Hindi ako kaagad nakapag-react sa sinabi ni Sir Preston dahil naka-focus ako sa ekspresyon niya sa mukha. Alam ko na naman noon pa na hindi talaga siya ‘mabait’ at minsan ay nakakatakot lalo pa kapag wala siya sa mood o kaya naman ay kapag may problema siya. Pero ngayon, masasabi kong mas matindi ang galit niya dahil sa panlilisik ng mga mata niyang nakatingin sa estrangherong lalaki na hindi ko na natandaan pa ang pangalan dahil hindi naman ako nag-abala pang tandaan. Mahinang tumawa ang lalaki at itinaas ang kaniyang dalawang kamay na animo’y sumusuko kay Sir Preston ngunit hindi pa rin naaalis ang mapaglarong ngisi sa kaniyang labi. “Chill. Ano ka ba naman, masyadong mainit ang ulo mo,” tila nang-aasar pang sabi niya kay Sir Preston. “Talagang iinit ang ulo ko kapag nakikita ko ‘yang pagmumukha mo.” Natahimik ako at hindi na nagtangka pang awatin sila dahil mukha namang kaya na ni Sir Preston ang sarili niya. Hindi rin naman ako tanga para hindi mapansin na ginagamit lamang ako
Lumingon akong muli sa babaeng nakausap ko kanina at seryoso siyang tiningnan. “Sigurado ka bang hindi mo nakita si Chantal?” tanong kong muli sa kaniya,. Agad naman siyang t umango kaya’t hindi ko na napigilan pa ang pagtatagis ng bagang ko. Malakas akong bumuntong hininga at inis na nilampasan siya bago naglakad papunta sa bodega kung saan ko narinig ang ingay. Nang i-check ko iyon noon ay doon nakalagay ang mga ginagamit sa paglilinis ng hardin at pagtatanim ng mga halaman kaya’t alam kong madilim at masikip doon. Kapag tama ang hinala ko, pasensiyahan na lang talaga at mukhang may makakatikim na muli ng sampal na mula sa akin. Sinubukan akong tawagin ng babae ngunit hindi ko siya pinansin at sa halip ay dire-diretsong naglakad papunta sa medyo masukal na bahagi ng hardin kung saan naroon ang madilim at masikip na bodega. Saglit kong ipinikit ang aking mga mata nang muling marinig ang hagulhol mula sa loob niyon. Naka-lock mula sa labas ang pintuan kaya’t kahit na anong pilit n
Hindi na nakapagspeech pa si Chantal. Sumunod sa amin si Sir Preston matapos kong buhatin si Chantal at dalhin sa loob ng bahay. Alam kong nag-aalala siya sa anak pero wala siyang kahit na anong sinabi at nakatingin lamang sa amin. Hindi nagtagal si Sir Preston sa kuwarto ni Chantal at agad ding lumabas, marahil ay para kausapin ang mga bisita at humingi ng paumanhin dahil sa ginawa ko. Malakas akong bumuntong hininga. Alam ko naman na mali ang ginawa ko dahil dinaan ko ang lahat sa dahas sa halip na kausapin na lamang nang mahinahon ang matapobreng babaeng iyon. Pero kahit na alam kong mali ang ginawa ko, hindi ako nagsisisi na ginawa ko iyon. Dapat lang sa kaniya iyon dahil sa ginawa niya kina Chantal at kay Jarvis kaya’t hahayaan ko siyang mabulok doon sa bodega. Bahala siya sa buhay niya. Sigurado akong walang spare key sa bodegang iyon at tanging ang hawak kong susi ang kaisa-isahang susi na makakapagbukas doon. Alam kong walang spare key dahil muntik nang maiwala ng hardinero
WARNING: Mature Contents Ahead. Masiyadong mabilis ang mga pangyayari kaya’t hindi ako kaagad nakapag-react nang lumapat sa aking mga labia ng malambot ngunit lasang alak na labi ni Sir Preston. Bumalik lamang ako sa reyalidad nang kagatin niya ang aking ibabang labi na para bang pati ang loob ng bibig ko ay gusto niyang pasukin. Sinubukan ko siyang itulak palayo. Bumitiw ako sa pagkakahalik niya at gulat siyang tiningnan. “S-Sir…” “Did I scare you?” Masuyong tanong niya nang mag-angat siya ng tingin sa akin. Hindi ako nakasagot at sa halip ay nagbaba lamang ng tingin. Hinawakan niya ang baba ko at itinaas iyon upang magtagpo ang aming mga mata. Muli naman akong napaigtad nang dahan-dahan siyang lumapit sa akin at muling hinalikan ang aking labi. Tulad ng nangyari kanina, hindi ako kaagad nakagalaw dahil sa gulat. Akala ko ay kakagatin niyang muli ang aking ibabang labi ngunit siya na ang kusang bumitiw. Inilayo niya ang kaniyan
Sinunod niya ang utos ko. Parang kanina lamang ay pinipigilan ko pa siya sa kung ano ang gusto niyang gawin namin pero ngayon, heto ako at pilit na itinataas ang sarili para salubungin ang paglabas-masok ng daliri niya sa pagkababae ko. “O-Oh… g-ganiyan nga. Y-Yes!” Tinakpan ko ang aking bibig gamit ang akingpalad upang pigilan ang paglabas ng ungol mula sa aking bibig, Kanina ko pa pinipigilang umungol pero hindi ko magawa-gawa dahil habang tumatagal, pabilis nang pabilis at mas lalong bumabaon ang daliri niya sa loob ko. “F-Fuck!” Malakas na ungol ko at napasinghap nang magdagdag pa siya ng isa pang daliri sa loob ko., Mas lalo pa akong napaliyad nang mas binilisan niya ang paglalabas-masok ng daliri niya. Ang hinlalaki naman niya ay abala sa pagkalikot sa cl-toris ko kaya’t halos tumirik na ang mga mata ko dahil sa labis na sensansyong ipinaparamdam niya sa akin ngayon. “S-Stop! Fuck. D-Dahan-dahan, What the— Ohh!”
Naalimpungatan ako nang may maramdamang halik sa aking leeg. Dahan-dahan kong iminulat ang aking mga mata upang makita kung sino iyon ngunit agad din akong pumikit dahil matapos kong magmulat ay nagtagpo kaagad ang aming mga mata. Mahina siyang tumawa at muling hinalikan ang aking leeg. “Come on. I know you’re already awake.” Hindi ako kaagad nakasagot at sa halip ay napalunok na lamang nang marinig ko ang boses niya. Medyo paos iyon marahil ay dahil kagigising niya lamang o kaya naman ay dahil… Iminulat ko ang aking mga mata at nanlalaki ang mga matang tumingin sa kaniya. Muli akong napalunok nang makitang hanggang ngayon ay wala pa rin siyang saplot at tanging ang kumot na pinagsasaluhan naming dalawa ang tanging nagtatakip sa kaniyang katawan. “What?” tanong ni Sir Preston nang magtagpo ang aming paningin. Bumangon ako at tumingin sa kaniya. “M-May nangyari talaga sa atin kagabi?” Humugot siya ng malalim na buntong
Matapos akong ilang beses angkinin ni Preston sa kaniyang silid, tirik na tirik na ang araw nang tumigil siya at mukhang napagod na rin. Hindi ko nga alam kung natulog pa ba siya dahil madaling araw kami nagsimula at ngayon lamang siya napagod. Nakatulog pa ako kanina bago kami mag-usap na gusto niya akong maging girlfriend pero pagkatapos niyon, parehas kaming walang tulog.Nagpahinga lamang ako ng ilang minuto bago ako tuluyang bumangon sa malambot niyang kama. Gusto ko pa nga sanang humiga at matulog pa nang kaunting minuto dahil pagod na pagod pa rin ang katawan ko dahil sa ginawa namin kanina ngunit alam kong kapag nahiga pa ako, makakahalata na ang ibang tao sa bahay. “Where are you going?”Hindi pa man ako tuluyang nakakababa sa kama ni Preston ay agad din akong napatigil nang marinig ko ang boses niya. Humarap ako sa gawi niya at sakto namang bumangon din siya mula sa pagkakahiga.Nagkibit balikat ako. “Lalabas na. Baka hinahanap na ako nina Chantal at
Agad akong nagpanic nang marinig ang sinabi ni Chantal kaya naman kahit wala pa akong saplot ay mabilis akong bumangon sa hinihigaan kong kama at isa-isang pinulot ang mga damit kong nakakalat sa sahig at dali-daling tumakbo papunta sa banyo upang magtago. Nang maisara ko ang pinto ng banyo ay siya rin namang pagbukas ng pinto ng kuwarto kaya’t muntikan na akong mapasinghap, mabuti na lamang at agad akong natakpan ang aking bibig. “Huh? Bakit wala?” Rinig kong tanong ni Chantal, marahil nang matapos silang pumasok sa loob.Kinagat ko ang aking ibabang labi at agad na napangiwi. Bakit naman kasi hindi ini-lock ni Preston ang pinto noong lumabas siya? Shit naman! “Chanty, ‘di naman pupunta rito ang Mama ko. ‘Di ba ‘di sila bati ng Daddy mo?” Nahigit ko ang aking hininga nang marinig ang sinabi ni Jarvis. Naiimagine kong umiiling-iling siya habang sinasabi iyon kaya naman mas lalo akong kinabahan lalo pa’t baka malaman niyang nasa loob nga ako ng banyo.At kami? Hindi kami bati ni Si
“You know my Dad, Lyana? How come?”Gulat akong lumingon sa gawi ni Preston at hindi makapaniwalang tumingin sa kaniya. Umawang ang labi ko at muling ibinalik ang tingin sa gawi ng ama niya upang siguruhin na hindi lamang ako namamalikmata. Ilang beses akong kumurap habang nakatingin sa kaniya ngunit wala akong ibang nakita kung hindi ang paglalaro ng ngisi sa kaniyang mga labi.Nakangisi siya na para bang sinasabi na…“Magandang araw, Ma’am.”Mas lalong umawang ang labi ko at wala sa sariling hinampas si Preston sa kaniyang balikat. “Siya nga!” Malakas na sigaw ko at hindi ulit makapaniwalang tumingin sa kaniyang ama.“Dad, paano mo nakilala si Lyana? Why did you call her… Ma’am?” takang tanong din ni Preston sa ama ngunit nagkibit-balikat lamang ito. “Let’s just talk about that later, son. Why don’t you introduce that lady to us first?” Hindi tulad kanina nang una niya akong binati at tinawag na Ma’am ay iba na
“What…”Marahas akong lumingon sa gawi ni Preston at pinanlakihan siya ng mga mata. Agad naman siyang umiling at iwinasiwas ang mga kamay na parang dinedepensahan ang sarili. “No. I didn’t tell them to come here. Hindi ko nga alam na pupunta pala sila rito…”Pinanliitan ko siya ng mga mata kaya’t muli siyang umiling. “Trust me, babe. Wala akong alam… promise. I swear,” dagdag niya pa.Gusto ko pa sana siyang suwayin dahil tinawag na naman niya akong ‘babe’ kahit na hindi ko pa rin siya tuluyang pinapatawad pero hindi ko na lamang pinansin ang pagtawag niya sa akin ng ganoon dahil abala ako sa pag-iisip ng mga maaaring mangyari kapag nalaman ng mga magulang niya ang tungkol sa akin… o baka naman alam na nila kaya sila pumunta rito?Nanlaki ang mga mata ko at wala sa sariling sinapo ang aking bibig dahil sa kaba. Ano na lamang ang iisipin nila sa akin? Sigurado akong magagalit sila sa akin tulad ni Preston kaya…Wala sa sarili akong napahaw
“I already told you to just stay at your room, right?” Inagaw sa akin ni Preston ang hawak kong walis at nakataas ang kilay na tumingin sa akin. “Bakit ba ayaw mong makinig?”Umirap ako nang marinig ang sinabi niya at ipinagkrus ang aking dalawang braso. Hindi ako nagdalawang isip na makipagsukatan ng tingin sa kaniya. “Huwag mo akong utusan, hindi kita boss,” ganti ko. “Of course, I am not your boss. I already fired you, remember?”Mas lalo ko pa siyang sinamaan ng tingin kaya’t sa huli ay wala siyang nagawa kung hindi ang malakas na bumuntong hininga at mapailing. Inismiran ko muna siya bago inagaw ang kinuha niya sa aking walis tambo. “You don’t have to clean Chantal’s room, Lyana. Malinis naman. You should just go to your room and rest—““Paanong rest eh hindi nga ako pagod?” Inis na tanong ko pabalik at tinaasan siyang muli ng kilay. “At saka buntis lang ako, may paa at kamay pa rin ako kaya hayaan mo akong kumilos.”
“Sinong buntis? Ako?” Itinuro ko ang sarili ko at mabilis na umiling. “H-Hindi, ah! B-Baka iba! Baka ‘yong iba mong… g-girlfriend! Oo, baka ‘yong iba mong—““I don’t have any other girlfriend, Lyana.” Malakas siyang bumuntong hininga at walang emosyon akong tiningnan. “And don’t even bother lying to me. I already know the truth.”“Hindi nga sabi ako buntis. Sino bang nagsabi sa ‘yo, ha? Sinabi ba ni Dalia?” “Pati ba naman ‘yang panibago nating anak, gusto mo pa ring itago at ipagkait sa akin?”Natigilan ako nang marinig ang sinabi niya kaya’t wala sa sarili akong nagbaba ng tingin. Sinabi na sa akin noon pa man ni Dalia na ganito ang magiging reaksiyon ni Preston kapag nalaman niya ang balak kong pagtatago sa anak namin mula sa kaniya pero hindi ko pa rin siya pinakinggan. Nagpkawala ako ng malakas na buntong hininga at nangingilid na nag-angat muli ng tingin sa kaniya. “Bakit ba parang concern na concern ko kung sakali m
“Wala ka na ba talagang kahit kaunting tiwala na natitira para sa akin, ha?”Hindi makapaniwalang tanong ko at lumingon sa kaniya. Malakas siyang bumuntong hininga. “It’s not about trust, Lyana. That guy clearly told me to send his greetings to your son. Sino pa bang ibang anak mo maliban kina Jarvis at Chantal, ha?” Mariing tanong niya.Kinagat ko ang aking ibabang labi at nag-iwas ng tingin. Gusto kong sabihin sa kaniya na ibang anak ang tinutukoy ni Gab at hindi si Jarvis ngunit alam kong kapag sinabi ko ang totoo, baka mas lalo niya lang akong kamuhian—namatay sa pangangalaga ko ang sarili kong anak. Sino ba namang hindi magagalit sa akin? Sinong hindi ako sisihin?“Problema na naming dalawa ‘yon ni Gab at hindi ka na kasali. Ang concern mo lang dito ay ang mga bata kaya huwag ka nang makisali pa sa problema ko,” malamig na sambit ko habang hindi nakatingin sa kaniya.“I am asking if Jarvis is my son—““Oo nga sabi!” Hindi ko na
“A-Anong ginagawa mo rito?”Mas lalo siyang napangisi nang marinig ang tanong ko kaya’t mas lalo lamang akong sinalakay ng kaba. Ilang taon ko na rin siyang hindi nakikita dahil nakulong siya noon at nang makalaya naman siya ay hindi na nagtagpo ang landas namin kaya’t akala ko ay hindi na kami muling magkikita pa.Kung alam ko lang sana na magtatagpo pa ang landas naming dalawa, sana naihanda ko ang sarili ko dahil sa pagkakataong ito, para akong binabangungot habang tinitingnan niya ako. “I just got here with my girlfriend. Hindi ko naman alam na dito pa pala kita makikita and oh…” Dumako ang mga mata niya sa mga pagkaing nakahain sa lamesa kaya’t muli akong napalunok dahil sa kaba. “Mukhang nakahanap ka na naman ng mayamang lalaking peperahan, ha? Who is he? Ipakilala mo naman ako.”Kinagat ko ang aking ibabang labi at hindi nakasagot sa tanong niya. Luminga-linga siya sa paligid at nang makumpirmang kakaunti ang tao ay saka siya umupo sa upuang inuupuan ni Dalia kanina. Nahigit k
“Ano? Ayos ka lang ba? Kanina ka pa sa banyo kaya papasukin na sana kita.”Pinunasan ko ang labi ko gamit ang aking palad at nag-angat ng tingin kay Dalia—at oo, Dalia ang totoong pangalan ni Doctora Vallero. Habang narito ako sa bahay niya, nagrequest siya sa akin na pangalan niya na ang itawag ko sa kaniya dahil hindi na siya kumportable na Doctora Vallero ang itawag ko sa kaniya.Marahan akong tumango. “Nagsuka lang. Ayos na naman ako,” kaswal na sagot ko at nagtungo na sa drawer ko para kumuha ng pamalit na damit.Ipinadala ni Preston ang mga gamit ko rito kinabukasan noong nag-away kami kaya’t alam kong desidido na talaga siyang huwag akong pabalikin sa bahay niya. Hindi ko mapigilang bumuntong hininga nang maalala iyon. Wala namang mangyayari kung iiyakan ko lang siya.“Lyana, ano kaya kung… ano uhmm.. tawagan na natin si Kuya Preston? Para alam mo ‘yon, masamahan ka niya.”Humarap ako kay Dalia at pinanliitan siya ng mata. “Bakit? Ayaw mo na ba akong kasama?” “Hindi naman sa g
“Jarvis! Chantal!” Muntik na akong mahulog sa kama nang biglaan akong bumangon dahil sa bangungot. Pilit akong naghabol ng hininga habang sapo ang aking dibdib upang ikalma ang aking sarili. Nang makakalma ay saka ko naisipang ilibot ang paningin ko sa paligid.Hindi pamilyar. Hindi ito isa sa kuwarto ng bahay ni Preston o ang kuwarto sa bahay ni Tiyang… nasaan ako? Anong nangyari? Bakit ako narito?Akmang aalis na sana ako sa kama nang bumukas ang pinto at iniluwa si Doctora Vallero. Naka-suot na siya ng pajama at animo’y titingnan lamang kung tulog pa rin ako nang pumunta siya rito. Wala sa sarili akong napalunok nang magtama ang aming mga mata.“N-Nasaan ako?” Kinakabahang tanong ko sa kaniya.Malakas siyang bumuntong hininga. “Nasa bahay ko. Hindi ko kasi alam ang bahay niyo dahil sabi sa akin ni Manang Lerma ay wala na raw kayong ibang matutuluyan ni Jarvis. Hindi ko rin naman alam kung nasaan ang bahay ng Tita mo kaya dito kita dinala.”Kinagat ko ang aking ibabang labi at nag
“P-Preston, hayaan mo akong magpaliwanag—““Huling-huli ka na, Lyana,” malamig na sambit niya kaya’t wala sa sarili akong napalunok dahil sa kaba nang marinig ang boses niya. Parang hindi siya si Preston sa lamig ng pagkakasabi niya sa akin ng katagang iyon. Kinagat ko ang aking ibabang labi at lumapit sa kaniya. “P-Preston, k-kung ano man ang iniisip mo, magpapaliwanag ako, huh? P-Please, pakinggan mo lang ako. Please, huh, Preston?” Sinubukan kong hawakan ang kamay niya ngunit hindi ko pa man iyon tuluyang nahahawakan ay iwinaksi na niya ang kamay ko palayo. Sa sobrang lakas ng pagkakatabig niya sa kamay ko ay muntik na akong matumba kaya’t wala sa sarili akong napasigaw. “Don’t you ever touch me again, woman.”Agad akong humarap sa kaniya at umiling. “Preston naman. H-Hindi mo man lang ba ako papakinggan? K-Kaya nga ako nagpunta rito sa opisina mo para magpaliwanag—“:“No,” mabilis na pagtutol niya sa dapat ay sasabihin ko. Nag-angat ako ng tingin sa kaniya ngunit ang malamig na