See you tomorrow!
Kita ko kung paano gumuhit ang pagkasabik sa mga mata ni Nicho habang hinihintay na pumasok si Nixie. Nasabi ko na sa kanya ang tungkol sa katotohanang may kambal siya at nasabi ko na rin ang pangalan ni Nixie. Kaya ngayon ay kabado ako sa magiging reaksyon ng aking anak na si Nixie. “Where’s my mo
“I love cars,” sagot naman ni Nicho. “Woah? Really? But that’s boring.” Nangunot ang noo ni Nicho. “What do you mean boring? It’s an interesting thing rather than playing with stupid dolls.” My eyes widened. “Nicho…” Pakiramdam ko kasi ay magkakatalo sila. Ayokong mag-away sila sa unang pagkakat
Humiga sa ‘king kanan si Nixie habang si Nicho ay na sa kabila. And laying here, on the bed with them feels like I’m in heaven. Nakakataba ng puso. I started reading the story for them. Tahimik lamang sila sa ‘king tabi. Nagpatuloy ako sa pagbabasa hanggang sa naramdaman ko ang pagbagsak ng mga ulo
“Sa lapag ka ba matutulog?” wala sa sarili kong tanong sa kanya. He looked at me. “Do you think I can sleep on the floor?” Mariin kong kinagat ang aking ibabang labi at pinilig ang aking ulo. Pinanood ko siyang magsuot ng damit at lumapit sa kama habang ako naman ay nakatayo pa rin malapit sa pint
“Let’s go.” Sabay kaming napalingon sa nagsalita at bumungad sa ‘kin si Alas na nakasuot ng isang white shirt, black shoes, at isang faded blue pants. Like this is just another day. Mukha siyang simpleng tao sa tindig at postura nito. “Let’s go!” magiliw na saad naman ni Nixie. I heaved a deep br
Gumuhit ang ngiti sa labi ni Tita Alena. “I’m Alena… I’m your grandmother. You can call me grandmommy just like Nixie. C-can I carry you?” Tumingin muna sa ‘kin si Nicho kaya bahagya akong tumango. He looked at his grandmom before nodding his head. Mas lalong lumawak ang ngiti sa labi ni Tita Alena
“Alas…” “Not now, Fairy.” Napatitig ako rito at bumuntong hininga. He looked so serious while looking at the flower in the garden. Inaamin kong masarap ng bumahing ngunit ayoko namang papasukin niya ako sa loob ng bahay. “You should apologize to your father, Alas.” Sobrang hina ng aking tinig. “K
Ang isang butil ng luha kanina ay nadagdagan pa at ngayon ay nag-aalpasan na ang luha sa ‘king mga mata. I cried hard as I hugged him. “I-I’m sorry…” humihikbi kong sambit. “I’m sorry and thank you… so much.” Hindi ito sumagot at sa halip ay niyakap ako nito ng mahigpit. Humihikbi ako sa kanyang b