Chapter 24.2
Buntis ba talaga ako?
Kahit natatakot ako sa mga posibilidad, agad kong tinawagan si Catelyn para humingi ng tulong.
"Cate..."
"Pupuntahan kita ngayon."
Napakurap-kurap ako nang makita ang dalawang pregnancy test na nakalapag sa itaas ng lababo. Nanginginig ang kamay kong inabot ang box no'n at binasa ang direksyon kung paano gagamitin kahit na sinabi na sa akin ni Catelyn kanina.
One red line. Negative.
Two red lines. Positive.
Pagkatapos naming mag-usap kanina, nag-represinta siyang siya na ang bibili at iniwan naman niya ako sa apartment. Nakatulala lang ako sa mga oras na 'yon. Naiwang mag-isip sa mga posibilidad na maaaring mangyari pa
Chapter 25.1Nakatulala lang ako habang naghihintay na tawagin ang pangalan ko. Katabi ko si Cate, nakaupo kaming dalawa sa waiting area dito sa labas ng opisina ng isang ob dito sa hospital kung saan naka-confine rin si Daddy.Maraming mga nurse at mga pasyente ang dumadaan sa harapan namin, at habang nagtatagal kami sa paghihintay dito, mas lalo akong kinakabahan.Napalingon ako sa gilid at nakitang marami din ang naghihintay na mga buntis. Ang iba ay malalaki na ang tiyan, ang iba naman ay hindi pa halatang buntis. Ang iba naman ay may kasamang asawa nila, agad na lumukob ang inggit sa puso ko nang makita kung gaano sila kasaya kasama ang asawa nila.Ganyan din ba siya kasaya kapag nalaman niyang magkakaanak na kami? Tatalon kaya siya sa tuwa? Iiyak? Sasamahan niya din kaya akong magpa check-up? Mamimli ng mga
Chapter 25.2Pagkarating namin sa labas ng kwarto ni Dad, tumigil si Catelyn at tiningnan ang relong pambisig niya."It's almost lunch, what do you want to eat?""Anything nutritious Cate," sagot ko habang pinipihit pabukas ang pintuan. Tumango naman siya bago nagpaalam na umalis.Pagkaalis ni Catelyn ay binuksan ko na ng tuluyan ang pinto at agad natigilan sa nakita ko.A familiar built of a man sitting at the side of my Daddy's hospital bed. I think he didn't notice me because he keeps on talking to him."I didn't expected that really. I was planning it but I didn't expected it to came at the time like this," huminga siya ng malalim. May kumirot sa puso ko pero binalewala ko 'yon at nakinig sa kung ano man ang sasabihin ni
Chapter 26.1"The fetus' healthy so it's okay to travel via airplane. Just don't forget to take your vitamins, milk and eat healthy foods," saad ng doktor.Tumango ako sa kaniya, "Okay, po."May isinulat pa siya roon sa isang papel kung saan nakasaad na pwede akong bumiyahe. Wala pang may alam sa opisina na buntis ako at wala pa naman akong plano na ipaalam sa kanila. Pumunta talaga ako sa doktor para masiguradong ligtas siya at ayos lang para sa buntis ang bumiyahe.Ang pinakaimportanteng tao na dapat makaalam nito ay si Wyatt. Higit kanino man, siya ang mas may karapatang maging isa sa mga unang makaalam ng balitang 'to. Ayoko rin namang umabot sa puntong sa ibang tao pa niya malaman, pero hindi pa talaga ako handang sabihin 'to sa kaniya sa ngayon. Baka pagkauwi ko na galing sa event na 'to, sasab
Chapter 26.2"Christian? Ano'ng ginagawa mo dito?" Napatingin ako sa likuran niya. Siya 'yong nakita kong kasama ni Wyatt na bodyguard sa Singapore, kung saan kami unang nagkita."Fetching you, ma'am," mariin niyang sagot. Compose na compose siya habang nakatayo sa harapan ko. Nang tumingin ako ulit sa likuran niya, doon ko lang nakita ang isang itim na sasakyan na nakaparada sa harapan ng apartment ko."Ha?" Naguguluhan kong tanong at tumingin ulit sa kaniya. "Bakit?"Imbes na sagutin ang tanong ko, iba ang sinabi niya na hindi ko inaasahang magiging sagot niya."Just give me your baggages ma'am and I'll send you to the airport safely."Hindi na ako nagtanong pa kay Christian. Malamang ay si Wyatt ang nag-utos sa kaniyang sunduin ako ngayon. Malamang
WARNING: THIS CHAPTER CONTAINS MATURE SCENES THAT ARE NOT SUITABLE FOR 17 YEARS OLD AND BELOW. READ AT YOUR OWN RISK. ————— Chapter 27.1 Nagtaka ako nang sa isang malaking villa ako dinala ng isang staff, samantalang ang mga kasama ko naman ay sa hotel na dumeretso. Since wala sa akin ang maleta ko, tanging ang sling bag ko lang ang dala ko papunta sa villa na tinutukoy ng isang staff. Maganda ang lokasyon ng villa dahil nakaharap ito sa dalampasigan at paniguradong kitang-kita ang sunset at sunrise mula rito. Nagpasalamat ako sa lalaking staff na naghatid sa akin sa harapan ng cabin. Pagkaalis niya, kinuha ko ang card ko na ibinigay ng staff kanina sa lobby ng hotel, at binuksan ang pinto. Bumungad kaagad sa akin ang isang malaking sala. May puting mga sofa ang nasa sala at sa gitna no'n ay ang isang coffee table
WARNING: THIS CHAPTER CONTAINS MATURE SCENES THAT ARE NOT SUITABLE FOR 17 YEARS OLD AND BELOW. READ AT YOUR OWN RISK.————Chapter 27.2Ahhh..." We both moaned after he spill all of his juices inside me.He dropped his body above me, enough not to put all his weight on me, whilst still breathing heavily. He kissed my stomach before he lay beside me. He wrapped his arms around my waist, pulled the comforter up until my chest before pulling me closer to him.He dropped small kisses from my shoulder blades up until my neck. He buried his face in the nook of my neck. I caressed his hair and closed my eyes.Sobrang rupok ko na ba na bumigay agad ako dahil sa simpleng halik at haplos niya lang?Naggising ako na wala na si Wyatt sa tab
WARNING: THIS CHAPTER CONTAINS MATURE SCENES THAT ARE NOT SUITABLE FOR 17 YEARS OLD AND BELOW. READ AT YOUR OWN RISK.————Chapter 28.1"Eloise?"Narinig ko ang boses ni Wyatt sa labas. Kinabahan ako at agad na inayos ang sarili kaya hindi ko na siya nagawang sagutin dahil nataranta na ako."Are you okay? Eloise? Hey! Answer me," saad niya at mas nilakasan pa ang katok. Pagkatapos kong masiguradong maayos na ang itsura ko, binuksan ko ang pinto at kaagad kong nakita ang nag-aalalang mukha niya."B-bakit?" Nagtatakang tanong ko kahit na kinakabahan na ako ng sobra ngayon."Im so worried that you left earlier. Are you okay?" Bakas pa rin sa boses niya ang pag-aalala.Tumango ako, "Uh, oo naman. I'm
WARNING: THIS CHAPTER CONTAINS MATURE SCENES THAT ARE NOT SUITABLE FOR 17 YEARS OLD AND BELOW. READ AT YOUR OWN RISK.————Chapter 28.2"I'm not gonna suck it hard," nangungusap na saad niya. Idinilat ko ang mga mata ko at tiningnan siya. Lumunok siya at mas nagpaawa sa akin."No. I'm gonna swim tomorrow Wyatt. You can't leave a mark there," turan ko. Umirap siya sa akin pagkatapos ay kinaubabawan ako."We can negotiate with that then," saad niya at ngumisi. "We have to get rid of this first."Hinila niya paitaas ang laylayan ng sout kong dress. Tinitigan ko ang mga mata niya at nagliliyab sa pagnanasa ang mga mata niya habang ginagawa niya. Itinapon niya sa kung saan ang dress ko at agad na nakaramdam ng lamig nang mawala na ang sout. Agad din iyong napalitan ng
Special Chapter II slowly open my left eye only to be greeted by a cold and silent room. I stretched my arms and I felt the coldness of the sheets against my skin.Tuluyan na akong naggising at bumangon. Pagkalingon ko sa gilid ay wala na ang dalawa. Napasimangot ako at nilibot ang tingin sa boung kuwarto. Napangiti ako nang umihip ang mabining hangin mula sa labas ng bintana.Dahan-dahan akong bumangon at lumabas ng kuwarto. Naglalakad pa lang ako sa hagdanan ay naririnig ko na ang hagikhik ni Lauren na nagpangiti sa akin.Natagpuan ko silang dalawa ni Wyatt sa couch ng sala na naglalaro. Nakaupo si Lauren sa paanan ni Wyatt at inaangat naman ni Wyatt ang paa niya na parang seesaw. Pinagkrus ko ang braso ko at nakangiti silang pinagmamasdan."Again! Again!" Tuwang-tuwa saad ni Lauren nang itigil n
Epilogue 1.5While reading happily of a contract despite of the headaches it gave me last time. A loud knock outside my office and the harsh noise from the door caught my attention. A raging mad Fred barge in."Do you really think you already knew her Wyatt?!" He burst."What?" I confusedly ask him."She's with a lot of old men, Wyatt. Don't turn a blind eye here. Do you really think that she's the woman you think she is?""What are you talking about Fred?" I tried to clam down but I'm slowly losing my patience here."She's a wh*re! She's nothing bu—" before he could even finish his words, I punch him right into his face. He lay down on the floor because of the impact of my punch."Don't you dare insult her again
Epilogue 1.4You've really got it bad this time, Wyatt.I bit my lip as I'm looking at my cellphone. What should I do? What is she doing right now? Oh God! I'm gonna die thinking what's going on here.I stood up which caught Christian's attention. He immediately went to me."Ready the private plane," I said then left the room.Mabilis akong nakauwi ng Pilipinas at hindi na tinapos ang pinunta ko sa ibang bansa. Closing ceremony na lang naman bukas at pasasalamat sa mga dumalo kaya hindi na necessary na pumunta pa ako. Besides, Christian already know what to do.I'm really glad that I have a spare key of her apartment. I swiftly went inside without any problem. It felt like all of my shouldered responsibility lessen the moment I saw h
Epilogue 1.3Funny Wyatt, you also see her that way right?"The next time you spit those words again, I'm gonna kill you!" Banta ko sa kaniya bago kami tuluyang umalis.Eloise is giving me a lot of feelings even I couldn't recognized. So when she treated my wounds, I lost it. I wanted to hunt those men who took advantage of her. I wanted to give them what they deserve.The days that we're apart, I thought that I would really get over her. But I just found myself knocking into her apartment and getting close to her. Each day, the feelings feels so strange. It was a good yet threatening feelings that might drown me one day. Eloise is the only woman who could make me feel this way and I hate how could she make drool over her.I even followed in her workplace if it wasn't for an important me
Epilogue 1.2 "Sir?" Gulat niyang tanong sa akin. "I can take care of myself Christian. I've been here before. Just hand me the keys," I answered. He hesitantly give me the keys. Mabilis naman akong pumunta sa kotse at pumasok sa loob. I turned on the headlights before I drove it away. While I'm on my way, I received a call from Tito Raymundo. I connected the call in a bluetooth earpiece. I focused on driving the car while answering his call. "Yes Tito?" I answered. "Where are you hijo? Nasundo mo na ba siya?" Sagot niya sa kabilang linya. Muntikan ko nang mabangga ang sasakyan dahil sa pagkabigla. Itinigil ko ang sasakyan sa gilid ng sasakyan para makausap siya ng maayos.
Epilogue 1.1 "What are you talking about Doc?" My father asked the doctor curiously. I just stayed lying on my bed while still feel dizzy because of all the antibiotics that have been injected to me today. I can't even bat my eyelashes or even lift my finger because of loss of strength. "We need to occur an operation as quickly as possible to..." I don't know what the doctor said after that because I fell asleep. I woke up the next day and saw my mom crying in my father's arm. My heart ache terribly that day. God knows how many times I prayed that I won't wake up anymore so that my mom won't be this hurt. God knows how I badly want to just end this to stop my suffering and my parent's too. We just recently found out about my heart condition and it immediatel
WARNING: THIS CHAPTER CONTAINS MATURE SCENES THAT ARE NOT SUITABLE FOR 17 YEARS OLD AND BELOW. READ AT YOUR OWN RISK. Chapter 54.2 Naging magulo ang kabilang linya pagkatapos ay ang boses naman ni Daddy ang narinig ko. "Eloise..." His voice was laced with warning. Napalunok ako at kinabahan. "You know Lauren, Dad." Bumuntong-hininga ako at napapikit. "Malaki ka na. Just don't give Lauren high hopes," saad niya. Tumango naman ako kahit hindi niya makikita 'yon. "I know Dad." "I'll hung up now." "Okay. Si Edna na bahala sa mga kailangan ni Lauren. Bye." Matapos maputol ang tawag ay napahilot a
Chapter 54.1Dad and I are became more open to each other. We're still getting to know how to be comfortable to each other and I suppose that we're doing great with our relationship development as a daughter and father.Pagkatapos ng nangyari naging maayos ang takbo ng lahat sa buhay namin. Patuloy kaming dinadalaw ni Wyatt sa bahay with Dad's consent of course. I always see them talking silently while watching Lauren and I couldn't be more happy seeing that. The two important man in my life is doing good.'Yon lang naman ang gusto ko; masayang pamilya na puno ng pagmamahal.It was the usual day at work. Madaming mga turista ang nagpabo-book sa hotel dahil malapit na mag-holiday kaya naman busy kami sa kakaasikaso sa mga bagong dating at sa mga nanatili na sa hotel.Nakangiti a
WARNING: THIS CHAPTER CONTAINS MATURE SCENES THAT ARE NOT SUITABLE FOR 17 YEARS OLD AND BELOW. READ AT YOUR OWN RISK.Chapter 53.2Napangiti ako at naabutan iyon ni Wyatt nang dumako ang tingin niya sa akin. Nakangiti siyang lumapit sa akin at niyakap ako mula sa likod. Hinalikan niya ang sentido ko at itinukod ang baba sa balikat ko.I leaned my head into his while watching our daughter sleeping peacefully in the middle of the bed."Sundan na natin?" Biglang tanong niya dahilan para kurutin ko ang gilid niya. "Aw!""Manahimik ka nga! Bumalik ka na lang do'n sa mga pinsan mo," saad ko."Dito lang ako." Mas siniksik niya ang ulo niya sa leeg ko."Matagal din kayong hindi nagkasama lahat. Dito