Chapter 6.2
"Woah..." the whole room was filled with their gasps. Ibinuka ko naman ang mata ko at kumurap-kurap.
"Gosh..." Hindi ko makilala ang sarili ko.
Ang ganda ko. Grabe. As in. Ang ganda talaga.
Hindi ako makapaniwala habang tiningnan ang sarili sa salamin. Tiningnan ko pa talaga ang lahat ng anggulo para makasigurado at wala akong masabi grabe.
Naka full make up ako pero hindi 'yon sobrang kapal tingnan, at bumagay sa akin ang make up. Halos hindi ko na nga makilala ang sarili ko, mas pabor 'yon sa akin. Mabuti na 'yong hindi ma-recognize ang mukha ko para iwas problema.
Naka-messy bun naman ang buhok ko, na maluwag na naka braide sa magkabilang gilid hanggang sa likod kung saan nakabun ang buhok ko. May iba ding nakahulog na ilang hibla ng buhok ko malapit sa magkabila kong tenga.
Pagkatap
Chapter 7.1Madaming tao ang nandito sa party. Mga alta at mga businessman ang mga nandito. Nagkakasiyahan ang lahat habang kaming dalawa ni Wyatt ay nandito sa madilim na sulok at nakatingin lang sa kanilang lahat.May mga lumalapit at kinakausap siya pero tipid lang siya kung sumagot kaya umaalis din sila kaagad. Bored lang siyang nakatingin sa party habang nakakrus ang braso niya sa dibdib. Para bang inip na inip siya sa mga nangyayari."Eloise?!"Napalingon ako nang may bigla na lang tumawag sa pangalan ko. Pinaliit ko ang mata para makita ng mas klaro 'yong tumawag sa akin, I dropped my jaw when I recognized him."Nathan! Hi!"I didn't know that I'll meet him here, no offense but I didn't imagine him being in a place like this. At tsaka kanina lang nangyari 'yong pagkikita namin. And I didn't know that he'll recognize me, ang di
Chapter 7.2 "Do you know what kind of girl you're with Wyatt?" Natigil sa paglalakad si Wyatt and I can feel that he's raging mad right now. "She's been with different kind of man, old or not. She's selling her fle—" bago pa man matapos ni Fred ang gusto niyang sabihin ay nakalapit na sa kaniya si Wyatt at pinaulanan siya ng suntok. Sa bilis ng pangyayari hindi ko man lang naramdamang umalis siya sa tabi ko at ngayon ay nasa harapan n siya ni Fred. "Oh my God! Wyatt!" I screamed as everything sink in. I don't know what to do. His eyes are bloodshot and void of emotions. He's keep on throwing punches to Fred's face. Fred's nose bleed, his lips and brows has a large cut. His face is starting to turn purple because of the bruises Wyatt's punches caused. Akmang susuntok din si Fred pero nakailag si Wyatt. Nang suntukin siya ni Wyatt ay tumilapon siya sa
Chapter 8.1 "Ano na ang ganap mo ngayon?" Napatingin ako kay Catelyn na kadarating lang sa tinitirhan kong apartment. Naglilinis ako ng apartment ngayon dahil ilang araw din akong hindi nakapaglinis. Pagkarating ko ng Pilipinas mula sa France, ay naging busy na ako sa naging trabaho ko. Isa akong editor sa isang malaking kompanya malapit lang dito. Nadalaw ko na din si Daddy sa hospital, he's still asleep but getting better. Magmula din noong umuwi ako ay nagte-text sa akin si Wyatt, ang lakas din ng trip no'ng lalaking 'yon. Pagkatapos ko siyang gamutin at simula no'ng tanungin niya ako ay hindi na niya ako tinigilan. Tanong siya ng tanong, tapos magagalit kung hindi ko sasagutin 'yong tanong niya. Paano ko naman sasagutin kung hindi ko naman gets 'yong tanong niya diba? Siya lang naman ang nakakaintindi sa mga riddles niyang mga tanong sa akin. Hindi naman ako gano'n ka
Chapter 8.2"Sinisigawan mo ba ako?" Nakaawang ang labi ko at hindi makapaniwalang nakatingin sa kaniya dahil sa biglaan niyang pagsigaw sa akin."I'm not." His voice is in monotone and laced with anger."Umalis ka na lang pwede?"Bakas ang pagtutol sa mukha niya pero hindi ko iyon pinansin. Nakakairita na siya, gets ko naman na ayaw niya akong mapahamak. Pero naiintindihan niya din ba na kailangan ko pang isipin 'yong Daddy ko na nakaratay sa hospital? 'Yong mga gamot niya na nagkakahalaga ng ilang libo bawat isa? 'Yong gamot niyang araw-araw tinuturok sa kaniya para lang gumaling siya? Iisipin ko pa ba ang safety ko kesa sa buhay ni Daddy? Uunahin ko pa ba 'yon?"Will you hear me out?" Maya-maya'y tanong niya pagkalipas ng ilang minutong katahimikan sa pagitan naming dalawa."Bakit pa?""Because I said so," wik
Chapter 9.1I almost scream when I recognized the perfume. Goodness Gracious!Wyatt Wolfenstein!"Baliw ka ba?!" sigaw ko nang makawala na ako sa pagkakahawak ng kamay niya sa bibig ko. Nakapulupot pa din ang braso niya sa bewang ko at ang lapit ng mukha naming dalawa."Who told you to walk alone huh?" Hinihingal siyang nakatayo sa harapan ko. "Really, Eloise? You can take a cab," irita niyang saad."Ang lapit lang ng pinagtatrabahuan ko tapos sasakay pa ako? Bakit pa ako sasakay kung pwede ko lang namang lakarin?"Tsaka nagtitipid ako no! Ang laking bawas na sa akin ng perang pang taxi. Magalalakad na lang ako, nakatipid na ako, nakapag-exercise pa!"Mapapahamak ka diyan sa ginagawa mo.""Teka nga! Bitiwan mo muna ako." Kumalas ako sa pagkakayap niya at lumayo. Nakakailang ang distan
Chapter 9.2Inayos ko ang pagkakahiga niya sa sofa, pero dahil sa height niya ay hindi siya nagkasya sa maliit kong sofa. Pagkatapos kong maayos ang pagkakahiga niya ay pumunta ako sa kwarto ko para kumuha ng kumot.Pagkatapos kong kumuha ng kumot at unan, pagkabalik ko sa sala ay naabutan ko siyang nakabaluktot na sa sofa. Nang lumapit ako sa kaniya ay tagatak na ang pawis niya. Hindi naman mainit pero pinagpapawisan siya ng sobra.Nakagat ko ang pang-ibabang labi ko at nag-isip kung ano ang gagawin ko para di siya mainitan."Erase! Erase!" I said to myself. "Bakit mo naman iisipin? Bahala na siyang matulog diyan! Ginusto niya 'yan!" Kausap ko pa sa sarili.Kinumutan ko na lang siya at agad ding bumalik sa kwarto ko para matulog na.Nang hindi ako magawang dalawin ng antok ay nag-text ako kay Nurse Tessa, shift niya pa ngayo
Chapter 10.1Ramdam ko pa din ang pamumula ng mukha ko dahil sa nangyari kanina. Ikaw ba naman makakita ng lalaking naghuhubad sa harapan mo, tingnan natin kung hindi ka magmumukhang kamatis dahil sa sobrang pula."Come on Eloise! Forget about it!" I gently slap my face. Kanina ko pa 'to ginagawa pero hindi pa din umeepekto.Bumuntong-hininga ako at tiningnan ang mga papeles na kailangan ko pang i-edit. Dahil determinadong matapos agad ang trabaho at kalimutan ang nangyari kanina ay inumpisahan ko na ang trabaho ko.Nagta-type ako sa computer nang bigla na lang mag-vibrate ang cellphone ko na nasa ibabaw lang ng mesa ko. Tumigil ako sa pagta-type at tiningnan kung sino ang nag-text.Unknown number:Let's eat lunch together.Kumunot ang noo ko at nagtaka kung sino ang nag-text sa akin.Nag reply
Chapter 10.2Ano na naman kaya ang problema no'n? Tanong ko sa sarili habang naglalakad pabalik sa cubicle ko.I was greeted by my co-workers questioning look and malicious stares. Para akong may kasalanan sa klase ng tingin nila sa akin. Maski siguro paglalakad ko at paghakbang ng paa ay nakaabang silang lahat.Mabilis akong naglakad papunta sa cubicle ko para makaiwas sa kanilang lahat. Kahit na hindi na ako komportable sa paligid ay nagpatuloy pa din ako sa naiwan kong trabaho kanina.Mabuti na lang at naging maayos naman ang trabaho ko at buti na lang na hindi iyon nadagdagan. Inaayos ko na ang gamit ko para umalis nang dumating ang iba kong mga katrabaho. Alam ko na ang pakay nilasa akin at iyon ay ang impormasyon tungkol sa eksena kaninang umaga."Kung gusto niyong malaman kung ano talaga ang 'tsaa' sa nangyari kanina, hindi ko kayo mas
Special Chapter II slowly open my left eye only to be greeted by a cold and silent room. I stretched my arms and I felt the coldness of the sheets against my skin.Tuluyan na akong naggising at bumangon. Pagkalingon ko sa gilid ay wala na ang dalawa. Napasimangot ako at nilibot ang tingin sa boung kuwarto. Napangiti ako nang umihip ang mabining hangin mula sa labas ng bintana.Dahan-dahan akong bumangon at lumabas ng kuwarto. Naglalakad pa lang ako sa hagdanan ay naririnig ko na ang hagikhik ni Lauren na nagpangiti sa akin.Natagpuan ko silang dalawa ni Wyatt sa couch ng sala na naglalaro. Nakaupo si Lauren sa paanan ni Wyatt at inaangat naman ni Wyatt ang paa niya na parang seesaw. Pinagkrus ko ang braso ko at nakangiti silang pinagmamasdan."Again! Again!" Tuwang-tuwa saad ni Lauren nang itigil n
Epilogue 1.5While reading happily of a contract despite of the headaches it gave me last time. A loud knock outside my office and the harsh noise from the door caught my attention. A raging mad Fred barge in."Do you really think you already knew her Wyatt?!" He burst."What?" I confusedly ask him."She's with a lot of old men, Wyatt. Don't turn a blind eye here. Do you really think that she's the woman you think she is?""What are you talking about Fred?" I tried to clam down but I'm slowly losing my patience here."She's a wh*re! She's nothing bu—" before he could even finish his words, I punch him right into his face. He lay down on the floor because of the impact of my punch."Don't you dare insult her again
Epilogue 1.4You've really got it bad this time, Wyatt.I bit my lip as I'm looking at my cellphone. What should I do? What is she doing right now? Oh God! I'm gonna die thinking what's going on here.I stood up which caught Christian's attention. He immediately went to me."Ready the private plane," I said then left the room.Mabilis akong nakauwi ng Pilipinas at hindi na tinapos ang pinunta ko sa ibang bansa. Closing ceremony na lang naman bukas at pasasalamat sa mga dumalo kaya hindi na necessary na pumunta pa ako. Besides, Christian already know what to do.I'm really glad that I have a spare key of her apartment. I swiftly went inside without any problem. It felt like all of my shouldered responsibility lessen the moment I saw h
Epilogue 1.3Funny Wyatt, you also see her that way right?"The next time you spit those words again, I'm gonna kill you!" Banta ko sa kaniya bago kami tuluyang umalis.Eloise is giving me a lot of feelings even I couldn't recognized. So when she treated my wounds, I lost it. I wanted to hunt those men who took advantage of her. I wanted to give them what they deserve.The days that we're apart, I thought that I would really get over her. But I just found myself knocking into her apartment and getting close to her. Each day, the feelings feels so strange. It was a good yet threatening feelings that might drown me one day. Eloise is the only woman who could make me feel this way and I hate how could she make drool over her.I even followed in her workplace if it wasn't for an important me
Epilogue 1.2 "Sir?" Gulat niyang tanong sa akin. "I can take care of myself Christian. I've been here before. Just hand me the keys," I answered. He hesitantly give me the keys. Mabilis naman akong pumunta sa kotse at pumasok sa loob. I turned on the headlights before I drove it away. While I'm on my way, I received a call from Tito Raymundo. I connected the call in a bluetooth earpiece. I focused on driving the car while answering his call. "Yes Tito?" I answered. "Where are you hijo? Nasundo mo na ba siya?" Sagot niya sa kabilang linya. Muntikan ko nang mabangga ang sasakyan dahil sa pagkabigla. Itinigil ko ang sasakyan sa gilid ng sasakyan para makausap siya ng maayos.
Epilogue 1.1 "What are you talking about Doc?" My father asked the doctor curiously. I just stayed lying on my bed while still feel dizzy because of all the antibiotics that have been injected to me today. I can't even bat my eyelashes or even lift my finger because of loss of strength. "We need to occur an operation as quickly as possible to..." I don't know what the doctor said after that because I fell asleep. I woke up the next day and saw my mom crying in my father's arm. My heart ache terribly that day. God knows how many times I prayed that I won't wake up anymore so that my mom won't be this hurt. God knows how I badly want to just end this to stop my suffering and my parent's too. We just recently found out about my heart condition and it immediatel
WARNING: THIS CHAPTER CONTAINS MATURE SCENES THAT ARE NOT SUITABLE FOR 17 YEARS OLD AND BELOW. READ AT YOUR OWN RISK. Chapter 54.2 Naging magulo ang kabilang linya pagkatapos ay ang boses naman ni Daddy ang narinig ko. "Eloise..." His voice was laced with warning. Napalunok ako at kinabahan. "You know Lauren, Dad." Bumuntong-hininga ako at napapikit. "Malaki ka na. Just don't give Lauren high hopes," saad niya. Tumango naman ako kahit hindi niya makikita 'yon. "I know Dad." "I'll hung up now." "Okay. Si Edna na bahala sa mga kailangan ni Lauren. Bye." Matapos maputol ang tawag ay napahilot a
Chapter 54.1Dad and I are became more open to each other. We're still getting to know how to be comfortable to each other and I suppose that we're doing great with our relationship development as a daughter and father.Pagkatapos ng nangyari naging maayos ang takbo ng lahat sa buhay namin. Patuloy kaming dinadalaw ni Wyatt sa bahay with Dad's consent of course. I always see them talking silently while watching Lauren and I couldn't be more happy seeing that. The two important man in my life is doing good.'Yon lang naman ang gusto ko; masayang pamilya na puno ng pagmamahal.It was the usual day at work. Madaming mga turista ang nagpabo-book sa hotel dahil malapit na mag-holiday kaya naman busy kami sa kakaasikaso sa mga bagong dating at sa mga nanatili na sa hotel.Nakangiti a
WARNING: THIS CHAPTER CONTAINS MATURE SCENES THAT ARE NOT SUITABLE FOR 17 YEARS OLD AND BELOW. READ AT YOUR OWN RISK.Chapter 53.2Napangiti ako at naabutan iyon ni Wyatt nang dumako ang tingin niya sa akin. Nakangiti siyang lumapit sa akin at niyakap ako mula sa likod. Hinalikan niya ang sentido ko at itinukod ang baba sa balikat ko.I leaned my head into his while watching our daughter sleeping peacefully in the middle of the bed."Sundan na natin?" Biglang tanong niya dahilan para kurutin ko ang gilid niya. "Aw!""Manahimik ka nga! Bumalik ka na lang do'n sa mga pinsan mo," saad ko."Dito lang ako." Mas siniksik niya ang ulo niya sa leeg ko."Matagal din kayong hindi nagkasama lahat. Dito