Chapter 22.1
"Can we talk?"
Hindi ko siya pinansin at nagtuloy-tuloy sa paglalakad.
Matapos ng ilang minutong pag-iisip at pagkastigo sa sarili ko, napagdesisyonan kong lumabas at huwag na lang siyang pansinin.
Naramdaman kong nakasunod siya sa likuran ko pero wala akong pakealam. Wala akong panahon para makipag-usap sa kaniya, at makinig sa kung ano ang balak niyang sabihin. Unang-una, wala naman kaming dapat pag-usapan, hindi naman niya kailangang ipamukha sa akin ang klarong-klaro na.
Kung nandito siya para sabihing binabawi niya ang kung ano mang kasinungaling sinabi niya sa akin dati, hindi na kailangan. Gets ko naman na, hindi naman ako bobo.
"Can you please stop walking, and listen to me first?"
Hi
Chapter 22.2Pagkalabas namin ng opisina agad bumundol sa kaba ang puso ko nang makitang may pamilyar na sasakyan ang nakaparada hindi kalayuan sa kinatatayuan namin. At hindi nga ako nagkamali nang lumabas siya mula sa sasakyan. Mabilis kong iniwas ang tingin mula sa kaniya at walang pagdadalawang-isip na hinila si Carl paalis.Hindi ko alam kung bakit pa ba siya nagpapakita sa akin ngayon. I already told him to leave pero sadyang matigas ang ulo niya. I know I'm being so immature for avoiding him right now but can you blame me? Sobrang nasaktan lang talaga ako sa nagawa niya na maski ang makita siya ay nagdadala ng sakit sa puso ko.I can feel his staring daggers into us but I don't give a damn. Nag-expect at nag-assume lang talaga ako ng sobra sa aming dalawa na hindi naman pala dapat. I forgot my boundaries just because so
Chapter 23.1"Gaga ka ba? Ba't di mo sinabi agad?!"Pasok sa isang tenga, labas sa kabila."Hoy! Nakikinig ka ba sa akin?" Tanong ni Catelyn sa akin. Kahit wala naman talaga akong maintindihan sa mga sinabi niya, tumango pa rin ako. Magsasalita pa rin naman siya kahit ano'ng sabihin ko.Hindi ko na siya pinansin nang magsimula na naman ang litanya niya. Naka-focus lang ako sa pagkain ng spicy chicken wings. Pagkatapos dalhin ni Christian, which is employee ni Wyatt, ang chicken wings kahapon, ito na 'yong kinakain ko. Hindi ko alam pero everytime I'm craving for a spicy chicken wings, I'll just found myself texting Wyatt for it.I tried to buy a spicy chicken wings after work yesterday but it doesn't taste good for me. Mas masarap 'yong chicken wings na pinapadala ni Wyatt para s
Chapter 23.2I realized that someone as strong as Cate, is alwo broken inside but it doesn't mean that they're weak. They may always show a strong facade, they're also a human, they have feelings too. They went through all of the pain alone and choose to move forward is already a brave act. But sometimes, they also needed someone to assure them that everything's gonna be okay. That they don't have to go through all of that alone, they can have the people around then that truly loves them.In every silent battle, they just needed someone to stand beside them. To hold their hand and make them feel important too.Mga ilang minuto pa kaming nag-usap ni Cate bago siya umuwi pagkatapos niyang masiguro na maayos na ang pakiramdam ko. I just went to my room and fell asleep.I woke up feeling dizzy. Nang buksan ko ang mg
Chapter 24.1"Sige, huwag ka munang huminga ha?" Tumango ako sa kaniya. Ginawa ko ang sinabi niya at hindi muna huminga habang isinasara niya ang zipper sa likuran ng sout ko."Tapos na?" Tanong ko habang pinipigilan ang sarili kong huminga. Kanina pa kaming dalawa dito at hanggang ngayon pinipilit pa din naming isara ang zipper ng pinasukat niyang floral dress.Wala akong pasok ngayon kaya nagpatulong ako kay Cate ng sosoutin ko. Mabuti na lang talaga at hindi siya busy today kaya napuntahan niya ako dito. Inimbitahan ko nga siyang pumunta at sinabi naman niyang susubukan niya kung hindi siya busy that day. Gusto niya rin daw kasing pumunta sa palawan."Teka lang!" Naramdaman kong humigpit ang pagkakahawak niya sa balikat ko habang pilit pa ding isinasara ang zipper ng dress.
Chapter 24.2Buntis ba talaga ako?Kahit natatakot ako sa mga posibilidad, agad kong tinawagan si Catelyn para humingi ng tulong."Cate...""Pupuntahan kita ngayon."Napakurap-kurap ako nang makita ang dalawang pregnancy test na nakalapag sa itaas ng lababo. Nanginginig ang kamay kong inabot ang box no'n at binasa ang direksyon kung paano gagamitin kahit na sinabi na sa akin ni Catelyn kanina.One red line. Negative.Two red lines. Positive.Pagkatapos naming mag-usap kanina, nag-represinta siyang siya na ang bibili at iniwan naman niya ako sa apartment. Nakatulala lang ako sa mga oras na 'yon. Naiwang mag-isip sa mga posibilidad na maaaring mangyari pa
Chapter 25.1Nakatulala lang ako habang naghihintay na tawagin ang pangalan ko. Katabi ko si Cate, nakaupo kaming dalawa sa waiting area dito sa labas ng opisina ng isang ob dito sa hospital kung saan naka-confine rin si Daddy.Maraming mga nurse at mga pasyente ang dumadaan sa harapan namin, at habang nagtatagal kami sa paghihintay dito, mas lalo akong kinakabahan.Napalingon ako sa gilid at nakitang marami din ang naghihintay na mga buntis. Ang iba ay malalaki na ang tiyan, ang iba naman ay hindi pa halatang buntis. Ang iba naman ay may kasamang asawa nila, agad na lumukob ang inggit sa puso ko nang makita kung gaano sila kasaya kasama ang asawa nila.Ganyan din ba siya kasaya kapag nalaman niyang magkakaanak na kami? Tatalon kaya siya sa tuwa? Iiyak? Sasamahan niya din kaya akong magpa check-up? Mamimli ng mga
Chapter 25.2Pagkarating namin sa labas ng kwarto ni Dad, tumigil si Catelyn at tiningnan ang relong pambisig niya."It's almost lunch, what do you want to eat?""Anything nutritious Cate," sagot ko habang pinipihit pabukas ang pintuan. Tumango naman siya bago nagpaalam na umalis.Pagkaalis ni Catelyn ay binuksan ko na ng tuluyan ang pinto at agad natigilan sa nakita ko.A familiar built of a man sitting at the side of my Daddy's hospital bed. I think he didn't notice me because he keeps on talking to him."I didn't expected that really. I was planning it but I didn't expected it to came at the time like this," huminga siya ng malalim. May kumirot sa puso ko pero binalewala ko 'yon at nakinig sa kung ano man ang sasabihin ni
Chapter 26.1"The fetus' healthy so it's okay to travel via airplane. Just don't forget to take your vitamins, milk and eat healthy foods," saad ng doktor.Tumango ako sa kaniya, "Okay, po."May isinulat pa siya roon sa isang papel kung saan nakasaad na pwede akong bumiyahe. Wala pang may alam sa opisina na buntis ako at wala pa naman akong plano na ipaalam sa kanila. Pumunta talaga ako sa doktor para masiguradong ligtas siya at ayos lang para sa buntis ang bumiyahe.Ang pinakaimportanteng tao na dapat makaalam nito ay si Wyatt. Higit kanino man, siya ang mas may karapatang maging isa sa mga unang makaalam ng balitang 'to. Ayoko rin namang umabot sa puntong sa ibang tao pa niya malaman, pero hindi pa talaga ako handang sabihin 'to sa kaniya sa ngayon. Baka pagkauwi ko na galing sa event na 'to, sasab
Special Chapter II slowly open my left eye only to be greeted by a cold and silent room. I stretched my arms and I felt the coldness of the sheets against my skin.Tuluyan na akong naggising at bumangon. Pagkalingon ko sa gilid ay wala na ang dalawa. Napasimangot ako at nilibot ang tingin sa boung kuwarto. Napangiti ako nang umihip ang mabining hangin mula sa labas ng bintana.Dahan-dahan akong bumangon at lumabas ng kuwarto. Naglalakad pa lang ako sa hagdanan ay naririnig ko na ang hagikhik ni Lauren na nagpangiti sa akin.Natagpuan ko silang dalawa ni Wyatt sa couch ng sala na naglalaro. Nakaupo si Lauren sa paanan ni Wyatt at inaangat naman ni Wyatt ang paa niya na parang seesaw. Pinagkrus ko ang braso ko at nakangiti silang pinagmamasdan."Again! Again!" Tuwang-tuwa saad ni Lauren nang itigil n
Epilogue 1.5While reading happily of a contract despite of the headaches it gave me last time. A loud knock outside my office and the harsh noise from the door caught my attention. A raging mad Fred barge in."Do you really think you already knew her Wyatt?!" He burst."What?" I confusedly ask him."She's with a lot of old men, Wyatt. Don't turn a blind eye here. Do you really think that she's the woman you think she is?""What are you talking about Fred?" I tried to clam down but I'm slowly losing my patience here."She's a wh*re! She's nothing bu—" before he could even finish his words, I punch him right into his face. He lay down on the floor because of the impact of my punch."Don't you dare insult her again
Epilogue 1.4You've really got it bad this time, Wyatt.I bit my lip as I'm looking at my cellphone. What should I do? What is she doing right now? Oh God! I'm gonna die thinking what's going on here.I stood up which caught Christian's attention. He immediately went to me."Ready the private plane," I said then left the room.Mabilis akong nakauwi ng Pilipinas at hindi na tinapos ang pinunta ko sa ibang bansa. Closing ceremony na lang naman bukas at pasasalamat sa mga dumalo kaya hindi na necessary na pumunta pa ako. Besides, Christian already know what to do.I'm really glad that I have a spare key of her apartment. I swiftly went inside without any problem. It felt like all of my shouldered responsibility lessen the moment I saw h
Epilogue 1.3Funny Wyatt, you also see her that way right?"The next time you spit those words again, I'm gonna kill you!" Banta ko sa kaniya bago kami tuluyang umalis.Eloise is giving me a lot of feelings even I couldn't recognized. So when she treated my wounds, I lost it. I wanted to hunt those men who took advantage of her. I wanted to give them what they deserve.The days that we're apart, I thought that I would really get over her. But I just found myself knocking into her apartment and getting close to her. Each day, the feelings feels so strange. It was a good yet threatening feelings that might drown me one day. Eloise is the only woman who could make me feel this way and I hate how could she make drool over her.I even followed in her workplace if it wasn't for an important me
Epilogue 1.2 "Sir?" Gulat niyang tanong sa akin. "I can take care of myself Christian. I've been here before. Just hand me the keys," I answered. He hesitantly give me the keys. Mabilis naman akong pumunta sa kotse at pumasok sa loob. I turned on the headlights before I drove it away. While I'm on my way, I received a call from Tito Raymundo. I connected the call in a bluetooth earpiece. I focused on driving the car while answering his call. "Yes Tito?" I answered. "Where are you hijo? Nasundo mo na ba siya?" Sagot niya sa kabilang linya. Muntikan ko nang mabangga ang sasakyan dahil sa pagkabigla. Itinigil ko ang sasakyan sa gilid ng sasakyan para makausap siya ng maayos.
Epilogue 1.1 "What are you talking about Doc?" My father asked the doctor curiously. I just stayed lying on my bed while still feel dizzy because of all the antibiotics that have been injected to me today. I can't even bat my eyelashes or even lift my finger because of loss of strength. "We need to occur an operation as quickly as possible to..." I don't know what the doctor said after that because I fell asleep. I woke up the next day and saw my mom crying in my father's arm. My heart ache terribly that day. God knows how many times I prayed that I won't wake up anymore so that my mom won't be this hurt. God knows how I badly want to just end this to stop my suffering and my parent's too. We just recently found out about my heart condition and it immediatel
WARNING: THIS CHAPTER CONTAINS MATURE SCENES THAT ARE NOT SUITABLE FOR 17 YEARS OLD AND BELOW. READ AT YOUR OWN RISK. Chapter 54.2 Naging magulo ang kabilang linya pagkatapos ay ang boses naman ni Daddy ang narinig ko. "Eloise..." His voice was laced with warning. Napalunok ako at kinabahan. "You know Lauren, Dad." Bumuntong-hininga ako at napapikit. "Malaki ka na. Just don't give Lauren high hopes," saad niya. Tumango naman ako kahit hindi niya makikita 'yon. "I know Dad." "I'll hung up now." "Okay. Si Edna na bahala sa mga kailangan ni Lauren. Bye." Matapos maputol ang tawag ay napahilot a
Chapter 54.1Dad and I are became more open to each other. We're still getting to know how to be comfortable to each other and I suppose that we're doing great with our relationship development as a daughter and father.Pagkatapos ng nangyari naging maayos ang takbo ng lahat sa buhay namin. Patuloy kaming dinadalaw ni Wyatt sa bahay with Dad's consent of course. I always see them talking silently while watching Lauren and I couldn't be more happy seeing that. The two important man in my life is doing good.'Yon lang naman ang gusto ko; masayang pamilya na puno ng pagmamahal.It was the usual day at work. Madaming mga turista ang nagpabo-book sa hotel dahil malapit na mag-holiday kaya naman busy kami sa kakaasikaso sa mga bagong dating at sa mga nanatili na sa hotel.Nakangiti a
WARNING: THIS CHAPTER CONTAINS MATURE SCENES THAT ARE NOT SUITABLE FOR 17 YEARS OLD AND BELOW. READ AT YOUR OWN RISK.Chapter 53.2Napangiti ako at naabutan iyon ni Wyatt nang dumako ang tingin niya sa akin. Nakangiti siyang lumapit sa akin at niyakap ako mula sa likod. Hinalikan niya ang sentido ko at itinukod ang baba sa balikat ko.I leaned my head into his while watching our daughter sleeping peacefully in the middle of the bed."Sundan na natin?" Biglang tanong niya dahilan para kurutin ko ang gilid niya. "Aw!""Manahimik ka nga! Bumalik ka na lang do'n sa mga pinsan mo," saad ko."Dito lang ako." Mas siniksik niya ang ulo niya sa leeg ko."Matagal din kayong hindi nagkasama lahat. Dito