makita ang asawa niya pagkatapos malaman na nagtaksil ito?
I went to our room and started to pack my things. Gusto kong magpakalayo muna habang magulo pa ang utak ni Blaze. Kailangan niyang kumalma muna para pakinggan niya ako dahil alam kong labis na nakapagpagalit sa kanya ang mga litratong ipinakita niya sakin kanina. Saka ko na lang siya kakausapin kapag ayos na ang lahat.
Abala ako sa pag-aayos ng mga gamit nang bigla na lamang akong makarinig ng ilang kalabog sa sala. “ERIS! NASAAN KA!?”
Napatayo ako nang marinig ko ang sigaw ni Mom. Kaagad kong tinungo ang sala at bumungad sakin ang aking ina, kasama ang kapatid kong si Gina. “A-Ano po ang ginagawa—”
Hindi pa ako nakapagsalita ng tapos nang bigla akong nilapitan ng kapatid ko at sinabunutan sa buhok. “HOW DARE YOU MESSED WITH YOUR HUSBAND? ALAM MO BA KUNG ANONG KLASENG KAT-NGAHAN ANG GINAWA MO?” galit na galit siya at iningudngod ang mukha ko sa center table dahilan para mapaupo ako. “DO YOU KNOW THAT THE COMPANY IS EXPERIENCING TROUBLE BECAUSE OF YOUR HUSBAND? YOU KNOW HOW INFLUENTIAL HE IS, PERO BAKIT MO NAGAWA ANG KALAND-ANG ‘YON?” napabitaw siya sakin at kinakapos ang hininga na napaupo sa sofa.
Alam na din pala nila ang nangyari sa’min. Maniniwala ba sila sakin kapag sinabi ko ang totoo? O magiging kagaya din kay Blaze na sarado ang isipan at tenga sa paliwanag ko?
“Ang b-bo mo talagang bata ka. Magpapaka-asawa lang naman sana ang gagawin mo, Eris. Mahirap bang gawin ‘yon?” puno ng pangungutyang sambit sa akin ni mama. “Wala kang kwentang anak. Napakasimple lang ng gagawin mo para matulungan kami ng ama mo, pero isa kang malaking palpak.”
Naikuyom ko ang mga kamao ko at dahan dahang tumayo. Napatingin ako sa kisame para pigilan ang mga luhang nagbabalak na kumawala. Ayokong makita nila ako na umiiyak.
“Sinubukan ko naman, ma—”
*PAK*
Napaawang ang bibig ko nang dumapo ang mabigat na kamay ni mama sa pisnge ko. “Magdadahilan ka pa? Ang sabihin mo, puro kaland-an lang ang inaatupag mo kaya hindi mo magampanan ang pagiging asawa mo!” dinuro-duro niya ako. “Dahil sa ginawa mo, nadadamay kami ng ama mo. Magmula ngayon, huwag na huwag ka ng magpapakita sa’min. Pinuputol ko na din ang ugnayan natin bilang mag-ina.” Tinalikuran niya ako pero kaagad ko siyang hinawakan sa braso.
“Teka lang, ma. Nagbibiro ka lang di’ba?” sinubukan kong magpakawala ng maliit na tawa kahit na namamanhid pa din ang pisnge kong nasampal niya.
“Why would I be kidding?” iwinaksi niya ang mga kamay ko. Muli siyang tumalikod at tuluyan na ngang lumabas sa bahay.
“Ampon ka lang, Eris. Alam mo naman ‘yon di’ba? Kaya hindi malabong tatanggalin ka na ni Mom sa family registry,” ngisi sakin ni Gina habang nakahalukipkip. “Finally, at natauhan na din si Mom. See you never, my dear ex-sister.” Panunukso niya at kumaripas ng alis.
Una, si Blaze. Pangalawa, yung pamilya ko. Sino pa ba ang sunod na tatalikod sakin?
Napaupo ako sa sofa at nag-uunahang kumawala ang luha kong kaninang pa gustong lumabas. Sunod-sunod na nagsi-agusan ito sa aking pisnge at hindi ko mapigilang magpakawala ng kaunting hikbi.
Kahit anong gawin ko, puro mali na lang ang nakikita nila sa akin. Ginawa ko naman lahat ng gusto nila, pero bakit pakiramdam ko hindi ako karapat-dapat na mapabilang sa pamilya nila? Ni minsan hindi ko naramdaman na tanggap nila ako. Magmula pagkabata, isang outsider ang turing nila sakin at hanggang ngayon.
Nasa kalagitnaan ako ng pag-iyak nang marinig ko ang pagtunog ng telepono dito sa bahay. Pinahid ko ang mga luha sa pisnge at sinubukang pakalmahin ang sarili bago nagtungo sa telepono at sinagot ito.
“H-Hello?”
Wala akong nakuhang sagot mula sa kabilang linya kaya muli akong nagsalita. “Hello?”
[Eris? Nasaan ka ngayon?] nabosesan ko kaagad si Eugene, sekretarya ni Blaze.
“Nandito sa bahay. Bakit?”
[Listen to me. Mag-impake ka na ngayon at umalis diyan,] his voice seemed he’s in trouble. [Magkita tayo sa NAIA bago ka pa nila maabutan.] dagdag pa niya.
Kumunot ang noo ko at hindi maintindihan ang pinagsasabi niya. Sinong “nila” ? At bakit ko siya kikitain sa airport?
[Eris? Nakikinig ka ba?]
Natigil ako sa pag-iisip at sinagot siya. “Bakit ako pupuntang airport? At pwede bang kumalma ka? Wala naman sigurong may humahabol sa’yo diba?”
[I heard from Blaze that his Dad will try to get rid of you. Alam na niya ang dahilan kung bakit makikipaghiwalay si Blaze sa’yo at alam mo naman kung paano magalit si Chairman,]
Saglit akong napahinto at hindi makapagsalita. Sinabi ba ni Blaze na nabuntis niya si Ivee kaya siya makikipaghiwalay sakin? And why would his Dad try to get rid of me? Wala naman akong kasalanan at desisyon ‘yon ni Blaze.
[He knew about the photo of you, sleeping with a random guy in a hotel.]
Nanginginig ang mga kamay kong pinatay ang tawag. Dali-dali akong dumiretso sa kwarto para kunin ang mga gamit ko. Kailangan kong makaalis dito nang hindi naabutan ng mga tauhan ni Mister Chairman. He’s the real definition of the word ‘devil’ and when says, he’ll do it for sure.
Kinuha ko ang maleta at hindi na nag-aksaya ng panahon at nag-book kaagad ng taxi na masasakyan. Mas matatagalan pa ako kung lalakarin ko lang palabas ng subdivision dahil medyo malayo ‘tong bahay namin sa main entrance.
Nasa labas na ako ng bahay nang makatanggap na naman ako ng tawag mula kay Eugene. Balak ko pa sanang sagutin ito nang bigla akong mawalan ng baterya at namatay ang phone ko.
Kung minamalas ka nga naman. Bakit ngayon pa?
Hindi katagalan ay dumating na din ang binook kong taxi. Ipinasok ko ang maleta sa compartment at pumasok sa passenger’s seat. “Pakibilisan na lang po papuntang airport.” Utos ko sa driver at pinaharurot naman nito nang mabilis ang kotse.
Napasandal ako sa inuupuan at napahawak sa aking dibdib. Mas dumoble pa ang kaba na nararamdaman ko ngayon kumpara kanina. Hindi ako pwedeng mamatay lalo pa’t may dinadala akong anak— anak namin ni Blaze.
“A-Ano po ang nangyari?” napatanong ako sa driver nang biglang huminto ang kotse sa gitna ng highway.
Sinubukan niyang muling paandarin ang engine pero ayaw gumana. “Takte! Ngayon pa nagkaaberya.” Pabulong na usal ng driver pero dinig ko pa din.
Makailang beses niyang sinubukan ulit, pero wala talaga. “Ano na po?” muli kong tanong. Habang tumatagal kami dito, mas lalo lang akong nababalisa. “Pwede ba akong makahiram ng cellphone?” suyo ko sa driver.
Kinapa ng driver ang cellphone niya sa bulsa at agarang ibinigay ito sakin.
Kaagad kong idinial ang numero ni Blaze dahil iyon lang ang saulado ko sa lahat ng contact list na nandun sa phone kong walang baterya. Wala na din naman akong mahingan ng ibang tulong kundi siya lang.
Itinipa ko ang kanyang numero at tinawagan ito. Tatlong beses itong mag-ring bago sinagot ng nasa kabilang linya. Magsasalita pa sana ako nang bigla akong makarinig ng malakas na busina kasabay ng pagtama ng mabigat na bagay sa aking likuran. Nasaksihan ko kung paano sumemplang ang sinasakyan kong taxi and because of the earth-shattering force, it causes metal to crumple and glass to shatter.
[Who’s this?] I heard Blaze voice from the other end of the line, making me shed in tears.
Napatingin ako sa driver na walang malay na halos maligo sa sariling dugo. Iginala ko ang paningin at nakita ang mga basag na bintana ang nakakalat habang unti-unti kaming nababalot ng usok.
Hindi ko maigalaw ang katawan ko and I can feel my blood dripping down from my head. Namamanhid ang buong katawan ko. Gusto kong sumigaw at humingi ng tulong, pero hindi ko kayang gawin. Sa halip, muli naman akong nagpakawala ng ilang luha.
“Yes, boss. Malinis ang pagkakagawa and everything is done according to your plan.”
Napabaling ang tingin ko sa isang estrangherong lalaki na nakatayo sa labas. Hindi ko makita ang mukha niya, pero alam kong may kausap siya.
Unti-unting bumibigat ang talukap ng mga mata ko. Sinubukan kong labanan ito, pero bigo ako at tuluyan ng dumilim ang paningin ko. Sunod ko na lang narinig ang malakas na pagsabog.
“Blaze…”
THIRD PERSON POINT OF VIEWAs Eris’ eyes fluttered open, her gaze swept across the room, taking in the unfamiliar surroundings. Her vision adjusted to the brightness, and she became aware of the sterile environment that enveloped her. She shifted her gaze to her hand and noticed the clear plastic tubing leading to a bag of fluid.“I’m glad you’re finally awake. You’ve been receiving IV fluids and medications to support your body’s needs while you were comatose for four months. It’s a standard procedure to ensure your well-being and aid in your recovery.” Paliwanag ng doctor na nakatayo sa gilid niya. Napatingin siya doctor at hindi pa din makapagsalita, pilit niyang inaalala ang nangyari sa kanya.The doctor gently placed a hand on Eris’ arm, his touch conveying both care and professionalism. “I’m going to check your condition and monitor your vital signs.” Sabi nito. “I just want to ensure that you’re stable and responding well to being awake.” With a stethoscope draped around his ne
As December approaches in United States, there is a noticeable change in the atmosphere. The air turns crisp and cool, carrying with it a hint of winter’s arrival. Streets and homes come alive with a festive spirit as twinkling lights, colorful decorations, and ornaments adorn every corner. The sight of houses embellished with wreaths, garlands, and illuminated displays adds a touch of enchantment to the surroundings.“Mommy, when are we going to visit the Christmas Market? I really want to see Santa Claus!” masayang tumatakbo si Zoey papuntang kusina para kitain ang kanyang ina. “Marga just called and said they went to see Santa. I wanna go there too, mommy.” Sabi pa nito habang nakayakap sa bewang ng kanyang ina. Tumingala pa ito, at puno ng panunuyong tinitigan ang ina.Marahan na tinanggal ni Eris ang maliliit na braso na nakapulupot sa kanya saka umupo para pantayan ang tangkad ng anak, “Should I ask butler Theodore to come with you?” she smiled, as she gently tucked some strands
As Eris and her twins stepped off the plane, they were greeted by a flurry of activity. Amidst the bustling crowd, Eris’s daughter Zoey suddenly tugged at her sleeve, her face showing an urgent need. “Mom, I really need to pee,” she exclaimed. Eris quickly scanned the surroundings, searching for restroom signs.“Theodore, mauna na kayo ni Zach sa kotse. Susunod na lang kami ni Zoey,”“Sige po,” habang bitbit ni Theodore ang luggage, hawak niya sa kabilang kamay si Zach atsaka umalis.Minadali naman ni Eris na hanapin ang restroom. Ilang taon na din kasi ang nakalipas noong huli siyang makapunta dito sa airport. Madami ang nagbago at masyadong malawak ang airport dahilan para mahirapan siya sa pasikot-sikot at maghanap sa hinahanap niya.“Diretsuhin mo lang po ‘yan, at sa may bandang dulo, lumiko lang kayo sa kanan at makikita niyo ang restroom.” Sagot ng isang security guard na napagtanungan niya.“Thank you,”Mabilis nilang tinahak ang direksyon na sinabi ng guard, at kalauna’y narat
“Manang Sela, ikaw na po muna ang bahala sa mga bata. Theodore will guide you sa magiging kwarto nila,” bilin ni Eris sa katulong at tumango naman ito bilang sagot.Pagkapasok nila sa villa, kaagad silang sinalubong ng mga katulong at kinuha ang dala-dala nilang mga luggage. Lumapit naman ang assistant ni Aaron na si Mister Lim kay Eris at binati ito sa kanyang pagbabalik.“Where is she?” tukoy ni Eris sa kanyang lola.“Nasa master’s bedroom. Ilang araw na siyang hindi lumalabas,” Malungkot na sagot ng kausap at iginiya siya papuntang master’s. “Tinawagan ko na din si Sir Aaron and told him that you just came back from States. Pauwi na din siya,” pagbibigay alam niya kay Eris habang tinutungo ang lokasyon kung nasaan ngayon ang lola nito.Hindi na sumagot pa si Eris hanggang sa tuluyan na nga nilang marating ang master’s bedroom. Binuksan nila ang pinto at nakita niya ang lola niyang nakaupo habang tulalang pinagmamasdan ang tanawin sa labas ng bintana.Maya-maya’y nakita niya ang nu
“I’m telling the truth, Blaze. Buhay si Eris.” kanina pa pinagpipilitan ni Ivee sa asawa na nakita nito ang dating namatay na asawa, pero ayaw naman nitong maniwala. Abala ngayon si Blaze sa trabaho habang abala din ang asawa sa panggugulo sa kanya. Talagang sinadya pa ng asawa ang puntahan siya dito sa opisina. “Naka-move on na ang lahat, Ivee. Patahimikin mo na siya.” sabi na lang ni Blaze habang patuloy sa pagbabasa ng mga dokumento. Madalas i-bring up ni Ivee si Eris sa tuwing magkasama silang dalawa ng asawa. Napaghahalataang hindi pa din nakaka-move on kahit ilang taon na ang nakalipas. “Ano ba, Blaze? Bakit ba ayaw mong maniwala sakin? Nakita ko nga siya kahapon sa airport. I even bumped into her daughter!” iritableng hinampas ni Ivee ang table ng asawa para tignan siya nito at hindi nga naman siya nabigo. “Oh, yea. Late na ako makakauwi mamaya kaya ikaw na lang ang sumundo kay Bia,” bilin ni Blaze na mas lalong kinairita ni Ivee. “Fine! Edi huwag kang maniwala!” Padabog
“Where have you been?” salubong ni Aaron sa pinsang si Eris na kadarating lang sa Villa. “Kanina ka pa nila hinihintay,” tukoy nito sa mga kamag-anak na bumyahe pa galing Manila papunta dito sa Villa para sa isang importanteng diskusyon.Magkakaroon ngayon ng pagpupulong lahat ng executive ng Wilde Group patungkol sa magiging desisyon ni Donya Feliza kung sino ang magiging kapalit niya bilang CEO habang may sakit ito. Nandito lahat ang apat niyang anak, kasama sina Aaron at Eris para pag-usapan ang nasabing desisyon.Matagal na hinintay ng apat ang desisyong ito kung kaya’t ayaw nilang palagpasin ang pagkakataong ito.“I have something to tell you—”“Save that for later. Ayaw mo namang paghintayin ang mga bisita natin, hindi ba?” pagputol ni Aaron at hinila siya papunta sa study area kung saan magaganap ang pagpupulong.“It’s quite disrespectful to keep everyone waiting like this,” malamig na salubong ni Alexander Wilde pagkapasok nila.Alexander Wilde, the first son of Donya Feliza an
Hindi na nakapagtanghalian si Blaze sa kadahilanang binabagabag siya ng babaeng kamukha ni Eris na nakita niya kanina sa fast-food. He needs to confirm it himself at kausapin ang taong may alam sa buong detalye ng pagkamatay ng dati niyang asawa.“Seems like your art gallery is doing well,” puna ni Blaze saka kinuha ang isang painting na gawa mismo ng dati niyang sekretarya na si Eugene.It’s been two years since nagpatayo ng art gallery si Eugene at hindi maitatangging paunti-unti itong umaasenso at dinadayo kahit pa ng mga taga-ibang bansa. Walang kasing galing sa pagguhit si Eugene at lahat ng mga obra niya ay talagang tinatangkilik.Matagal na niya gustong magpatayo ng art gallery, kaya naman pagkatapos niyang magresign sa kompanya ni Blaze, hindi na siya nagdalawang isip at nilakasan ang loob na ituloy ang pangarap niya.“What do you want? Alam kong hindi ka pumunta dito para lang kamustahin ang art gallery,” pabalang na sagot ni Eugene saka binalik sa lalagyan ang ginamit na pain
“Oh!” Inabot ni Eugene ang isang canned beer sa dati niyang boss na si Blaze saka umupo sa tabi nito.Pasado alas syete na ng gabi at kasalukuyan sila ngayong nasa rooftop ng art gallery na pagmamay-ari niya. Kinompronta din siya ni Blaze na gusto siya nitong kausapin tungkol sa importanteng bagay at itong rooftop lang bakanteng lugar na pwede silang mag-usap.“Anong gusto mong pag-usapan?” tinungga niya ang hawak na beer habang nakatingin sa malayo.He really loves the vibes sa tuwing tumatambay siya dito.“About Eris,” panimula ni Blaze na ikinailing ni Eugene.“Tch,”“Five years ago, talaga bang nakumpirma na si Eris ang namatay sa nangyaring aksidente?” walang pag-alinlangang tanong ng dating boss dahilan para mapatingin si Eugene sa kanya.“Planado ang nangyari at hindi aksidente,” pagtatama nito dahil alam niyang kagagawan ng ama ni Blaze ang nangyaring aksidente ‘kuno’.Muli niyang tinungga ang alak saka napasinghap at ibinalik ang tingin sa mga nagtataasang gusali sa harap nil
“How much is it? I’ll pay for my wife’s dress,”Eris instantly rolled her eyes nang makita si Aaron, bitbit nito sa magkabilang kamay ang kambal na sina Zach at Zoey.“Mark all your items as sold. We’ll cover the cost,” nangunot ang noo ni Eris sa sunod na sinabi ni Aaron. Nababaliw na ba siya?Halos matumba sa kinatatayuan si Ivee at hindi makapaniwalang kaharap niya ang isa sa mga hinahangaang negosyante sa buong mundo na si Aaron Wilde. She can only see him sa mga magazines at news, and this is the first na nakita niya ito sa personal.“Were you the one who offended my wife?” dahan-dahan ang mga hakbang na tinungo ni Aaron habang nakapamulsa ang pwesto ni Ivee. “Messing with my wife is like messing with a lion protecting its cub. You know who I am and what I can do to make your life a living hell,” puno ng pagbabantang saad niya sa hindi makagalaw na si Ivee. “This is your last chance to walk away. Don’t make me regret giving you that choice.”Wala pang isang segundo at kumaripas ng
“Yea, I’m at the mall,” sagot ni Eris sa pinsang si Aaron na nasa kabilang linya ng telepono.Kasalukuyan siyang nasa mall ngayon at hinihintay na dumating ang pinsan saka ang kambal niyang sina Zoey at Zach. Nagyaya kasi ang dalawa at gustong pumuntang mall, sakto naman at hindi busy ang schedule ng pinsan niyang si Aaron, kaya nag-insist itong samahan sila ng mga anak niya.[We’ll be there in a few minutes, na-traffic lang,]“Mag-ingat kayo ng kambal. Call me kapag nandito na kayo,” she said and ended the call.Tinignan niya ang oras sa kanyang cellphone. Mag-aalas sinko pa lang ng hapon, at paniguradong matagal ang usad ng traffic sa kalsada.Nagpalinga-linga siya sa paligid hanggang sa maagaw ang atensyon niya ng isang boutique. Medyo matagal-tagal na din simula noong huli siyang magtingin-tingin ng mga damit sa mall. Masyado kasi siyang abala sa trabaho at sa mga anak niya, kaya minsan nawawalan siya ng oras para libangin ang sarili.Pumasok siya sa boutique at tinignan ang mga na
“Mommy!” Sinalubong ng yakap ni Zoey ang kanyang ina pagkapasok nito sa bahay. Pinaulanan niya ito ng halik sa magkabilang pisngi kaya hindi maitatangging miss niya ito. “Ang sweet naman ng baby ko,” hinalikan din ni Eris ang anak saka kiniliti habang naglalambingan. “What happened to your eyes, mom?” biglang sumulpot ang isa niya pang anak na si Zach at umupo sa tabi nila. “Did you just cry?” tanong pa nito. Masasabing kapansin-pansin ang pamamaga ng mga mata niya at hindi iyon nakatakas kay Zach. “Ikaw talaga, napuwing lang si Mommy,” rason niya. “Tch, you're old enough to lie to your son,” Pasimpleng kinagat ni Eris ang ibabang bahagi ng labi habang nag-iisip ng ibang dahilan. Pagdating talaga kay Zach, hirap siyang kumbinsihin ito lalo na kapag wala siyang may maipakitang proweba. “Hey, kids. Manang Sela was looking for both of you,” biglang dumating si Aaron at mahahalatang katatapos lang nito maligo dahil pinupunasan pa din nito ng twalya ang basang buhok. “Hihiram
“I got some supplies from the pharmacy,” sambit ni Blaze pagkapasok niya sa kotse. He pulled up a small tube of antiseptic cream and fresh roll of bandages from the paper bag saka pinaalalahanan si Eris. “This might sting a little,” Hinawakan niya ang kamay ni Eris na nasugatan at sinimulang gamutin ito. “Try to be extra cautious next time. Your cuts from broken glass can get infected easily if not properly treated,” Nanatiling tikom ang bibig ni Eris. Ininda na ang kaunting hapdi at hindi pinahalata kay Blaze. After what happened earlier, she felt trapped, unsure of how to escape, especially when Blaze extended his help with her wound. Blaze carefully wrapped the bandage around her hand, securing it in place. “All done,” he said, his voice soft murmured. “Thanks,” balak na sanang hawakan ni Eris ang handle ng pinto nang muling magsalita si Blaze. “Allow me to drive you. Saan ang punta mo?” Napatigil siya saglit bago muling binalingan ang dating asawa. “Salamat na lang
Mag-aalas sinko na ng hapon at patapos na ang shift ni Eris sa trabaho. Kinuha niya ang cellphone niya para i-text si Manang Sela na mal-late siya ng uwi dahil may dadaanan pa siya. “Sinong may gusto ng tea?” tanong ni Agatha sa mga kasamahan habang nakatukod ang mga braso sa cubicle. “Caramel Macchiato sakin,” sabat ng isa “Iced Americano,”“Sakin Milk tea,”Lumapit si Agatha sa pwesto ni Eris at sinipa ang swivel chair nito. “Hoy, ikaw!” sigaw nito pero hindi siya pinansin ni Eris dahil abala ito sa pagtitipa sa cellphone.“Hindi mo ba sila narinig?”“I’m not in the mood to drink tea,” halata sa tono ni Eris ang pagkairita. Napasinghap si Agatha at tila hindi makapaniwala sa sagot nito. “Go and buy our drinks!” Umangat ng tingin si Eris at tinitigan siya mula ulo hanggang paa. “Why would I? Naangasan lang kanina ang damit mo pero hindi ka naman nalumpo. You go and buy some for yourself. Tch,” Tumayo siya bitbit ang bag at nilisan ang opisina. Dealing with someone as immature as
“May katandaan na din ‘tong copier kaya nagkakaganito,” sabi ng lalaki at may kung anong inayos. “The ink needs to be refilled,” dagdag pa nito at kinuha ang mga tinta.Tahimik lang nitong sinasalinan ng ink ang ink cartridge kaya hindi na din kumibo pa si Eris. Maya-maya’y bumaling ang tingin nito kay Eris, “Newbie?” pagbabasag nito sa katahimikan.“Y-Yea. I just got hired,”“Congrats and welcome to the team,” ngiti ng lalaki na mas lalong ikinailang niya.Hindi siya makatingin ng diretso sa mata nito at para bang nahihiya siya sa hindi malamang dahilan.“Thanks,” maiksi niyang tugon dahil hindi niya na din alam kung ano ang isasagot.“Good morning po, sir Jaxon,”Napalingon si Eris at nakita ang babaeng nagsusungitsungitan sa kanya kanina at ang nag-utos na magpa-photocopy ng mga dokumento. Bahagya pa siyang napangiwi nang makita itong nagpapa-cute sa lalaking nagkumpuni sa copier.“Ako na ang bahala dito, makakabalik ka na,” malambing na sabi pa nito sa kanya na mas lalong ikinakun
As Eris and his cousin Aaron sat inside the luxurious confines of the BMW 5 Series car, she couldn’t help but notice that Aaron looked kinda on edge. That fancy car should made him feel like boss, but today felt more like a pressure cooker on wheels.“Pansin kong balisa ka. Don’t tell me kinakabahan ka,” puna ni Eris sa pinsan.Pagkatapos ng pagpupulong nila kahapon, ito ang unang araw na sabay silang papasok sa opisina para gampanan ang mga bago nilang posisyon.“Who wouldn’t?” inis na baling ni Aaron sa kanya dahilan para mapatawa siya nang mahina.“Seriously? Coming from you?” panunukso pa niya.“Tch, shut up! Walang may nakakatawa,” kunot ang noo habang nakahalukipkip si Aaron at ibinaling ang tingin sa labas. “You don’t know how terrible our uncles are,” dagdag pa niya.“I know. You don’t have to remind me,”Sa loob ng limang taon na namuhay si Eris bilang Eris Wilde, alam na niya kung gaano katuso ang pamilyang kinabibilangan niya. Iyon din ang isa sa mga dahilan kung bakit pinil
“Oh!” Inabot ni Eugene ang isang canned beer sa dati niyang boss na si Blaze saka umupo sa tabi nito.Pasado alas syete na ng gabi at kasalukuyan sila ngayong nasa rooftop ng art gallery na pagmamay-ari niya. Kinompronta din siya ni Blaze na gusto siya nitong kausapin tungkol sa importanteng bagay at itong rooftop lang bakanteng lugar na pwede silang mag-usap.“Anong gusto mong pag-usapan?” tinungga niya ang hawak na beer habang nakatingin sa malayo.He really loves the vibes sa tuwing tumatambay siya dito.“About Eris,” panimula ni Blaze na ikinailing ni Eugene.“Tch,”“Five years ago, talaga bang nakumpirma na si Eris ang namatay sa nangyaring aksidente?” walang pag-alinlangang tanong ng dating boss dahilan para mapatingin si Eugene sa kanya.“Planado ang nangyari at hindi aksidente,” pagtatama nito dahil alam niyang kagagawan ng ama ni Blaze ang nangyaring aksidente ‘kuno’.Muli niyang tinungga ang alak saka napasinghap at ibinalik ang tingin sa mga nagtataasang gusali sa harap nil
Hindi na nakapagtanghalian si Blaze sa kadahilanang binabagabag siya ng babaeng kamukha ni Eris na nakita niya kanina sa fast-food. He needs to confirm it himself at kausapin ang taong may alam sa buong detalye ng pagkamatay ng dati niyang asawa.“Seems like your art gallery is doing well,” puna ni Blaze saka kinuha ang isang painting na gawa mismo ng dati niyang sekretarya na si Eugene.It’s been two years since nagpatayo ng art gallery si Eugene at hindi maitatangging paunti-unti itong umaasenso at dinadayo kahit pa ng mga taga-ibang bansa. Walang kasing galing sa pagguhit si Eugene at lahat ng mga obra niya ay talagang tinatangkilik.Matagal na niya gustong magpatayo ng art gallery, kaya naman pagkatapos niyang magresign sa kompanya ni Blaze, hindi na siya nagdalawang isip at nilakasan ang loob na ituloy ang pangarap niya.“What do you want? Alam kong hindi ka pumunta dito para lang kamustahin ang art gallery,” pabalang na sagot ni Eugene saka binalik sa lalagyan ang ginamit na pain