Hala? 100 chapters na! Huhu. Ma-mi-miss ko silaaa. Thank you so much for the comments and gems po. Bukas dalawang ud ang gagawin ko kasi raratrat na ako to completion. See you tomorrow!
Humugot ako ng malalim na hininga at pilit na ngumiti sa ‘king anak. Ngayon palang araw na ito na discharge niya dahil ginamot lang naman ang tahi ng kanyang sugat. Paraan na rin ‘yon ni Yoki na iiwas si Nicho rito dahil napag-alaman niyang na sa Chan Hospital din kami sinugod ni Nixie. Nakatayo sa
“So, your name is Nicholas…” panimula ni Nicho. “Can I ask you a question?” Mabilis na tumango si Alas. “Sure, go ahead.” Binigyan ako ng sulyap ng aking anak bago siya nagpatuloy sa pagsasalita. “Bakit mo kami iniwan ni Mommy? Bakit ngayon ka lang nagpakita?” My lips parted. “Nicho─” “Hindi ko
Sa kanyang tanong ay natahimik ako. Wala akong maisagot. I want to say no but it I feel like I’m lying. Not to them but to myself. Mukhang napansin ni Kryzler ang pananahimik ko ay kita ko ang pagngiti nito ng mapait. “I see.” “Kryz…” “That bastard dug too deep in your heart, huh.” He licked his
Narinig ko ang pagtunog ng doorbell. Agad akong napatingin sa pinto at bumuntong hininga. Hindi ko na tinawagan pang muli si nanay dahil mukhang alam ko na agad kung sino ang nasa labas ng pinto. Kakatapos ko lang tawagan si Alas kanina. Maybe twenty or thirty minutes ago at nang matapos ay si Nana
Inosente itong tumingin sa ‘kin. “I’m making him cook for us for breakfast, Mom. You’re wounded. Nandiyan naman siya, bakit hindi pwedeng siya ang gumawa?” Napahilot ako sa ‘king sintido. “Pero, Nicho─” “I’ll pack my things now po. Call me when breakfast is ready,” aniya. Hindi na niya ako hinint
“Mommy, gising ka na po.” Ngumiti sa ‘kin si Nicho at pansin kong good mood ito. “Saan ka galing?” bungad kong tanong. “He went out with me,” sagot ni Alas kahit na hindi siya ang tinatanong ko. “Don’t worry. He’s safe with me.” Bumaling ako sa kanya. “Bakit mo dinadala ang anak ko na hindi nagpa
Kita ko kung paano gumuhit ang pagkasabik sa mga mata ni Nicho habang hinihintay na pumasok si Nixie. Nasabi ko na sa kanya ang tungkol sa katotohanang may kambal siya at nasabi ko na rin ang pangalan ni Nixie. Kaya ngayon ay kabado ako sa magiging reaksyon ng aking anak na si Nixie. “Where’s my mo
“I love cars,” sagot naman ni Nicho. “Woah? Really? But that’s boring.” Nangunot ang noo ni Nicho. “What do you mean boring? It’s an interesting thing rather than playing with stupid dolls.” My eyes widened. “Nicho…” Pakiramdam ko kasi ay magkakatalo sila. Ayokong mag-away sila sa unang pagkakat