Mag-log inShare
Chapter 26
Huling Na-update:
2024-10-29 19:42:56
Kaugnay na kabanata
The Billionaire's Annoying Assistant Chapter 27
Alas-nuebe na ng makauwi ako ng condo. Hinatid ako ni Joshua at umuwi na din siya agad kahit pa kinukulit ko siya na matulog na lang dito. "Saan ako matutulog?" nakangisi niyang tanong. Alam ko na sinusubukan lang niya ako. Hindi ko talaga mapipilit. "Sa sofa," sabi ko naman. Makahulugan siyang tumingin sa akin. "Sasakit lang ang likod ko," pagdadahilan niya. Saka tiyak na hindi ako makakatulog dahil gagapangin mo ako. Tumawa siya nang malakas ng samaan ko siya ng tingin. "Bye, babe. Bukas ulit." Hinalikan niya ako. Apat na mabibilis na halik. Tumawa siya nang kumapit ako sa kaniyang balikat. "Goodnight." Agad na siyang tumalikod. Hindi naman maalis-alis ang ngiti sa aking mga labi habang tinatanaw siya hanggang sa makalapit siya sa may elevator. "Pumasok ka na," aniya sabay senyas sa akin. Matamis akong ngumiti at kumaway sa kaniya. Nag-flying kiss pa ako at agad naman niya itong sinalo. Tawang-tawa tuloy ako. At hanggang sa mahiga ako, hindi na maalis-alis ang ngiti sa aki
The Billionaire's Annoying Assistant Chapter 28
Matalas akong tinignan ni Kaitlin. At hindi gaya ng dati na kaya kong salubungin ang mga matalas na mga mata ng mga kahit na sinong tao. Ang mga mata ng mga tao sa paligid ay nakatuon sa akin. Alam ko ang mga ganiyang tingin. Hinuhusgahan nila ako at pinandidirihan. "Ano pa ang hinihintay mo?" mataray na tanong ni Kaitlin sa akin. "Umalis ka na!" pagtataboy niya at may kasama pa itong nagbabantang tingin. Lumunok ako at nag-ipon ng lakas upang makagalaw mula sa aking pagkakatayo. Dinampot ko ang aking coin purse sa lapag at nagmamadaling umalis. Tumakbo ako hanggang sa makarating ako sa labas. Wala akong makita na taxi na maari kong sakyan kaya nagpatuloy ako sa pagtakbo hanggang sa may kalsada. Nanginginig ang aking katawan dahil sa labis na gulat sa nangyari pero nakakapagtaka na may lakas pa din ako na tumakbo. Ang panghuhusga at sakit na nararamdaman ko ang nagbigay sa akin ng lakas. Nakalayo na ako nang saktong may taxi na dumaan. Pawis na pawis akong sumakay sa taxi. Tu
The Billionaire's Annoying Assistant 29
"Dito na ba talaga tayo titira?" tanong ni Ney Ney habang nakatingin sa loob ng kuwarto na kinaroroonan namin. Hindi ako nakaimik sa tanong niya. Nagkatinginan naman ang ibang mga bata. "Bakit kung dito tayo titira? Sanay nga tayo sa bangketa matulog!" inis na sabi ni Badjao. "Ang arte naman nito!" sabi din ni Bochok. "Hindi ka nakakatulong!""Tinatanong ko lang naman, e," nanlalaki ang butas na paliwanag naman ni Ney Ney. Malungkot akong tumingin sa kanila. Alam kong kahit paano nasanay na sila sa ilang araw o linggo na pagtira namin sa condo. Naging komportable sila doon. "Huwag na kayong mag-away diyan," awat ko sa kanila."Dito na tayo titira. Babalik din ulit tayo sa dating gawi para makakain tayo. Mag-iipon tayo at magsusumikap. Magtulungan tayo. Okay ba iyon?" "Opo, ate!" Sabay-sabay nilang sagot. Alam ko naman na lahat sila naninibago, kaso pinapakita nila sa akin na ayos lang para hindi na ako malungkot at masaktan pa lalo. "Siya magpahinga na muna kayo." Wala akong
The Billionaire's Annoying Assistant Chapter 30
Alas-dos ng madaling araw nang nakapaubos kami ng paninda. Bumili na lang kami ng pagkain upang sa inuupahan na namin kainin, dahil pagod na pagod na talaga ako. Sumasakit na din ang aking ulo at ang aking katawan ay nananakit. Mukhang magkakasakit pa yata ako. Buhay na buhay pa ang mga tao sa gilid ng kalsada. At nang makita ako ng grupo ng mga nag-iinumang mga lalake, tinuro nila ako. "Petra, may naghahanap sa'yo! Kanina pa naghihintay," sabi nila sabay turo sa sasakyan na nakaparada sa kabilang bahagi ng kalsada. Itim na Montero sports. Sinalakay ako ng kaba sa aking dibdib. Hindi ako gumalaw sa aking kinatatayuan. Hinayaan ko ang kung sino mang tao na nasa loob ng sasakyan, na lumabas doon at lapitan ako. Siya naman ang may kailangan sa akin. Hindi ko din inalis sa aking isipan na baka kalaban ang tao na nasa loob. Maya-maya pa ay nagbukas ang pintuan ng sasakyan at lumabas doon ang isang medyo may edad na lalake. Nagmamadali itong naglakad palapit sa akin kaya bahagya akon
The Billionaire's Annoying Assistant Chapter 31
Pagkatapos kong maligo, pumasok ako sa walk in closet. Napanganga ako nang makita ko ang mga cabinet na punong-puno ng madaming naggagarbuhang mga gamit. "Nasaan ang mga damit ko?" tanong ko. Hindi ko mahagilap ang mga luma kong damit. "Nasa sulok po, Senyorita. Iyon po ba ang isusuot niyo? Ayaw niyo po ba ang mga pinamili sa inyo ng inyong abuela?" "Ang mga iyan? Ito? Sa akin ba ang mga ito?" "Opo, Senyorita."Ngumuso ako at isa-isang tinignan ang mga naka-hanger na damit. Pumili naman ang isa sa kanila. Pinakita niya sa akin ang isang kulay puting bestida. "Sige, iyan na lang," sabi ko. Ang isa naman ay pinilian ako ng sandals. Tinulungan nila akong mag-ayos. Ultimo paglalagay ng lotion sa aking katawan ay sila pa ang gumawa. Nakakailang, kaso hindi ko naman sila masaway. Bl-in-ower nila ang buhok ko. Nilagyan ako ng ipit sa gilid ng buhok, bago ako nilagyan ng manipis na make up sa mukha. Ilang segundo kong tinitigan ang mukha ko. Sino ba naman ang mag-aakala na ang isang
The Billionaire's Annoying Assistant Chapter 32
Two weeks bago ang alis namin papunta ng Spain, nagpunta kami sa Baguio. Sa lumang ancestral house ng pamilya. Dito muna namin iiwan ang mga bata. Sa mga katiwala na tinuring na din daw na pamilya ng lolo at lola ko. "Esmeralda!" Nagulat ako nang makita ko ang matandang babae. Bakas din ang gulat sa kaniyang mukha. Gulat, pag-aalala at pagkasabik na makita ako. Nakilala ko siya. Siya ang matanda noon sa restroom na tumawag sa akin ng Esmeralda. Si Manang Shon at ang kaniyang dalagang anak na si Melanie. Nag-uulyanin na daw si Manang Shon, sabi ni Lola. Tama ang naisip ko noon, pero nakakatuwa na kahit nag-uulyanin na. Hindi pa din niya nakakalimutan ang mukha ng aking ina. Tumayo daw itong pangalawang magulang ni Mommy noon. At sa kanilang mag-anak pansamantalang iiwan ang mga bata. Pinalakad na nina Lolo ang mga birth certificates ng mga bata. I-ho-homeschool din muna sila ng ilang mga buwan bago sila papasok sa isang eskuwelahan. Madaming kuwento si Manang Shon tungkol sa ak
The Billionaire's Annoying Assistant Chapter 33
Mula dito sa himpapawid ay nakikita ko na ang mansyon ng mga De Lucca. Mula sa bakuran ay tanaw ko ang mga bata na nakahilera habang nakatingala at naghihintay sa paglapag ng chopper. Apat na taon mahigit din ang lumipas mula nang umalis ako ng bansa. Hanggang videocall na lang talaga kami ng mga bata. Ang laki na ng pinagbago ng kanilang mga itsura. Pati pananalita at pagkilos. "Ate!" sigaw nila habang tumatakbo palapit sa akin. "Ang lalaki niyo na, ah," sabi ko habang isa-isang hinahalikan ang mga bata. "Gumanda ka naman lalo, Ate." Ngumiti ako. Madami nang oras para alagaan ang sarili, e. Saka every two weeks din ang pa-spa namin ng mga pinsan ko sa aking ama. Na-miss ko na tuloy agad sila. Ngayon na nandito na ako sa Pinas, tiyak na mabo-bored ako dahil wala naman akong mga kaibigan dito. Oh, meron pala. Si Mady kaso busy din naman siya. At next week pa kami puwedeng magkita, dahil nag-out of town sila ng kaniyang boss. Pinsan ni Xavier ang kaniyang boss. Umalis na ito sa
The Billionaire's Annoying Assistant Chapter 34
"Shit!" mura ko nang hindi ko agad maapakan ang brake ng sasakyan. Bumangga ako sa likuran ng sports car na nasa aking harapan. Nagpasya ako na mag-drive ngayon, mag-isa lang ako sa sasakyan pero may bodyguard pa din naman ako na naka-convoy sa akin gamit ang dalawang sasakyan. Lumabas ang driver ng nabangga ko. At mas nadagdagan pa ang mga mura na lumabas sa aking bibig nang makilala ko kung sino ito. Ang liit talaga ng mundo at dito pa ulit kami magkikita pagkatapos nang birthday ni Tita Eliza. Nameywang siya habang tila problemado na nakatingin sa likod ng kaniyang sasakyan na nabangga ko. Hindi naman ako makapagpasya kung bababa ako o hindi. Ngayon ay tumingin na siya sa harap ng aking sasakyan. Tinted kaya hindi niya ako kita mula dito sa loob. I know he will not let me go away this easy, lalo at malaki ang gasgas at yupi ng sasakyan dahil sa pagkabangga ko. Well, as if naman na hindi ko kayang magbayad. Lumabas ako ng sasakyan pagkatapos ng ilang sandali. Nakalabas na d
Pinakabagong kabanata
The Billionaire's Annoying Assistant Chapter 67— SC Honeymoon
Kagat ko ang aking labi habang pinupunasan ni Joshua ang tubig na tumutulo sa aking balat. Katatapos lang naming maligo. Napaiwas ako ng tingin nang magpantay ang aming mukha. Ang dulo naman ng buhok ko ang tinutuyo niya. "Are you satisfied?" nakangisi niyang tanong. Nag-init naman lalo ang pisngi ko. Super satisfied, sagot ng aking isip. "Parang ayaw mo pang matulog, huh..." panunukso niya na kinatulis ng aking nguso. Tumawa siya at pinisil ang ilong ko. "Matulog na tayo," malambing niyang saad bago siya lumuhod upang tulungan akong magsuot ng panty. "Kaya ko namang magsuot ng underwear..." Sinubukan ko siyang awatin. I tried to bend pero muli kong naramdaman ang pananakit ng aking panggitna. "You're sore. Kaya tutulungan na kita. At matulog na din tayo baka hindi ako makapagpigil, malulumpo ka talaga sa akin." Nagtawanan kami. Pagkatapos akong suotan ng panty, sinuotan naman niya ako ng kaniyang malaking tshirt. Binuhat niya ako at nilapag sa kama. Tinabihan niya ako at niy
The Billionaire's Annoying Assistant Chapter 66 Epilogue
IzabellaEverything was like a dream. It feels like a fairytale. But it isn't. Because fairytale only happens in a book. This isn't a book. This is a reality. After all the heartbreaks that we went through. The past years that we've been apart. The hope that I lost. The hopes that he hold on to. The faith that he have. And the powerful God who helped us make it. And now... here we are. I am now Mrs. Izabella De Lucca—Harper. We really made it. Masakit na ang panga ko kakangiti at kapipigil na humagalpak ng tawa habang pinapanood si Joshua sa pagsasayaw sa aking harapan kasama ang kaniyang kaibigan. Dancer daw silang magkakaibigan nang sila ay nasa high school. And judging how they moved—mga dancer nga sila. May bago tuloy akong nalaman tungkol sa aking asawa. Hindi lang ako ang nag-enjoy ngayon. Maging ang mga asawa at nobya ng mga kaibigan ni Joshua ay tuwang-tuwa habang pinapanood ang kanilang mga kapareha na sumasayaw. Hanggang sa mag-iba ang music at lumapit na sila sa amin.
The Billionaire's Annoying Assistant Chapter 65 Joshua's POV IV
Kanina ko pa siya pinagmamasdan. Seryosong-seryoso siya sa kaniyang ginagawa. She's calm for how many minutes but get irritated after. Napangiti ako. Agad ko na din siyang nilapitan dahil baka kailangan niya ng aking tulong. "What's wrong?" I asked her while hugging her back hug. Pinakita naman niya sa akin ang kaniyang tablet. She wanted a red wedding gown, not the traditional white wedding gown. I thought white or cream color was perfect because it represents her. Clean, pure and a virgin. Hinalikan ko siya sa kaniyang leeg. "I can't decide," she said. She swipe her tablet and show me another color. Black wedding gown. Hindi ko alam kung paano ko siya ipagtatanggol kina mommy at sa lola niya kapag sakaling nalaman nila na black or red na gown ang gusto niya. "Are you sure about it?" tanong ko. I don't want to upset her. She's hands on with the weddding preparations. She's been dealing with it even the smallest detail. "I don't know," nakanguso niyang sagot. Three months lan
The Billionaire's Annoying Assistant Chapter 64 Joshua's POV III
PAGKATAPOS ng ilang mga taon, nagbalik siya. Nagbalik bilang Izabella De Lucca. Hindi na siya si Petra. Hindi na siya ang Petra na kilala ko. Lalong hindi na siya ang Petra na pagmamay-ari ko. Madami ang nagbago sa kaniya... Hindi lang ang pangalan niya. Maging ang kaniyang pananamit, kilos at pananalita ay nag-iba na. At maging ang mahal niya ay iba na. Hindi na ako, kundi si Xavier na. Galit na galit ako kay Marko. He knew where she is the whole time. His family knew. They're family were friends. But he didn't even bother to tell me. Nasuntok ko siya. Nagsuntukan kami. "Hinayaan ko lang siya na tuparin niya ang pangarap niya. Hindi niya iyon magagawa kung magkasama kayo. I'm sure bubuntisin mo lang siya. Paano naman ang pangarap niya. She's still young at madami pa siyang gustong gawin sa buhay. Hindi ako nagsisisi sa ginawa ko. Look what she became." FOR days I've been deppressed. Nagbalik nga siya na gaya ng pinagdadasal ko sa naglipas na taon, ngunit ngayon, hanggang tanaw
The Billionaire's Annoying Assistant Chapter 63 Joshua's POV II
She's Petra Estrada. May pagkabalahura ang bunganga. Madaldal. And also... she's annoying. At natutuwa ako kapag ganiyan na naaasar siya sa akin. Ibang-iba siya sa mga dating sekretarya ko, pero mas okay ito kaysa sa mga dati kong sekretarya na iba ang pakay sa pagpasok sa trabaho. SHE said she don't like me. May mga bagay din siya na sinasabi sa akin na kailanman hindi ko narinig sa ibang mga babae. Hindi daw siya nagaguwapuhan sa akin. Napatingin ako sa salamin. She's a liar. KAHIT pangit ang kaniyang fashion sense, hindi maipagkakaila ang kaniyang kagandahan. Walang panama ang ilang mga modelo na nakasabit sa edsa. She has a beautiful set of eyes. Pointed nose and a red lips that is so tempting, kung hindi lang niya sinabi na mabaho ang hininga ko, baka hindi ko napigilan ang sarili na angkinin ang kaniyang mga labi. Ilang beses ko na siyang nahuli na kung ano -ano ang sinasabi sa akin. Napapailing na lang talaga ako sa kaniya. "May bago ka ng sekretarya?" tanong ng mga ka
The Billionaire's Annoying Assistant Chapter 62 Joshua's POV I
"Oh, shit! Ah!" The woman satisfyingly smile after that multiple and mind blowing orgasm that I gave her. Umalis ako sa kaniyang ibabaw at bumaba ng kama. Nagpunta ako sa loob ng banyo upang itapon ang condom na suot ko. At para na ding makapaglinis ng aking katawan. Paglabas ko ng banyo, nasa kama pa din ito. What's her name again? Rosie, Josie, Lassie? I don't fucking remember. "Another round?" tanong niya sa akin. "I'm going home," walang buhay kong sagot.. She look offended, disappointed and mad. "Matulog ka na lang dito. Sa tabi ko," sabi nito. Napangiwi lang ako nang ikurap-kurap niya ang kaniyang mga mata. Trying to look cute or seductive but I find it disgusting. Pagkatapos kong isuot ang aking mga damit bumunot ako ng ilang bills sa aking wallet. Nilapag ko ito sa bed side table malapit sa kama. "What's this? What do you think of me a prostitute?" Hindi ko na siya pinansin pa at dire-diretso ng lumabas. Pagpasok ko sa condo ko, isang lumilipad na unan ang bumungad
The Billionaire's Annoying Assistant Chapter 61
Pagkatapos ng dinner at isang oras na kuwentuhan, hinatid ako ni Joshua sa penthouse. "Isn’t this the part where we are supposed to make love?"Nakasimangot na tumingin sa akin si Joshua. "Oh, bakit?" Ngumuso naman ako, sabay kurap ng aking mga mata. "No sex," sabi niya, kaya inikutan ko siya ng mga mata. Hindi na siya pumasok sa loob ng penthouse. Hanggang pintuan lang niya ako hinatid. Kahit nakatirik ang kaniyang flagpole ay talagang tiniis niya ito. Hindi pa din siya nagbabago. Baka igigiit na naman niya ang kasal muna. Bago ko ipikit ang aking mga mata, may pahabol pa siyang text sa akin. "Thank you so much, babe! I love you so much."Hindi ko na na-send ang message ko dahil habang nagtitipa, biglang nalobat ang aking celphone. Tinulog ko na lang. Alas-sais pa lang ng umaga pero napabangon na ako sa higaan dahil sa pag-iingay ng doorbell. Nagulat ako nang mapagbuksan ko ang mommy ni Joshua, lalo na ng agad niya akong niyakap. "Thank you so much, hija..." Kahit naiilang
The Billionaire's Annoying Assistant Chapter 60
Tahimik kaming bumaba ng building kung saan kami binaba ng chopper na sumundo sa amin sa isla. Sumakay kami ni Mady sa sasakyan na sumundo kay Joshua, since iisa lang naman ang lugar na uuwian namin. Nagkatinginan kami ni Joshua nang malapit na kami sa palapag kung saan ang unit niya. "I think we should call a doctor first before you take a rest."Tumango ako. "I'll call our family doctor." Nilabas ko ang aking celphone at agad ni-dial ang kaniyang numero. "Samahan na muna kita sa penthouse, habang hinihintay natin na dumating ang doctor."Napangiti ako at nailing. "Ikaw ang bahala."Pagdating ng penthouse dumiretso ako sa aking silid at naligo. Paglabas ko wala pa din ang doktor. Nahanap ko din si Joshua sa kusina. Nagluluto siya. "Nagsaing na din ako," sabi niya. Bahagya niya akong nilingon. Nakahubad siya ng baro at suot ang aking pastel pink na apron. Bago matapos ang kaniyang niluluto, dumating ang doktor. Nilinis niya ang aking sugat at binigyan ako ng gamot. Hindi na di
The Billionaire's Annoying Assistant Chapter 59
Nagising ako na nakayakap kay Joshua. "Mukhang hindi ko na kailangang manligaw," sabi niya nang maramdaman na gising na ako. Tumawa naman ako. "Hanggat hindi ko sinasabi ang magic word, manliligaw ka pa din," sagot ko naman pero nanatili pa din ang aking kamay na nakayakap sa kaniyang katawan. Umayos siya ng higa at yumakap din sa akin pabalik. Ramdam ko ang mainit niyang hininga na tumatama sa aking pisngi. Nakangiti kong pinikit ang aking mga mata, habang sinasamyo ang kaniyang natural scent. Na-miss ko 'to. "I missed this," bulong niya. "Iyong mga yakap mo. Mga paglalambing mo." "Masakit ba ang talampakan mo?" magiliw niyang tanong. Tumango ako. Tumitibok-tibok ang sugat kaya nagising din ako. Para akong hinehele sa yakap ni Joshua kaya muli akong nakatulog. Nang magising ako, tirik na tirik na ang araw. Mausok at nalalanghap ko ang mabangong amoy ng pagkain na niluluto ni Joshua. Bumaba ako ng duyan at tinignan ang kaniyang ginagawa. "Hinuli mo?" mangha kong tanong nang
