DylanIlang buwan na din ang lumipas buhag nung magkaayos kami ni Hera at masasabi ko that everything went smoothly with our relationship.May tampuhan man, we manage to fix it immediately like in the case of Lola Choleng.Alam ko na malaking bahagi na ang pamilya ni Lola Choleng sa buhay ni Hera and I also wanted to meet them too. Pero hindi ako pinapayagan ni Hera dahil iniisip niya na baka makasama sa matanda kapag nakita niya ako.I tried to understand pero nagtatampo talaga ako. And Hera knows that kaya naman bumabawi siya sa akin. And for me that is enough! Siguro may mga bagay talaga na hindi natin pwedeng ipilit.At ngayon nga, gagawa ako ng mahalagang hakbang sa buhay ko. Anniversary ngayon ng kumpanya namin and we will be helding a party sa isa sa mga hotel ni Tito Marcus.Lahat ng mga mahalagang tao sa buhay namin ni Hera ay dadalo pati na ang mga ibang associate namin sa business world.I planned to propose to Hera this night at ang nakakaalam lang niti ay si Mommy. Nagpas
HeraHindi ako nakakibo sa sinabi Dylan dala ng pagkabigla. Hindi ko akalain na magpopropose siya sa akin sa mga oras na ito. Kaya naman na blangko ang utak ko dala ng gulat at pagka mangha.“Amore….” Dylan said it softly and mababasa mo ang pag-aalala sa mga mata niyaNapakurap ako sa sinabi ni Dylan and brought me back to my senses.Handa na ba ako sa ganito?Am I ready to settle down?“It’s okay kung hindi ka pa handa.” ani Dylan at dahil nakalayo naman sa bibig niya ang mikropono, kaming dalawa lang ang nakakarinig ng sinabi niyaBut can I bear it? Kaya ko bang ipahiya si Dylan sa harap ng maraming tao?Napahawak ako sa dibdib ko and I felt my heart aching kung sakali mang hindi ko tatanggapin ang proposal niya. At parang hindi ko din kaya kung tatanggihan ko siya. Hindi ko kayang makita na masaktan siya.‘Hindi ba nia tinanggap’‘Oh my! Kawawa naman si Sir Dylan”And so on….Napatingin ako sa mga tao na nasa paligid ko and I saw different kind of reactions. Hanggang sa magawi an
DylanSa mga sumunod na araw ay naging busy kami ni Hera sa pag-aayos ng kasal namin. Noong araw ng pamamanhikan ay napagkasunduan na the wedding will be four months from now. Kung ako lang ang masusunod, gusto ko, next month,maikasal na kami pero syempre, hindi naman papayag ang mga Saavedra's lalo pa at gusto nila na grand wedding ang maganap.Wala namang problema sa akin iyon dahil Hera deserves the best!We also fixed our marriage license and the rest will be attended by the wedding planner that I hired for the job. Ngayon nga ay may food testing kami para sa pagkain na ihahanda sa reception.We chose to rent a big pavillion dahil na rin sa laki ng pamilya namin aside from our friends.Ang mga damit naman ng entourage ay magmumula sa wedding collection na ginawa noon ni Hera.Ang kanyang wedding gown naman ay matagal ng nakadisenyo and Hera said that she designed it when she was just starting to design and that it was her dream wedding gown. Sinimulan na itong gawin ng mga bes
HeraNandito kami ngayon sa isang hotel suite kung saan gaganapin ang bridal shower na hinanda ng mga girls for me. Well, ayaw ko naman sana talaga lalo pa at alam ko na kokontra si Dylan pero mapilit si Ate Hya kaya wala na akong nagawa.Pagdating ko sa venue, everything is already set at kumpleto na din ang mga bisita na inimbitahan nila. Aside from Ate Maegan, Ate Hya, Almira, Ate Regina and Alyssa, nandito din si Mel, ang secretary ko. Nandito dn si Leah, ang supervisor ng patahian ng Bella Dolcezza at si Willow, ang girlfriend ni Josh.Nagkausap na kami ni Willow and she again confirmed to me that Dylan and her didn’t had any relationship in the past other than friendship. At wala namang kaso sa akin kung nagkaroon man since hiwalay naman na kami ni Dylan at that time.“Wait lang Hya, may parating pa!” sabi niya kaya naman nagtaka kami kung sino pa ang hinihintay na bisitaHindi naman nagtagal ay dumating si Mommy, Tita Thea, Tita Valeen, Tita Max and Tita Ria kaya nagulat kami l
DylanNabasa ko kinabukasan ang message ni Hera at dahil nakatulog na ako agad ay hindi ko na nasagot ang message niya. Aaminin ko na naiinis ako, the fact that she had a bridal shower, I have been thinking all night kung ano ang ginagawa nila doon. Pero dahil si Ate Hya ang nag-organize, wala akong magawa.But I do trust Hera at alam ko naman na katuwaan lang naman yun pero hindi pa rin maalis sa akin ang makaramdam ng inis.Pagkatapos kong maligo ay bumaba na ako sa dining area ng mansion dahil dito ako umuwi kahapon pagkagaling ko kina Hera. My dad called at nag-inuman kami kasama ang mga kapatid ko so I just decided to sleep here.“Good morning, son!” bati sa akin ni Mommy pagpasok ko sa dining area“Anong oras ka na po nakauwi kagabi?” anong ko kay Mom dahil nung umakyat ako sa kwarto ay wala pa daw ito sabi ni DadPag-upo ko sa mesa ay agad sinalinan ng kasambahay ng kape ang tasa ko kaya nagpasalamat naman ako sa kanya“Past twelve na yata iho! Kasama ko ang mga tita mo!’ masay
DylanThis is the day na pinakahihintay ko! Ang araw ng kasal namin ni Hera. Ang babaeng minahal ko when I was still young. Ang babaeng inalagaan ko sa aking puso! Tatlong araw bago ang kasal, Tita Sophia said na hindi ko na muna pwedeng makita si Hera. At kahit hindi ako payag, wala naman akong magagawa sa gusto nila. Inip na inip na nga ako lalo at sa telepono ko lang nakakausap si Hera. Pagkagising ko ay nagkape muna ako bago ako maligo at maghanda. Hindi na ako makakain dahil sa kabang nararamdaman ko. Feeling ko, para akong papasok ng guidance office dahil nahuli ang ng teacher ko na may ginagawang kalokohan.And after sometime ay nagring ang buzzer ng pinto. When I opened it, I saw Helious and Josh na nakabihis na din. Nasa likod naman nila ang mga videographer na magco-cover ng kasal namin ni Hera.“Akala ko, hindi ka pa ready!” Sabi ni Josh sa akin nang makaupo na sila sa couch“Ang tagal kong hinintay ito, palagay mo aatras pa ako?” sagot no naman sa kanyaNapailing na l
DylanHInawakan ko ng mahigpit si Hera as we entered the pavillion kung saan gaganapin ang reception ng wedding namin ni Hera. Kami ang huling pumasok dahil kinuhanan pa kami ng videographer sa loob ng simbahan.Everyone is at their designated places and everybody clapped ng makita nila kaming pumapasok sa loob ng reception area.“Let us all welcome, our newlyweds, Mr. Dylan Glenn Samaniego and Mrs. Hera Armida Saavedra Samaniego!” Lalong lumakas ang mga palakpak and I even heard the guys cheering for me!Nakarating kami sa gitna kung saan may couch na napapalibutan ng mga bulaklak at lobo. May arko din kung saan nakasulat ang mga katagang JUST GOT MARRIED and I guess this is for picture taking purposes.“Okay po maupo na po ang lahat and then after a few minutes po pwede na tayong magpunta isa-isa sa harap para po sa picture taking with our lovely couple.” sabi ng emcee na kasama sa package sa amin ng wedding organizer.“Habang naghihintay po, pwede na po tayong umakyat dito sa sta
HeraNakatayo ako sa harap ng balcony ng aming Hotel Suite dito sa Paris bright this bright and sunny morning. It is our second day today at ngayon lang kami lalabas para mamasyal. Kahapon, Dylan insisted that we just stay inside our room here at the Pullman Paris Tour Eiffel.Dylan has chosen this hotel dahil malapit lang ito sa Eiffel Tower and from our suite, makikita mo ang kagandahan nito in a closer view.I was enjoying my view not until I felt Dylan's hands on my waist at kahit nakaroba ako, ramdam ko ang init na nagmumula sa katawan ng aking asawa. For sure, he is just wearing his boxers lalo pa at kakagising lang nito.“Good morning, amore!” he said with his husky bedroom voice and I felt him kissing my shoulders“Good morning, amore! Kamusta ang tulog mo?” tanong ko sa kanya“The best! Of course kasi katabi ko ang aking magandang Misis!” sagot niya as he embraced me tighter“Talaga lang ha?” tanong ko pa dahil halos ilang oras lang ang tulog naming dalawa Pagdating kasi
Emmanuel Jacob Santillan(Final Chapter- Part Two)Kabadong- kabado ako habang papasok ang kotse ni Kuya Matthew sa mansion ng mga Samaniego. Siya ang sumundo sa akin sa hotel para dalhin dito to meet my real family. Siya rin ang naging daan para makausap ko ang tunay na Daddy ko at hindi nga maipagkakailang ama ko siya dahil para akong nananalamin.Naalala ko noong unang beses na nakilala ko si Daddy, we both cried kahit na wala pa akong sinasabi sa kanya. Totoo nga siguro ang lukso ng dugo at lalo siyang naging emosyonal noong ilahad ko sa kanya ang nangyari, twenty-four years ago.Galit ang nagtulak kay Isabel Santillan, ang nakilala kong ina, dahil iniwan siya ni Hector, or should I say, Dylan Glenn Samaniego nung minsang maging bihag siya ng mga rebelde sa Tayabas Quezon. She was so enraged dahil paggising niya, wala na si Hector at iniwan na siya.My mother is a nurse pero ayon sa kwento niya, hindi siya nakapag practice sa ospital dahil kailangan niyang manilbihan sa samahan.
Emmanuel Jacob Santillan( Final Chapter - Part one)Inilibot kong muli ang paningin ko sa bahay na nagsilbing tahanan ko sa loob ng labinlimang taon. Ayoko sanang ibenta ito dahil marami kaming masasayang alaala dito ni Mommy pero dahil na rin sa mga huling habilin niya sa akin ay wala akong magawa kung hindi ang sumunod sa gusto niya.Naramdaman ko ang tapik sa balikat ko ng aking bestfriend na si Chris. Pinoy din siya at kapitbahay namin dito sa lugar namin sa Los Angeles, California. Nine years old lang ako ng magpunta kami ni Mommy dito sa paniniwalang nandito ang Daddy ko pero noon ko lang nalaman na hindi pala totoo yun.Ang sabi ni Mommy, nabuntis lang siya ng lalaking nakasama niya ng isang gabi and since then, hindi na niya ito nakita. Mahirap lumaki na walang ama pero pinunan lahat ni Mommy ang pagkukulang na iyon.She worked hard hanggang makatapos ako ng college at dahil na rin sa sipag at tiyaga, idagdag pa ang impressive transcript ko sa Business Administration, nakapa
HeraDebut ng bunsong anak namin ni Dylan ay gaya nga ng hiling ko, napagbigyan kami ng babaeng anak at dahil medyo nahirapan ako nung ipanganak ko siya ay nagdesisyon kami ni Dylan that three children will be enough.We named our princess, Isabella Amara Saavedra Samaniego at nakakatuwa din na malaki ang interes niya sa pagdidisenyo. Wella at least hindi nawawala sa pamilya ang linyang ito while my two boys is just like Dylan, business oriented.Nate is already twenty-one years old at graduating na siya this year sa kursong Business Management. He is also a licensed pilot dahil isa ito sa mga naging hobby niya. Bata pa lang siya, he was always fascinated with flying things and if I remember it right, he was only seven years old when he said that one day, he will fly planes!At nagkatotoo iyon and I am very very proud of him!Ang panganay na anak ko na si Adi, I mean si Axel, ay isa na ding ganap na negosyante dahil siya na ang CEO ng mga Samaniego Group of Companies Incorporated. He
One last chapter to go mga loves!!! Thank you so much sa pagsubaybay ninyo sa book 7 and I hope patuloy ninyong suportahan ang iba ko pang mga aklat dito sa GN.May isa pang revelation na gugulat sa inyo mga loves kaya wala pong bibitaw!
HeraMonths have passed at masasabi ko mas sumaya ang mansion sa pagdating ni Nate sa buhay namin.He is our bundle of joy and his Kuya Adi is always excited to go home from school para makita siya.We already enrolled Adi in school and he is now in preschool. Masaya nga ang teacher ni Adi dahil way ahead daw siya sa kanyang edad at sa kanyang mga kaklase.And Dylan is so proud of him and we love him so much.“I will always make you proud, Daddy, Mommy!” sabi pa niya kaya lalong nalulunod ang puso ko sa saya“Amore, I was thinking na magbakasyon tayo this coming summer. Yung tayong pamilya lang.” Sabi ni Dylan isang gabi habang nakahiga kami sa kama matapos kong patulugin si Nate“You have something in mind?” tanong ko naman sa kanya nung tumabi na siya sa akin“I was thinking sa Disneyland since hindi pa nakakapunta doon si Adi!” sagot niya sa akin and I think it’s a nice idea“Hongkong?” tanong ko pa and he nodded “Pwede, and then diretso tayo ng Korea and Singapore! What do you t
DylanNakatulog naman ako ng ilang oras pero pagising-gising ako to check on my wife. She slept soundly last night dahil na rin siguro sa pagod at ganun din si Helious na sa couch natulog.At kapag pumapasok ang mga nurse to check Hera’s vitals ay nagigising ako kaya naman kulangt talaga ako sa tulog but that is very much fine with me dahil alam ko naman na mas mahirap ang pinagdaanan ni Hera throughout the pregnancy pati na sa panganganak.Kung tutuusin, ang alagaan siya ay napakaliit na bagay lang kumpara sa tiniis niyang hirap at sakit.“Good morning!” sabi sa akin ni Hera ng magmulat ito ng mata lalo pa at nakatitig ako sa maamo niyang mukhaSiguro kahit matanda na kami, hindi ako magsasawa na pagmasdan ang mukha ng asawa ko dahil ang mukhang ito ang dahilan kung bakit natuto akong magmahal at a very young age“Good morning! Kamusta ang pakiramdam mo?” tanong ko sa kanya matapos kong halikan ang noo niya“Medyo okay na! Gusto ko sanang magbanyo!” sabi niya kaya naman dahan-dahan k
DylanSa sumunod na mga linggo ay nanatili lang ako sa bahay para makabawi ako sa mag-ina ko. Madalas kaming maglaro ni Adi at dahil kailangan daw na maglakad-lakad ng asawa ko ay isinasama ko siya mall o kaya naman ay sa park dahil nag-aaral na si Adi ng mag-bike.Masaya ako dahil kasama ko na ang pamilya ko na matagal kong hindi nakasama. At palagi kong ipinagpapasalamat iyon sa Panginoon dahil hinayaan niya akong makabalik kung saan ako nararapat.“Pagod ka na ba?” tanong ko kay Hera habang nakaupo siya sa upuan na baon namin dito sa parkGusto kasi ni Adi na dito ulit kami magpunta at dahil sa matiyaga kong pagtuturo sa anak ko ay marunong na siyang magbalanse sa bike niya.ang pan“Hindi pa naman, amore!” sagot ni Hera sa akin habang masayang pinapanood ang panganay namin“You like to drink something? May baon akong hot choco!” sabi ko dito pero umiling naman siyaLumuhod ako sa harap niya at hinalikan ko ang tiyan niya kaya naman nginitian ako nito habang hinahaplos ang ulo ko.“
HeraDalawang araw matapos ma-rescue si Dylan sa Tayabas, Quezon ay makakauwi na siya ngayon sa amin. Kinailangan pa kasi niyang ma-confine sa ospital para makabawi siya sa lakas na nawala sa kanya,Nalaman ko na buhat kay Daddy ang pagkakadakip sa kanya ng mga rebelde kaya naman ganun na lang ang pasasalamat ko at nakabalik na siya sa amin.Nakaabang kami ni Adi sa pinto ng mansion at kasama namin ang buong pamilya para salubungin ang aking asawa.May hinanda namang munting salo-salo si Mommy at ang mga babaeng elders and they all prepared, Dylan’s favorite dishes.Manganganak na ako sa isang buwan at kung seswertehin, I may give birth on Christmas Day.Natanaw ko na ang kotse ni Daddy dahil sila ang sumundo kay Dylan at kasunod naman nila ang sasakyan ni Kuya Mitchell, Josh at Kuya Helious.Bumilis ang tibok ng puso ko nang makita na bumaba si Dylan mula sa kotse. Nahawakan ko ang tiyan ko at inalalayan pa ako ni Ate Hya lalo pa at pakiramdam ko, mabubuwal ako“Take it easy, Hera!”
MitchellNasa conference room ako and I am having a meeting with the board nang makita ko na tumatawag si Helious. I immediately picked it up dahil naisip ko na baka importante ang tawag na ito.I excused myself from them saka ako tumayo at gumawi sa glass wall ng conference room.“Helious?” sagot ko agad “Kuya, papunta na sila Daddy sa Tayabas! Nakita na si Dylan!” pagbabalita niya sa akin kaya naman nakaramdam ako ng sayaMatagal na naming hinahanap si Dylan at kahit pa marami kaming natatanggap na fake information ay hindi kami tumigil sa pagpunta sa mga lugar kung saan daw siya nakita ng mga informants.Naaawa na din ako kay Hera lalo pa at isang buwan na lang, manganganak na siya sa pangalawang anak nila ni Dylan.Alam ko na matatag si Hera at kung dumating man noon ang pagkakataon na nawawalan siya ng pag-asa na babalik pa si Dylan, pansamantala lang iyon! And I understand dahil tao lang din si Hera at nakakaramdam din ng pagod at sakit lalong-lalo na sa kalagayan niya.“Saan?”